
Ἦταν νέος στήν ἡλικία· εἶχε κοινωνική θέση κι ἦταν «πλούσιος σφόδρα»· εἶχε, ἴσως, καί ἀνατροφή ἐπιμελημένη. Ὅπως φαίνεται θά εἶχε καί μερικές φορές ἀκούσει τόν Κύριο νά διδάσκει. Ὅλα τά καλά καί τ’ ἀγαθά τά εἶχε καί τά ἀπολάμβανε. Ὅμως ἡ ψυχή δέ χορταίνει ἀπό ὑλικά ἀγαθά. Κι εἶχε ἀρχίσει νά νιώθει πώς ὅλα αὐτά δέν εἶναι ἄξια νά τόν ἱκανοποιήσουν καί νά τόν κάνουν παντοτινά εὐτυχισμένο, ἀφοῦ κάποια μέρα θα τ’ ἀφήσει ἀναγκαστικά πίσω του, κλείνοντας γιά πάντα τά μάτια στή ζωή αὐτή.
Συνέχεια