Ο Μακεδονομάχος Κωνσταντίνος Γαρέφης

Την νύκτα της 6ης προς 7η Αυγούστου 1906, ο καπετάν Γαρέφης του Μακεδονικού Αγώνα, κατάφερε να εντοπίσει τις τσέτες Λουκά και Καρατάσου στα Καλύβια Καραφυλέων κοντά στο Τσερνέσοβο (Γαρέφη) και να τις προσβάλλει αποτελεσματικά μέσα στη νύχτα.

Ακολούθησε ο βαρύς τραυματισμός του, εξαιτίας του οποίου εξέπνευσε μετά από λίγες μέρες.

 

   “Ό Κώστας Γαρέφης ήταν ένα λεβεντόκορμο παλληκάρι άπ’ τις Mηλιές του Πηλίου. Άκοούθησε άπ’ την αρχή τον (καπετάν) «Ακρίτα»  (Κώστα Μαζαράκη) στο Βέρμιο και έγινε ή σκιά και το δεξί του χέρι. Πρόθυμος και πειθαρχικός, γενναίος και ευγενικός, έπαιρνε όλες τις δύσκολες και επικίνδυνες άποστολές. Αυτός πήγε και σε λίγες μέρες έφερε άπ’ τά χωριά της Κατερίνης εικοσι πέντε παιδιά γιά την ενίσχυση του σώματος. Οπλίστηκαν και ντύθηκαν « ντουλαμάδες» στη Νάουσα. Την άνοιξη του 1906 ήρθε οπλαρχηγός με δικό του σώμα. Εμεινε λίγο καιρό στό Βάλτο των Γιανιτσών και τράβηξε έπειτα για την Καρατζόβα (Αλμωπία).

 

ΛΟΓΟΣ ΣΤΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Ἀρχιμ. Σωφρονίου Σαχάρωφ

  ΤΟ ΘΑΒΩΡΙΟ ΦΩΣ

«Ἰδοὺ νεφέλη φωτεινὴ ἐπεσκίασεν αὐτούς, καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα· οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα· αὐτοῦ ἀκούετε» (Ματθ. ιζ’ 5, Μάρκ. θ’ 7, Λουκ. θ’ 35).

Σήμερα, μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς μεγάλης πανηγύρεως τῆς Ἐκκλησίας, πανηγύρεως ἡ ὁποία ἀνάλογα μὲ τὸν βαθμὸ τῆς προσέγγισής μας ὅσο πλησιάζουμε τὸ τέλος τῆς ἐπίγειας ζωῆς μας ὄχι μόνο δὲν ἐλαττώνεται, ἀλλ’ ἀκατάπαυστα αὐξάνει σὲ δύναμη καὶ σπουδαιότητα μέσα μας, ξεχνώντας κατὰ κάποιον τρόπο τὴν ἀδυναμία μας, τολμοῦμε νὰ ὁμιλήσουμε γιὰ τὸ ἀπρόσιτο καὶ ἀνέσπερο Φῶς πού ἐξέλαμψε στὸ Θαβώρ.

Σᾶς παρακαλῶ, παραβλέψτε κατὰ τὴν ὥρα αὐτὴ τὴ μηδαμινότητά μου- κλεῖστε τὰ μάτια σας στὴν ἀμάθεια καὶ στὸ ἄκομψο τοῦ λόγου μου, μᾶλλον δέ, ἂν εἶναι δυνατόν, θεωρῆστε με σὰν ἕναν ἀπὸ τοὺς φύλακες τοῦ ὄρους Ἐφραίμ, πού ἀναβοοῦσαν: «Ἐγερθῆτε, καὶ ἀναβῶμεν εἰς τὴν Σιών πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν».

 

Γιατί ευλογούνται τα σταφύλια την Εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος;

Γ.Σκαλτσή.Καθηγητού Α.Π.Θ-Απόσπασμα

 

….Η ΕΥΛΟΓΙΑ τῶν σταφυλιῶν κατὰ τὴ Μεταμόρφωση κατανοεῖται μέσα ἀπὸ τὶς θεολογικές, ἀνθρωπολογικὲς καὶ κοσμολογικὲς διαστάσεις τῆς ἑορτῆς αὐτῆς.

῾Ο Κύριος «ἡμέρας ἓξ» ἢ «ὡσεὶ ἡμέρας ὀκτώ», μετὰ τὴν πρόρρηση τοῦ Πάθους Του,«εἰς ὄρος ὑψηλόν… μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν (Πέτρου, ᾿Ιακώβου καὶ ᾿Ιωάννου), καὶ ἔλαμψε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἢλιος,τὰ δὲ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο λευκὰ ὡς τὸ φῶς».

Αὐτὸς εἶναι ὁ Δημιουργὸς τοῦ κόσμου,ἀλλὰ καὶ ὁ κυρίαρχος τῶν ἐσχάτων. Αὐτὸς εἶναι ἡ ἄμπελος «ἐν οὐρανοῖς μὲν ἔχουσα τὴν ρίζαν, ἐπὶ γῆς δὲ τὰ κλήματα·ἄμπελος κλαδευομένη τὸ σῶμα, ἀλλ᾿ οὐ τὴν ρίζαν· ἄμπελος μετὰ τρίτην ἡμέραν τοῦ κλαδευθῆναι βλαστάνουσα τὸν βότρυντῆς ἀναστάσεως».

 

Συνέχεια ΕΔΩ

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (6 Αυγούστου)

Στις 6 Αυγούστου εορτάζουμε:

Μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού

Ανάμνηση οπτασίας Σοφιανής

Άγιος Αββακούμ ο Νεομάρτυρας