Ο άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης (20 Δεκεμβρίου)

 προορατικός και ιαματικός ιερέας της εκκλησιαστικής ζωής και της κοινωνικής αλληλεγγύης.

για τον αγαπημένο άγιο Ιωάννη της Κροστάνδης, ένα αφιέρωμα με τον βίο , το έργο, τα θαύματα,τις συμβουλές του και πολλές εικόνες. Ας μας ενισχύουν οι πρεσβείες του…

η συνέχεια ΕΔΩ

O άγιος Σιλουανός για τον άγιο Ιωάννη της Κρονστάνδης

Τη 20η του μηνός Δεκεμβρίου μνήμη του οσίου πατρός ημών Ιωάννου ιερέως της Κρονστάνδης

Αξίζει να θυμηθούμε τι έγραψε για τον πνευματοφόρο άγιο , ο αγιορείτης όσιος Σιλουανός που είχε την ευλογία να τον γνωρίσει.

Toν πάτερ Ιωάννη εγώ τον είδα στην Κροστάνδη. Τελούσε την θεία λειτουργία.Έμεινα έκπληκτος για την δύναμη της προσευχής του, κι από τότε — παρότι πέρασαν γύρω στα σαράντα χρόνια — δεν είδα κανένα να λειτουργή όπως εκείνος. O λαός τον αγαπούσε κι όλοι παρευρίσκονταν με φόβο Θεού.

Και αυτό δεν είναι παράδοξο γιατί το Άγιο Πνεύμα ελκύει κοντά του τις καρδιές των ανθρώπων.Βλέπουμε στο Ευαγγέλιο τι πλήθη λαού ακολουθούσαν τον Κύριο.

Ο Άγιος Νεομάρτυς Ιωάννης ο ράπτης από τη Θάσο

Μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη στις 20 Δεκεμβρίου 1652 σε ηλικία 14 ετών

 

Ο Άγιος καταγόταν από το χωριό Μαριές της Θάσου. Σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών τον έφεραν κάποιοι συμπατριώτες του στην Κωνσταντινούπολη, όπου τον οδήγησαν σε κάποιο Χριστιανό στον Γαλατά,για να μαθαίνει ράφτης.

Μια μέρα ο μάστοράς του τον έστειλε σε κάποιο Εβραίο έμπορο για ν’ αγοράσει κλωστές. Απ’ ό,τι φαίνεται διαφώνησε με τον έμπορο για την τιμή ή προσπαθούσε να τον γελάσει ο έμπορος. Την ώρα εκείνη φώναξε ο Χότζας από τον μιναρέ για την μεσημεριανή προσευχή. Όπότε ο Εβραίος έμπορος άρπαξε την ευκαιρία και άρχισε να φωνάζει τόσο προς τον Χότζα όσο και προς τους άλλους Τούρκους:

– Δεν ακούτε τούτο το παιδί που βρίζει την πίστη σας και το προσκύνημά σας;

 

Ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος: το παιδί που κράτησε στην αγκαλιά του ο Χριστός

O ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ Ο ΘΕΟΦΟΡΟΣ (20 Δεκεμβρίου)

Toυ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΣΗΜΕΡΑ ἑορτάζει ἕνας ἅγιος ἄγνωστος δυστυχῶς στοὺς πολλούς. Εἶνε ὁ ἅγιος  Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος ἐπίσκοπος  Ἀντιοχείας. Γι᾿ αὐτὸν θὰ σᾶς πῶ λίγες  λέξεις.

* * *

Ἕνα ἀπὸ τὰ ὡραιότερα ἐπεισόδια τῶν  Εὐαγγελίων εἶνε τὸ ἑξῆς. Μιὰ μέρα  πλησίασαν τὸ Χριστὸ κάτι φτωχὲς μανάδες μὲ τὰ παιδιά τους στὴν ἀγκαλιά, γιὰ  νὰ τὰ εὐλογήσῃ. Οἱ μαθηταὶ τὶς διώχνανε, νὰ μὴν τὸν ἐνοχλοῦν. Ὁ Χριστὸς  ὅμως εἶπε· «Ἄφετε τὰ παιδία ἔρχεσθαι πρός με»· ἀφῆστε τὰ παιδιὰ νὰ  ᾿ρθοῦν κοντά μου (Μᾶρκ. 10,14). Καὶ τὰ πῆρε  στὴν ἀγκαλιά του τὰ φτωχὰ παιδιὰ τῶν  ψαράδων, τὰ εὐλόγησε καὶ τοὺς εἶπε  λόγια πατρικά.
Γιατί τὰ λέω αὐτά; Γιατὶ ἕνα ἀπὸ τὰ  παιδιὰ ἐκεῖνα, ποὺ πῆρε στὴν ἀγκαλιά  του ὁ Χριστός, ἦταν καὶ ὁ ἅγιος  Ἰγνάτιος. Τότε ὁ Κύριος εἶπε· «Ὅστις  ταπεινώσῃ ἑ αυτὸν ὡς τὸ παιδίον  τοῦτο, οὗτός ἐστιν ὁ μείζων ἐν τῇ  βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν. καὶ ὃς ἐὰν δέξηται παιδίον τοιοῦτον ἓν ἐπὶ τῶ  ὀνόματί μου, ἐμὲ δέχεται»· ὅποιος  ταπεινωθῇ σὰν αὐ τὸ τὸ παιδί, αὐτὸς  εἶνε ὁ ἀνώτερος στὴ βασιλεία τῶν  οὐρανῶν· κι ὅποιος δεχθῇ ἕνα τέτοιο παιδὶ στὸ ὄνομά μου, ἐμένα δέχεται (Ματθ. 18,4-5).

 

η συνέχεια ΕΔΩ