«Ἡ ἁγία Δροσίς, ἡ θυγάτηρ τοῦ Τραϊανοῦ, καὶ αἱ σὺν αὐτῇ πέντε κανονικαὶ»

Στὰ χρόνια τῶν σκληρῶν διω­γμῶν τοῦ Ρωμαίου αὐτοκράτορα Τραϊ­ανοῦ (98-117), στὴν Ἀντιόχεια, ὑ­­­πῆρχαν πέντε ἐνάρετες παρθένες χριστιανές.
Αὐτές, χωρὶς νὰ ὑ­­­πολογίζουν τὴ ζωή τους – σὰν ἄλλες μυροφόρες γυναῖκες – πήγαιναν κρυφὰ τὶς νύχτες στοὺς τόπους τῶν μαρτυρίων καὶ συνέλεγαν τὰ νεκρὰ σώματα τῶν ­ἁγίων μαρτύρων καὶ τὰ ἐν­ταφίαζαν μὲ κάθε τιμὴ καὶ εὐλάβεια.

Στὸ ἱερὸ αὐτὸ ἔργο συμμετεῖχε ὁλόθερμα καὶ ἡ Δροσίδα, ποὺ ἦταν κόρη τοῦ διώκτη βασιλιᾶ Τραϊανοῦ.