ΙΟΥΝΙΟΣ: Καλό μήνα – Καλό καλοκαίρι!

ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΙΟΥΝΙΟ

 ΕΙΝΑΙ γνωστό ότι ο Ιούνιος είναι ο έκτος μήνας του έτους. Πιθανό να ονομάστηκε έτσι προς τιμή του υπάτου της Ρώμης Λευκίου Ιουνίου Βρούτου ή από τη ρωμαϊκή θεά Juno, αντίστοιχη της ελληνικής Ήρας. Είναι ο μήνας Πάναμος των αρχαίων Μακεδόνων.
Από λαογραφικής πλευράς ο μήνας Ιούνιος λέγεται Θεριστής, γιατί τότε σε πολλά μέρη θερίζουν τα σπαρτά, Αϊ-Γιάννης και Αϊγιαννίτης και Κλήδονας, γιατί τότε (24 Ιουνίου) είναι η γιορτή του Αϊ-Γιάννη, που γίνεται ο Κλήδονας. Άλλα ονόματά του: Κερασάρης, γιατί τότε ωριμάζουν τα κεράσια, Ορνιαστής, στην Άνδρο, γιατί τότε γίνεται η επικονίαση-γονιμοποίηση (όρνιασμα) των σύκων.

Το τελευταίο όπλο (για τις Πανελλαδικές Εξετάσεις)

 

 

Στον καιρό των παραμυθιών, μια φορά κι έναν καιρό δηλαδή, ξεκίνησε ο Δεκατρής για μια δύσκολη αποστολή. Όπως έλεγε και τ’ όνομά του, ήταν ο μικρότερος ανάμεσα σε δεκατρία αδέλφια. Μα στο μυαλό και το θάρρος ήταν ο καλύτερος.

Η εξυπνάδα του προκάλεσε φθόνο στ’ αδέλφια του. Πήγαν λοιπόν στον βασιλιά και τον κατάφεραν να ζητήσει απ’ τον Δεκατρή το πιο επικίνδυνο πράγμα: Να φέρει το άλογο ενός φοβερού δράκου.

Ο Δεκατρής διέσχισε ένα πυκνό δάσος, γεμάτο εμπόδια και αγρίμια, μα με την αξιοσύνη του τα ξεπέρασε όλα. Κάποια στιγμή όμως έφτασε μπροστά σ’ ένα μεγάλο ποτάμι. Κατέβαινε με δυνατή βοή από το βουνό και τα ορμητικά νερά του άφριζαν.

 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (31 Μαΐου)

Σήμερα 31/5 εορτάζουν:

• Άγιος Ερμείας
• Άγιοι Ευσέβιος και Χαράλαμπος
• Άγιος Ευστάθιος Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης
• Άγιος Μάγος
• Άγιοι Πέντε Μάρτυρες εν Ασκαλώνι
• Αγία Πετρονίλα
• Άγιος Φιλόσοφος ο Ιερομάρτυρας και οι συν αυτώ Βόρις και Νικόλαος οι Μάρτυρες
• Άγιος Ιερόθεος ο Νέος ο Ιερομάρτυρας
• Άγιος Πασχάσιος
• Άγιος Λουπικίνος ο Επίσκοπος Βερόνας
• Άγιος Κρήσκης ο Μάρτυρας
• Άγιος Φιλόθεος Μητροπολίτης Τομπόλσκ

 

Μετά την Άλωση της Πόλης…

Βρισκόμαστε στα 1453, την επομένη της άλωσης της Πόλης…

«…τα μικρά παιδάκια ξεψυχούσανε απ’ το φόβο τους. Σε λίγο φτάξανε οι τούρκοι και πιάσανε να βαράνε με τους μπαλτάδες τις πόρτες. Το κοπάδι, που ήτανε μαντρισμένο μέσα βέλαζε λυπητερά σε κάθε τσεκουριά.» (Φώτης Κόντογλου).

«..κατάφεραν μέσ’ στὴν Ἅλωση ἐκείνη, σὲ μία μέρα, σὲ τρεῖς μέρες κι ἐπί πεντέμισι μετὰ αἰῶνες συνέχεια, κι’ ἀκόμα ἐπαπειλοῦν, καὶ δὲν θὰ πάψουν…γιατὶ ἀδιαπέραστοι πολιτιστικὰ εἶναι οἱ τοῦρκοι.

Ἅλωση… ποὺ ἄλλη καμμιὰ στὴν ἱστορία δὲν πραγματώθηκε τόσο βάναυσα , καὶ ὡμά καὶ βάρβαρα, καὶ αἱματηρά, μὲ τέτοιο ἀνατολίτικο ἁμόκ ἀπανθρωπικῆς σφαγῆς καὶ καταστροφῆς τῶν πάντων·…ποιὰ πυρκαγιά τῆς βιβλιοθήκης τῆς Ἀλεξανδρείας ποὺ μ’ἕνα στόμα καταργιούνται πάντα ἡ φιλολογία, ἡ φιλοσοφία, ἡ ἐπιστήμη, δὲν ξεπεράστηκε καταστροφικότερα…μὲ ὅσα κάηκαν, σκίστηκαν μανιακὰ, σκορπίστηκαν μὲ ἰσλαμική παραφορὰ καὶ χάθηκαν γιὰ πάντα…τί Πλάτωνες, τί Ἀριστοτέληδες, τί ῥήτορες, τί τραγικοὶ, τί ἱστορικοί, τί γεωγράφοι, τι φυσιογνῶστες,….