Στον Πρόδρομο στον Ασέληνον (ποίημα Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη)

 Για σήμερα επιλέξαμε ένα ποίημα του αγαπημένου μας κυρ- Αλέξανδρου. Χωρίς να  είναι ιδιαίτερα γνωστό,παραμένει  επίκαιρο, καθώς  έχει πολλά να μηνύσει στον σημερινό άνθρωπο, που ζει στην ερημιά των πολύβουων πόλεων…γιατί…

Σ’ οποία ερημιά κι αν είμαστε, και των πόλεων και των άλλων περιοχών, υπάρχει εκεί πάντοτε,ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και μας συντροφεύει…

Γι’ αυτό, ο κυρ Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ευ­ρισκόμενος  στην πολύβουη Αθήνα της πλουτο­κρατίας ενθυμείτο περισσότερο τον άγιο Ιω­άννη τον Πρόδρομο της Σκιάθου. Που τον έλεγαν Ασέληνο…(απόσπασμα-εδώ ολόκληρο το κείμενο του Αρχιμ. Ανανία Κουστένη, Χειμερινό Συναξάρι, τ. Α΄, σ.134-140).

Στὸν Πρόδρομον στὸν Ἀσέληνο 

Πίσω στὸν Ἀσέληνο, στὸ ρέμα

ὅπου σταλάζουν τὰ ὅρη γλυκασμὸν

καὶ τὸ δάσος ὅλον φαίνεται ἔμψυχον

ἀπ’ τὸ πλῆθος τῶν κοσσυφιῶν ὁπού λαλοῦν

.

η συνέχεια: πατήστε ΕΔΩ

.

Διαβάστε την καταπληκτική περιγραφή εικόνας του Προδρόμου από τον Φ. Κόντογλου στον ακόλουθο σύνδεσμο:

Η ρωμαίικη ζωγραφική η καταφρονεμένη… του Φώτη Κόντογλου