Νηστεία με φιλότιμο

από τους λόγους του αγίου Παϊσίου

Μὲ τὴν νηστεία ὁ ἄνθρωπος δείχνει τὴν προαίρεσή του. Κάνει ἀπὸ φιλότιμο μιὰ ἄσκηση καὶ ὁ Θεὸς βοηθάει. Ἄν ὅμως ζορίζη τὸν ἑαυτό του καὶ πῆ «τί νὰ κάνω; εἶναι Παρασκευή, πρέπει νὰ νηστέψω», θὰ βασανίζεται. 

Ἐνῶ, ἄν μπῆ στὸ νόημα καὶ νηστέψη ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὸν Χριστό, θὰ χαίρεται. «Αὐτὴν τὴν ἡμέρα, νὰ σκεφθῆ, ὁ Χριστὸς σταυρώθηκε· οὔτε νερὸ δὲν Τοῦ ἔδωσαν νὰ πιῆ·  ξίδι Τοῦ ἔδωσαν[14]. Κι ἐγὼ δὲν θὰ πιῶ νερὸ ὅλη τὴν ἡμέρα». Ἄν τὸ κάνη αὐτὸ, τότε θὰ νιώθη ἀνώτερη χαρὰ μέσα του ἀπὸ αὐτὸν ποὺ πίνει τὰ καλύτερα ἀναψυκτικά!

Καὶ βλέπεις, πολλοὶ κοσμικοὶ μιὰ Μεγάλη Παρασκευὴ δὲν μποροῦν νὰ νηστέψουν, ἀλλὰ ἔξω ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο μποροῦν νὰ κάθωνται καὶ νὰ κάνουν ἀπεργία πείνας γιὰ ἕνα πεῖσμα, γιὰ νὰ πετύχουν κάτι. Ἐκεῖ ὁ διάβολος τούς δίνει κουράγιο. Αὐτοκτονία εἶναι αὐτὸ ποὺ κάνουν.

Ἄλλοι πάλι, ὅταν ἔρχεται τὸ Πάσχα, ψάλλουν τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη» μὲ χαρὰ καὶ μὲ ὅλη τους τὴν δύναμη, γιατὶ θὰ φᾶνε καλά.  Μοιάζουν μὲ τοὺς Ἰουδαίους ποὺ ἤθελαν νὰ κάνουν βασιλιὰ τὸν Χριστό, ἐπειδὴ τοὺς τάισε στὴν ἔρημο[15].

Συνέχεια →

Πώς θα ζήσουμε το γεγονός της Γεννήσεως του Χριστού; (αγ. Παϊσίου)

«Ο Χριστός με τη μεγάλη Του αγάπη και με την μεγάλη Του αγαλλίαση που σκορπάει στις ψυχές των πιστών με όλες τις άγιες γιορτές Του, μας ανασταίνει αληθινά αφού μας ανεβάζει ψηλά πνευματικά. Αρκεί να συμμετέχουμε και να έχουμε όρεξη πνευματική να τις πανηγυρίζουμε πνευματικά. τότε τις γλεντάμε πνευματικά και μεθάμε πνευματικά από το παραδεισένιο κρασί που μας φέρνουν οι Άγιοι και μας κερνούν.

Τις γιορτές για να τις ζήσουμε, πρέπει να έχουμε τον νου μας στις άγιες ημέρες και όχι στις δουλειές που έχουμε να κάνουμε για τις άγιες ημέρες. Να σκεφτόμαστε τα γεγονότα της κάθε αγίας ημέρας και να λέμε την ευχή δοξολογώντας τον Θεό. Έτσι θα γιορτάζουμε με πολύ ευλάβεια κάθε γιορτή.

Συνέχεια ΕΔΩ→

Ο φύλακας Άγγελος και τα παιδιά (αγίου Παϊσίου)

Τα μικρά παιδιά και ο Άγγελός τους

Έχω παρατηρήσει, Γέροντα, ότι τα μωρά μερικές φορές την ώρα της Θείας Λειτουργίας χαμογελούν.

– Αυτό δεν το κάνουν μόνο στην Θεία Λειτουργία. Τα μωρά είναι σε συνεχή επαφή με τον Θεό, επειδή δεν έχουν μέριμνες. Τί ειπε ό Χριστός για τα μικρά παιδιά; «Οί Άγγελοι αυτών έν ουρανοίς διά παντός βλέπουσι το πρόσωπον τον Πατρός μου τον έν ουρανοίς» . Έχουν επικοινωνία και με τον Θεό και με τον Φύλακα Άγγελο τους, που είναι συνέχεια δίπλα τους. Στον ύπνο τους πότε γελούν, πότε κλαίνε, γιατί βλέπουν διάφορα. Άλλοτε βλέπουν τον

Συνέχεια  ΕΔΩ→

“Η στενοχώρια δείχνει ότι δεν εμπιστευόμαστε τη ζωή μας στον Χριστό”

όσιος Πορφύριος

Όλα τα δυσάρεστα, που μένουν μέσα στην ψυχή σας και φέρνουν άγχος, μπορούν να γίνουν αφορμή για τη λατρεία του Θεού και να παύσουν να σας καταπονούν. Να έχετε εμπιστοσύνη στον Θεό.

Δεν είναι ανάγκη να προσπαθείτε και να σφίγγεσθε. Όλη σας η προσπάθεια να είναι ν’ ατενίσετε το φως, να κατακτήσετε το φως. Έτσι, αντί να δίδεσθε στη στενοχώρια, που δεν είναι του Πνεύματος του Θεού, να δίδεσθε στη δοξολογία του Θεού.

Η στενοχώρια δείχνει ότι δεν εμπιστευόμαστε τη ζωή μας στον Χριστό.

Συνέχεια ΕΔΩ →

Ο ΠΌΝΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ…(αγίου Παΐσιου)

(με αφορμή την ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ποντίωνκαι τον πόνο που βίωσαν, παραθέτω ένα σχετικό απόσπασμα από τους λόγους του Γέροντα Παΐσιου. Ίσως αρχικά να φαίνονται παράδοξα τα λόγια του, αλλά υπό το πρίσμα της αιωνιότητας δεν είναι…)

“Πόσα βάσανα έχει ο κόσμος! Πόσα προβλήματα! Και έρχονται μερικοί εδώ να μου τα πουν σε δυο λεπτά στο πόδι, για να παρηγορηθούν λίγο. Μια βασανισμένη μάνα μου έλεγε:

«Γέροντα, έρχονται στιγμές που δεν αντέχω άλλο και τότε λέω : ‘’Χριστέ μου, κάνε μια μικρή διακοπή και ύστερα ας ξαναρχίσουν τα βάσανα’’». Πόση ανάγκη από προσευχή έχουν οι άνθρωποι!Αλλά και κάθε δοκιμασία είναι δώρο από τον Θεό, είναι ένας βαθμός για την άλλη ζωή. Αυτή η ελπίδα της ανταμοιβής στην άλλη ζωή μου δίνει χαρά, παρηγοριά και κουράγιο, και μπορώ να αντέξω τον πόνο για τις δοκιμασίες που περνούν πολλοί άνθρωποι.

Συνέχεια ΕΔΩ

Πῶς θὰ καταλάβουμε ἂν τὰ ἐμπόδια εἶναι ἀπὸ τὸν Θεό;…

.

Ο ΘΕΟΣ ΑΞΙΟΠΟΙΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ (αγίου Παϊσίου)

.

–Μερικὲς φορὲς ξεκινᾶμε νὰ κάνουμε μιὰ δουλειὰ καὶ παρουσιάζονται ἕνα σωρὸ ἐμπόδια. Πῶς θὰ καταλάβουμε ἂν τὰ ἐμπόδια εἶναι ἀπὸ τὸν Θεό;

-Νὰ ἐξετάσουμε ἂν φταῖμε ἐμεῖς. Ἂν δὲν φταῖμε, τὸ ἐμπόδιο θὰ εἶναι ἀπὸ τὸν Θεὸ γιὰ τὸ καλό μας. Γι’ αὐτὸ δὲν πρέπει κανεὶς νὰ στενοχωριέται, ἂν δὲν ἔγινε ἡ δουλειὰ ἢ ἂν καθυστέρησε νὰ τελειώση.

Συνέχεια ΕΔΩ

“Όλη η βάση είναι ο θείος φωτισμός. ..”

Όσιος Παΐσιος: «Όλη η βάση είναι ο θείος φωτισμός. Και αν έρθη ο θείος φωτισμός, τότε ο άνθρωπος αναπαύει και το περιβάλλον του και ο ίδιος εξελίσσεται πνευματικά..»

Ο θείος φωτισμός είναι το παν

Πολλές φορές λέω σε μερικούς: «Κανόνισε όπως σε φωτίση ο Θεός».

Όταν λέω «όπως σε φωτίση ο Θεός», εννοώ ο άνθρωπος να δη τα πράγματα με θείο φωτισμό και όχι με την ανθρώπινη λογική. Να μη νομίζη πως ό,τι αναπαύει εκείνον είναι και η φώτιση του Θεού.

Συνέχεια ΕΔΩ

“Να μην ανοίγουμε πολλά μέτωπα” (αγ. Παΐσιος)

“Οι άνθρωποι σήμερα, επειδή δεν ζουν απλά, έχουν πολύ περισπασμό. Ανοίγουν πολλά μέτωπα και χάνονται με την πολλή μέριμνα.

Εγώ ένα-δύο πράγματα τα τακτοποιώ και μετά σκέφτομαι άλλα. Ποτέ δεν έχω να κάνω πολλά πράγματα μαζί. Τώρα σκέφτομαι να κάνω αυτό, το τελειώνω και μετά σκέφτομαι να κάνω κάτι άλλο. Γιατί, αν δεν τελειώσω το ένα και αρχίσω το άλλο, δεν έχω ανάπαυση. Όταν έχη κανείς πολλά μαζί να κάνη, παλαβώνει. Και μόνο να τα σκέφτεται, παθαίνει σχιζοφρένεια.

Συνέχεια ΕΔΩ

“Πρόσθες αυτοίς κακά, Κύριε,πρόσθες αυτοίς κακά τους ενδόξοις της γης…”

«Αυτό που ψάλουμε την Μεγάλη Σαρακοστή, το «Πρόσθες αυτοίς κακά, Κύριε, τους ενδόξοις της γής», γιατί το λέμε, αφού είναι κατάρα;»

Με ρώτησε κάποιος:

«Αυτό που ψάλουμε την Μεγάλη Σαρακοστή, το «Πρόσθες αυτοίς κακά, Κύριε, τους ενδόξοις της γής» , γιατί το λέμε, αφού είναι κατάρα;»

«Όταν κάνουν επιδρομή οι βάρβαροι, του είπα, και πάνε να καταστρέψουν στα καλά καθούμενα έναν λαό και ο λαός προσεύχεται να τους βρουν κακά, δηλαδή να σπάσουν τα αμάξια τους, και τα άλογά τους να πάθουν κάτι, για να εμποδισθούν, καλό είναι ή κακό; Αυτό εννοεί, να τους έρθουν εμπόδια. Δεν είναι ότι καταριούνται».

– Γέροντα, πότε πιάνει η κατάρα;

– Η κατάρα πιάνει, όταν υπάρχη στην μέση αδικία.

Συνέχεια →

ΤΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ

π. Δημητρίου Μπόκου

«Ἡ δυστυχία ὑπάρχει, εἶπε… ἁπλώνοντας τὰ χέρια του. Εἶναι πραγματική… Δὲν μπορῶ νὰ ἰσχυριστῶ πὼς δὲν ὑπάρχει ἢ ὅτι κάποτε θὰ πάψει νὰ ὑπάρχει. Ἡ δυστυχία εἶναι ἡ ἀνθρώπινη συνθήκη… Δὲν μποροῦμε νὰ ἐμποδίσουμε τὴ δυστυχία… Μιὰ κοινωνία μπορεῖ νὰ καταργήσει μόνο τὴν κοινωνικὴ δυστυχία – τὴν ἄχρηστη δυστυχία. Ἡ ὑπόλοιπη ἐξακολουθεῖ νὰ ὑπάρχει. Εἶναι ἡ ρίζα, ἡ πραγματικότητα. Ὅλοι ἀπὸ μᾶς ἐδῶ θὰ γνωρίσουμε τὴ λύπη. Ἂν ζήσουμε πενήντα χρόνια, θὰ εἶναι πενήντα χρόνια λύπης. Καὶ στὸ τέλος θὰ πεθάνουμε. Μὲ αὐτὴ τὴν συνθήκη (=τὸν ὅρο) γεννιόμαστε».

.
«Πραγματικότητα τῆς ζωῆς μας εἶναι ἡ ἀγάπη, ἡ ἀλληλεγγύη, εἶπε ἕνα ψηλὸ κορίτσι μὲ γλυκὰ μάτια. Ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ ἀληθινὴ συνθήκη τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς» (Οὔρσουλα Λὲ Γκέν, Ὁ ἀναρχικὸς τῶν δύο κόσμων).

.

Συνέχει ΕΔΩ

Προσευχή- με πόνο και αγάπη για όλο τον κόσμο

.

.

Η αγάπη του αγίου Παϊσίου για όλο τον κόσμο είναι γνωστή .Ο Γέροντας έχει βοηθήσει πλήθος ανθρώπων και πριν και μετά την κοίμησή του. Από πού ελάμβανε τη δύναμη να στηρίζει τους ανθρώπους αλλά και να θαυματουργεί; Από την θερμή του προσευχή προς το Θεό. Η παρακάτω προσευχή είχε δοθεί σε κάποιο γυναικείο μοναστήρι, που του είχε ζητήσει κάποιο “τυπικό” για την αγρυπνία τους στο κελλί. Είναι από τα τελευταία έτη της ζωής του. Σε αυτό κυριαρχεί η αγάπη του για όλο τον κόσμο.

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και από τον κάθε πιστό , αφού καλύπτει όλες τις περιπτώσεις των ανθρώπων που έχουν ανάγκη από προσευχή. Ακόμα και τα παιδιά την κατανοούν, γιατί είναι γραμμένη με απλά λόγια, και έτσι μπορεί να διαβάζεται κατά την οικογενειακή βραδινή προσευχή.

. Συνέχεια  ΕΔΩ

“Ο γάμος είναι η πορεία, το ταξίδι που θα καταλήξει στον ουρανό, στην αιωνιότητα”

Γέρων Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

“Ο γάμος ειναι ενας δρόμος· Αρχίζει από τήν γη καί τερματίζει στόν ουρανό. Είναι μια συναψις, ενας σύνδεσμος μαζί μέ τόν Χριστόν, πού μας βεβαιώνει οτι θά παμε κάποτε στόν ουρανό.

Πάνω από τήν αγάπη, πάνω από τόν ανδρα σου, πάνω από τήν γυναίκα σου, πάνω από τά καθημερινά σου γεγονότα, νά θυμασαι ότι προορίζεσαι γιά τόν ουρανό, οτι μπήκες στόν δρόμο πού πρέπει οπωσδήποτε νά σέ βγάλη εκει.

Η νύμφη καί ο γαμπρός δίνουν τά χέρια τους, τούς πιάνη ο ιερεύς καί ακολουθούν γύρω από τό τραπέζι χορεύοντας καί ψάλλοντας. Αυτό σημαίνει οτι ο γάμος ειναι η πορεία, τό ταξίδι πού θά καταλήξη στόν ουρανό, στήν αιωνιότητα.

“Πρόσθες αυτοίς κακά, Κύριε,πρόσθες αυτοίς κακά τους ενδόξοις της γης…”

«Αυτό που ψάλουμε την Μεγάλη Σαρακοστή, το «Πρόσθες αυτοίς κακά, Κύριε, τους ενδόξοις της γής», γιατί το λέμε, αφού είναι κατάρα;»

Με ρώτησε κάποιος:

«Αυτό που ψάλουμε την Μεγάλη Σαρακοστή, το «Πρόσθες αυτοίς κακά, Κύριε, τους ενδόξοις της γής» , γιατί το λέμε, αφού είναι κατάρα;»

«Όταν κάνουν επιδρομή οι βάρβαροι, του είπα, και πάνε να καταστρέψουν στα καλά καθούμενα έναν λαό και ο λαός προσεύχεται να τους βρουν κακά, δηλαδή να σπάσουν τα αμάξια τους, και τα άλογά τους να πάθουν κάτι, για να εμποδισθούν, καλό είναι ή κακό; Αυτό εννοεί, να τους έρθουν εμπόδια. Δεν είναι ότι καταριούνται».

– Γέροντα, πότε πιάνει η κατάρα;

– Η κατάρα πιάνει, όταν υπάρχη στην μέση αδικία.

Συνέχεια ΕΔΩ 

“Τα παιδιά μας έγιναν ανίκανα για την πίστη εξ αιτίας των γονέων” (Γέροντας Σωφρόνιος).

(ένα κείμενο που ίσως θεωρηθεί λίγο δύσκολο, όμως αξίζει να διαβαστεί και να γίνει κατανοητό γιατί ερμηνεύει όλη την απιστία της εποχής μας, που ξεκινάει από την σύλληψη ακόμα των παιδιών…)

Πώς ή γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; (Γέροντας Σωφρόνιος Αγιορείτης – Έσσεξ)

Αν μιλάμε για τη μεγάλη σπουδαιότητα της γυναίκας, τότε οι ίδιες οι γυναίκες οφείλουν να δικαιώσουν την σπουδαιότητά τους αυτή. Να δικαιώσουν τον εαυτό τους σε όλα τα επίπεδα ζωής της ανθρωπότητας. Το ουσιαστικότερο όμως έργο, το σπουδαιότερο λειτούργημά τους είναι η μητρότητα.: “Και εκάλεσεν Αδάμ το όνομα της γυναικός αυτού Ζωή, ότι αύτη μήτηρ πάντων των ζώντων” (Γένεσις,3,20).

Για να ανυψώσουν τον κόσμο οι γυναίκες πρέπει να φέρνουν στον κόσμο παιδιά με τον τρόπο που μας διδάσκει ο λόγος του Θεού.Υπάρχουν όμως δύο είδη γέννησης: το ένα κατά σάρκα, το άλλο κατά πνεύμα. Ο Χριστός είπε στο Νικόδημο: ¨Το γεγενημένον εκ της σαρκός σαρξ εστί, το δε γεγενημένον εκ του Πνεύματος πεύμα εστί. Μη θαυμάσης ότι είπον σοι, δει ημάς γεννηθήναι Άνωθεν”.

Επειδή οι γυναίκες της εποχής μας έχασαν την υψηλή αυτή συνείδηση, άρχισαν να γεννούν προπαντός κατά σάρκα. Τα παιδιά μας έγιναν ανίκανα για την πίστη. Συχνά αδυνατούν να πιστέψουν ότι είναι εικόνα του Αιωνίου Θεού. Η μεγαλύτερη αμαρτία στις ήμερες μας έγκειται στο ότι οι άνθρωποι βυθίστηκαν στην απόγνωση και δεν πιστεύουν πια στην Ανάσταση.

 Συνέχεια ΕΔΩ

Η εγκράτεια στην έγγαμη ζωή

(ένα λεπτό και ευαίσθητο θέμα, πραγματεύεται ο άγιος Παΐσιος με πολλή διάκριση στο ακόλουθο κείμενο)

 

Ο Θεός « εποίησε τα πάντα, καλά λίαν ». Ο άνδρας νιώθει μια φυσική έλξη προς την γυναίκα και η γυναίκα προς τον άνδρα. Αν δεν υπήρχε αυτή η έλξη, ποτέ δεν θα ξεκινούσε κανείς να κάνη οικογένεια. Θα συλλογιζόταν τις δυσκολίες που θα είχε αργότερα με την ανατροφή των παιδιών κ.λ.π., και δεν θα αποφάσιζε να ξεκινήσει.

Συνέχεια ΕΔΩ

Πειρασμοί και θλίψεις… αρρώστιες και απόγνωση…

Γέροντος Εφραίμ του Κατουνακιώτη

 

Γέροντα, τι πειρασμούς περάσατε;

«Θα σας πω το απόρρητο της ζωής μου. Το έκζεμα, αυτή την πληγή που έχω στο πόδι, την έχω από δεκαπέντε χρονών. Δοκίμασα διάφορα φάρμακα. Τίποτε. Τώρα που πέρασε η ηλικία επιδεινώθηκε.Καθήμενος στο κρεβάτι του πόνου, έτσι το λέω εγώ, έχω το πόδι ψηλά και λίγο ανακουφίζομαι. Καθήμενος εδώ δημιουργήθηκε κύστη κόκκυγος. Όταν το σκέπτεσαι αυτό είναι το πλέον φρικωδέστερο.

Προκαλεί πολύ πόνο. Σε όποια στάση και αν καθήσεις πονάς.Σε πονά ο γλουτός. Σε προειδοποιεί ότι θα ανοίξει πληγή. Υπομονή, υπομονή. Έως ότου μία φορά δεν άντεξα και έπεσα σε απόγνωση.

Η δύναμη της ψυχής και η βασκανία

 

(από τους λόγους του αγίου Πορφυρίου)

Ο άνθρωπος έχει τέτοιες δυνάμεις, ώστε νά μπορεί νά μεταδώσει τό καλό ή τό κακό στό περιβάλλον του. Αυτά τά θέματα είναι πολύ λεπτά. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Πρέπει νά βλέπομε τό καθετί μέ αγαθό τρόπο. Τίποτα τό κακό νά μη σκεπτόμαστε γιά τους άλλους. Κι ενα βλέμμα κι ένας στεναγμός επιδρά στους συνανθρώπους μας. Καί ή ελάχιστη αγανάκτηση κάνει κακό. Νά έχομε μέσα στην ψυχή μας αγαθότητα κι αγάπη· αυτά νά μεταδίδομε.

Νά προσέχομε νά μήν αγανακτούμε γιά τους ανθρώπους πού μας βλάπτουν μόνο νά προσευχόμαστε γι’ αυτούς μέ αγάπη. Ό,τι κι αν κάνει ό συνάνθρωπος μας, ποτέ νά μή σκεπτόμαστε κακό γι’ αυτόν. Πάντοτε νά ευχόμαστε άγαπητικά. Πάντοτε νά σκεπτόμαστε τό καλό. Βλέπετε τόν πρωτομάρτυρα

Η άσκηση… και η πίστη (λόγοι αγίου Πορφυρίου)

λόγοι αγίου Πορφυρίου

το 1ο μέρος του κεφαλαίου ΕΔΩ : “Αυτά τα «γιατί» πολύ βασανίζουν τον άνθρωπο…”

.

“Και προσπαθεί ο άνθρωπος να κάνει ασκήσεις, να κάνει τέτοια πράγματα και να καταπονεί τον εαυτό του για την αγάπη του Θεού.

Κανείς ασκητής δεν αγίασε χωρίς ασκήσεις. Κανείς δεν μπόρεσε ν’ ανέλθει στην πνευματικότητα χωρίς ν’ ασκηθεί. Πρέπει να γίνονται ασκήσεις. Άσκηση είναι οι μετάνοιες, οι αγρυπνίες κ.λπ. αλλά όχι με βία. Όλα να γίνονται με χαρά. Δεν είναι οι μετάνοιες που θα κάνομε, δεν είναι οι προσευχές είναι το δόσιμο, ο έρωτας για τον Χριστό , για τα πνευματικά.

.

Για τα άρρωστα παιδάκια (λόγοι αγ.Παϊσίου)

με αφορμή την  Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Καρκίνου (15 Φεβρουαρίου)

λόγοι οσίου Παϊσίου:

 

****************************

Για τα παιδιά που πάσχουν από λευχαιμία και  μεσογειακή ἀναιμία.

-Καὶ τὰ παιδάκια, Γέροντα, ποὺ ἔχουν λευχαιμία πολὺ ὑποφέρουν.

-Αὐτὰ πολὺ τὰ βοηθάει ἡ Θεία Κοινωνία. Πολλὰ παιδάκια ξεπεράσουν τὴν ἀρρώστια τους μὲ τὴν Θεία Κοινωνία. Ὅταν διαβάζουμε τὸν 145ο Ψαλμό[28], μὲ τὸν ὁποῖο παρακαλοῦμε τὸν Θεὸ νὰ σταματήσουν οἱ αἱμοραγίες, νὰ προσευχώμαστε νὰ βοηθήση ὁ Θεὸς τὰ παιδάκια ποὺ ἔχουν λευχαιμία, ἀλλὰ καὶ νὰ ὑπάρχη αἷμα στὰ νοσοκομεῖα γιὰ τὰ παιδιὰ ποὺ ἔχουν μεσογειακή ἀναιμία.  Τὰ παιδιὰ αὐτὰ περνοῦν μαρτύριο τῶν παιδιῶν ποὺ ἔσφαξε ὁ Ἡρώδης[29].

Συνέχεια ΕΔΩ

Οι 5 αιτίες για τις οποίες παραχωρεί ο Θεός τη δυνατότητα στον διάβολο να πολεμά τους ανθρώπους (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής)

Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής απαριθμεί πέντε αιτίες για τις οποίες παραχωρεί ο Θεός τη δυνατότητα στον διάβολο να πολεμά τους ανθρώπους:

.

Πρώτη αιτία, είναι για να μάθουμε να διακρίνουμε την αρετήν από την κακίαν μέσα από την εμπειρία αυτού του πολέμου.

.

Δεύτερη αιτία, είναι για να «εξαναγκαστούμε» τρόπον τινά, να προσκολληθούμε με βεβαιότητα και ακλόνητα στην αρετή.

 .