ΙΟΥΛΙΟΣ: Καλό μήνα!

με την λαογραφία, έθιμα και  παροιμίες του λαού μας για τον δεύτερο μήνα του καλοκαιριού

  Ο έβδομος μήνας του χρόνου. Έχει 31 ημέρες. Την ονομασία του την καθιέρωσε ο Μάρκος Αντώνιος (το 44 π.Χ.), για να τιμήσει το φίλο του και μεγάλο στρατηγό των Ρωμαίων, Ιούλιο Καίσαρα, που γεννήθηκε αυτόν το μήνα και που, όπως είναι γνωστό δημιούργησε το «Ιουλιανό ημερολόγιο». Αντικατέστησε τον πέμπτο μήνα, τον Κυρινάλη.

ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ:

Ο ελληνικός λαός τον ονομάζει και Αλωνάρη, Αλωνιστή ή Αλωνιάτη ή Αλωνευτή, επειδή  κατά τον μήνα αυτόν γίνεται το αλώνισμα του σιταριού.
Ακόμα τον ονομάζει Γυαλιστή ή Γυαλινό (Νάξο & Χίο), επειδή σε ορισμένες περιοχές της χώρας κατά το μήνα αυτό «γυαλίζουν», δηλ. ωριμάζουν τα σταφύλια. Επίσης αναφέρεται σαν Δευτερόλης (σαν 2^ος μήνας του καλοκαιριού), Αηλιάς ή Αηλιάτης (20/7, η γιορτή του Προφήτη Ηλία) και Φουσκομηνάς ή Χασκόμηνας (Ρόδος).

To Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της Κυριακής 1 Ιουλίου 2018

 

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 9 Ἰουλίου 2017, Ε΄ Ματθαίου (Ματθ. η΄ 28 – θ΄ 1)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐλθόντι ­τῷ ᾿Ιησοῦ εἰς τὴν χώραν τῶν ­Γεργεσηνῶν ὑ­­­πήντη­σαν αὐτῷ δύο δαιμονιζό­με­νοι ἐκ τῶν ­μνημείων ­ἐξερχόμενοι, χαλεποὶ λίαν, ὥστε μὴ ἰσχύειν τι­­­νὰ παρελθεῖν διὰ τῆς ὁδοῦ ἐκείνης. καὶ ἰδοὺ ἔκραξαν λέ­γοντες· τί ἡμῖν καὶ σοί, ᾿Ιησοῦ υἱὲ τοῦ Θεοῦ; ἦλθες ὧδε πρὸ καιροῦ βασανίσαι ἡμᾶς; ἦν δὲ μακρὰν ἀπ᾿ αὐτῶν ἀγέ­λη χοίρων πολλῶν βοσκομέ­νη. οἱ δὲ ­δαίμονες παρεκάλουν αὐτὸν ­λέγοντες· εἰ ­ἐκ­βάλ­­λεις ἡμᾶς, ­­ἐπίτρεψον ἡμῖν ἀπελθεῖν εἰς τὴν ἀγέ­λην τῶν χοί­­ρων. καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ὑ­­­­­­­­­πάγετε. οἱ δὲ ἐξελθόν­τες ἀπῆλθον εἰς τὴν ἀγέλην τῶν χοί­ρων· καὶ ἰδοὺ ὥρ­μησε πᾶσα ἡ ἀγέλη τῶν χοίρων κατὰ τοαῦ κρημνοῦ εἰς τὴν ­θάλασσαν καὶ ἀπέθανον ἐν τοῖς ὕδασιν. οἱ δὲ βό­σκοντες ἔφυγον, καὶ ἀπελθόντες εἰς τὴν πόλιν ἀπήγγειλαν πάντα καὶ τὰ τῶν δαιμονιζομένων. καὶ ἰδοὺ πᾶσα ἡ πό­λις ἐξῆλ­θεν εἰς συνάντησιν τῷ ᾿Ιησοῦ, καὶ ἰδόντες αὐ­­­τὸν παρεκάλεσαν ὅπως μεταβῇ ἀπὸ τῶν ὁρίων αὐτῶν. Καὶ ἐμβὰς εἰς πλοῖ­­ον διεπέρασε καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν.

 

“Οι Απόστολοι αγαπούσαν τον Κύριο και γι’ αυτό δεν φοβούνταν κανένα πάθημα”

από τους λόγους του οσίου Σιλουανού του Αθωνίτου 

.

“Οί Απόστολοι περιόδευαν τή γη και κήρυτταν στο λαό τό λόγο γιά τον Κύριο και τή Βασιλεία τών Ουρανών οί ψυχές τους, όμως, ποθούσαν και διψούσαν νά δουν τον αγαπημένο Κύριο, και γι’ αυτό δέν φοβούνταν το θάνατο, αλλά τον συναντούσαν μέ χαρά· και αν ήθελαν νά ζουν στή γη, ήταν μόνο γιά χάρη του λαου, που τον άγαπούσαν.

.
Οι Απόστολοι αγαπούσαν τον Κύριο και γι’ αυτό δεν φοβούνταν κανένα πάθημα. Άγαπούσαν τον Κύριο, αγαπούσαν και τό λαό, και ή αγάπη αυτή έδιωχνιε κάθε φόβο από μέσα τους. Δέν φοβούνταν ούτε μαρτύριο ούτε θάνατο, γι’  αυτό ο Κύριος του απέστειλε στον κόσμο να φωτίσουν τους ανθρώπους.

.

Το κήρυγμα των Αποστόλων (30 Ιουνίου)

από τους λόγους του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού

 

“Και να ηξεύρετε, παιδιά μου, ετούτην την γην, όπου κατοικούμεν, την έχει ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός.

Καθώς έχει ένας βασιλεύς και μαζώνει όλα τα βασιλικά χρέη και παίρνει από χωράφια, από αμπέλια και από τους ανθρώπους, και στέλνει ανθρώπους ιδικούς του και τα μαζώνουν κάθε χρόνον, και όταν τα πηγαίνουν εκείνοι έμπροσθεν εις τον βασιλέα χαίρεται ο βασιλεύς και τους δίδει μεγάλα χαρίσματα και τους έχει φίλους ήγαπημένους, έτσι έχει ο Χριστός την γην ωσάν αμπέλι, όλον τον κόσμον.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (30 Ιουνίου)

Ἑορταζόμενοι ἅγιοι

 

●     Ἡ Σύναξις τῶν Ἁγίων 12 Ἀποστόλων

●      Ὁ Ἅγιος Φυγέλλος ἀπόστολος ἀπὸ τοὺς 70 (Ο΄)

●     Ὁ Ἅγιος Μελίτων

●     Ὁ Ἅγιος Πέτρος ἀπὸ τὴν Σινώπη

●     Οἱ Ἅγιοι 1040 Μάρτυρες

●     Ὁ Ἅγιος Μιχαὴλ Πακνανᾶς

●     Μνήµη τῶν ἀγρίως σφαγιασθέντων ὑπὸ Κουρδικῶν ὀρδῶν

 

 

ΟΙ ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ (30 Ιουνίου)

(η ζωή και το έργο τους-για μεγάλους και παιδιά)

 Απόστολοι ονομάζονται οί Δώδεκα μαθητές του Κυρίου πού άφησαν τα πάντα καί ακολούθησαν τον Κύριο σε όλη τη δημόσια διακονία Του μέχρι της Αναλήψεως. Στή συνέχεια μετά την έπι φοίτηση του Άγιου Πνεύματος, έγιναν κήρυκες καί μάρτυρες της πίστεως στον Χριστό προς λύτρωση της ανθρωπότητας από την αμαρτία καί συνέβαλαν στην εξάπλωση της Βασιλείας του Θεού στη γη.

Το ιερό καί τιμητικότατο αυτό όνομα δόθηκε από τον ίδιο τον Κύριο στους Μαθητές Του, όταν διανυκτέρευσε στο ορός προσευχόμενος’ τότε, «προσεφώνησε τους μαθητάς αυτού, καί έκλεξάμενος άπ’ αυτών δώδεκα, ους καί Αποστόλους ώνόμασεν…» (Λουκ. στ’, 12-13).

ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ (από την προς Εφεσίους επιστολή του αποστόλου Παύλου)

 

Για να δούμε τι διδάσκει η αγία Γραφή για τις σχέσεις γονέων και παιδιών θα μελετήσουμε τι μας λέγει ο απόστολος Παύλος στην προς Εφεσίους επιστολή του (6,1-4) έχοντας συγχρόνως υπ’ όψη μας την αντίστοιχη ερμηνεία του αγίου Χρυσοστόμου στην προς Εφεσίους (Ε.Π.Ε. 21,246-269).

    «Τα τέκνα υπακούετε τοις γονεύσιν υμών». Όπως ακριβώς αυτός, που κάνει ένα άγαλμα, σχηματίζει πρώτα το κεφάλι, μετά τον αυχένα, τον θώρακα, την κοιλιά, τα πόδια, έτσι και ο Παύλος προχωρεί από τις σχέσεις ανδρός-γυναικός, για τις οποίες μίλησε προηγουμένως (Εφεσ. 5, 21-33), στις σχέσεις γονέων-παιδιών για να ολοκληρώσει τη διδασκαλία του πάνω στο θέμα της οικογενείας. Η υπακοή των παιδιών στους γονείς τους είναι κάτι που το συνιστά και η φύση και η κοινωνία και ο Θεός.

” Ο Ύμνος της Αγάπης”

από την Α’ προς Κορινθίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου

(το πρωτότυπο  κείμενο και η ερμηνεία, και για τα παιδιά)

 

Μνήμη των Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου (29 Ιουνίου)

 

Η μέρα σήμερα είναι αφιερωμένη από την Εκκλησία μας στη μνήμη των Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.

Παιδί ψαρά από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και αδελφός του πρωτόκλητου Αντρέα, ο  Πέτρος, ζούσε μια  δύσκολη ζωή και είχε ως μοναδική περιουσία τα αλιευτικά του εργαλεία. Η αγνότητα της ψυχής, η ευθύτητα , η αποφασιστικότητα  και η αφοσίωσή του στην πατρική πίστη ήταν οι προϋποθέσεις για να γίνει εκλεκτός απόστολος του Χριστού. «Ευθέως», όπως λέγει ο ευαγγελιστής ,  αυτός και ο αδελφός του εγκατέλειψαν τα δίχτυα και τον πατέρα τους για να ακολουθήσουν τον Χριστό, που υποσχέθηκε να τους κάνει ψαράδες ανθρώπων.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (29 Ιουνίου)

Ἑορταζόμενοι ἅγιοι

●     Οἱ πρωτοκορυφαῖοι Ἀπόστολοι Πέτρος καὶ Παῦλος

●      Ὁ Ἅγιος Κύριλλος, µάρτυρας

 

29 Ἰουνίου 1913 : απελευθέρωση των Σερρών

 

(ένα σύντομο ιστορικό και μια αναδρομή στη ιστορία των Σερρών από τον Α΄ έως και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.)

Με συγκλονιστικές μαρτυρίες  από κατοίκους που έζησαν τις αγριότητες των Βουλγάρων κατά τη γερμανοβουλγαρική κατοχή.

(κείμενο κατάλληλο και για τα μεγάλα παιδιά)

 

Ὅταν τό 1912 στόν Α΄ Βαλκανικό πόλεμο οἱ προηγούμενοι κατακτητές της,οἱ Τοῦρκοι, ἀποχώρησαν, κατάφεραν καί μπῆκαν πρῶτοι οἱ Βούλγαροι στίς Σέρρες.

 

Ο ΕΝΑΓΚΑΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ

 

Ὁ μήνας ᾽Ιούνιος καταυγάζεται ἀπό τή μεγάλη ἑορτή τῶν πρωτοκορυφαίων ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου (29 ᾽Ιουνίου). Δέν πρόκειται περί μίας ἁπλῆς ἑορτῆς, ὅπως συνήθως ἑορτάζουμε τίς ὑπόλοιπες ἑορτές τῶν ἁγίων μας: νά θυμηθοῦμε τήν κατά Χριστόν πολιτεία τους καί στό μέτρο τῶν δυνατοτήτων μας νά τούς μιμηθοῦμε. Στόν ἐναγκαλισμό τῶν δύο ἀποστόλων, ὅπως τόν βλέπουμε στή γνωστή εἰκόνα τους, ἡ ᾽Εκκλησία μας πρόβαλε τή σύζευξη τῆς πίστεως καί τῶν ἔργων, μέ ἄλλα λόγια εἶδε τούς ἀποστόλους αὐτούς ὡς σύμβολο καί τύπο τῆς παραδόσεώς της.

TO ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (28 Ιουνίου)

Ἑορταζόμενοι ἅγιοι

 

●     Εὕρεσις Λειψάνων Ἁγίων Ἀναργύρων Κύρου καὶ Ἰωάννου

●     Ὁ Ἅγιος Παππίας

●     Ὁ Δίκαιος Σέργιος ὁ Μάγιστρος

●     Ὁ Ἅγιος Μακεδόνιος

●     Ὁ Ὅσιος Οὐλκιανός

●     Ὁ Ἅγιος Παῦλος ὁ ἰατρός

●     Τὰ Ἅγια Δύο παιδιά

●     Ὁ Ὅσιος Μωϋσῆς ὁ Ἀναχωρητής

●     Ὁ Ἅγιος Δονάγος ἐπίσκοπος Λιβύης

●     Οἱ Ἅγιοι 70 Μάρτυρες οἱ ἐν Σκυθοπόλει

●     Οἱ Ἅγιοι Τρεῖς Μάρτυρες ἀπὸ τὴν Γαλατία

●     Ὁ Ὅσιος Μάγνος

●     Οἱ Ὅσιοι Σέργιος καὶ Γερµανὸς οἱ θαυµατουργοὶ οἱ ἐν Βαλάµῃ

●     Ὁ Ὅσιος Συµεὼν

 

Περί καλλωπισμού…

(λόγοι αγίου Παϊσίου- έχουν ειπωθεί πολλά χρόνια πριν, αλλά παραμένουν πολύ επίκαιροι.

Ας δούμε τι έλεγε “με πόνο και αγάπη για τον σύχρονο άνθρωπο” ).

 

.

Εἶδα μία ψυχή πού, ἐνῶ πρῶτα ἦταν σάν Ἄγγελος, δὲν τὴν γνώρισα μετά ἔτσι ὅπως ἦταν βαμμένη. «Ὁ Θεὸς ὅλα πολύ καλά τὰ ἔκανε, τῆς εἶπα, ἀλλὰ ἔχει κάνει ἕνα μεγάλο λάθος σ΄ ἐσένα!».«Γιατί, Πάτερ;», μοῦ λέει. «Νά, στὰ μάτια τὰ δικά σου, δὲν ἔβαλε μελάνη ἀπὸ κάτω! Αὐτὸ τὸ λάθος ἔκανε! Ἐνῶ τούς ἄλλους ἀνθρώπους τούς ἐφτίαξε καλούς, ὄμορφους, ἔκανε λάθος σ΄ ἐσένα! Βρέ, χαμένο, δὲν τὸ καταλαβαίνεις; Ἀσχημίζεις ἔτσι τὸν ἑαυτό σου! Σάν νὰ ἔχης μία βυζαντινή εἰκόνα καὶ τραβᾶς πινελιές ἀπὸ ΄δῶ κι ἀπὸ ΄κεῖ καὶ τὴν μουντζουρώνεις, τὴν χαλᾶς. Πᾶμε στὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ νὰ βάλουμε μπογιές; Ἤ σάν ἕνας ζωγράφος νάχη φτιάξη μία καλή εἰκόνα, καὶ πάει μετά ἕνας ποὺ δὲν ξέρει ζωγραφική, παίρνει τὸ πινέλο καὶ κάνει κάτι μουντζοῦρες καὶ ἀσχημίζει τὴν εἰκόνα τοῦ ζωγράφου. Τὸ ἴδιο κάνεις κι ἐσύ. Ἔτσι εἶναι σάν νὰ λές στὸν Θεό: «Δὲν τάκανες καλά, Θεέ μου· ἐγώ θὰ τὰ διορθώσω»»!

 

η συνέχεια ΕΔΩ

Οι απειλές του Θεού κρύβουν μέσα τους τη μεγάλη φιλανθρωπία Του

(Άγιος Τύχων του Ζαντόνσκ)

Μέσα στην Αγία Γραφή συναντάμε γραμμένες απειλές του Θεού· απειλεί με προσωρινές και αιώνιες τιμωρίες τον αμετανόητο αμαρτωλό.

Κάθε επίγειος βασιλιάς, που φροντίζει για την ομαλή ζωή του κράτους του, εκδίδει ωφέλιμα διατάγματα, που καθορίζουν τα καθήκοντα των υπηκόων του, καθώς επίσης και τις τιμωρίες για όσους τα παραβαίνουν. Έτσι ακριβώς και ο ουράνιος Βασιλιάς, ο Κύριος και Θεός, γνωστοποιεί τον άγιο και δίκαιο νόμο Του σε όλους. Οι άνθρωποι οφείλουν να ζήσουν σύμφωνα μ’ αυτόν, αποφεύγοντας ό,τι απαγορεύει και εκτελώντας ό,τι προστάζει. Όσοι τον καταπατούν, απειλούνται με προσωρινές και αιώνιες τιμωρίες:

«Το τσεκούρι βρίσκεται ήδη στη ρίζα των δένδρων. Κάθε δένδρο που δεν δίνει καλό καρπό, θα κοπεί σύρριζα και θα ριχθεί στη φωτιά» (Ματθ. 3:10).

«Οι δειλοί, οι άπιστοι, οι βδελυροί, οι φονιάδες, οι πόρνοι, οι μάγοι, οι ειδωλολάτρες και όσοι αντιστρατεύονται την αλήθεια, θα έχουν το μερίδιό τους στη λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι. Αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος» (Αποκ. 21:8).

Ο γάμος κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο

Ἐπιλογὴ ἀποσπασμάτων – τίτλοι – μετάφραση:

π. Χρίστου Κυριαζόπουλου

Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος ἀφιερώνει πάρα πολλὲς σελίδες τῶν ἔργων του σὲ θέματα γάμου. Παραθέτουμε σὲ μετάφραση ἕνα ἐλάχιστο δεῖγμα ἀποσπασμάτων (οἱ ἐντὸς παρενθέσεων ἀριθμοὶ παραπέμπουν στὴν Ἑλληνικὴ Πατρολογία τοῦ Migne):

 

Η ΟΜΟΝΟΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΣΥΖΥΓΩΝ

Γιὰ τὴ γυναῖκα ἂς μὴν ὑπάρχει τίποτε πιὸ πολύτιμο ἀπὸ τὸν ἄνδρα της, γιὰ τὸν ἄνδρα τίποτε πιὸ ἐπιθυμητὸ ἀπὸ τὴ γυναῖκα του. Ἡ ὁμόνοια ἀνάμεσα στὴ γυναῖκα καὶ στὸν ἄνδρα συγκρατεῖ τὴ ζωὴ καὶ συνέχει τὸν κόσμο ὁλόκληρο… Ὅταν ὁ ἄνδρας καὶ ἡ γυναίκα μαλώνουν μεταξύ τους, τότε δὲν μπορεῖ ποτὲ νὰ τοὺς εὐχαριστήσει οὔτε ὁ πλοῦτος οὔτε τὰ καλὰ παιδιὰ οὔτε τὰ πολλὰ παιδιὰ οὔτε ἡ δύναμη καὶ ἡ ἐξουσία οὔτε ἡ δόξα καὶ ἡ τιμὴ οὔτε οἱ ἀπολαύσεις καὶ ἡ πολυτέλεια οὔτε κάποια ἄλλη εὐτυχία (51, 369). Αὐτὸς εἶναι ὁ ἀληθινὸς πλοῦτος, αὐτὴ ἡ πιὸ μεγάλη περιουσία, τὸ νὰ μὴν ὑπάρχει διχόνοια ἀνάμεσα στὸν ἄνδρα καὶ στὴ γυναῖκα, ἀλλὰ νὰ εἶναι οἱ δυό τους ἑνωμένοι σὰν ἕνα σῶμα (53,357). Ὅταν ὑπάρχει ὁμόνοια καὶ εἰρήνη καὶ σύνδεσμος ἀγάπης μεταξὺ γυναικὸς καὶ ἀνδρός, ἐκεῖ συρρέουν ὅλα τὰ ἀγαθά, καὶ τὸ ἀνδρόγυνο δὲν κινδυνεύει ἀπὸ καμμιὰ ἐπιβουλή, γιατί περιβάλλεται ἀπὸ ἕνα μεγάλο καὶ ἀκατανίκητο τεῖχος, ποὺ εἶναι ἡ κατὰ Θεὸν ὁμόνοια (53, 360). Ὅπου ὑπάρχει ἄνδρας καὶ γυναίκα καὶ παιδιὰ καὶ ὁμόνοια καὶ ἀγάπη, καὶ εἶναι ὅλοι συνδεδεμένοι μὲ τὰ δεσμὰ τῆς ἀρετῆς, ἐκεῖ ἀνάμεσά τους βρίσκεται ὁ Χριστός. Ὁ Χριστὸς δὲν ζητάει χρυσοστό- λιστες ὀροφὲς οὔτε ἀστραφτεροὺς κίονες οὔτε πανέμορφα μάρμαρα, ἀλλὰ ὡραιότητα ψυχῆς καὶ ὀμορφιὰ διανοίας καὶ τραπέζι γεμάτο δικαιοσύνη καὶ φορτωμένο μὲ καρποὺς ἐλεημοσύνης (54, 616).

 

Ἡ Ἱερά Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὅρους γιά τήν συμφωνία τῶν Πρεσπῶν

Ανακοίνωση για την Συμφωνία των Πρεσπών περί της ονομασίας των Σκοπίων εξέδωσε την Τρίτη 26 Ιουνίου η Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους, καλώντας την Κυβέρνηση να σεβασθεί την βούληση του ελληνικού λαού και την ιστορική αλήθεια.

”Ούτως η επίλυσις του χρονίζοντος προβλήματος της ονομασίας του κράτους των Σκοπίων και η πλήρης αποκατάστασις των σχέσεων των δύο χωρών είναι επιθυμητή, πολλώ μάλλον καθώς το Αγιώνυμον Όρος επισκέπτονται κατ’ έτος πολλοί προσκυνηταί εκ της γείτονος χώρας, οι οποίοι ευρίσκουν εις αυτό πνευματικήν ανάπαυσιν, εις ατμόσφαιραν γνησίας πνευματικής ενότητος και αγάπης” αναφέρει μεταξύ άλλων στην ανακοίνωση η Ιερά Κοινότητα.

Σε άλλο σημείο η Ιερά Κοινότητα τονίζε: ”Εν τούτοις, δεν είναι δυνατόν, εν ονόματι των ως άνω αγαθών στόχων, η επίλυσις αυτού του μείζονος εθνικού προβλήματος να επιχειρήται με προχείρους, αδιαφανείς και συνοπτικάς διαδικασίας, με την υιοθέτησιν θέσεων αντιθέτων προς την επιστημονικήν αλήθειαν, την ιστορικήν πραγματικότητα και την ιστορικήν μνήμην, με τρόπον ο οποίος προσβάλλει την εθνικήν συνείδησιν του ελληνικού λαού.”

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΜΨΩΝ Ο ΞΕΝΟΔΟΧΟΣ Ένας φιλάνθρωπος και ανάργυρος ιατρός και ιερέας

o άγιος Σαμψών ο Ξενοδόχος εορτάζει στις 27 Ιουνίου και είναι ο προστάτης των ξενοδόχων 

Μέσα στη σεπτή χορεία των είκοσι ιαματικών Αγίων Αναργύρων συγκαταλέγεται και ο τιμώμενος στις 27 Ιουνίου Άγιος Σαμψών ο Ξενοδόχος, ο οποίος διακρίθηκε για τη φιλανθρωπία του, αλλά και για το χάρισμα να θεραπεύει ασθενείς με την επίκληση του ονόματος του Ιησού Χριστού. 

 .

Ο φιλεύσπλαχνος Άγιος Σαμψών γεννήθηκε στη Ρώμη το 511μ.Χ. από εύπορους γονείς με βασιλική καταγωγή, οι οποίοι ήταν και συγγενείς του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Λόγω της οικονομικής ευμάρειας της οικογένειάς του, μορφώθηκε πλουσιοπάροχα και από όλες τις επιστήμες αγάπησε την ιατρική χάρη στο φιλάνθρωπο και ψυχωφελές περιεχόμενό της. Γι’ αυτό και την επιστήμη της ιατρικής δεν την εξασκούσε ως βιοποριστικό επάγγελμα, αλλά ως κοινωνικό λειτούργημα για να βοηθά τους φτωχούς και να θεραπεύει με τη χάρη του Θεού τους ασθενείς. Μετά τον θάνατο των εύπορων γονέων του, διένειμε τη μεγάλη περιουσία του στους φτωχούς και εκατοντάδες άποροι βρήκαν τροφή, ανακούφιση και στήριγμα.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (27 Ιουνίου)

Ἑορταζόμενοι ἅγιοι

 

●     Ὁ Ἅγιος Σαµψών ὁ Ξενοδόχος

●     Ὁ Ἅγιος Ἀνεκτός

●     Διήγηση Συνεσίου Ἐπισκόπου Κυρήνης γιὰ κάποιο Εὐάγριο φιλόσοφο καὶ τριακόσια λίτρα χρυσοῦ

●     Ἡ Ἁγία Ἰωάννα ἡ Μυροφόρος

●     Ὁ Ὅσιος Λουκᾶς ὁ ἐρηµίτης

●     Οἱ Ἅγιοι Μάρκιος καὶ Μαρκία

●     Ὁ Ἅγιος Πιέριος Ἱεροµάρτυρας Πρεσβύτερος Ἀντιοχείας

●     Τῇ πρώτῃ Κυριακῇ, µεταξὺ 23ης καὶ 30ης Ἰουνίου µηνός, ἐν Μηθύµνῃ µνήµην ἐπιτελοῦµεν τῆς ἀνακοµιδῆς τῶν ἱερῶν λειψάνων τῆς ὁσίας µητρὸς ἡµῶν Θεοκτίστης (1960)

 

 

 

Ο Ό­σιος Δα­βίδ ο εν Θεσ­σα­λο­νίκη (26 Ιουνίου) και η Μονή Λατόμου στην Άνω Πόλη

 

Σύντομη βιογραφία:

Ο Όσιος Δαβίδ ήταν από τη Θεσσαλονίκη και έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Ιουστινιανού του ΙΑ’ (527 – 565 μ.Χ.). Η ζωή του ήταν μια συνεχής φιλανθρωπία και εργασία για την πίστη του Χρίστου. Όταν ήλθε η κατάλληλη ώρα, ο Δαβίδ μοίρασε τα υπάρχοντα του στους φτωχούς και έγινε αναχωρητής.

Για τρία ολόκληρα χρόνια, κατοικούσε επάνω σ’ ένα δένδρο. Εκεί, με τα λιοπύρια του καλοκαιριού και τις παγωνιές του χειμώνα, δουλαγωγούσε το σώμα του με άσκηση στην εγκράτεια και με προσευχή, απαγγέλλοντας στίχους του προφητάνακτος ομωνύμου του Δαβίδ: «Ὠμοιώθην πελακάνι ἐρημικῶ, ἐγενήθην ὡσεὶ νυκτικόραξ ἐν οἰκοπέδῳ, ἠγρύπνησα καὶ ἐγενόμην ὡς στρουθίον μονάζον ἐπὶ δώματος» (Ψαλμός ρα’ 7-8). Γι’ αυτό και οι Θεσσαλονικείς τον έκριναν σαν τον καταλληλότερο για αντιπρόσωπο τους στον Ιουστινιανό, από τον όποιο θα ζητούσαν έπαρχο για την πόλη τους. Στο γυρισμό, ο Όσιος Δαβίδ παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο. Ήταν το έτος 540 μ.Χ.

η συνέχεια ΕΔΩ