Απόδοση της εορτής της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου (23 Αυγούστου)

 

Η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη από την  αγία μας Εκκλησία στην απόδοση της γιορτής της Κοίμησης της Υπεραγίας Θεοτόκου, που σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, είναι γνωστή στον ευρύτερο ελληνικό χώρο ως  τα εννιάμερα της Παναγίας.

Ασφαλώς, από θεολογικής και λειτουργικής απόψεως, αυτό που τελείται σήμερα δεν είναι εννεαήμερο μνημόσυνο για την Παναγία, αφού η μητέρα του Κυρίου «μετέστη προς την ζωήν, μήτηρ υπάρχουσα της ζωής» και πρεσβεύει για τη δική μας σωτηρία και, συνεπώς, δεν νοείται τέλεση μνημοσύνου υπέρ αναπαύσεως της ψυχής της.

Σύμφωνα με την τυπική διάταξη των ιερών ακολουθιών, κατά την εορτή της απόδοσης, της ημέρας δηλαδή που κλείνει ο κύκλος εορτασμού της Κοιμήσεως,  τελείται η ίδια ακολουθία με αυτήν της 15ης Αυγούστου, κάτι που συμβαίνει σε όλες τις περιπτώσεις των μεγάλων δεσποτικών και θεομητορικών γιορτών.

 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (22 Αυγούστου)

-Άγιος Αγαθόνικος και οι μαζί μ’ αυτόν Ζωτικός, Ζήνων, Θεοπρέπιος, Ακίνδυνος και Σεβηριανός

-Οσία Ανθούσα και Αθανάσιος ο ιερομάρτυρας που βάπτισε αυτήν, και οι δύο υπηρέτες της Χαρίσιμος και Νεόφυτος

-Αγία Αριάδνη η Βασίλισσα

-Άγιοι Ειρηναίος, Ωρ και Ορόψις

-Εύρεση της Αγίας κάρας του Οσίου Συμεών του ηγούμενου της Ιεράς μονής Φιλοθέου Αγίου Όρους του Μονοχίτων και Ανυπόδητου

Η «Ψυχομάνα» του Νικολάου Γύζη… και η δική μου γιαγιά

(από το ιστολόγιο: Οικογένεια- μια γωνιά του Παραδείσου” )

 

.

Σαν σήμερα ήταν που έφυγε η αγαπημένη μου γιαγιά από τον κόσμο αυτό… Μου λείπει πολύ, παρ΄ όλο που πέρασαν πολλά χρόνια.

Και νιώθω πως στην επέτειο της μνήμης της οφείλω να γράψω για την επιλογή μου αυτή, που ως «διαδικτυακή φωτογραφία ταυτότητας» με σηματοδοτεί ως ιστολόγιο.

Πρόκειται για τον πίνακα «η Ψυχομάνα ή Καλομάνα », που είναι από τους αγαπημένους μου… Και μόνο το κεντρικό θέμα του, ο μητρικός θηλασμός, είναι κάτι που αγαπώ πολύ, με εκφράζει ως μητέρα και το ζω με χαρά και ευγνωμοσύνη τα τελευταία χρόνια, από τότε που πρωτοέγινα μάνα.

Όμως ο πίνακας αυτός, συνειρμικά, μου θυμίζει και την αγαπημένη μου γιαγιά.  Στο πρόσωπο του μαυροφορεμένου βρέφους που θηλάζει,  βλέπω την ίδια… θα εξηγήσω στην συνέχεια γιατί.