Καλωσορίζουμε τον Μάρτιο με ένα τραγούδι ,με παροιμίες, λαογραφικά στοιχεία και πολλές κινούμενες εικόνες:
Ο Μάρτης, Μάρτης μίλησε
Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης Μουσική: Παντελής Θαλασσινός από τον δίσκο: Καλαντάρι, 2006
Ο Μάρτης, Μάρτης μίλησε και είπε πως θα αργήσει
έχει ακόμα δυο βροχές και μία να χιονίσει.
Ένα δεντράκι τ’ άκουσε και πήγε να λυγίσει
του είπα να’ χει υπομονή, το φόβο να νικήσει.Ό,τι αργεί κι ό,τι στη Γη είναι βαθιά κρυμμένο.
πάλι στο φως θα βαφτιστεί και θα’ ρθει ευλογημένο…
ένα κείμενο για το πέταγμα του χαρταετού, αλλά και την αξία της προσπάθειας και της επιμονής…
αφιερωμένο στον Πατέρα μου, που πάντα μας διηγείται πώς έφτιαχναν και πετούσαν τους αετούς τους, κάθε χρόνο στο χωριό. Με πενιχρά μέσα, αλλά με πολύ μεράκι και λαχτάρα, τους ετοίμαζαν για την καθαρά Δευτέρα και κάνανε αγώνες . Αλεξία momyof6
– Βοήθησε με, Χαρούλα, νά πετάξω τον αετό μου, είπε ο Νίκος στην αδελφούλα του, άφού προσπάθησε νά τον πετάξη μόνος του και δεν τό έκατάφερε.
Ο αετός έσερνόταν επάνω στη γη.
Ή Χαρούλα έτρεξε με πολλή προθυμία, επήρε τον αετό, υψηλά και τον άφησε νά πετάξη. Άλλα αλλά ο Νίκος δέν έπρόλαβε νά τρέξη και ο αετός έπεσε πάλι καταγής.
Πλησιάζει η Καθαρά Δευτέρα και η αρχή της Μεγάλης Σαρακοστής… και θυμήθηκα την συνταγή για τις λαγάνες μας, που δυο χρονιές τώρα φτιάξαμε με τα παιδιά και τις χαρήκαμε πολύ. Αναδημοσιεύω την περσινή ανάρτηση:
Καθαρά Δευτέρα χωρίς λαγάνα γίνεται; Δεν γίνεται!
Και γιατί να μην την φτιάξουμε μόνοι μας στο σπίτι, με αγνά υλικά και με μεράκι; Έτσι μεταδίδουμε και στα παιδιά μας την τιμή στις παραδόσεις μας και γευόμαστε αυτό το ιδιαίτερο ψωμί που συνηθίζουμε να τρώμε μόνο την Καθαρά Δευτέρα.
Ας δούμε την ιστορία της λαγάνας και ας περάσουμε μετά στην συνταγή μας.
η συνέχεια ΕΔΩ στο ιστολόγιο:
26 Φεβρουαρίου: εορτάζει η Αγία Φωτεινή η Μεγαλομάρτυς η Σαμαρείτιδα και η οικογένειά της:
οι πέντε αδελφές της:Αγία Ανατολή-Αγία Φωτώ-Αγία Φωτίς-Αγία Παρασκευή-Αγία Κυριακή
οι δύο γυιοί της:Άγιος Φωτεινός-Άγιος Ιωσής
ο Άγιος Σεβαστιανός ο δούκας
δείτε στην συνέχεια και ένα μεγάλο θαύμα της αγίας Φωτίδος σε αλλόπιστο!
Σύντομο συναξάρι:
Η Αγία Φωτεινή έζησε στα χρόνια του Χριστού. Ήταν Σαμαρίτισσα στην καταγωγή και διέμενε στην πόλη Συχάρ όπου ζούσε ένα έκλυτο βίο. Ο τρόπος ζωής της ήταν γνωστός στους συμπολίτες της και για αυτόν την είχαν στιγματίσει.
.
Εκείνο τον καιρό, ο Ιησούς περνούσε από την Συχάρ και στάθηκε σε ένα πηγάδι για να πιει νερό. Εκεί συναντήθηκε με την Αγία Φωτεινή από την οποία ζήτησε να του δώσει νερό. Τότε οι Ιουδαίοι και οι Σαμαρείτες δεν είχαν επαφές και γι’ αυτό
ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΤΗΣ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ
Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 26 Φεβρουαρίου 2023, Τυρινῆς (Ματθ. ς΄ 14-21)
Εἶπεν ὁ Κύριος· ἐὰν ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος· ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν. Ὅταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποί· ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν. σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ πρόσωπόν σου νίψαι, ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων, ἀλλὰ τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ. Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσι καὶ κλέπτουσι· θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν· ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν.
Συνέχεια
κείμενο και για παιδιά ,από το νεανικό περιοδικό Προς τη Νίκη
Ο άγιος Ρηγίνος έζησε τον 4ο αιώνα μ.Χ. Γεννήθηκε στη Λειβαδιά της Βοιωτίας και μεγάλωσε μέσα σε χριστιανική οικογένεια με πιστούς και ευσεβείς γονείς. Ήταν έξυπνο παιδί και αγαπούσε τα γράμματα.
Έτσι προχώρησε τις σπουδές του σε διάφορες επιστήμες και απέκτησε αξιόλογη μόρφωση.Ωστόσο εκείνο που τον έκανε να διακρίνεται ήταν το ήθος του.
Σεμνός και εγκρατής, ήταν ο άνθρωπος που δεν επεδίωκε πρόσκαιρες τιμές και απολαύσεις, αλλά την κοινωνία με τον Θεό, που δίνει αληθινή χαρά και απόλαυση.
Η μακαρία Γοργονία [23 Φεβ.] ήταν αδελφή του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου (*) [25 Ιαν.] και θυγατέρα του Γρηγορίου Ναζιανζηνού του Πρεσβυτέρου [1η Ιαν.] και της αγίας Νόννας [5 Αυγ.].
Από το υποδειγματικό αυτό ζευγάρι δεν έλαβε μόνο την ύπαρξη, άλλα και τον ζήλο για την πίστη.
Μεγάλωσε στην Ναζιανζό, αλλά πάντα θεωρούσε ως αληθινή πατρίδα της την ουράνια Ιερουσαλήμ και ότι η πραγματική ευγένειά της ήταν εκείνη της εικόνος του Θεού που από νεαρή ηλικία προσπαθούσε να καλλύνει με τα στολίδια των αρετών, ιδιαιτέρως δε την αγνεία στην οποία διέπρεπε.
Οι άγιοι εννέα παιδομάρτυρες οι εν Κολά της Γεωργίας
Εορτάζουν στις 22 Φεβρουαρίου εκάστου έτους.
Σύντομη ιστόρηση του μαρτυρίου τους:
Το μαρτύριο των εννέα παιδομαρτύρων έγινε τον 6ο αιώνα μ.Χ.στη Γεωργία.
Σε ένα μεγάλο χωριό της νοτιοδυτικής Γεωργίας, στην πεδιάδα Κολά, όπου βρίσκονται οι πηγές του ποταμού Κύρου, ζούσαν ελάχιστοι Χριστιανοί. Οι περισσότεροι κάτοικοι ήταν ακόμη ειδωλολάτρες.Τα παιδιά των Χριστιανών έπαιζαν με τα παιδιά των ειδωλολατρών και μόλις ο ιερεύς κτυπούσε την καμπάνα για τον Εσπερινό, άφηναν το παιχνίδι και έτρεχαν στην Εκκλησία. Τα ακολουθούσαν όμως πάντοτε εννέα από τα παιδιά των ειδωλολατρών: ο Γουαράμ, ο Αταρνέρσε, ο Μπακάρ, ο Βάτσε, ο Μπατζίμι, ο Τάτσι, ο Τζουανσέρι, ο Ραμάζι και ο Παρσμάν. Μα σαν έφθασαν στην πύλη του ναού, οι Χριστιανοί δεν επέτρεπαν σε αυτά να εισέλθουν στο ναό. Αυτό έγινε αρκετές φορές. Τα παιδιά επέμεναν και αποφάσισαν να βαπτισθούν Χριστιανοί.
Ο ιερεύς του χωριού, ένας σεβάσμιος και άγιος λευΐτης, τα κατήχησε και τα δίδαξε τις ευαγγελικές εντολές. Δεν τολμούσε όμως να τα βαπτίσει την ημέρα, διότι φοβόταν τους ειδωλολάτρες. Μια νύχτα, λοιπόν, τα πήρε μαζί του και τα οδήγησε στον ποταμό. Πολλοί Χριστιανοί τον ακολούθησαν. Την εποχή εκείνη το ποτάμι ήταν παγωμένο. Μα μόλις τα παιδιά μπήκαν μέσα, για να βαπτισθούν, το νερό, με τη δύναμητου Θεού, έγινε ζεστό. Το εξαίσιο αυτό θαύμα το ακολούθησε ένα
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ακρόπολις», 23 Φεβρουαρίου 1913.Του Χρήστου Χρηστοβασίλη
Επέσανε τα Γιάννενα! Όχι στο βάραθρο του εξαφανισμού, αλλά στην αγκαλιά της Ελευθερίας, στην αγκαλιά της Μητέρας Ελλάδος, που τόσο τα λαχταρούσε!. Είναι πολύ μεγάλη ημέρα, αυτή η ημέρα που ελευθερώνεται η ιδανική πόλη του Ελληνισμού, που υπήρξε Γολγοθάς του τριάντα ακέραια χρόνια.
Επέσανε τα Γιάννενα!
Το πρωτόκολλο της παράδοσης των Ιωαννίνων (21 Φεβρουαρίου 1913)
ένα ευλαβικό αφιέρωμα στην μεγάλη αυτή γυναικεία μορφή, που μέσα στα μαύρα χρόνια της σκλαβιάς φώτισε την Αθήνα με την αγάπη της και την αγαθοσύνη της, προστάτεψε και μόρφωσε πολλές κατατρεγμένες Ελληνίδες και τελικά θυσιάστηκε για χάρη του Αγαπημένου της…(κείμενο του Φώτη Κόντογλου – ηχητικό συναξάρι, τραγούδι κ.α. για τα παιδιά)
Το αποστολικό και ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής της Απόκρεω (της Κρίσεως)- μετάφραση και ανάλυση:
Αγάπη: όχι ευκαιρία για ¨καλή πράξη¨, αλλά…
Ἀλήθεια σᾶς λέγω,
ὅ,τι δὲν ἐκάνατε
εἰς ἕνα ἀπὸ
τοὺς ἀσήμαντους τούτους,
οὔτε εἰς ἐμὲ ἐκάνατε
Συνέχειαο πολιούχος και προστάτης της Μυτιλήνης εορτάζει στις 17 Φεβρουαρίου
(ο βίος του ,σε κείμενο από το περιοδικό Προς τη Νίκη– και για παιδιά)
Στό βορειοανατολικό τμῆμα τοῦ Αἰγαίου, ἀπέναντι ἀπό τά ἁγιασμένα χώματα τῆς πονεμένης Μικρασίας, βρίσκεται ἕνα ἀπό τά μεγαλύτερα νησιά τῆς Ἑλλάδος: ἡ πανέμορφη Λέσβος! Ἕνας εὐλογημένος τόπος πού ἀνέδειξε πλῆθος Ἁγίων, ὅπως οἱ τόσο γνωστοί καί δημοφιλεῖς ἅγιοι Νικόλαος, Ραφαήλ καί Εἰρήνη, πού ἐπιτελοῦν διαρκῶς θαύματα καί
Εορτάζουν στις 17 Φεβρουαρίου εκάστου έτους.
Αγιος Μαρκιανος Ο Βασιλιας (; – 457), Αγια Πουλχερια η Βασιλισσα (399 – 453)
Tον Mαρκιανόν Πουλχερίαν συνάμα,
Άζυγας ειπείν ουκ έχω ή συζύγους.
Βιογραφία
Η Αγία Πουλχερία γεννήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 399 μ.Χ. και ήταν θυγατέρα των βασιλέων Αρκαδίου (395- 408 μ.Χ.) και Ευδοκίας και αδελφή του αυτοκράτορα Θεοδοσίου Β’ του Μικρού (408 – 450 μ.Χ.). Το έτος 414 μ.Χ. η Πουλχερία αναγορεύθηκε Αυγούστα και ανέλαβε την εξουσία του κράτους. Ήταν ευσεβέστατη, πλήρης σωφροσύνης, χρηστότητος και σοφίας.
Όταν, κατά το έτος 429 μ.Χ., ο Πατριάρχης Νεστόριος (428 – 431 μ.Χ.) παρουσίασε τη γνωστή αίρεσή του, επικεφαλής των αντιπάλων του τάχθηκε ο Άγιος Κύριλλος, Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας (τιμάται 18 Ιανουαρίου και 9 Ιουνίου). Και ο μεν Θεοδόσιος, έχοντας ήδη αναλάβει την βασιλική αρχή, υποστήριζε τον αιρεσιάρχη Νεστόριο, ωθούμενος από τον Χρυσάφιο, η δε Πουλχερία ήταν με το μέρος του Αγίου Κυρίλλου και κατόρθωσε να πείσει τον αδελφό της να συγκαλέσει την Γ’ Οικουμενική Σύνοδο, που συνήλθε στη Χαλκηδόνα, το έτος 431 μ.Χ. και καταδίκασε τους αιρετικούς.
Εορτάζει στις 17 Φεβρουαρίου εκάστου έτους.
Αγιος Θεοδωρος Ο Τηρων (; – 307 μ.Χ.)
Τήρων, ὁ δηλῶν ἀρτίλεκτον ὁπλίτην,
Θεῷ πρόσεισιν, ἀρτίκαυστος ὁπλίτης.
Ἑβδομάτῃ δεκάτῃ πυρὶ Τήρωνα πυρὶ φλεγέθουσιν.
Βιογραφία
Ο Αγιος Θεόδωρος ο Τήρων καταγόταν από το χωριό Αμάσεια στη Μαύρη Θάλασσα, που ονομαζόταν Χουμιαλά, και έζησε κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Μαξιμιανού (286 – 305 μ.Χ.), Γαλερίου (305 – 311 μ.Χ.) και Μαξιμίνου (305 – 312 μ.Χ.). Ονομάζεται Τήρων, διότι κατετάγη στο στράτευμα των Τηρώνων, δηλαδή των νεοσυλλέκτων, διοικούμενο υπό του πραιπόσιτου Βρίγκα.
Διαβλήθηκε στον πραιπόσιτο ως Χριστιανός και εκλήθηκε σε εξέταση. Εκεί ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό χωρίς δισταγμό. Ο διοικητής Βρίγκας δεν θέλησε να προχωρήσει στην σύλληψη και τιμωρία του Αγίου Θεοδώρου, αλλά τον άφησε να σκεφτεί και να του απαντήσει λίγο αργότερα. Πίστευε ότι ο Θεόδωρος θα άλλαζε και θα θυσίαζε στα είδωλα. Ο Μεγαλομάρτυς όχι μόνο παρέμεινε αδιάσειστος στην πίστη του, αλλά έκαψε και το ναό της μητέρας των θεών Ρέας μετά του ειδώλου αυτής. Αμέσως τότε συνελήφθη και ρίχτηκε από τους ειδωλολάτρες σε πυρακτωμένη κάμινο, όπου και ετελειώθηκε μαρτυρικά.
εκοιμήθη οσιακά στις 15 Φεβρουαρίου 1960
1. Τα πρώτα του χρόνια
Ο Άγιος Άνθιμος (κατά κόσμον Αργύριος Βαγιάνoς) γεννήθηκε στα Λειβάδια της Χίου, την 1 Ιουλίου του 1869. Ο μεγαλύτερος αδελφός του έβλεπε συχνά πάνω από το μέρος που είχαν τοποθέτησει τον Αργύριο όταν ήταν βρέφος, την Υπεραγία Θεοτόκο να τον σκεπάζει τρυφερά με μια βασιλική πορφυρα, ενώ ταυτόχρονα πετάγονταν ολόγυρα λάμψεις Θείου Φωτός!
Η εποχή που έζησε ο Άγιος ήταν εξαιρετικά δύσκολη, αφού οι σφαγές τον Τούρκων μόλις είχαν κοπάσει και οι μνήμες ήταν ακόμα νωπές. Οι συνθήκες εμπόδιζαν τα φτωχά παιδιά να σπουδάσουν. Ο Άγιος έμαθε την τέχνη του υποδηματοποιού από μικρός. Αν και φτωχός, ποτέ δεν παρασύρθηκε απόεύκολες και εφήμερες λύσεις.Από πολύ μικρός προσευχόταν και νήστευε.
Ὁ Ἅγιος Ὀνήσιμος ὁ Ἀπόστολος μαθητὴς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου (εορτάζει στις 15 Φεβρουαρίου)
Ο Άγιος Ονήσιμος ήταν δούλος στο σπίτι του πλουσίου Φιλήμονα στις Κολοσσές της Μικράς Ασίας στα χρόνια του Αποστόλου Παύλου. O Φιλήμων, μαζί με όλους τους ανθρώπους του σπιτιού του, ήταν χριστιανός και στοργικός με όλους. Ο Ονήσιμος όμως ήταν ειδωλολάτρης και ήθελε να πάει στη Ρώμη για να κάνει τη ζωή που ήθελε. Έτσι ο Ονήσιμος κλέβει τον κύριο του, εξοικονομεί τα ναύλα και φεύγει για την Ρώμη. Φτάνοντας, δε βρίσκει δουλειά πουθενά και γυρνά άσκοπα… στους δρόμους. Τον καταλαμβάνει μεγάλη στενοχώρια και πλησιάζει την Ρωμαϊκή Χριστιανική Κοινότητα.
ο θαυμαστός βίος του νέου αγίου του Πόντου,
που μαρτύρησε στις 14 Φεβρουαρίου του 1920
Ὁ νέος ὁσιομάρτυρας Νικόλαος καταγόταν ἀπὸ τὴν Τραπεζοῦντα τοῦ Πόντου, καὶ σὲ μικρὴ ἡλικία ἦλθε καὶ ἐγκαταστάθηκε μαζὶ μὲ τοὺς γονεῖς του σὲ κάποια μικρὴ κωμόπολη Κατίγογι λεγόμενη, τῆς ἐπαρχίας Ἀμασείας καὶ Ἀμισοῦ.
Σὲ ἡλικία 18 χρονῶν μεταμφιέστηκε γιὰ νὰ ξεφύγει ἀπὸ τ᾿ ἀδέλφια του, προκειμένου νὰ πάει σὲ μοναστήρι τῆς Ἱερουσαλήμ. Ὁ μοναχικὸς πόθος τὸν ἔκαιγε ὑπερβολικά. Ἀλλὰ δὲν τὰ κατάφερε καὶ τ᾿ ἀδέλφια του τὸν πάντρεψαν μὲ τὴν βία.
Ἡ γυναῖκα του ὅμως πέθανε καὶ τὸν ἄφησε ἔρημο μὲ δυὸ παιδιά, ποὺ τὸ ἕνα πέθανε κι αὐτό, ἐνῷ τὸ ἄλλο τὸ πῆρε ὑπὸ τὴν προστασία του κάποιος συγγενής του. Ἔτσι, μόνος τώρα, ἐργάστηκε πνευματικὰ σ᾿αὐτὸ ποὺ ποθοῦσε.
Ο Άγιος Ακύλας και η Αγία Πρίσκιλλα: το ιδανικό χριστιανικό ζευγάρι και προστάτες των συζύγων
“Να ποιους πρέπει τα ζευγάρια να μιμούνται, να ποιοι είναι οι προστάτες τους. Ο άγιος Ακύλας και η αγία Πρίσκιλλα ήταν δύο άνθρωποι που ήταν ερωτευμένοι μεταξύ τους, όμως συγχρόνως είχαν και έναν κοινό έρωτα για ένα άλλο πρόσωπο…όχι ανθρώπινο αλλά Θεανθρώπινο. Του Ιησού Χριστού.Και αυτός ο έρωτας για τον Χριστό αναζωογονούσε και τον μεταξύ τους έρωτα.”
Στις 13 Φεβρουαρίου, μια ημέρα πριν από την ξενόφερτη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, τιμά η Ορθόδοξη Εκκλησία τους δικούς της Αγίους, τον Ακύλα και την Πρίσκιλλα, που θεωρούνται η Ορθόδοξη απάντηση στη δυτικής προέλευσης εορτή του Βαλεντίνου, γνωστή και ως «εορτή των ερωτευμένων».
“Χρόνια πολλά, μπαμπά!” ευχήθηκαν σήμερα τα παιδιά στον μπαμπά τους.
Άκουσαν στο ραδιόφωνο, στην παιδική εκπομπή της Λυδίας της Φιλιππισσίας, ότι σήμερα είναι η γιορτή του Πατέρα!…
Και γιατί να μην είναι;… υπάρχει μεγαλύτερο πρότυπο για όσους άντρες έχουν γίνει γονείς από το πρότυπο του Ουράνιου Πατέρα όλων μας;
Η παραβολή του ασώτου υιού δεν έχει ως πρωταγωνιστή μόνο τον άσωτο υιό…έχει και τον σπλαγχνικό Πατέρα , που καρτερικά προσμένει την επιστροφή του και με άπειρη αγάπη δέχεται την ολόψυχη μετάνοιά του και τον βάζει και πάλι στο πατρικό σπίτι.
.
Ο νεομάρτυς Χρήστος καταγόταν από τα μέρη του Γενούσου ποταμού της Βορείου Ηπείρου. Είναι γνωστός και με την προσωνυμία «Αρβανίτης». Η ζωή του μέχρι τα σαράντα χρόνια παραμένει άγνωστη. Σε ώριμη ηλικία έφυγε απ’ το χωριό του και πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργαζόταν ως κηπουρός. Μια μέρα πήγε στην αγορά να πουλήσει μήλα. Εκεί βρέθηκε κάποιος Τούρκος, που ήθελε να τ’ αγοράσει. Επειδή όμως δεν συμφώνησαν στην τιμή, λογομάχησαν και ο Άγιος έφυγε χωρίς να τα πουλήσει στον Τούρκο. Εκείνος για να τον εκδικηθεί, τον συκοφάντησε στο δικαστή ότι κάποτε υποσχέθηκε να γίνει Μωαμεθανός και τώρα αρνείται.
Αντέχουμε... 
