Η απελευθέρωση της Ξάνθης από τον Ελληνικό Στρατό (4 Οκτωβρίου 1919)

 

γράφει ο Αντγος Ε.Α Νικόλαος Φωτιάδης, Επίτιμος Υδκτής Δ’ΣΣ

.

Το φθινόπωρο του 1918 υπήρξε περίοδος αποφασιστική για την έκβαση του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

Μετά την συντριβή των Γερμανοβούλγαρων και την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας τον Σεπτέμβριο του 1918, η Γαλλική Στρατιά της Ανατολής με τον Στρατηγό Φρανσαι Ντ’ Εσπεραί, προήλασε και κατέλαβε την Ανατολική Μακεδονία και την Θράκη και έφθασε μέχρι τον Βόσπορο.

Τότε έγιναν σκέψεις ( σε σκοτεινά κέντρα λήψεως αποφάσεων) να δημιουργηθεί Γαλλικό Προτεκτοράτο στην Θράκη, κατά τα πρότυπα της Συρίας και του Λιβάνου.

η συνέχεια ΕΔΩ

Αφιέρωμα: ηρωικές Δασκάλες του Μακεδονικού Αγώνα

Ξεκινούμε και φέτος την αναφορά μας στις ηρωικές εκείνες δασκάλες του Μακεδονικού Αγώνα ,που συνέβαλαν με τον ηρωισμό και την θυσία τους στον ιερό σκοπό της απελευθέρωσης της Μακεδονίας μας. Ας είναι αιωνία η μνήμη τους και ας μας φωτίζουν με το παράδειγμά τους…

 

Από τότε που ο πατρο-Κοσμάς με τις διδαχές του έκανε φανερό ότι το ποθούμενο δεν θα ερχόταν όσο το Γένος παράδερνε στην αμάθεια…

αφ΄ οτου απέδειξε ότι άνδρας και γυναίκα είναι πλάσματα του Θεού ισότιμα…

τα Παρθεναγωγεία άρχισαν να ιδρύονται και οι απόφοιτές τους να προσφέρουν το έργο τους στον ελληνισμό ,που άρχισε να αποτινάζει από πάνω του τις αλυσίδες της σκλαβιάς.

Στην Μακεδονία ιδιαίτερα άνθισαν μετά τα 1870 και την απόσχιση της βουλγαρικής εκκλησίας από το Πατριαρχείο , οπότε και άρχισε άγριος ο θρησκευτικός προσηλυτισμός.

 

Η συνέχεια ΕΔΩ

” Βούλγαρος εγώ;! “

μια ιστοριά από τα χρόνια του Μακεδονικού Αγώνα…

 

«Είχεν έλθει στην Καστοριά ο Μπάουτσερ, ο περίφημος ανταποκριτής των “Τάιμς” του Λονδίνου και περιφημότερος φίλος των Βουλγάρων. Αποβραδίς συνεννοήθηκε μέ τόν Ίταλο αξιωματικό της Χωροφυλακής Βιντσέντσι νά κάμουν τό πρωί άλλη μέρα περίπατο στη λίμνη μέ μία βάρκα. Τήν άλλη μέρα όμως έβρεχε απ΄ τήν αυγή δυνατά. Ο Ιταλός νόμισε ότι ο περίπατος είχε ματαιωθεί ή αναβληθεί. Μά στην ορισμένη ώρα εμφανίσθηκε ο Άγγλος τυλιγμένος σέ αδιάβροχο. Αναγκάσθηκε νά τόν ακολουθησει καί ο Βιντσέντσι μαζί μέ τόν διερμηνέα του Κώστα Ζιούλη απ΄ τό Μοναστήρι. Μιλούσαν καί οι τρείς μεταξύ τους Γαλλικά. Κάποια στιγμή ο Μπάουτσερ είπε του Ζιούλη: