Το… “φθινοπωρινό πουλάκι” που αγίασε! (από τα παιδικά χρόνια του Γ. Ιακώβου Τσαλίκη)

Ήταν κάποτε παιδιά. Γέρων Ιάκωβος Τσαλίκης

Οι Άγιοί μας, καθώς και οι μεγάλοι γέροντες και ασκητές μας, ήταν κι αυτοί κάποτε παιδιά!

Ας διαβάσουμε, λοιπόν, ένα μικρό απόσπασμα, μια θαυμαστή ιστορία από τα παιδικά χρόνια του Γέροντα Ιάκωβου Τσαλίκη, όπως καταγράφεται στο εξαιρετικό βιβλίο της Άννας Ιακώβου, «Ήταν κάποτε παιδία- Ο Γέρων Ιάκωβος Τσαλίκης»

….Φθινοπωρινό πουλάκι τον έλεγε η μάνα του, η κυρά-Δωρούλα, τον Ιάκωβο. Έτσι αδύνατος κι ασθενικός που ήταν, έμοιαζε περισσότερο μ’ εκείνα τα φθινοπωρινά πουλάκια που, σαν τα βλέπεις, αναρωτιέσαι πώς θ’ αντέξουνε τα πρωτοβρόχια, πώς θα πετάξουν κόντρα στους πρώτους παγωμένους αγέρηδες, πώς θα σκίσουν με τα φτερά τους εκείνους τους γκρίζους ουρανούς.

Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης: ευλαβικό αφιέρωμα στην μνήμη του (21-11-1991)

ο βίος του-ντοκιμαντέρ της Ι. Μονής Οσίου Δαβίδ του Γέροντος -Θαυμαστά γεγονότα-Νουθεσίες-συμβουλές

(ο Γ.Ιάκωβος εκοιμήθη εν Κυρίω στις 21-11-1991, ημέρα που τιμούνται τα Εισόδια της Θεοτόκου)

 

Ο Γέρων Ιάκωβος Τσαλίκης υπήρξε μία από τις σπουδαιότερες καί αγιασμένες μορφές των ημερών μας. ολιγογράμματος καί απλοϊκός όμως πλήρης της θείας Χάριτος έγινε πόλος έλξης γιά χιλιάδες ανθρώπους. Παρηγορούσε, στήριζε, συμβούλευε, έδιδε λύσεις αλλά καί βοηθούσε τούς συναθρώπους του μέ θαυματουργικούς καί υπερφυσικούς τρόπους. Τό καταπληκτικό- πού μαρτυρεί τήν αγιότητά

 

“Μόλις τριών ετών, δείκνυε το πρέπον σε όσους γνωρίζουν να κρίνουν αλάθευτα…”

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΙΣΟΔΙΩΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

λόγος Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά

“

Μόλις τριών ετών που μόλις είχε αποκοπεί από το θήλασμα και τη δίαιτα της αγκαλιάς δείκνυε το πρέπον σε όσους γνωρίζουν να κρίνουν αλάθευτα…“

«…Εάν το δένδρο αναγνωρίζεται από τον καρπό, και το καλό δένδρο παράγει επίσης καλό καρπό, η μητέρα της αυτοαγαθότητος, η γεννήτρια της αιώνιας καλλονής, πως δεν θα υπερείχε ασύγκριτα κατά την καλοκαγαθία από κάθε αγαθό εγκόσμιο και υπερκόσμιο;

Διότι η δύναμη που καλλιέργησε τα πάντα, ο προαιώνιος και υπερούσιος Λόγος, από ανέκφραστη φιλανθρωπία και ευσπλαχνία γιά χάρη μας θέλησε να περιβληθεί τη δική μας εικόνα, για να ανακαλέσει τη φύση πού σύρθηκε στον άδη και να την ανακαινίσει, γιατί είχε παλαιωθεί και να την αναβιβάσει προς το υπερουράνιο ύψος της βασιλείας και θεότητός του.

Και βρίσκει αυτήν την αειπάρθενη η οποία υμνείται από μας σήμερα που γιορτάζουμε την παράδοξη είσοδό της στα άγια των αγίων και την εκλέγει ανάμεσα από όλους ανά τους αιώνες εκλεκτούς και θαυμαστούς και περιβόητους για την ευσέβεια και σύνεση και σε λόγια και σε έργα.

Πώς έζησε η μικρή Μαριάμ δώδεκα χρόνια μέσα στο Ναό;

άγνωστα,ενδιαφέροντα στοιχεία για την ζωή της Παναγίας μέσα στον Ναό από τριών έως δεκαπέντε χρονών

( από το βιβλίο  Χαίρε Κεχαριτωμένη, του Αρχιμανδρίτου Βασιλείου Μπακογιάννη)

Στο ναό

Πέριξ του Ναού υπήρχαν ξενώνες που φιλοξενούνταν οι προσκυνητές, οι Ναζιραίοι, οι αφιερωμένες χήρες που υπηρετούσαν στο ναό, οι εφημέριοι ιερείς και άλλοι.

Και οι παρθένες , που για ορισμένο χρόνο αφιερώνονταν στην υπηρεσία του ναό, διέμεναν στους ξενώνες του ναού. Μαζί με αυτές έμενε αι η Παρθένος Μαριάμ.

Το καθημερινό της πρόγραμμα

Έμεινε στο ναό από τριών μέχρι δεκαπέντε ετών! Όλη την παιδική της ηλικία!