Ἡ ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας μέσα ἀπό τόν ἀλάνθαστο λόγο τῆς Ἱστορίας (βιβλίο)

 

Α΄ ΜΕΡΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ»

Β΄ ΜΕΡΟΣ Η ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ

σειρά: ΙΣΤΟΡΙΟΜΝΗΜΟΣΥΝΗ 5

 

 

Στό ὄ­γδο­ο βι­βλί­ο τῆς Ἱ­στο­ρί­ας του ὁ Ἡ­ρό­δο­τος, ὁ πα­τέ­ρας τῆς ἱ­στο­ρί­ας καί ἱ­στο­ρι­κός τῶν Περ­σι­κῶν πολέ­μων, δι­η­γεῖ­ται μέ πο­λύ γλα­φυ­ρό τρό­πο πῶς τό βα­σι­λό­που­λο τοῦ Ἄρ­γους Περ­δίκ­κας ἵ­δρυ­σε τό κράτος τῆς Μα­κε­δο­νί­ας. Ἡ δι­ή­γη­ση τοῦ κο­ρυ­φαί­ου ἱ­στο­ρι­κοῦ μας συν­δέ­ει τούς γε­νάρ­χες τῆς Μα­κε­δο­νί­ας μέ τούς Τη­με­νί­δες τοῦ Ἄρ­γους, οἱ ὁ­ποῖ­οι ἦ­ταν ἀ­πό­γο­νοι τοῦ Ἡ­ρα­κλῆ. Κα­τά συ­νέ­πεια, ἀ­να­δει­κνύ­ει τήν κοι­νή κα­τα­γω­γή τῶν Ἑλ­λή­νων τοῦ Βορ­ρᾶ καί τῶν Ἑλ­λή­νων τοῦ Νό­του.

 

ΓΟΝΕΙΣ ΜΗ ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΘΕ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΗΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ! (σελίδες απὸ τη ζωὴ του αγίου Αυγουστίνου)

"Οικογένεια: μια γωνιά του Παραδείσου"

Ο ἱερὸς Αὐγουστῖνος εἶνε μιὰ σάλπιγγα τῆς Ὀρθοδοξίας, ποὺ ὁ ἦχος της φτάνει στὰ πέρατα τοῦ κόσμου. Εἶνε ἕνας μεγάλος ποταμός, ποὺ ἀρδεύει τὸ γεώργιον τοῦ Θεοῦ, τὴν Ἐκκλησία. Εἶνε ἕνας κῆπος μὲ ποικίλα ἔγχρωμα ἄνθη, ποὺ ἀποπνέουν ἄρωμα Ὀρθοδοξίας. Εἶνε ἕνα ἀπὸ τὰ δέκα μεγάλα πνεύματα ποὺ ἀνέδειξε ἡ ἀνθρωπότης.
Ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι· «Ἐξ ὄνυχος τὸν λέοντα». Ἔτσι καὶ ἀπὸ λίγες σελίδες τῆς ζωῆς τοῦ ἁγίου Αὐγουστίνου μποροῦμε ν᾿ ἀναλογισθοῦμε τὴν τεραστία φυσιογνωμία του.
Θὰ σταθοῦμε σὲ τρία σημεῖα τῆς ζωῆς του.

* * *

Ὁ ἱερὸς Αὐγουστῖνος στὰ παιδικά του χρόνια ἦταν πολὺ ζωηρός. Τὸ σχολεῖο τὸ ἀπέφευγε. Γύριζε στοὺς δρόμους. Ἔκανε παιχνίδια μὲ τοὺς συμμαθητάς του. Πηδοῦσε φράχτες, ἀνέβαινε βουνά. Πῆγε κάποτε στὸν κῆπο ἑνὸς γείτονα καὶ ρήμαξε τὴν ἀχλαδιά του…

Ζωηρὸ παιδί. Ἀλλ᾿ εὐτύχησε νὰ ἔχῃ γονεῖς. Διότι πολλὰ παιδιὰ φαίνεται ὅτι ἔχουν γονεῖς μὰ δὲν ἔχουν. Τὸ νὰ γεννήσῃ κανεὶς παιδὶ εἶνε εὔκολο· εἶνε φυσικὸ…

Δεῖτε τὸ πρωτότυπο 1.080 ἀκόμα λέξεις

Ο άγιος Αυγουστίνος και η μητέρα του αγία Μόνικα: υιός δακρύων…

Άγιος Αυγουστίνος, επίσκοπος Ιππώνος – 15 Ιουνίου

Ό άγιος Αυγουστίνος γεννήθηκε τό 354 στήν Ταγάστη, μικρή πόλη της Νουμιδίας (σημ.. Σοϋκ ‘Αράς, στήν Αλγερία). Ό πατέρας του, Πατρίκιος, μικρός γαιοκτήμονας πού άνηκε στους επιφανείς της πόλης, παρέμεινε ειδωλολάτρης μέχρι λίγο πριν τον θάνατο του, αλλά ή μητέρα του, αγία Μόνικα [4 Μαίου], ήταν μία ένθερμη χριστιανή πού τον ενέγραψε, από παιδί ακόμη, στους κατηχουμένους και τον έπαιρνε τακτικά μαζί της στην εκκλησία για να τον καταρτίσει στα μυστήρια της Πίστεως. Ή βάπτιση, ωστόσο, όπως ήταν τό έθος τότε, αναβλήθηκε για αργότερα και το παιδί, όντας πολύ ζωηρό και απείθαρχο στις επιτιμήσεις της μητέρας του, απομακρύνθηκε από την Πίστη.

η συνέχεια ΕΔΩ

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (15 ιΟΥΝΙΟΥ)

●     Ὁ Προφήτης Ἀµώς

●     Ὁ Ἅγιος Δουλᾶς

●     Οἱ Ἅγιοι Φουρτουνᾶτος, Ἀχαϊκὸς καὶ Στεφανᾶς οἱ Ἀπόστολοι

●     Ὁ Ὅσιος Ὀρτίσιος

●     Ὁ Ὅσιος Ἱερώνυµος

●     Ὁ Ἅγιος Αὐγουστῖνος ἐπίσκοπος Ἰππῶνος καὶ Μόνικα ἡ εὐσεβεστάτη µητέρα του

●     Ἡ Ἁγία Γραῦς

●     Ὁ Ἅγιος Νερσής

●     Ἡ Σύναξις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου πέραν ἐν τοῖς Μαρανακίου

●     Ὁ Ἅγιος Ἰωνᾶς τῆς Μονῆς Πεσόνσα (Ῥῶσος)