Οι Άγιοι Τρεις Ιεράρχες : οι προστάτες της Παιδείας

 

Η αιτία για την εισαγωγή της εορτής των Τριών Ιεραρχών στην Εκκλησία είναι το εξής γεγονός:

Κατά τους χρόνους της βασιλείας του Αλεξίου του Κομνηνού (1081 – 1118 μ.Χ.), ο οποίος διαδέχθηκε στη βασιλική εξουσία τον Νικηφόρο Γ’ τον Βοτενειάτη (1078 – 1081 μ.Χ.), έγινε στην Κωνσταντινούπολη φιλονικία ανάμεσα σε λόγιους και ενάρετους άνδρες. Άλλοι θεωρούσαν ανώτερο τον Μέγα Βασίλειο (βλέπε 1 Ιανουαρίου), χαρακτηρίζοντάς τον μεγαλοφυΐα και υπέροχη φυσιογνωμία. Άλλοι τοποθετούσαν ψηλά τον ιερό Χρυσόστομο (βλέπε 13 Νοεμβρίου) και τον θεωρούσαν ανώτερο από τον Μέγα Βασίλειο και τον Γρηγόριο και, τέλος, άλλοι, προσκείμενοι στον Γρηγόριο τον Θεολόγο (βλέπε 25 Ιανουαρίου), θεωρούσαν αυτόν ανώτερο από τους δύο άλλους, δηλαδή από τον Βασίλειο και τον Χρυσόστομο. Η φιλονικία αυτή είχε σαν αποτέλεσμα να διαιρεθούν τα πλήθη των Χριστιανών και άλλοι ονομάζονταν «Ιωαννίτες», άλλοι «Βασιλείτες» και άλλοι «Γρηγορίτες».

η συνέχεια ΕΔΩ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ:Οι τρεις Ιεράρχες , οι προστάτες των γραμμάτων (και για παιδιά)

Χρόνια πολλά στους εκπαιδευτικούς και στους μαθητές! Οι Τρεις Ιεράρχες, οι προστάτες των γραμμάτων , να σας ευλογούν!

(ένα αφιέρωμα στους προστάτες της Παιδείας.

Δείτε  στην συνέχεια: Σε εσένα που ψάχνεις για πρότυπα!ο βίος και οι συμβουλές τους-βίντεο-ζωγραφιές)

 

η συνέχεια ΕΔΩ

π. Θεόφιλος Ζησόπουλος +29-1-2013 :ένας ακούραστος εργάτης του Ευαγγελίου

ευλαβικό αφιέρωμα στην μνήμη του

 

Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ:

Ο Παπα – Δημήτρης Γκαγκαστάθης (29 Ιανουαρίου 1975)

του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου – συγγραφέα

.

 

 

Ο παπά – Δημήτρης γεννήθηκε το 1902 στον Πλάτανο Τρικάλων, χωριό που για 42 ολόκληρα χρόνια, (1931-1973) υπηρέτησε ως εφημέριος«ελλαμπόμενος από τας ακτίνας του Αγίου Πνεύματος».

Και εκεί στις 29 Ιανουαρίου, 1975,«εξήχθη εις αναψυχήν, συναντήσας το Φως της ζωής». Η φτώχεια δεν του επέτρεψε να πάρει μόρφωση και μικρός έγινε τσοπανόπουλο. Βόσκοντας, όμως, τα πρόβατα, άρχισε να έχει τις πρώτες πνευματικές εμπειρίες.

Γράφει ο ίδιος: “Για να ενδυναμώσω την πίστη μου διάβαζα στην καλύβα μου βίους Αγίων. Απέφευγα τις συναναστροφές του κόσμου.

Επί τούτου επήγαινα στις πιο βαθιές χαράδρες και προσευχόμουν. Πολλά βράδυα έρχονταν δαίμονες (…) για να με εξοντώσουν αλλά οι Αρχάγγελοι δεν τους επέτρεπαν και έφευγαν άπρακτοι”. Σε ηλικία 19 ετών κατατάχθηκε στην Χωροφυλακή.

Πριν φύγει από το χωριό πέρασε από τους προστάτες του Αρχαγγέλους. “Τους προσκύνησα και τους παρακάλεσα: Με καλεί η πατρίδα να πηγαίνω. Σας θέλω να με ενισχύσετε, να με βοηθήσετε και να έλθω πάλιν σώος και αβλαβής, όπως φεύγω τώρα”.

Πολέμησε στην Μικρά Ασία. Στην μεγάλη καταστροφή της Σμύρνης, οι προστάτες του Αρχάγγελοι τον έσωσαν θαυματουργικώς πολλές φορές. Γράφει ο παπα-Δημήτρης:

28 Ιανουαρίου 1881: πέρασε στην αιωνιότητα ο Φ.Μ.Ντοστογιέφσκι…

μικρό αφιέρωμα στον μεγάλο και πολυαγαπημένο συγγραφέα  Φ.Μ.Ντοστογιέφσκι…Στις 28 Γενάρη του 1881, ώρα 8.36 το βράδυ, ο Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι άφησε την τελευταία του πνοή στην Πετρούπολη.‘Οπως γράφει στο “Ημερολόγιό” της η ‘Αννα Γρηγόριεβνα Ντοστογιέφσκι, όταν διαβεβαίωνε τον Ντοστογιέφσκι ότι θα ζούσε ακόμη για πολλά χρόνια, εκείνος της απάντησε:“‘Οχι, το ξέρω, θα πεθάνω σήμερα! ‘Αναψε μια λαμπάδα, ‘Αννια, και δος μου το Ευαγγέλιο”.Σύντομη βιογραφία με αξιόλογες φωτοΟ ρωσικής καταγωγής, Φιόντορ Μιχάηλοβιτς Ντοστογιέφσκι (ρωσ. Фёдор Михайлович Достоевский) (1821-1881), υπήρξε κορυφαία μορφή της

Ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος (28 Ιανουαρίου)

(Η Κοίμησις του Οσίου Πατρός ημών Εφραίμ του Σύρου)

Ανάμεσα στα ολίγα σωζόμενα πνευματικά διαμάντια της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ισάξιος στην πολυμάθεια με τον Μέγα Βασίλειο, στη γλυκύτητα και στη γλαφυρότητα του λόγου με τον Θείο Χρυσόστομο, σύγχρονος και με τους δύο, είναι ο Όσιος και Θεοφόρος Πατέρας μας και Οικουμενικός Διδάσκαλος, Εφραίμ ο Σύρος.

Γεννήθηκε στην Νίσιβη της Μεσοποταμίας, της Συρίας, το σημερινό Νισβίν, πρωτεύουσα της παλαιάς Μυγδονίας, «306 χρόνια ύστερα από τον αγαπημένο του Κύριο και ανεχώρησε κοντά Του το 373 μ.Χ»

 

Στρατηγός Γεώργιος Γρίβας- «ΔΙΓΕΝΗΣ» +27 Ἰαν.1974: “Με την βοήθειαν του Θεού,με πίστη στον τίμιον αγώνα μας…”

ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ «ΔΙΓΕΝΗΣ» (23 Μαΐ.1898 – 27 Ἰαν.1974)

 

Αν προσπαθούσαμε να ιχνηλατήσουμε τα στοιχεία που συνιστούν την ταυτότητα του Διγενή,του θρύλου της Κύπρου,θα εντοπίζαμε τα γνησιώτερα και πιο λαμπρά στοιχεία,με πρώτο και βασικό την φιλοπατρία,τον άδολο πατριωτισμό,σε συνδυασμό με την βαθειά και ειλικρινή πίστη στα Χριστιανικά ιδεώδη και στις αρχές της Ελευθερίας,Ισότητος,Δικαιοσύνης και Δημοκρατίας.

Την αγάπη προς την πατρίδα και την Ορθόδοξη πίστη διδάχθηκε από τα παιδικά του χρόνια.
Αγωνίστηκε για την ελευθερία στα πεδία των μαχών στην Μικρά Ασία,στα βουνά της Βορείας Ηπείρου·πολέμησε τον Φασισμό,τον Ναζισμό,τον Κουμμουνισμό και την Αποικιοκρατία.

Οταν εζώνετο τα όπλα,επικαλείτο πρωτίστως την βοήθεια του Θεού.Έτσι,στην πρώτη προκήρυξη του αγώνα της ΕΟΚΑ,ξεκινά με την φράση: “Με την βοήθειαν του Θεού,με πίστη στον τίμιον αγώνα μας…”

η συνέχεια ΕΔΩ

Πώς έγινε η ανακομιδή Ιερών Λειψάνων του Αγίου Ιωάννη Χρυσοστόμου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως (27 Ιανουαρίου 438 μ.Χ)

Νεκρὸς καθίζῃ, ὦ Ἰωάννη, θρόνῳ,

Ἀλλ᾿ ἐν Θεῷ ζῶν, πᾶσιν Εἰρήνη, λέγεις.

Ἄπνουν ἑβδομάτῃ κόμισαν δέμας εἰκάδι χρυσοῦν.

Βιογραφία

Ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος εκοιμήθη από εξάντληση στις 14 Σεπτεμβρίου του 407 μ.Χ. κατά τη διάρκεια της τρίτης του εξορίας από την αυτοκράτειρα Ευδοξία και τάφηκε στα Κόμανα του Πόντου. Το σεπτό λείψανό του περίμενε επί τριάντα έτη, θαμμένο στον τόπο της εξορίας και του μαρτυρίου του.

 

Όταν όμως το 434 μ.Χ. πατριάρχης εξελέγη ο μαθητής του Άγιος Πρόκλος , παρεκάλεσε τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο να ενεργήσει τα δέοντα, ώστε το λείψανο του μεγάλου αυτού πατέρα της Εκκλησίας να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη. Και πράγματι, τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 27 Ιανουαρίου του 438 μ.Χ. έγινε η Ανακομιδή των Ιεωρών Λειψάνων του Αγίου.

 

Μνήμη του Οσίου Ξενοφώντος και της συνοδείας αυτού:Μαρίας, Αρκαδίου και Ιωάννου (26 Ιανουαρίου)

ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Η εκκλησία μας σήμερα εορτάζει και τιμά την ιερή μνήμη του οσίου Ξενοφώντος και της οικογένειάς του. Ο όσιος Ξενοφών, η σύζυγός του Μαρία και τα δύο του παιδιά: Αρκάδιος και Ιωάννης, είν’ ένα παράδειγμα άγιας οικογένειας πολύ διδακτικό και μάλιστα στον καιρό μας.

Γενική είναι η γνώμη και η ανησυχία ότι ο θεσμός της οικογένειας περνάει μεγάλη κρίση, κι όλοι όσοι σκέφτονται σωστά, ζητούν στηρίγματα για να ενισχύσουν το κύτταρο του κοινωνικού βίου, που είναι η οικογένεια. Παραδείγματα σαν των αγίων, που εορτάζει σήμερα η εκκλησία μας, είναι πολύ διδακτικά για τους χριστιανούς. Γι’ αυτό το λόγο άλλωστε και προβάλλει η εκκλησία το βίο και την πολιτεία των αγίων.

η συνέχεια ΕΔΩ

Λαχτάρα και υπέρβαση (η συνάντηση του Χριστού με τον Ζακχαίο-και για παιδιά)

 

ανάλυση της ευαγγελικής περικοπής (και για τα παιδιά)-φωτογραφίες από την συκομορέα του Ζακχαίου

Λίγο παράξενος ο πρωταγωνιστής της σημερινής περικοπής. Και λίγο αντιφατικός, τουλάχιστον φαινομενικά. Μια προσωπικότητα  όμως, που με τη δική της, ιδιαίτερη διαδρομή, αποκαλύπτει  στοιχεία διαχρονικά και δρόμους υπέρβασης, δρόμους που οδηγούν  στον καρδιογνώστη Κύριο.
Πλούσιος και αρχιτελώνης ο Ζακχαίος, με το όνομά του να προέρχεται από το «Ζαχαρίας», που στα εβραϊκά σημαίνει «θυμήθηκε ο Θεός». Και όντως, η εξέλιξη της ζωής του δικαίωσε το όνομά του.

η συνέχεια ΕΔΩ

“ZAKXAIOI, ΞΥΠΝΗΣΤΕ!”

Κυριακὴ ΙΕ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 19,1-10) – 

Toῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ὅταν ὁ Κύριος, ἀγαπητοί μου, ἐκήρυττε στὰ παράλια τῆς Τιβεριάδος, στὰ χωριὰ καὶ στὶς πόλεις τῆς Παλαιστίνης, στὸ βουνὸ ἢ στὴ συναγωγή, πλήθη ἄκουγαν. Πόσοι ὅμως τὸν ἄκουγαν καὶ μὲ τὰ αὐτιὰ τῆς ψυχῆς; Πόσοι δέχονταν τὸ φῶς του στὴν καρδιά τους καὶ δο­νοῦνταν ψυχικά; Πόσοι ἄλλαζαν;Ὤ, λίγοι ἦταν οἱ θαυμασταὶ τοῦ κηρύγματος ποὺ δὲν ἔμεναν ἁπλῶς στὸ θαυμασμὸ ἀλλὰ ἔκαναν πρᾶξι καὶ ζωὴ τὰ λόγια του. Γιατί οἱ περισσότεροι ἔ­φευγαν χωρὶς μεταβολή, χωρὶς ψυχικὸ συγ­κλονισμό; Τὴν ἀπάντησι στὸ τρομακτικὸ αὐτὸ ἐρώτημα δίδει σήμερα τὸ εὐαγγέλιο. Τί λέει τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο; Τὸ προσέξατε;

 

Το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της Κυριακής 26 Ιανουαρίου 2020 : η σωτηρία του Ζακχαίου

Εὐαγγέλιον Κυριακῆς 27 Ἰανουαρίου 2019, ΙΕ΄ Λουκᾶ (Λουκ. ιθ΄ 1-10)

Tῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ­διήρχετο ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν ῾Ιεριχώ· καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι καλού­μενος Ζακχαῖος, καὶ αὐτὸς ἦν ἀρχιτελώνης, καὶ οὗτος ἦν πλούσιος, καὶ ἐζήτει ἰδεῖν τὸν ᾿Ιησοῦν τίς ἐστι, καὶ οὐκ ἠδύνατο ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ὅτι τῇ ἡλικίᾳ μικρὸς ἦν. καὶ προδραμὼν ­ἔμπροσθεν ἀ­­­νέβη ἐπὶ συκομορέαν, ἵνα ἴ­­­­­δῃ αὐτόν, ὅτι ἐκείνης ­ἤμελλε διέρχεσθαι. καὶ ὡς ἦλθεν ἐπὶ τὸν τό­πον, ἀναβλέψας ὁ ᾿Ιησοῦς εἶδεν αὐτὸν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· ­Ζα­κ­χαῖε, σπεύσας ­κατάβηθι· σήμερον γὰρ ἐν τῷ οἴκῳ σου δεῖ με μεῖναι. καὶ σπεύσας κατέβη, καὶ ὑπεδέξατο αὐτὸν χαίρων. καὶ ἰδόντες πάντες διεγόγγυζον λέγοντες ὅτι παρὰ ἁμαρτω­λῷ ἀν­δρὶ εἰσῆλθε καταλῦσαι. ­σταθεὶς δὲ Ζακχαῖος εἶπε πρὸς τὸν Κύ­­ριον· ἰδοὺ τὰ ἡμίση τῶν ὑπαρχόντων μου, Κύριε, δίδωμι τοῖς πτωχοῖς, καὶ εἴ τινός τι ἐσυκο­φάντησα, ἀποδίδωμι τετραπλοῦν. εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ ᾿­Ιησοῦς ὅτι σήμερον ­σωτηρία τῷ οἴκῳ τούτῳ ἐγένετο, καθότι καὶ αὐτὸς υἱὸς Ἀβραάμ ἐστιν. ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ζητῆσαι καὶ σῶσαι τὸ ­ἀπολωλός.

 

Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος για την ισότητα των δύο φύλων

«Άντρες ήσαν οι νομοθετούντες και κατά των γυναικών η νομοθεσία».

25 Ιανουαρίου:μνήμη του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, του Ναζιανζηνού

(Από την διδασκαλία του επιλέξαμε ένα κείμενο που αφορά στις σχέσεις άνδρα-γυναίκας και είναι πρωτοποριακό για την εποχή του.)

Ο άγιος Γρηγόριος και η συνταγματική κατοχύρωση των δικαιωμάτων του ανθρώπου

Για ποιο λόγο δηλαδή τιμωρούν τη γυναίκα ,ενώ συγχωρούν τον άντρα; Ενώ όταν η γυναίκα προσβάλλει το κρεβάτι του άντρα της διαπράττει μοιχεία και από το νόμο τιμωρείται γι’ αυτό βαριά, γιατί δεν τιμωρείται και ο άντρας όταν πηγαίνει με άλλες γυναίκες; Αυτήν την νομοθεσία δεν την αποδέχομαι και καταδικάζω αυτή την κατάσταση . «Άντρες ήσαν οι νομοθετούντες και κατά των γυναικών η νομοθεσία», επειδή και τα παιδιά τα έβαλαν κάτω από την εξουσία του πατέρα και δεν μερίμνησαν καθόλου για το ασθενέστερο φύλλο…

η συνέχεια ΕΔΩ

Από την ποίηση του Αγ.Γρηγορίου του Θεολόγου

(από τα εξαιρετικά ποιήματα του αγ. Γρηγορίου του Ναζιανζηνού, του αγίου με την μεγάλη ψυχική ευαισθησία, που την μετέφερε με καταπληκτικό τρόπο στα γραπτά του- πρωτότυπο κείμενο και μετάφραση)

ΙΘ.Περί της αυτής

Τροχός τίς εστίν άστάτως πεπηγμένος,
Ό μικρός ούτος καί πολύτροπος βίος.
“Ανω κινείται, καί περισπάται κάτω
Ουχ ίσταται γαρ, καν δοκή πεπηγέναι.
Φεύγων κρατείται, καί μένων άποτρέχει.
Σκιρτά δε πολλά, καί το φεύγειν ουκ έχει.
“Ελκει, καθέλκει τη κινήσει την στάσιν.
Ως ουδέν είναι τον βίον διαγραφών,
“Η καπνόν, ή όνειρον,ή άνθος χλόης.
(Ρ.G., τόμ. 37, 787)

η συνέχεια ΕΔΩ

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνὸς (25 ᾽Ιανουαρίου)

(από το βιβλίο: Εκκλησιαστική Ιστορία Ε΄Δημοτικού, 1969)

 

Κατὰ τὸν χρόνον τῆς προετοιμασίας .

῾Ο Γρηγόριος ἐγεννὴθη εἰς τὴν ᾽Αριανζόν, χωρίον πλησίον τῆς Ναζιανζοῦ, τὸ 329 μ.Χ.

᾽Αφοῦ ἔλαβε τὴν πρώτην μόρφωσιν εἰς τὴν Ναζιανζόν, ἐσυνέχισεν ἔπειτα τὰς σπουδάς του εἰς τήν Καισάρειαν τῆς Καπαδοκίας καί τὴν Καισάρειαν τῆς Παλαιστίνης, εἰς τήν Ἀλεξάνδρειαν καὶ τέλος εἰς τὰς Ἀθήνας, ὅπου παρέμεινεν ἕξ περίπου ἔτη καὶ συνηντὴθη μέ τὸν Βασίλειον.

Κατόπιν ἐπέστρεψε εἰς τὴν Ναζιανζὸν καὶ ἔπειτα ἦλθεν εἰς τὴν ἔρημον τοῦ Πόντου προς συνάντησιν τοῦ Μεγάλου Βασιλείου. Ὑπὸ τοῦ ἰδίου τοῦ Βασιλείου ἀργότερα ἐχειροτονήθη ἐπίσκοπος εἰς τὰ Σάσιμα, μικράν πόλιν τῆς Καισαρείας.

η συνέχεια ΕΔΩ

Όσιος Διονύσιος «το αστέρι του Ολύμπου» (23 Ιανουαρίου)

(κείμενο κατάλληλο και για παιδιά,  από το περιοδικό Προς τη Νίκη)

(Ο Όλυμπος, το ψηλότερο βουνό της Ελλάδας, συνδέθηκε στα προχριστιανικά χρόνια με το μύθο του δωδεκάθεου, έγινε το σύμβολο της θρησκείας των αρχαίων Ελλήνων, τόπος που τον περιέβαλλε φόβος και δέος. Ωστόσο, από τη στιγμή που η Ελλάδα δέχθηκε το φως του Ευαγγελίου, δεν μπορούσε κι ο Όλυμπος να μείνει στο σκοτάδι των μύθων και των ειδώλων.

Ο Πανάγαθος Θεός έστειλε τον δικό Του άνθρωπο, για να φανερώσει τη δόξα του Τριαδικού Θεού και να μεταδώσει κι εκεί τη χάρη και την αγιότητα. ).

Γύρω στ 1534μ.Χ. ένας ιερομόναχος με το όνομα Διονύσιος, θέλοντας να βρει έναν τόπο ήσυχο, για να αφιερωθεί στην άσκηση και στην προσευχή και να πλησιάσει περισσότερο τον άγιο Θεό, έφτασε στους πρόποδες του Ολύμπου.

η συνέχεια ΕΔΩ

Ο απόστολος Τιμόθεος, ο συνεργός του Αποστόλου των Εθνών Παύλου (22 Ιανουαρίου)

(το κείμενο προέρχεται από το Κατηχητικό Βοήθημα της Ι.Μ.Μεσσηνίας (εδώ) και είναι κατάλληλο και για τα παιδιά)

 

Τά πρῶτα χρόνια μετά τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, δίπλα στούς Ἀποστόλους ἔδρασαν σημαντικές μορφές Ἁγίων, οἱ ὁποῖοι βοήθησαν στήν διάδοση τοῦ Χριστιανισμοῦ. Αὐτές ἀποτέλεσαν τούς Πρωτεργάτες τοῦ Εὐαγγελίου, καί μερικοί ἀπό αὐτούς γνώρισαν τόν Ἰησοῦ Χριστό καί ἔζησαν δίπλα Του κατά τή διάρκεια τῆς ἐπίγειας δράσης Του. Μαζί μέ τούς Ἀποστόλους ἑδραίωσαν τήν ἐπέκταση τῆς Ἐκκλησίας μέσα σ’ ἕνα ἐχθρικό περιβάλλον.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν, ὅπως ὀνομάσθηκε, δέν ἀνῆκε στή χορεία τῶν δώδεκα Ἀποστόλων. Δέ γνώρισε τόν Κύριο ὅσο ζοῦσε στή γῆ, ἀλλά ἀποκαλύφτηκε κατόπιν σέ αὐτόν καί κλήθηκε νά γίνει Ἀπόστολός Του.
Κατά τή διάρκεια τῆς δεύτερης ἀποστολικῆς του περιοδείας, ἡ ὁποία περιγράφεται στά 16ο, 17ο και 18ο κεφάλαια τῶν «Πράξεων τῶν Ἀποστόλων», περιόδευσε ἀρχικά στίς πόλεις τῆς Ἀσίας Δέρβη καί Λύστρα, ὅπου καί συνάντησε τόν εὐσεβή καί ἔνθερμο νέο Τιμόθεο, τόν ὁποῖο πῆρε καί αὐτόν μαζί του ὡς βοηθό καί συνεργάτη στήν ὑπόλοιπη περιοδεία του.

“Από την βρεφική ηλικία, γνωρίζεις τις Αγίες Γραφές…”

(ο απόστολος Παύλος, απευθυνόμενος προς τον βοηθό του Τιμόθεο, αναφέρει:«Σὺ δὲ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καὶ ἐπιστώθης, εἰδὼς παρὰ τίνος ἔμαθες, καὶ ὅτι ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ γράμματα οἶδας, τὰ δυνάμενά σε σοφίσαι εἰς σωτηρίαν διὰ πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Β’ Τιμ. γ΄ 14, 15).

Μια ανάλυση των λόγων αυτών, μαζί με την σημασία της εν Χριστώ διαπαιδαγώγησης του παιδιού από την μητέρα και τη γιαγιά, βασιζόμενη στο παράδειγμα του αποστόλου Τιμοθέου, που τιμάται σήμερα (22 Ιανουαρίου)

 

Ἀνάμεσα στὸν εἰδωλολατρικὸ πληθυσμὸ τῆς Λύστρας, μιὰ σεμνὴ ἑβραϊκὴ οἰκογένεια διατηροῦσε ἀκόμη τὸν Νόμο τοῦ Θεοῦ. Ἡ γιαγιά, ἡ Λωίδα, ἡ κόρη της ἡ Εὐνίκη μὲ τὸ μοναχοπαίδι της τὸν Τιμόθεο. Ὁ πατέρας τοῦ Τιμοθέου ἦταν Ἕλληνας καὶ πρὸ πολλοῦ εἶχε πεθάνει. Ἔτσι, μέσα στὸ οἰκογενειακὸ αὐτὸ περιβάλλον τῶν δύο γυναικῶν μεγάλωσε καὶ ἀνετράφη ὁ Τιμόθεος. Ἦταν ἕνα σπιτικὸ παιδί. Οἱ βρώμικες συνήθειες τῆς πόλεως οὔτε κἄν τὸν ἄγγιξαν.

Ἡ μητέρα του καὶ ἡ γιαγιά του εἶχαν φροντίσει ἀπὸ πολὺ νωρὶς νὰ διοχετεύουν τὶς διανοητικὲς ἀναζητήσεις τοῦ παιδιοῦ καὶ τὰ αἰσθήματα τῆς καρδιᾶς του, στὴν χειρωνακτικὴ ἐργασία καὶ τὴν μελέτη τῶν ἱερῶν Γραμμάτων, τὴν Ἁγία Γραφή.

 

η συνέχεια ΕΔΩ

Ο Άγιος παιδομάρτυς Νεόφυτος – Μια ζωή γεμάτη θαύματα (21 Ιανουαρίου)

ο θαυμαστός βίος του αγίου Νεοφύτου- και για παιδιά (από το Περιοδικό Προς τη Νίκη)

 

Ένα παιδί μέ σπάνια αρετή… Ένα παιδί μέ δυνατή προσευχή… Ένα παιδί-θαύμα! Όποιος διαβάζει τό βίο του αγίου μάρτυρα Νεοφύτου μένει κατάπληκτος.

Τά θαύματα πού επετέλεσε η χάρη τού Θεού στή ζωή του μικρού αυτού παιδιού είναι απίστευτα γιά τήν ανθρώπινη λογική, αλλά πέρα γιά πέρα αληθινά! Διότι γιά τό Θεό τίποτε δέν είναι αδύνατο!…

Γεννήθηκε στή Νίκαια της Βιθυνίας γύρω στό 290 μ.Χ. Από μικρό παιδί αγαπούσε τό Θεό καί ζούσε κάτω από τήν προστασία Του. Ο Νεόφυτος ήταν από μικρός πολύ φιλάνθρωπος.

Συμπονούσε τούς πτωχούς συμμαθητές του καί έβρισκε πάντοτε κάτι νά τούς προσφέρει νά φάνε, ακόμη κι αν αυτός έμενε νηστικός.

Μιά μέρα έγινε τό εξής θαυμαστό: Είχαν μαζευτεί πολλά παιδιά πού είχαν ανάγκη νά φάνε κι επειδή δέν είχε νά τούς προσφέρει κάτι, παρακάλεσε μέ πίστη τό Θεό νά στείλει Εκείνος τροφή.

Ο Πανάγαθος Θεός άκουσε τήν προσευχή τού μικρού παιδιού καί εκείνη την ώρα μέσα από ένα βράχο ξεπήδησε μία πηγή πού ανάβλυζε νερό και γάλα! Έτσι, όλα τά παιδιά ήπιαν τό δυναμωτικό ρόφημα και χόρτασαν!

Η Αγία Αγνή η Μάρτυς (21 Ιανουαρίου)

Καταγωγή
Η Αγία Αγνή έζησε στους πρώτους χρόνους του Χριστιανισμού, στον καιρό των τρομερών διωγμών. Καταγόταν από την θεομάχο και κοσμοκράτειρα Ρώμη. Είχε λαμπρούς και ευγενείς γονείς. Ήταν από αριστοκρατικό γένος. Η Αγνή ήταν αγνή και στο σώμα και στην ψυχή. Το επώνυμο της δεν το γνωρίζουμε. Πάντως, η ζωή της συμφωνούσε απόλυτα με το όνομά της. Ήταν νέα δεκαεξάχρονη αγνή, αγνοτάτη. Είχε ζωή αγνή και καθαρή σαν κρύσταλλο. Ζούσε σε ειδωλολατρικό περιβάλλον, αλλά αυτή εργαζόταν ιεραποστολικά, για να διαδώσει την πίστη του Χριστού και πιο πέρα.

Η Αγνή είχε ένθεο και μεγάλο ζήλο. Μάζευε στο σπίτι της διάφορες φίλες της και τις πρότρεπε να γνωρίσουν τον Χριστό ως Θεό και Αυτόν μόνον να λατρεύουν για Θεό, διότι οι άλλοι ήσαν ψεύτικοι θεοί. Η Αγνή, καίτοι νεαρή, εν τούτοις ποτέ δεν έπαυε να διδάσκει τα λόγια τού Χριστού σε όσες γυναίκες έρχονταν κοντά της. Τις διαφώτιζε και στο θέμα της σωφροσύνης και της ηθικής καθαρότητος. Συνεβούλευε να αγαπήσουν τον Αληθινό Θεό και εκείνον να λατρεύουν.