11η Μαΐου. Επέτειος ιδρύσεως της Κωνσταντινουπόλεως

ΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΕΤΗ ΠΟΛΗ ΜΑΣ!!!

megas kvnstantinos

11η Μαΐου. Επέτειος ιδρύσεως της Κωνσταντινουπόλεως από τον Άγιο μας Αυτοκράτορα Μέγα Κωνσταντίνο.

 

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Τῆς Θεοτόκου ἡ Πόλις, τῇ Θεοτόκῳ προσφόρως, τὴν ἑαυτῆς ἀνατίθεται σύστασιν, ἐν αὐτῇ γὰρ ἐστήρικται διαμένειν, καὶ δι᾽ αὐτῆς περισώζεται καὶ κραταιοῦται, βοῶσα πρὸς αὐτήν, Χαῖρε ἡ ἐλπίς πάντων τῶν περάτων τῆς γῆς.

  

11 Μάιου 330 μ.Χ. Γενέθλιον Κωνσταντινουπόλεως. Η Ρωμηοσύνη γεννάται επισήμως!

Συνέχεια

Η ανδρεία μάνα κυρα-Μαρίνα και η μετάνοια του εξωμότη Κωνσταντή του Υδραίου…

(Με συγκίνηση πολλή διάβασα τον βίο του νεομάρτυρα από το παρακάτω βιβλίο και ως ελάχιστο μνημόσυνο αναφέρω το όνομά της μητέρας του στον τίτλο  αυτής της ανάρτησης…συγκλονίστηκα από την στάση της αγίας εκείνης μάνας, που χάρη στην έντονη αντίδρασή της, έφερε σε επίγνωση και μετάνοια τον εξωμότη γιο.Και πόσες προσευχές θα είχε αναπέμψει στον Θεό για την μετάνοιά του…Οι προσευχές οι καρδιακές της μάνας δεν πάνε χαμένες…Τα γόνατα της προσευχής και όχι τα λόγια  σώζουν τα παιδιά…)

Από τους λαμπρότερους Νεομάρτυρες της πατρίδας μας στους χρόνους της Τουρκοκρατίας, που με το εκούσιο μαρτύριό του το έτος 1800 μ.Χ. ξεπλένει με το ζεστό νεανικό αίμα του το στίγμα της επιπόλαιης πράξης του εξισλαμισμού του, που δέχθηκε σε καιρούς πείνας, ανέχειας, στερήσεως και εγκαταλείψεως από τους πάντες.

η συνέχεια ΕΔΩ

Η ανδρεία μάνα κυρα-Μαρίνα και η μετάνοια του εξωμότη Κωνσταντή…

(Με συγκίνηση πολλή διάβασα τον βίο του νεομάρτυρα από το παρακάτω βιβλίο και ως ελάχιστο μνημόσυνο αναφέρω το όνομά της μητέρας του στον τίτλο  αυτής της ανάρτησης…συγκλονίστηκα από την στάση της αγίας εκείνης μάνας, που χάρη στην έντονη αντίδρασή της, έφερε σε επίγνωση και μετάνοια τον εξωμότη γιο.Και πόσες προσευχές θα είχε αναπέμψει στον Θεό για την μετάνοιά του…Οι προσευχές οι καρδιακές της μάνας δεν πάνε χαμένες…Τα γόνατα της προσευχής και όχι τα λόγια  σώζουν τα παιδιά….Alexia)

Από τους λαμπρότερους Νεομάρτυρες της πατρίδας μας στους χρόνους της Τουρκοκρατίας, που με το εκούσιο μαρτύριό του το έτος 1800 μ.Χ. ξεπλένει με το ζεστό νεανικό αίμα του το στίγμα της επιπόλαιης πράξης του εξισλαμισμού του, που δέχθηκε σε καιρούς πείνας, ανέχειας, στερήσεως και εγκαταλείψεως από τους πάντες.

Στην σωτηρία του, όμως, συμμετέχει η αφανής μητέρα του. Η απλοϊκή εκείνη γυναίκα του λαού, αλλά συνάμα και ανδρεία Υδριώτισσα. Συνέχεια