Το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της Κυριακής 10 Σεπτεμβρίου 2017: προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού

Ἀπόδειξη ἄπειρης ἀγάπης

Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 10 Σεπτεμβρίου 2017, πρὸ τῆς Ὑψώσεως (Ἰω. γ΄ 13-17)

Eἶπεν ὁ Κύριος· οὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τὸν οὐρανὸν εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὁ ὢν ἐν τῷ οὐρανῷ. καὶ καθὼς Μωϋσῆς ὕ­­­ψωσε τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ᾿ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ᾿ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. οὐ γὰρ ἀπέ­­στειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ εἰς τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃ τὸν κόσμον, ἀλλ᾿ ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι᾿ αὐτοῦ.    

Οι Άγιοι Μικρασιάτες Νεομάρτυρες (τα μαρτύρια και ονόματά τους…)

Η μνήμη τους τιμάται την Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού (10 Σεπτεμβρίου 2017)

 

Τῇ Κυριακῇ πρὸ τῆς τοῦ Τιμίου Σταυροῦ Ὑψώσεως μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἑκατοντάδων χιλιάδων ἐνδόξων Νεομαρτύρων, Ἱεραρχῶν, Ἱερέων, Ἱερομονάχων καὶ Μοναχῶν, προσέτι δὲ Ἀνδρῶν, Γυναικῶν καὶ Παίδων, τῶν ἐν Μικρᾷ Ἀσίᾳ μαρτυρησάντων κατὰ τὰ ἔτη 1918 – 1922. Μὲ ὕπατον Ἱερομάρτυρα τὸν Ἅγιον Χρυσόστομον Σμύρνης καὶ τῶν σὺν αὐτῶ Ἱεραρχῶν· Γρηγορίου Κυδωνιῶν, Ἀμβροσίου Μοσχονησίων, Προκοπίου Ἰκονίου, καὶ Εὐθυμίου Ζήλων.

η συνέχεια ΕΔΩ

.

ΣΜΥΡΝΗ, Σεπτέμβριος 1922: για μια πράξη ευαισθησίας μέσα στην κόλαση της φωτιάς και της θηριωδίας από Ιάπωνες!

Στις 9 Σεπτεμβρίου του  1922  έγινε η παράδοση της Σμύρνης…

 

Πρόκειται για μια πράξη εξαίρετης ευαισθησίας μέσα στην κόλαση της φωτιάς και της θηριωδίας.

Τη σπουδαία πληροφορία οφείλουμε στον ιστορικό Σταύρο Σταυρίδη, ερευνητή του Εθνικού Κέντρου Ελληνικών Σπουδών και Έρευνας στο Πανεπιστήμιο Λατρόμπ της Αυστραλίας.

Είναι γνωστό πως στο λιμάνι της Σμύρνης, τις μέρες της Καταστροφής, ναυλοχούσαν πολεμικά των Συμμάχων, αλλά και άλλα εμπορικά πλοία. Στο άρθρο της διμηνιαίας εκδόσεως της «Ενώσεως Σμυρναίων» «Μικρασιατική Ηχώ» (Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2009) υπό τον τίτλο: «Τι έκανε ο Γιαπωνέζος στο λιμάνι της Σμύρνης;» διαβάζουμε τα εξής:

η συνέχεια ΕΔΩ

Οι άγιοι Ιωακείμ και Άννα: το απαθέστερο ζευγάρι (λόγοι αγ. Παϊσίου)

 

“Οι Άγιοι Θεοπάτορες μετά από θερμή προσευχή στον Θεό να τους χαρίσει παι­δί, συνήλθαν όχι από σαρκική επιθυμία, άλλα από υπακοή στον Θεό.Aυτό το γεγονός το είχα ζήσει στο Σινά.” (αγ. Παΐσιος)

*******

-Γέροντα, πέστε μας για την Άγια Άννα και τον Άγιο Ιωακείμ, τους Θεοπάτορες.

– Από μικρός είχα σε μεγάλη ευλάβεια τους Αγίους Θεοπάτορες. Μάλιστα είχα πει σε κάποιον ότι, όταν με κάνουν καλόγερο, θα ήθελα να μου δώσουν το όνομα Ιωακείμ. Πόσα οφείλουμε σ’ αυτούς! Οι Άγιοι Ιωακείμ και Άννα είναι το απαθέστερο ανδρόγυνο που υπήρξε ποτέ. Δεν είχαν καθόλου σαρκικό φρόνημα.

Ο Θεός έτσι έπλασε τον άνθρωπο και έτσι ήθελε να γεννιούνται οι άνθρωποι, απαθώς. Άλλα μετά την πτώ­ση μπήκε το πάθος στην σχέση ανάμεσα στον άνδρα και στην γυναίκα.Μόλις βρέθηκε ένα απαθές ανδρόγυνο, όπως έπλασε ο Θεός τον άνθρωπο και όπως ήθελε να γεννιούνται οι άνθρωποι, γεννήθηκε η Παναγία, αυτό το αγνό πλάσμα, και στην συνέχεια σαρκώθηκε ο Χριστός. Μού λέει ο λογισμός ότι θα κατέβαινε και νωρίτερα ο Χριστός στην γη, αν υπήρχε ένα αγνό ζευγάρι, όπως ήταν οι Άγιοι Ιωακείμ και Άννα.

 

ςη συνέχεια  ΕΔΩ

Η δολοφονία του Μητροπολίτου Κορυτσάς, Πρεμετής και Μοσχόπολης Φωτίου Καλπίδη (9 Σεπτεμβρίου 1906)

 

 

Στις 9 Σεπτεμβρίου του 1906, οπαδοί της ρουμανικής προπαγάνδας και αλβανίζοντες, δολοφόνησαν σε ενέδρα τον Μητροπολίτη Κορυτσάς Φώτιο.

Υπήρξε ένας από τους πολλούς ιεροεθνομάρτυρες του Μακεδονικού Αγώνα.

Όταν ἡ ρουμάνικη προπαγάνδα, ὑποβοηθούμενη ἀπό τὴν ἀλβανική, προσπάθησε νὰ καταγράψῃ τοὺς Ἕλληνες ὡς «ἀρναούτ» καὶ ὄχι ὡς «ροῦμ», μὲ σκοπὸ τὴν ἀλλοίωση τοῦ πληθυσμοῦ, ἀποσκοπῶντας νὰ δείξῃ στὶς ξένες δυνάμεις ὅτι ὁ πληθυσμὸς ἦταν ἀλβανορωμουνικός καὶ ὅτι οἱ Ἕλληνες ἦταν μιὰ μειοψηφία, ἡ ἀντίδραση τοῦ Φώτιου ἦταν ἐντονότατη.

*******

Πώς περιέγραψε ο Μητροπολίτης Καστοριάς Γερμανός Καραβαγγέλης την κηδεία του Φωτίου:

“Λαβαίνω τηλεγράφημα ότι σκοτώθηκε ο Φώτιος κοντά σ΄ ένα χωριό δυο ώρες έξω από την Κορυτσά, όπου είχε βγει για περιοδεία. Συγχρόνως λαβαίνω και τηλεγραφική διαταγή του Πατριαρχείου να πάω αμέσως στην Κορυτσά και να κάνω την κηδεία του μακαρίτη.

Αμέσως πήγα στην Κορυτσά. Οι Βούλγαροι ευτυχώς δεν μπορούσαν να με παρακολουθούν και στις έκτακτες περιοδείες μου, όπως τώρα, αν δεν είχαν γνώσιν πό πρωτύτερα κι έτσι αυτή την φορά τράβηξα κατ΄ ευθείαν .

Εκεί βρήκα το λαό τρομαγμένο και έπρεπε να αναφτερωσω το φρόνημά του. Την κηδεία έκανα μαζί με τον Μητροπολίτη Δυρραχίου, έπειτα Ικονίου, Προκόπιο.  Εγώ εξεφώνησα τον επικήδειο του αειμνήστου Φωτίου. Ανέβηκα στον άμβωνα και άρχισα με το προφητικό ρητό: «Ουκ εκλείψει άρχων εξ Ιούδα και ηγούμενος εκ των μηρών αυτού, έως ου έλθει ω απόκειται και αυτός προσδοκία εθνών». Και συγχρόνως με το χέρι μου έδειχνα κατά την Ελλάδα.

.