Το Συναξάρι της Ημέρας (30 Οκτωβρίου)

 

 

 

●     Οἱ Ἅγιοι Ζηνόβιος καὶ Ζηνοβία τὰ ἀδέλφια

●     Ὁ Ἅγιος Μαρκιανός Ἱεροµάρτυρας ἐπίσκοπος Συρακουσῶν

●     Οἱ Ἅγιοι Κοϊντάς, Μήτρας, Νεµεσίων, Πτολεµαῖος, Θεόφιλος, Ἰγένης, Ἰσίδωρος,

Κλαύδιος, Ἐπίµαχος, Εὐτρόπιος, Ζήνων, Ἤρων, Ἀµµών, Ἀτήρ, Βήσας,

Διόσκουρος, Ἀλέξανδρος, Κρονίων, Ἰουλιανός, Μακάριος καὶ ἄλλοι 13 Μάρτυρες

●     Ἡ Ἁγία Εὐτροπία

●     Οἱ Ἅγιοι Κλεόπας ὁ Ἀπόστολος καὶ Ἰωσὴφ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

●     Ἡ Ἁγία Ἀπολλωνία, ἡ Παρθένος καὶ Πρεσβύτης, καὶ οἱ σὺν αὐτῇ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ

Μάρτυρες (+ 3ος αἰ.)

●     Οἱ Ὅσιοι Στέφανος Μιλιούτιν, Θεόκτιστος ὁ ἀδελφός του καὶ Ἑλένη ἡ µητέρα

τους, Σέρβοι

●    Οἱ Ἅγιοι Ἀστέριος, Κλαύδιος, Νέων καὶ Νεονίλλη τὰ ἀδέλφια

●     Οἱ Ἅγιοι Τέρτιος, Μᾶρκος, Ἰοῦστος (ἢ Ἰησοῦς) καὶ Ἀρτεµᾶς οἱ Ἀπόστολοι ἀπὸ

τοὺς 70

●     Οἱ Ἅγιοι Ἐννέα Μάρτυρες

●     Ὁ Ἅγιος Μανουήλ

●     Ὁ Ἅγιος Δοµέτιος

●     Ὁ Ἅγιος Δήµιος

 

Μια χούφτα χαρτονομίσματα για προσάναμμα! το φιλότιμο ενός Έλληνα αξιωματικού στα 1940 (διήγηση αγ. Παϊσίου)

Υπάρχει ένα πνεύμα χλιαρό, καθόλου ανδρισμός. Χαλάσαμε τελείως! Πώς μας ανέχεται ό Θεός!

Παλιά τι αξιοπρέπεια υπήρχε! Τι φιλότιμο! Στον πόλεμο τού ’40, στα σύνορα, οι Ιταλοί είχαν πότε-πότε κάποια επικοινωνία με τους Έλληνες φρουρούς και έκαναν καμμιά επίσκεψη στο ελληνικό φυλάκιο. Και να δείτε τι φιλότιμο οι Έλληνες!

 

Αγία Αναστασία η Ρωμαία, η Οσιομάρτυς (29 Οκτωβρίου)

 

Η όσια Αναστασία έζησε στα χρόνια του Δεκίου (κατ’ άλλους του Διοκλητιανού) και Bαλλεριανού και καταγόταν από τη Ρώμη. Όταν πέθαναν οι πλούσιοι γονείς της, διαμοίρασε την περιουσία που κληρονόμησε στους φτωχούς και αποσύρθηκε σε μοναστήρι.

Όταν τη συνέλαβε ο ηγεμόνας Πρόβος (περί το 256 μ.Χ.), υπενθύμισε στην Αναστασία την ανθηρή νεότητα της, για την οποία θα έπρεπε να αρνηθεί το Χριστό. Τότε, δυναμική υπήρξε η απάντηση της Αναστασίας:

«Εγώ, είπε, μία ωραιότητα και νεότητα γνωρίζω, εκείνη που δίνει ο Χριστός στις πιστές και γενναίες ψυχές, που προτιμούν γι’ Αυτόν το θάνατο αντί άλλων εγκόσμιων αγαθών, όταν αυτά προτείνονται για την προδοσία του Θεού τους. Πλούτη είχα άφθονα. Δεν τα θέλησα. Αλλά το Χριστό μου τον θέλω και απ’ Αυτόν καμία δύναμη δε θα μπορέσει να με χωρίσει. Αν αμφιβάλλεις, δοκίμασε».

η συνέχεια ΕΔΩ

Φαέθων: Ένα άλογο στό έπος της Αλβανίας

.

Είχε, από παιδί, μια ξυλόγλυπτη μολυβοθήκη γραφείου, δώρο από τά χέρια του πατέρα της. «Φαέθων» έγραφε στό ξύλο, κι από πάνω δυό υπέροχα αλογα μέ τόν Θεό Ήλιο μέσα σέ ακτίνες φωτός!
-Τι θά πει Φαέθων; ρωτούσε με απορία.
-Ό θεός του φωτός, πού διασχίζει περήφανα τόν ουρανό στά λαμπρά του αλογα. Αυτό το όνομα είχα δώσει στο άλογο μου, στον πόλεμο του ‘4ο, της απαντούσε.
-Μά, είναι αυτό όνομα γιά άλογο ;
-Γιά τό δικό μου άλογο, ναι. Του άξιζε αυτό το όνομα…

.