11 Ιανουαρίου:Μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν Θεοδοσίου τοῦ Κοινοβιάρχου καί Καθηγητοῦ τῆς ἐρήμου.

῾Ο ῞Οσιος Θεοδόσιος καταγόταν ἀπό τήν κωμόπολη τῆς Μωγαρισσοῦ, ὁποία ἀνῆκε στήν ἐπαρχία τῆς Καππαδοκίας. ῎Εζησε κατά τούς χρόνους τοῦ Λέοντος τοῦ Θρακός καί ἔφθασε ἕως καί τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος ᾿Αναστασίου (491-518 μ.Χ.). ῾Ο πατέρας του ὀνομαζόταν Προαιρέσιος καί μητέρα του Εὐλογία. ῏Ηταν καί οἱ δύο εὐσεβεῖς καί πιστοί ἄνθρωποι. ῾Ο Θεοδόσιος ὅμως, ἀπό θεῖο ζῆλο, δέν ἀκολούθησε τήν ἔγγαμη ζωή, ἀλλά τό μοναχικό βίο.

Γι αὐτό ἔφυγε ἀπό τήν πατρίδα του καί πῆγε στά ῾Ιεροσόλυμα νά προσκυνήσει τούς ῾Αγίους Τόπους. Στή συνέχεια μετέβη ἀπό ἐκεῖ καί ἦλθε στήν ᾿Αντιόχεια, ὅπου ἐπισκέφθηκε τόν ῞Αγιο Συμεών τόν Στυλίτη, ὁ ὁποῖος τόν ἐμύησε στά τῆς μοναχικῆς πολιτείας καί τῆς ἀρετῆς καί τοῦ προεῖπε ὅτι θά γίνει ποιμένας πολλῶν λογικῶν προβάτων. ᾿Ασκήτεψε κοντά στό θαυμαστό καί ἐνάρετο ἀσκητή, πού ὀνομαζόταν Λογγίνος, μέ τόν ὁποῖο μαζί ἐμελετοῦσε, συζητοῦσε καί προσευχόταν, καί τοῦ ὁποίου ἐσπούδαζε τήν πνευματική διαύγεια καί τή μεγάλη ταπεινοφροσύνη.

Ο άγιος νεομάρτυς Νικηφόρος ο εκ Κρήτης (11 Ιανουαρίου)

†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου νεομάρτυρος Νικηφόρου, τοῦ ἐκ Κρήτης.

῾Ο ῞Αγιος Νεομάρτυς Νικηφόρος καταγόταν ἀπό τήν κωμόπολη Κριτσά Μεραμβέλλου Κρήτης καί ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Τζανῆς. ᾿Ενυμφεύθηκε μέ μιά Μωμεθανή πού τήν ἔλεγαν Φετμά καί ἀπέκτησε δύο υἱούς. ῞Ομως ὁ Νικηφόρος ἀλλαξοπίστησε καί ἔγινε Μουσουλμάνος λαβών τό ὄνομα ᾿Ιμπραχίμ. ᾿

Αλλά μέ τήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ ἦλθε στόν ἑαυτό του καί μετανόησε γιά τό ὀλίσθημά του. ᾿Από τότε ζοῦσε τή χριστιανική πίστη καί ζωή.

”ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΡΑ” (Σεβασμιώτατος Σιατίστης κ.κ. Παύλος)

Του Σεβ. Μητροπολίτου Σισανίου καί Σιατίστης κ. Παύλου στην Romfea.gr

---

Τό κείμενο τῶν 22 Μητροπολιτῶν τῆς Μακεδονίας πού ἀφορᾶ τήν Συμωνία τῶν Πρεσπῶν ἔχει ἤδη περάσει στήν Ἱστορία καί θά παραμείνει στή μνήμη τοῦ κάθε σκεπτόμενου ἀνθρώπου, ἀλλά καί τῶν μελλοντικῶν γενεῶν σάν ἕνα κείμενο εὐθύνης καί ἀξιοπρέπειας γιά τόν λαό μας σέ μιά ἀπό τίς πιό κρίσιμες στιγμές τῆς ἱστορίας Του.

Εἶναι βέβαια σέ συνέχεια καί συνέπεια τῆς ἀρχικῆς στάσης ὅλης τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλά πιό ἐξειδικευμένο ἀπό αὐτούς πού θά γνωρίσουν ἄμεσα τίς συνέπειες.

Μέ γλῶσσα εὐπρεπῆ, μέ ἐπιχειρήματα σαφέστατα, δείχνοντας καθαρά τίς παρενέργειες ἀπό τώρα μιᾶς μειοδοτικῆς γιά τήν Πατρίδα συμφωνίας θά εἶναι στό μέλλον μιά ἀκόμη βεβαίωση τῆς διαρκοῦς συνοδοιπορίας τῆς ποιμαίνουσας Ἐκκλησίας μέ τόν Λαό, μία ἀκόμη φανέρωση ὅτι ἡ ποιμαίνουσα Ἐκκλησία βρίσκεται σέ ἀπόλυτη ταύτιση μέ τήν συνείδηση τοῦ λαοῦ καί σέ ἀντίθεση μέ τήν ὀλιγαρχία τῶν ἐξουσιαστῶν, τούς ὁποίους ἡ ἐξουσία καί ἡ νομή της ἐνδιαφέρει περισσότερο ἀπό τήν Πατρίδα