ΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟ (ε)

π. Δημητρίου Μπόκου

Η Θεία Λειτουργία είναι ένα δώρο ατίμητης αξίας που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο. Ο Χριστός, παραδίδοντας το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, είπε στους μαθητές του: «Τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν». Δεν εννοεί να κάνουμε την Θεία Ευχαριστία για να τον φέρουμε απλώς στη σκέψη μας, αλλά για να τον φέρουμε πραγματικά ανάμεσά μας. Η ανάμνησή του δεν είναι μια απλή συμβολική ενέργεια, αλλά μια ουσιαστική πράξη: Να παρακαθίσουμε μαζί του στο δικό του τραπέζι, όπου μας καλεί, και, ακόμη περισσότερο, το Σώμα και το Αίμα του, αυτός ο ίδιος, να είναι η τροφή μας. «Λάβετε, φάγετε…». «Γεύσασθε και ίδετε…».

Με τον τρόπο αυτό ο Χριστός, σε κάθε Θεία Λειτουργία, κάνει και εμάς κοινωνούς του Μυστικού Δείπνου του. Και μας εισάγει από τώρα στην αναμενόμενη Βασιλεία του. Ο χρόνος της Λειτουργίας γίνεται χρόνος της Βασιλείας του Θεού. Μας αναβιβάζει από το δικό μας παρόν στην άχρονη πραγματικότητα της όγδοης ημέρας, στον χωροχρόνο του μέλλοντος αιώνος. Εκεί όπου η Εκκλησία, στρατευομένη και θριαμβεύουσα, βρίσκεται από τώρα όλη συναγμένη.

Άγιος Διονύσιος εκ Ζακύνθου: ο άγιος της συγγνώμης (ο βίος του- η συγχώρεση του φονιά του αδελφού του- θαύματα)

Μνήμη του αγίου Πατρός ημών Διονυσίου του νέου επισκόπου Αιγίνης του θαυματουργού του εκ Ζακύνθου (17 Δεκεμβρίου)

 

Ένας νέος από αρχοντική οικογένεια αφήνει τα εγκόσμια και πηγαίνει στο μοναστήρι. Αυτό βέβαια δεν είναι συνηθισμένο και φυσικό, όχι μόνο σήμερα, αλλά και σε κάθε καιρό. Το φυσικό και συνηθισμένο είναι μια καλή κοινωνική αποκατάσταση, να ακολουθήσει το παιδί το έργο του πατέρα και να συνεχίσει την οικογενειακή παράδοση. Αλλ’ όμως βρίσκονται νέοι, κι ας διαμαρτύρονται κι ας αντιδρούν οι γονείς τους, που βγαίνουν από τη συνήθεια και ξεπερνάνε τα ανθρώπινα μέτρα. Είναι, καθώς λέγει ο Ιησούς Χριστός, «οι δυνάμενοι χωρείν».Ποτέ βέβαια με τη δική τους μόνο θέληση και δύναμη, αλλά πάντα οπλισμένοι και δυνατοί με τη θεία χάρη.

η συνέχεια ΕΔΩ

Αγία Θεοφανώ η αυτοκράτειρα: μια προδομένη σύζυγος…αγία!

 Αγία Θεοφανώ :η Θαυματουργή σύζυγος του βασιλιά Λέοντα του σοφού

διαβάστε για τον  βίο  (από ένα συγκινητικό κείμενο ) και για το άφθαρτο λείψανο  της αγίας Θεοφανούς

Ο βίος της αγίας Θεοφανούς της Αυγούστας

862 μ.Χ  και  στον  κόσμο  έρχεται  μια  υπέροχη  ύπαρξη.  Η  κορούλα  του  πατρίκιου  Κωνσταντίνου  και  της  Άννας, που  κατοικούν  στη   Βασιλεύουσα  πόλη, την  Κωνσταντινούπολη.

Είχαν  χρόνια  που  δεν  έκαναν  παιδί, αλλά, ευλαβέστατοι  και  άνθρωποι  της  προσευχής  καθώς  ήταν  και  οι  δυο, εισακούστηκαν  από  το  Θεό.Έτσι  γεννήθηκε   η  μικρή  Θεοφανώ.

Δεν  πρόλαβαν  όμως  οι  γονείς  της  να  χαρούν  τον  ερχομό  της  και  η  μητέρα  της  από  δυστοκία  πεθαίνει.

Ευτυχώς  που  μια  άλλη  γυναίκα  του  αρχοντικού  σπιτιού  τους  γίνεται  τροφός  της, ακριβή  παραμάνα, και  αφοσιωμένη  στη  μνήμη  της  μητέρας  της.( δική μας προσθήκη: η κοπέλα αυτή θαυματουργικά απέκτησε γάλα και θήλασε το βρέφος, ενώ δεν ήταν μητέρα!-από το βιβλίο: Θεοφανώ, η βασίλισσα της αγάπης, του Ιωσήφ Αγαπητού)

η συνέχεια εδώ