Η αγία Βάσσα και τα τρία της παιδιά: Θεόγνιος, Αγάπιος και Πιστός (κείμενο από το περιοδικό Προς τη Νίκη- και για παιδιά)
Εἶχαν βρεθεῖ σέ πολύ δύσκολη θέση τά τρία ἀδέλφια. Μέχρι ἐκείνη τήν ὥρα ὅλα κυλοῦσαν ἥσυχα καί καλά μέσα στήν οἰκογένειά τους.
Τί ἦταν ὅμως αὐτό πού συνέβη;
Γύρω στό 280 μ.Χ. στήν Ἔδεσσα τῆς Μακεδονίας, ὅπου ἔμεναν, ἔφθασε ἡ εἴδηση ὅτι ὁ αὐτοκράτορας Μαξιμιανός μέ ἀφορμή τά γενέθλιά του καλοῦσε ὅλους τούς πολίτες νά προσφέρουν ὑποχρεωτικά θυσίες στά εἴδωλα.
Εν συντόμω η φύσις τον είχε στολισμένον
με όλα τα προτερήματα της ανθρωπίνης τελειότητος·
εις τας μετ’ αυτού συναναστροφάς μου και ομιλίας εγνώρισα,
ότι οι λόγοι του έπιπταν ως κεραυνοί και ο κάθε λόγος του ισοδυναμούσε με έν απόφθεγμα των πάλαι σοφών,
με όλον ότι πεπαιδευμένος δέν ήτον· και προς απόδειξιν
σημειώνω μερικά εδώ εκ των αποφθεγμάτων του, όσα ενθυμούμαι.
Γεώργιος Γαζής
Περί Στρατηγού
Ερωτηθείς, «οποίος πρέπει να είναι ο στρατηγός»;
«Προφήτης και δικέφαλος» είπε. «Προφήτης μεν διά να προβλέπη, και να προοικονομή τα όσα τον χρειάζονται, και να προγνωρίζη ομοίως όλα τα μέσα του εχθρού και δυνάμεις και κινήματα. Δικέφαλος δε, να έχη δύο νόας. Τουτέστι διπλούν νούν από τους άλλους ανθρώπους, διά να γνωρίζη ποιά πολεμικά σχέδια ωφελούσι τον εχθρόν και βλάπτουσιν αυτόν, και ποιά ωφελούσιν αυτόν, και βλάπτουσι τον εχθρόν«.
Αντέχουμε... 