Φύλλα Κατοχής (26 Φλεβάρη 1943)

της Ιωάννας Τσάτσου

(Η συγγραφέας, όπως και πολλοί άλλοι Έλληνες πατριώτες, ανέπτυξε στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής μια πολύπλευρη αντιστασιακή δραστηριότητα. Τα Φύλλα Κατοχής(1965) είναι σελίδες από το προσωπικό της ημερολόγιο. Αναφέρονται σ’ αυτό περιστατικά που τα έζησε η ίδια).

 

Όλη την αρχαία Ελλάδα ζωντάνεψε γύρω μας ο Ηλίας Κανάρης, ως και την ποιότητα των θανάτων της. Όχι γιατί είναι πιο γενναίος απ’ τους άλλους γενναίους, μα γιατί αγκαλιάζει τη δύσκολη ώρα με τέτοιο μπρίο*, που οι εχθροί στέκονται απέναντί του αδύναμοι. Χωρίς να το υποπτεύεται ο ίδιος, σκέπτεται σαν τον Σωκράτη*.

Σε τίποτα δεν μπορούν να τον βλάψουν, μόνο να τον σκοτώσουν μπορούν. Μα εκείνος το παιχνίδι του πολέμου και του θανάτου το παίζει με κέφι, το γλεντάει. Σαν τον Οδυσσέα μεταχειρίζεται τις μεγάλες και μικρές αρετές του, ετοιμότητα, πονηριά, αντρίκια ψυχή, σωματική ρώμη.

Η αγία οικογένεια της αγ. Φωτεινής της Σαμαρείτιδος (26 Φεβρουαρίου)

26 Φεβρουαρίου: εορτάζει η Αγία Φωτεινή η Μεγαλομάρτυς η Σαμαρείτιδα και η οικογένειά της:

οι πέντε αδελφές της:Αγία Ανατολή-Αγία Φωτώ-Αγία Φωτίς-Αγία Παρασκευή-Αγία Κυριακή

οι δύο γυιοί της:Άγιος Φωτεινός-Άγιος Ιωσής

ο Άγιος Σεβαστιανός ο δούκας

δείτε στην συνέχεια και ένα μεγάλο θαύμα της αγίας Φωτίδος σε αλλόπιστο!

Σύντομο συναξάρι:

Η Αγία Φωτεινή έζησε στα χρόνια του Χριστού. Ήταν Σαμαρίτισσα στην καταγωγή και διέμενε στην πόλη Συχάρ όπου ζούσε ένα έκλυτο βίο. Ο τρόπος ζωής της ήταν γνωστός στους συμπολίτες της και για αυτόν την είχαν στιγματίσει.

.
Εκείνο τον καιρό, ο Ιησούς περνούσε από την Συχάρ και στάθηκε σε ένα πηγάδι για να πιει νερό. Εκεί συναντήθηκε με την Αγία Φωτεινή από την οποία ζήτησε να του δώσει νερό. Τότε οι Ιουδαίοι και οι Σαμαρείτες δεν είχαν επαφές και γι’ αυτό

O Άγιος Νεομάρτυς Ιωάννης ο Κάλφας (26 Φεβρουαρίου)

Μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη στις 26 Φεβρουαρίου 1575

Ο Άγιος ήταν γέννημα και θρέμμα του Γαλατά Ήταν περίφημος ξυλογλύπτης, λεπτουργός και εργαζόταν στο ανάκτορο του Σουλτάνου. Ήταν άνθρωπος ταπεινός και ελεήμων. Πάντρευε ορφανά, απελευθέρωνε φυλακισμένους και πολλές άλλες καλοσύνες έκανε .

Ένας αγάς λοιπόν του παρέδωσε ένα παιδί, ανηψιό του, που τότε είχε έρθει από την Ανατολή, να του μάθει την τέχνη της λεπτουργικής. Μπαίνοντας και βγαίνοντας το παιδί με τον μάστορά του τον Ιωάννη στο παλάτι είδε εκεί τα παιδιά , τα ονομαζόμενα από τους Τούρκους ιτζ – ογλάνια , πως ζούσαν και θέλησε να συγκαταριθμηθεί μαζί τους . Πήγε στον θείο του , το ανέφερε και ο θείος παρεκάλεσε τον Ιωάννη , ο οποίος είχε γνωριμίες στο σαράι , να βάλει τον ανηψιό του στα ιτζ – ογλάνια. Πράγμα το οποίο έγινε. Το παιδί λοιπόν είχε σε μεγάλη εκτίμηση τον Ιωάννη και τον αγαπούσε πολύ.

.