“Με τις προσευχές των παιδιών, μπορούμε να κάνουμε θαύματα!”

“Για να μάθουν τα παιδιά να προσεύχονται, πρέπει να έχουν αίμα προσευχόμενων γονέων, να ζουν μέσα σε περιβάλλον προσευχής” …

λίγες σκέψεις για την προσευχή των παιδιών και για τη δύναμή της

.

Ζούμε σε δύσκολες εποχές… ακόμα και αν η δική μας ζωή δεν έχει επηρεαστεί εμφανώς από τις δυσχερείς συνθήκες που επικρατούν στην πατρίδα μας, μια ευαίσθητη ψυχή δεν μπορεί να παραμένει απαθής μπροστά στον πόνο που υπάρχει σε όλο τον κόσμο.

Τα παιδιά μας τα μεγαλώνουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και θέλουμε να τα προφυλάξουμε από το κακό και την κακία… πρέπει όμως να τα κρατήσουμε μακριά από τις δυσκολίες των συνανθρώπων μας και σε ποιο βαθμό;… Ερωτήματα που με προβληματίζουν καθώς μεγαλώνουν και τα δικά μου παιδιά. Θεωρώ πως, όσο περνούν τα χρόνια, είναι συνετό να ενημερώνονται από εμάς για τα γεγονότα που συμβαίνουν στον πλανήτη μας, να μην μένουν απαθή , να αποκτούν “αντισώματα” για να βγουν έτοιμα στην ζωή.

.

Συνέχεια  ΕΔΩ

9 Μαρτίου 1941 – Ύψωμα 731: Οι νέες Θερμοπύλες που δεν έπεσαν

Σβίλλιας Θ. Διονύσης

Ο Μουσολίνι ζηλεύοντας τις αρχικές νίκες των Γερμανών στην Ευρώπη, θέλησε και αυτός να δείξει το μέγεθος των Ιταλικών Ενόπλων δυνάμεων, ρίχνοντας τους εναντίον ενός μικρού και εύκολου αντιπάλου όπως υπολόγιζε. Έτσι το φθινόπωρο του 1940 επιτέθηκε στην χώρα μας. Ήταν πια αρχές Μαρτίου του 1941 όταν θέλοντας να παρακολουθήσει από κοντά τις πολεμικές επιχειρήσεις και την αναμενόμενη νίκη των μεγαλόπρεπων ιταλικών δυνάμεων εναντίον των λίγων και όχι πολύ καλά εξοπλισμένων Ελλήνων, ο Μουσολίνι έφτασε στην Αλβανία. Η Αλβανία είχε επιτρέψει την διάβαση των ιταλικών δυνάμεων από το έδαφος της ώστε αυτές να επιτεθούν στην χώρα μας.

Οι Ιταλοί ετοιμαζόντουσαν να εξαπολύσουν την μεγάλη και πολυδιαφημισμένη εαρινή επίθεση τους ρίχνοντας τελικά 12 μεραρχίες τους πλήρως εξοπλισμένες επάνω σε 6 ελληνικές κουρασμένες από τις μάχες και ελλιπώς εξοπλισμένες.

Η επίθεση ξεκίνησε στις 9 Μαρτίου του 1941. Οι Έλληνες στρατιώτες αμύνονταν του ιερού ελληνικού εδάφους με νύχια και με δόντια εναντίον του πολυάριθμου εχθρού.

Συνέχεια ΕΔΩ 

Βίος και Μαρτύριον Χρίστου και Πανάγου των νεομαρτύρων (9 Μαρτίου)

Η μνήμη τους τιμάται στις 9 Μαρτίου

Οι δύο Ηλείοι Άγιοι Νεομάρτυρες Χρίστος και Πανάγος, που κατά την περίοδο της δεύτερης Τουρκοκρατίας και μέσα σ’ αυτή τη ζοφερή ατμόσφαιρα για τους υπόδουλους Έλληνες της Πελοποννήσου εμαρτύρησαν, γεννήθηκαν«ο μεν άγιος και ιερός Πανάγιος (Πανάγος) εις μίαν χώραν της Αρχαίας Ήλιδας ονομαζόμενην κατά το παλαιόν, κατά δε την βαρβαρικήν συνήθειαν Γαστούνην»΄ «ο δε θαυμάσιος Χριστός ( Χρίστος) εις ένα χωριόν της αυτής πόλεως Ανδραβίδα κατά κοινόν λόγον».

Και οι δύο προέρχονταν από γεννήτορες που είχαν αλλαξοπιστήσει, δυστυχώς, λόγω πιέσεων και διωγμών των κατακτητών Τούρκων. Σε αντίθεση με τους γονείς των, αμφότεροι οι Άγιοι μας αυτοί, επρόκοπταν στην αρετή και ετρέφοντο με φόβο Θεού και με της εντολές του Ευαγγελίου. Διεκρίνοντο δε μεταξύ των συμπατριωτών τους, που τους έδειχναν μεγάλη εκτίμηση. Ο Πανάγος μάλιστα ψηφίστηκε επανειλλημένως, επί Ενεκτορίας, συνοδικός της Γαστούνης. Διαφορετικού χαρακτήρα ο Χρίστος, απεστρέφετο τα πολιτικά και πόθο ζωηρό είχε «να γένει ιερεύς υπανδρός και να μη θολώνεται το νοερόν της ψυχής του από ταις απάταις του κόσμου και ματαιότητες». Γι’ αυτό αργότερα χειροτονήθηκε ιερεύς.

Συνέχεια →

Ο “αντιδραστικός” έφηβος και οι Σαράντα Μάρτυρες

(με την ευκαιρία της ημέρας μνήμης (9 Μαρτίου) των Αγίων Σαράντα Μαρτύρων που μαρτύρησαν στην λίμνη Σεβάστεια, θα αναφερθούμε σε ένα χαριτωμένο περιστατικό που συνέβη κατά την παιδική ηλικία του αγίου Γρηγορίου Νύσσης.Την αταξία αυτή  μας τη διηγείται ο ίδιος. Και τη διηγείται σε ομιλία του με αφορμή τη μνήμη των Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, όχι μόνο επειδή η παιδική του αταξία συνδέεται με την επέτειο αυτή, αλλά και με τον σκοπό να τιμήσει τους Μάρτυρες και να οικοδομήσει το πολυάριθμο ακροατήριό του.)

Η μητέρα του αγίου Γρηγορίου Νύσσης είχε την ευθύνη για τη διοργάνωση της γιορτής.(Συγκεκριμένα η Εμμελία φρόντισε να συγκεντρώσει τα οστά των μαρτύρων σε ειδική θήκη (λάρνακα), να την τοποθετήσει σε έναν ναΐσκο (σηκό), και να εγκαινιάσει «την επί τοις λειψάνοις πανήγυριν την πρώτην»). Με την ευκαιρία αυτή συνέστησε στον νεαρό Γρηγόριο να έρθει μαζί της, για να παρακολουθήσει όσα θα διαδραματιστούν. Φαίνεται ότι ο Γρηγόριος στεκόταν κάπως μακρυά από

Συνέχεια  ΕΔΩ→

Σχόλιο :διαβάζοντας το κείμενο αυτό,παρατήρησα  ότι ακόμα και ένας μεγάλος άγιος, που έζησε από την πρώτη του ηλικία μέσα σε αγιασμένο περιβάλλον, είχε κάποιες αντιδράσεις προς την μητέρα κατά την εφηβική του ηλικία. Παρηγορήθηκα με την σκέψη ότι ίσως τέτοιες αντιδράσεις των παιδιών θεωρούνται αναμενόμενες σε αυτή την φάση της ζωής τους  και δεν προκρίνουν την μελλοντική σχέση των παιδιών με τον Θεό και την εκκλησία…

ΟΙ ΑΓΙΟΙ 40 ΜΑΡΤΥΡΕΣ (9 Μαρτίου)

Για τους 40 Mαρτύρες, που εορτάζουν, θα μιλήσουμε σήμερα. Θα προσπαθήσω να προσφέρω λίγα άνθη στη μνήμη τους.

* * *

Ποιοί ήταν αυτοί οι άγιοι; Ήταν στρατιωτικοί. Ήταν στο άνθος της ηλικίας τους. Ήταν επίλεκτο σώμα του ρωμαϊκού στρατεύματος. Eίχαν ανάστημα, είχαν εμφάνιση, ήταν εμπειροπόλεμοι. Eίχανε και ανδρεία Eίχαν ακόμη πειθαρχία, απόλυτη υπακοή στους ανωτέρους. Ήταν υποδείγματα στρατιωτικά.

.

Mία φορά όμως οι 40 Mάρτυρες επαναστάτησαν. Γιατί επαναστάτησαν; Eπαναστάτησαν εναντίον του αυτοκράτορος Λικινίου, ο οποίος εδίωκε απεινώς τους Xριστιανούς. H διαταγή έλεγε· Όποιος πιαστεί να μιλάει για το Xριστό, θα συλλαμβάνεται και θα υφίσταται τιμωρίες μεγάλες, μέχρι καί θάνατο.

Συνέχει ΕΔΩ