Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ ΥΨΩΝΕΙ (Παρασκευή του Ακαθίστου )

π. Δημητρίου Μπόκου 

«Χαίρε ανόρθωσις των ανθρώπων» 

1674… Στη μακρινή Ρωσία, οι βαρβαρικές ορδές των Μογγόλων λυμαίνονται τα πάντα. Λεηλατούν και τα μοναστήρια. Έχουν συλλάβει μοναχούς και τους κακομεταχειρίζονται. Τους βάζουν να δουλεύουν απ’ το πρωί ως το βράδυ σκληρά στα λατομεία, όπου κάτω απ’ το μαστίγιο σπάζουν και κουβαλούν πέτρα. Έχουν περάσει στα χέρια τους σιδερένιες αλυσίδες. 

Οι μοναχοί όμως και μέσα στις απάνθρωπες συνθήκες της σκλαβιάς δεν χάνουν το θάρρος τους. Δεν απελπίζονται. Παρά την κοπιώδη εργασία, δεν σταματούν την προσευχή τους. Υψώνουν το βλέμμα στον ουρανό για να παρακαλέσουν τον ουράνιο πατέρα τους, να ικετεύσουν τη Βασίλισσα των ουρανών να έλθει βοηθός στη θλίψη τους. Σε μια τέτοια στιγμή ένας μοναχός υψώνει την κραυγή της ψυχής του προς την Παναγία: 

Συνέχεια ΕΔΩ

Οι οσιοπαρθενομάρτυρες αδελφές Αγάπη, Ειρήνη, Χιονία της Θεσσαλονίκης και τα τέσσερα παιδιά- ομολογητές: Αγάθων, Ευτυχία, Κασία και Φιλίππα

 Εορτάζoυν στις 16 Απριλίου εκάστου έτους.

διαβάστε στην συνέχεια και για τα τέσσερα παιδιά- ομολογητές

Eις την Aγάπην και Xιονίαν.

Χιὼν το πυρ ην τη Χιονίᾳ τάχα,

Ου συμμετασχείν ηγάπησεν Αγάπη.

Eις την Eιρήνην.

Βέλος σε πέμπει προς τον ειρήνης τόπον,

Αφ’ αιμάτων σων ἐκμεθυσθὲν Ειρήνη.

Χιονίην τ’ Αγάπην εκκαιδεκάτῃ κατέκαυσαν.

Σύντομη Βιογραφία:

Ήταν και οι τρεις αδελφές και πνευματικά βλαστάρια της Εκκλησίας της Θεσσαλονίκης.

Οι ψυχές και των τριών παρθένων ήταν στολισμένες με πολλά χριστιανικά χαρίσματα.

Όταν έγινε ο διωγμός κατά των χριστιανών επί Μαξιμιανού, οι τρεις αδελφές κατέφυγαν σε κάποιο ψηλό βουνό. Η κρυψώνα τους, όμως, ανακαλύφθηκε.

Συνέχεια ΕΔΩ