Γιατί έχουμε στενοχώρια;

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Χωρίς Χριστό ἀχριστεύεσαι καί ἀχρηστεύεσαι!
Όσο λιγότερη πίστη έχουμε, τόσο περισσότερη είναι ή στεναχώρια μας.

Μια από τις σπουδαιότερες ωφέλειες της πίστης είναι ή απελευθέρωση του άνθρωπου από τις πολλές στεναχώριες. Όσο το παιδί γνωρίζει πώς υπάρχει ό πατέρας, πού φροντίζει για το σπίτι και για oλες τις δουλειές του σπιτιού, κάθε στεναχώρια του τελειώνει γρήγορα με τραγούδι. Μόλις όμως χαθεί αυτή ή αίσθηση, σωπαίνει το τραγούδι! Τότε το παιδί αισθάνεται ορφανό και μόνο, περιτριγυρισμένο από στεναχώριες, αισθάνεται περιτριγυρισμένο από ένα σμήνος σφίγγες.

Όσο περισσότερο ό άνθρωπος προσπαθεί μόνος του, με τις δικές του δυνάμεις να «ξεφορτώσει» τις στεναχώριες του, τόσο περισσότερο μπερδεύεται στα δίχτυα τους.
Ή χαρά σβήνει, τα μαλλιά ασπρίζουν, το σώμα «εξατμίζεται», ό θυμός μαζεύεται, μέχρι πού ό άνθρωπος καταλήγει σαν μία τσάντα ξηρού δέρματος γεμάτη θυμό, σκυμμένη πάνω από τον τάφο.
Για ποιό λόγο έχετε τόσες στεναχώριες;
Αυτό είναι το ερώτημα, πού θέτει ό Σωτήρας στην ανθρωπότητα πού είναι ταραγμένη και διαμελισμένη σε κομμάτια από τις πολλές στεναχώριες.
-Ποιος από σας μπορεί με το άγχος του να προσθέσει έναν πήχη στο ανάστημα του; (Ματθ. 6, 27).
-Για ποιό λόγο έχετε τόσες στεναχώριες; Ενδέχεται αύριο το πρωί ό ήλιος να μην ανατείλει;

Συνέχεια

«Με την πίστη επιβίωσε το Γένος – η Ορθοδοξία διέσωσε το Γένος»

«Κρυφό Σχολειό: η κάθε οικογένεια, η κάθε ενορία, η κάθε ζωντανή – ζεστή γωνιά της Ρωμιοσύνης..» 

 

~ Κατά τον βαρυστένακτο καιρό της δουλείας, αγιορείτες μοναχοί, ιερομόναχοι αναδεικνύουν τα αγιορείτικα Μετόχια, παραλλήλως προς τα άλλα της υποδούλου Ρωμιοσύνης ιερά Σκηνώματα, φάρους ζωντανούς «στεριάς και θαλάσσης».

Λειτουργούν, εξομολογούν, ελεούν, παρηγορούν, βαστάζουν σθεναρά, αγόγγυστα του ραγιά τον πόνο, σιωπηλώς κηρύσσοντες εις κάποιους απογόνους των αμφισβητίας και αγνώμονας, ότι: «Με την πίστη επιβίωσε το Γένος – η Ορθοδοξία διέσωσε το Γένος – οι περισσότεροι διδάσκαλοι του Γένους ήταν κληρικοί, μοναχοί, ιερομόναχοι.

Και μέσα εις το ημίφως του Κρυφού Σχολειού διδάσκουν τα σκλαβόπουλα οι διδάσκαλοι «Για του Χριστού την πίστη την αγία», ξυπνώντας και θερμαίνοντας τον πόθο τους, «για της Πατρίδος την ελευθερία». Θα έλθει κάποια ημέρα «το ποθούμενο», είχε προφητεύσει ο Άγιος Κοσμάς. Θα έλθει και ο καθένας με τον τρόπο του και όλοι από κοινού, ας είναι έτοιμοι, να συνεργήσουν εις τον ερχομό του.

Συνέχεια

Η νηστεία και τα παιδιά: η άποψη της επιστήμης και της Ορθόδοξης Πίστης (μέρος 1ο)

(συν Θεώ, το θέμα αυτό θα δημοσιευτεί σε συνέχειες μέσα στις επόμενες μέρες. Θα παρατεθούν επιστημονικά άρθρα παιδιάτρων σχετικά με την νηστεία των παιδιών, καθώς και απόψεις  παλαιοτέρων και σύγχρονων Πατέρων.)

Καθώς μπήκαμε από σήμερα στην περίοδο της νηστείας των Χριστουγέννων, για πολλούς υπάρχει ένας προβληματισμός: Μπορούν να νηστέψουν τα παιδιά και από ποια ηλικία; Μήπως θέτουν σε κίνδυνο την υγεία τους;  Και τελικά η νηστεία μπορεί να τα ωφελήσει πνευματικά; Αυτά και άλλα σχετικά ερωτήματα μας απασχολούν και ως υπεύθυνοι γονείς και παιδαγωγοί αναζητούμε απαντήσεις.

Για το θέμα αυτό ανατρέξαμε αρχικά στους Λόγους του Γέροντος Παϊσίου, του διακριτικού γέροντος της εποχής μας που ασχολήθηκε με πολλή αγάπη και ενδιαφέρον  με θέματα που απασχολούν τους γονείς, τα παιδιά και την σύγχρονη οικογένεια . Να τι λέει ο Γέροντας:

-Γέροντα, ένα παιδάκι πόσο πρέπει να νηστεύει;

 –Αν το παιδί είναι γερό, έχει υγεία, μπορεί να νηστεύει. Άλλωστε τώρα υπάρχουν ένα σωρό τροφές νηστίσιμες. Παλιά τα παιδιά νήστευαν και όλη μέρα έτρεχαν και έπαιζαν, αλλά έτρωγαν πολλές φορές. Στα Φάρασα, την Μεγάλη Σαρακοστή όλοι, μικροί-μεγάλοι, έκαναν ενάτη. Μάζευαν οι γονείς τα παιδιά στο Κάστρο, τους έδιναν παιχνίδια, για να παίζουν, και στις τρεις το απόγευμα ,που χτυπούσε η καμπάνα για Προηγιασμένη, πήγαιναν και κοινωνούσαν.

Συνέχεια

 

Στις ηρωικές γυναίκες της Πίνδου…

ελάχιστη ανταπόδοση στην τεράστια προσφορά τους. ΑΘΑΝΑΤΕΣ!

(ένα συγκινητικό κείμενο της ΓΑΛΑΤΕΙΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΟΥ-ΣΟΥΡΕΛΗ)

Είχε φασόλια μαυρομάτικα, τα μούσκεψε, έριξε ξύλα στο τζάκι, μπας και σβήσει, γιόμισε καπνούς το σπίτι, δεν καλοτράβαγε το τζάκι, άτσαλα το ‘χε χτίσει ο μακαρίτης.

Απ’ το στενόμακρο παραθύρι κοίταξε τον ουρανό, μπλαβιασμένος ο ουρανός, χιονίζει μερόνυχτα, μα δε λέει να ξεθυμάνει. Καινούργιο χιόνι πάνω στο παλιό και ο λυσσασμένος παγωμένος αγέρας, να το κάνει πάγο. Βουνά ο πάγος να παραβγαίνουν θαρρείς σε μπόι με τα κατσάβραχα.

Για τον κύρη της ξέρει, τον πήρε κοντά του ο Θεός! Θεός σχωρέσ’ τον.

Μα εκείνος που να ‘ναι; Ο γιος της, το μοναχοπαίδι της, ε, βρε παιδεμός να τον μεγαλώσει, άντρακλας έγινε, που η Παναγιά να τον φυλάει.

συνέχεια

 

15-9-1922, τον έθαψαν ζωντανό μαζί με 9 ιερείς… Μνήμη Αμβροσίου Μητροπολίτη Μοσχονησίων

agios-ieromartys-amvrosios-mitropolitis-moshonision

Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού Ιεροσολύμων και στη θεολογική Ακαδημία του Κιέβου.Υπήρξε εφημέριος σε πολλές ελληνικές κοινότητες της Κριμαίας (Θεοδοσίας, Συμφεροπόλεως, Σεβαστουπόλεως).
Το 1913 χειροτονήθηκε βοηθός επίσκοπος της Μητροπόλεως Σμύρνης με τον τίτλο Ξανθουπόλεως, αναπλήρωσε δε τον εξόριστο μητροπολίτη κατά τη διάρκεια του Α’παγκοσμίου πολέμου.Το 1919 χρησιμοποιήθηκε ως πατριαρχικός έξαρχος στα Μοσχονήσια,το δε 1922 έγινε Μητροπολίτης Μοσχονησίων.
Ο Μοσχονησίων Αμβρόσιος στις 14 Σεπτεμβρίου του 1922 μαζί με 6.000 χριστιανούς και 12 Ιερείς και Μοναχούς εκτοπίσθηκε στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας όπου καθ’ οδόν σε μια χαράδρα Συνέχεια

ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ (ένα ποίημα αφιερωμένο στους μικρούς μαθητές)

ένα ποίημα από τα τον παλιό καλό καιρό, από τα βιβλία με τα οποία μεγάλωσαν οι προηγούμενες γενιές…εμφανής η διαφορά με τα σημερινά σχολικά βιβλία…ως γονείς  μπορούμε να δώσουμε αντίστοιχα αναγνώσματα στα παιδιά μας, αφού από τα σχολικά βιβλία δεν περιμένουμε κάτι ιδιαίτερα ωφέλιμο…

 

anagnostiko
.
«Τόση βιάση και σπουδή; 
Για πού πας, καλό παιδί; 
Κίνησες νωρίς-νωρίς 
και τρεχάτος προχωρείς;
 
Στάσου δα να διασκεδάσεις 
με τις ομορφιές της Πλάσης! 
Κόψε απ᾿ τα περβόλια πάλι 
του χινόπωρου τα κάλλη!» Συνέχεια

Από τη ζωή του Προφήτη Μωυσή : οι ηρωικές μαίες, η μητέρα και η ανατροφή του

Μωυσής

4 Σεπτεμβρίου: μνήμη του Προφήτη Μωυσή

*** ο Φαραώ επιδιώκει  να αφανίσει το λαό των Εβραίων με την θανάτωση των νεογέννητων αγοριών, αλλά οι μαίες προτιμούν να υπακούσουν στο θέλημα του Θεού

***η ανατροφή που παίρνει ο Μωυσής κατά τα πρώτα χρόνια του από την μητέρα του μένει ριζωμένη στην ψυχή του, παρ΄όλο που ζει σαράντα χρόνια στο παλάτι του Φαραώ

το κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης και η ερμηνεία του (Έξοδος κεφ.1-2): πατήστε ΕΔΩ

ΣΧΟΛΙΑ

«Ας θαυμάσουμε και τον ψυχικό ηρωισμό των μαιών , που εφοβούντο τον Θεόν και όχι τον Φαραώ. Γι αυτό και η Γραφή αναφέρει τα ονόματα των γυναικών αυτών τον καιρό που δεν μας αναφέρει κανένα όνομα Εβραίας από αυτές που γεννήθηκαν στην Αίγυπτο. Και ο Θεός, για να τις αμοίψει, τους χάριζε αφθονία αγαθών.» (από την Παλαιά Διαθήκη μετά συντόμου ερμηνείας, εκδ.  ο Σωτήρ, τόμος 2ος, σ.18)

Ας έρθουμε και στη σημερινή εποχή. Υπήρξε περιστατικό όπου γιατρός διώχτηκε νομικά γιατί αρνήθηκε να κάνει έκτρωση! (από το περιοδικό Πολύτεκνη Οικογένεια). Αλλά και άλλοι ευσυνείδητοι  δημόσιοι υπάλληλοι ή απλοί πολίτες διώκονται γιατί προτιμούν να υπακούσουν στο Θεό, παρά στα αντίθεα προστάγματα του κράτους… Ο Θεός Συνέχεια

Τι μαζεύουμε;…(ο Χριστός και ο πλούσιος νεανίσκος)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ ΛΟΥΚΑ    (Λουκ. ιη΄18-27)

Τί μαζεύομεν;
«Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας
ζωήν αἰώνιον κληρονομήσω;»
 
.
Νοσταλγὸς τῆς αἰωνιότητος ὁ ἄνθρωπος, ἀγαπητὲ ἀναγνῶστα, πλανᾶται στὰ μονοπάτια τῆς ζωῆς καὶ δὲν ἀναπαύεται, παρὰ μόνον ὅταν εὑρεθῇ πλησίον Ἐκείνου, ὁ Ὁποῖος εἶναι ἡ ἀληθινὴ χαρὰ καὶ μακαριότης.  Αὐτὸ συνέβη καὶ μὲ τὸν πλούσιον νέον, ποὺ ἦλθε σήμερον εἰς τὸν Κύριον καὶ ἐρωτᾷ μὲ ἐνδιαφέρον τί πρέπει νὰ κάμῃ διὰ νὰ κληρονομήσῃ τὴν αἰώνιον ζωήν.
Βλέπετε, τούς βαθύτερους πόθους τῆς ψυχῆς μας δὲν ἡμποροῦμεν νὰ τοὺς ἱκανοποιήσωμεν μὲ ὅ,τι μᾶς δίδει ἡ παροῦσα ζωή.  Δηλαδὴ μὲ ὑλικὰ ἀγαθά, δόξαν, ἀπολαύσεις….. Ὅλοι μας ἔχομεν μέσα μας τὸν πόθον καὶ τὴν βαθεῖαν νοσταλγίαν τοῦ χαμένου παραδείσου, ἀλλά, συχνά, δέν ξέρομεν πῶς νὰ τὰ ἱκανοποιήσωμεν.
Ἄς ἴδωμεν, λοιπὸν, τί ἀπαντα ὁ Κύριος εἰς τὴν ἐρώτησιν αὐτῆν τοῦ πλουσίου νεανίσκου.
Μέχρι να μάθει η ψυχή να διατηρεί τη Xάρη…

Μέχρι να μάθει η ψυχή να διατηρεί τη Xάρη…

image_1 (6)

Αγ. Σιλουανού του Αθωνίτου:

“Τόσο αγαπά ο Θεός τον άνθρωπο ,που του δίνει πλούσια τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος. Μέχρις ότου, όμως, μάθει η ψυχή να διατηρεί τη χάρη, θα βασανίζεται για πολύ.

Όποιος έχασε τη χάρη, όπως εγώ, αυτός  ας  πολεμά με γενναιότητα τους δαίμονες. Γνώριζε πως εσύ ο ίδιος είσαι ο ένοχος: έπεσες στην υπερηφάνεια και τη ματαιοδοξία. Όμως, ο πολυέλεος Κύριος σε αφήνει να μάθεις τι σημαίνει να ζεις με το Άγιο Πνεύμα και τι σημαίνει να βρίσκεσαι σε πόλεμο με τους δαίμονες. Έτσι, η ψυχή βλέπει εκ πείρας πόσο ολέθρια είναι η υπερηφάνεια και αποφεύγει τη ματαιοδοξία και τους ανθρώπινους επαίνους και διώχνει τους υπερήφανους λογισμούς. Τότε η ψυχή αρχίζει να γίνεται καλά και μαθαίνει να διατηρεί τη χάρη.

Συνέχεια

Γέρων Ἰωσὴφ ὁ Ἡσυχαστής (1898-29 Αυγούστου 1959)-ΕΥΛΑΒΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ

Σύντομη βιογραφία-συμβουλές

images (65)Γεννήθηκε τὸ ἔτος 1898 εἰς τὸ χωρίον Λεῦκες τῆς Πάρου. Ἡ Πάρος εἶναι ἕνα μικρὸ καὶ ἤρεμο νησὶ τῶν Κυκλάδων. Οἱ γονεῖς του ἦσαν πτωχοὶ καὶ ἀναγκάζονταν νὰ ἐργάζωνται πολὺ διὰ νὰ συντηρήσουν τὴν οἰκογένειά τους. Ὁ πατέρας του ὠνομάζετο Γεώργιος καὶ ἀπέθανε πολὺ ἐνωρίς. Ἡ μητέρα του Μαρία ἀνέλαβε τὴν προστασία ὅλης τῆς οἰκογενείας. Ἡ μητέρα του ἦταν εὐλογημένη ψυχὴ καὶ εἶχε ἁπλότητα καὶ ἀκεραιότητα χαρακτῆρος καὶ ἐπήγαμε πολὺ συχνὰ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν διὰ νὰ λειτουργηθῆ, ἀλλὰ καὶ διὰ νὰ περιποιηθῆ τὸν Ἱερὸν ναόν.

.

Ὅταν ὁ μικρὸς Φραγκίσκος -αὐτὸ ἦταν τὸ κοσμικὸν ὄνομα τοῦ Γέροντος Ἰωσὴφ- ἔφυγε διὰ νὰ γίνη μοναχὸς ἡ μητέρα του εἶπε εἰς τοὺς συγγενεῖς της: «Τὸ ἐγνώριζα πὼς θὰ γίνη μοναχὸς ἀπὸ τὴν γέννησίν του. Ὅταν ἐγέννησα τὸν Φραγκίσκον μου καὶ ἤμουνα ἀκόμη εἰς τὸ κρεββάτι μὲ τὸ μωρὸ δίπλα φασκιωμένο, εἶδα νὰ ἀνοίγη ἡ στέγη τοῦ σπιτιοῦ καὶ ἕνας φτερωτὸς καὶ πολὺ ὡραῖος νέος, ποὺ μόλις μποροῦσα νὰ τὸν ἀντικρύσω ἀπὸ τὴν πολλὴν λάμψιν του, κατέβηκε καὶ ἐστάθηκε πλάι στὸ μωρό μου καὶ ἄρχισε νὰ τὸ ξεσκεπάζη μὲ σκοπὸν νὰ τὸ πάρη.

 

η συνέχεια: πατήστε ΕΔΩ

Οι Άγιοι Αδριανός καὶ Ναταλία- αγιασμένοι σύζυγοι…

«ΚΑΙ Ο ΤΙΜΙΟΣ ΓΑΜΟΣ   ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΑΓΙΟΤΗΤΑ…»

agiografia adrianou kai nataliasΣτὶς 26 Αὐγούστου ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τιμᾶ τὴν ἱερὰ μνήμη τῶν Ἁγίων Ἀδριανοῦ καὶ Ναταλίας οἱ ὁποῖοι ἦταν σύζυγοι. Ἀξίζει τὸν κόπο πρὶν ἀναφέρωμε ὁ,τιδήποτε ἄλλο, νὰ σημειώσωμε κάποια στοιχεῖα ἀπὸ τὴν ὡραία, συγκινητικὴ καὶ θαυμαστὴ ζωὴ τῶν δύο Ἁγίων.

Ἔζησαν, στήν Νικομήδεια, στὰ χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Μαξιμιανοῦ (298). Αρχικά,η  Ναταλία ἦτο Χριστιανή, ἐνῶ ὁ Ἀδριανὸς εἰδωλολάτρης. Παρὰ τὶς προσπάθειες τῆς συζύγου του, ὁ Ἀδριανὸς παρέμενε στὴν «πατρώαν ἀσέβειαν», ὡς ἀναφέρει χαρακτηριστικὰ ὁ Ἱερὸς Ὑμνογράφος.

Ὅμως, οἱ προσευχὲς τῆς θεοσεβοῦς συζύγου του ἔπιασαν τόπο, εἰσακούστηκαν ἀπό τόν Θεὸ καὶ ἔτσι ὁ Ἀδριανὸς, κατὰ τὴν τοῦ Θεοῦ οἰκονομία, ὁδηγήθηκε στὴν εὐσέβεια. Σὲ ἡλικία 28 ἐτῶν, εἶδε 23 νέους, πιστοὺς Χριστιανοὺς, νὰ ὁδηγοῦνται στὸ Μαρτύριο, ἐνῶ τὰ πρόσωπά τους ἔλαμπαν ἀπὸ χαρὰ καὶ ἀπὸ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ. Ἐντυπωσιασμένος ὁ Ἀδριανὸς ἀπὸ ὅσα εἶδε καὶ ἄκουσε, εἶπε στοὺς εἰδωλολάτρες, ὅτι καὶ αὐτὸς πλέον πιστεύει στὸν ἀληθινό Θεό. Συνελήφθη, ἐφυλακίσθη καὶ ἐβασανίσθη φρικτά.

Ἡ εὐσεβὴς Ναταλία, γεμάτη χαρὰ γιὰ τὴν μεταστροφὴ τοῦ συζύγου της στὴν εὐσέβεια, μὲ προσευχὲς καὶ λόγια θερμὰ καὶ μὲ τὴν παρουσία της στὴ φυλακή, στήριξε τὸν σύζυγό της, ὁ ὁποῖος μὲ ἀγαλλίαση καί θαυμαστή καρτερία ὑπέστη θάνατον μαρτυρικό. Ἡ Ναταλία ἔζησε ἀπό κοντά τό μαρτύριο τοῦ συζύγου της καί μέ εὐλάβεια ἀσπαζόταν τά δεσμά Συνέχεια

ΕΛΛΗΝΩΝ ΥΜΝΟΣ-όσο θα ζει η Ελλάδα μας, Μητέρα τρισμεγάλη, τη Δόξα Σου θα ψάλλει!

αρχείο λήψης (39)

Μεσ’ στού πολέμου τον καπνό και την ανεμοζάλη,

θερμό η ψυχή μας, Δέσποινα, τραγούδι θα σου ψάλει.

Δος να το πάρη ανάλαφρα στα μύρα της η αύρα

και να το φέρη ως τ’ άχραντα παρθενικά σου αυτιά,

. Συνέχεια

Η Παναγία Σουμελά (για παιδιά)

σήμερα που λειτουργείται το Μοναστήρι της, εκεί στο όρος του Μελά…

(για να μαθαίνουμε στα παιδιά μας την ιστορία της φυλής μας και να τους μεταδίδουμε την αγάπη για τις αλησμόνητες πατρίδες…)

Στο πανέμορφο βουνό της Μακεδονίας Βέρμιο, στη καταπράσινη πλαγιά της Καστανιάς στη Βέροια, ανακαλύπτεις με συγκίνηση, ύστερα από σύντομη τραχιά ανάβαση, το ιερό προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά. Είναι το προσκύνημα που έστησε και ύψωσε εδώ η πονεμένη ψυχή των Ελλήνων του Πόντου, για να τους θυμίζει το πάνσεπτο προσκύνημά τους στην πάτρια γη, κοντά στην Τραπεζούντα του Πόντου. Πώς μπορούσαν να ζουν πρόσφυγες – ακόμα και στη Μάνα Ελλάδα – χωρίς την παρηγοριά τους, χωρίς την χαρά τους, τη δόξα τους και στο στήριγμά τους, την Παναγιά «τους»;

Συνέχεια

Θεαρχίῳ νεύματι, στον Εσπερινό της Κοιμήσεως, το μοναδικό ΟΚΤΑΗΧΟ τροπάριο… αξίζει να το ακούσετε

KoimisiTheotokou2

Σήμερα το απόγευμα στον εσπερινό, ψάλλεται το μοναδικό τροπάριο στο οποίο “συμμετέχουν” για να τιμήσουν της Κοίμηση της Θεοτόκου, όλοι οι ήχοι της βυζαντινής μουσικής,

Απίστευτη μελωδία… ακούστε τις δύο εκτελέσεις, μία από την χορωδία του Θρ. Στανίτσα στην Πόλη και δεύτερη από τον ίδιο τον Θρασύβουλο Στανίτσα…

Δόξα… Καὶ νῦν… Ἦχος α’

Θεαρχίῳ νεύματι, πάντοθεν οἱ θεοφόροι Ἀπόστολοι, ὑπὸ νεφῶν μεταρσίως αἰρόμενοι.

Ἦχος πλ. α’

Καταλαβόντες τὸ πανάχραντον, καὶ ζωαρχικόν σου σκῆνος, ἐξόχως ἠσπάζοντο. Συνέχεια

Τα φιδάκια της Παναγίας (ιστορία για παιδιά, φωτο και βίντεο)

ΦΙΔΑΚΙΑ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑimages (48)

Αυγουστιάτικο απόγευμα και η Παράκληση της Παναγίας στην εκκλησία του χωριού μόλις τελείωσε. Ο Ιωάννης, ο Πέτρος και η Μαρία ,αφού προσκύνησαν την ομορφοστολισμένη εικόνα της Κοίμησης,  παίρνουν το δρόμο για το σπίτι τους με τον παππού και τη γιαγιά τους.

-Παππού, να πάμε από το δρόμο με τα εκκλησάκια, για να ανάψουμε και τα καντηλάκια; φωνάζει χαρούμενα η Μαρία.

 -Βεβαίως, αν το θέλετε να πάμε, συμφωνεί ο παππούς.

Στα παιδιά αρέσει πολύ αυτή η διαδρομή και χαίρονται πολύ να ανάβουν τα καντηλάκια στα μικρά προσκυνητάρια που συναντούν στο δρόμο. Συνέχεια

Η Κοίμηση της Θεοτόκου (για παιδιά)

koimisi1

(η εικόνα από την Πεμπτουσία)

(η ιστορία της Κοίμησης της Θεοτόκου με κατανοητά λόγια, το απολυτίκιο και μια ζωγραφιά για να χρωματίσουν τα παιδιά)

Στις 15 Αυγούστου γιορτάζεται πανηγυρικά σ’ όλον τον κόσμο η Κοίμηση* της Θεοτόκου, η μεγαλύτερη απ’ όλες της θεομητορικές γιορτές.

Τρεις μέρες πριν από την κοίμησή της , και ενώ η Παναγία προσευχόταν στο σπίτι της, την επισκέφτηκε ο αρχάγγελος Γαβριήλ: «Χαίρε Κεχαριτωμένη, (της είπε). Σε  τρεις μέρες θα φύγεις από τον κόσμο αυτό. Θα έρθει ο Υιός σου και θα παραλάβει την ψυχής σου» και της έδωσε έναν κλάδο απόφοίνικα, σύμβολο ζωής και αθανασίας. Συνέχεια

Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ:Η δόξα του Θαβώρ-Η θαυμαστή εμφάνιση της Αγίας Νεφέλης

metamorfosi (1)

-Oμιλία του αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού

-Η θαυμαστή εμφάνιση της Αγίας Νεφέλης στο Όρος Θαβώρ

-Λόγος Στη Μεταμόρφωση Του Σωτήρος – Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας

 

η συνέχεια- κλικ ΕΔΩ

 

Οι άγιοι επτά Παίδες εν Εφέσω -κοιμήθηκαν και ξύπνησαν μετά από δύο σχεδόν αιώνες!

εορτάζουν στις 4 Αυγούστου

EptaPedesEfeso03

ο βίος τους (και για παιδιά)

Έζησαν τον 3ο αιώνα μ.Χ., στα χρόνια του διώκτη των Χριστιανών Δεκίου. Αφού μοίρασαν όλα τα υπάρχοντά τους στους πτωχούς, μπήκαν σε μια σπηλιά και παρακάλεσαν τον Θεόν να τους πάρη κοντά του και να μην επιτρέψη να παραδοθούν στον ειδωλολάτρη βασιλέα. Ο Δέκιος όταν ήλθε στην Έφεσο, ζήτησε να παρουσιαστούν μπροστά του και να θυσιάσουν στα είδωλα. Όταν πληροφορήθηκε ότι “απέθαναν” σε μια σπηλιά, διέταξε να φράξουν το στόμιό της. Έτσι έμειναν να κοιμούνται τόσα πολλά χρόνια και όταν εξύπνησαν νόμισαν ότι είχαν κοιμηθεί το προηγούμενο βράδυ. Εξύπνησαν κατά τα χρόνια της βασιλείας Θεοδοσίου του μικρού, τότε που μια αίρεση υποστήριζε ότι δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών. Έτσι, ο Θεός φανέρωσε με το θαύμα αυτό, ότι κατά τον ίδιο τρόπο θα αναστηθούν όλοι οι κεκοιμημένοι κατά την ημέρα της Κρίσεως, στη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου.

Εδώ θα πρέπη να σημειωθή ότι τα χαρακτηριστικά τους δεν αλλοιώθηκαν καθόλου από τον χρόνο, αλλά ούτε και τα ρούχα τους είχαν υποστή την παραμικρή φθορά από την υγρασία της σπηλιάς.

 

η συνέχεια- κλικ ΕΔΩ

Συνέχεια

Η οσία Θεοδώρα η εν Θεσσαλονίκη και η θυγατέρα της οσία Θεοπίστη: μητέρα και κόρη που αγίασαν μαζί!

Δόξα και καύχημα της ορθόδοξης  χριστιανικής πατρίδας μας είναι η αγιοτόκος Θεσσαλονίκη. Η ένδοξη  αυτή πόλη ανέδειξε πολλούς αγίους, οσίους, μάρτυρες, νεομάρτυρες και ομολογητές της πίστεως. Μεταξύ των πρώτων αγίων που λαμπρύνουν την  Εκκλησία της Θεσσαλονίκης είναι και η οσία Θεοδώρα η μυροβλύτις (εορτάζει στις 3 Αυγούστου, αλλά και στις 5 Απριλίου). Ας δούμε το βίο της αγίας καθώς και της κόρης της, αγίας Θεοπίστης, που μόνασαν μαζί.

Διαβάστε ακόμα:

Η πρώτη μυροβλύτισσα αγία της Θεσσαλονίκης-  Ο τάφος της αγίας- Η ιερά μονή-βίντεο με φωτο

agia_theodora_thes-niki

η συνέχεια: κλικ ΕΔΩ 

Καλή Παναγιά, να έχουμε!

947188_113400432196305_1804023037_n

Καλή Παναγιά! Είναι η ευχή που ανταλλάζουμε οι Χριστιανοί μέσα στο Πάσχα του Καλοκαιριού.   

“Πώς θέλετε να νοιώσετε ότι είναι Δεκαπενταύγουστος;” έλεγαν οι παλιοί.

«Πώς θέλετε να νοιώσετε ότι είναι Δεκαπενταύγουστος χωρίς να κάμετε νηστεία; Άλλωστε μεγάλη Δεσποτική ή Θεομητορική γιορτή χωρίς να προηγείται νηστεία δεν νοείται. Πώς θα γιορτάσουμε την Κοίμηση της Παναγίας όταν καταλύουμε τα πάντα;

Προ του πολέμου η νηστεία ήταν καθολική και τότε την έλεγαν «ελαφρά νηστεία» διότι υπήρχαν άφθονα φρούτα, σταφύλια, πεπόνια, καρπούζια, απίδια κ.λ.π. πολλά κηπευτικά είδη και ιδίως η ντομάτα με την οποίαν έφτιαχναν «τη νερόβραστη σούπα » που ήταν υπέροχη. Οι πιο γέροι μας έλεγαν ότι δεν είναι νηστεία αυτή με τόσα πράγματα. Οι Συνέχεια

%d ἱστολόγοι ἔχουν δηλώσει ὅτι αὐτὸ τοὺς ἀρέσει: