Στις 31 Οκτωβρίου 1912 ξεκίνησε η καθαγίαση των ναών της Πόλης.Ο μητροπολίτης Αθηνών Θεόκλητος άρχισε να επισκέπτεται τους ιερούς ναούς.
Πρώτα επισκέφτηκε την Αγία Σοφία που είχαν καταλάβει οι Βούλγαροι και τέλεσε απλή δέηση επειδή ο ναός θεωρήθηκε “ακαθάριστος”.Στη συνέχεια επισκέφτηκε την Αγία Παρασκευή (Αχειροποίητος),τον Άγιο Γεώργιο (Ροτόντα) όπου κι εκεί είχαν καταλύσει οι Βούλγαροι και τον Άγιο Παντελεήμονα όπου προσευχήθηκαν και έψαλλαν τα κατάλληλα για την περίσταση τροπάρια.
Το πρωί της 2ας Νοεμβρίου 1912, από το λιμάνι του Μούδρου της Λήμνου, αποπλέει Μοίρα του Ελληνικού Στόλου με επικεφαλής το θρυλικό Θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ», υπό τον Ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη, και κατευθύνεται προς το Άγιο Όρος.
Η παρουσία των πολεμικών σκαφών στα ανοικτά της χερσονήσου του Άθω, γίνεται αντιληπτή από τους μοναχούς των παραθαλασσίων μοναστηριών και κελλιών και κάτω από τις χαρμόσυνες κωδωνοκρουσίες εκατοντάδων καμπάνων τα πλοία πλησιάζουν τις ακτές του Αγίου Όρους.
.
από την Πεμπτουσία
Πολλές διηγήσεις και περιγραφές υπάρχουν για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης ανήμερα της γιορτής του πολιούχου της, το 1912. Τι συνέβη όμως στην πρωτεύουσα, την Αθήνα, τη μέρα εκείνη; Πώς έζησαν οι Αθηναίοι την ιστορική αυτή στιγμή της νεότερης ιστορίας μας;
Ο Μπάμπης Άννινος, δημοσιογράφος και λογοτέχνης, μας μεταφέρει το κλίμα της εποχής.
Το απόγευμα της Παρασκευής 26 Οκτωβρίου 1912 η πόλη της Αθήνας παρουσίαζε θέαμα, που όμοιό του σπάνια δίνεται η ευκαιρία στους ιστορικούς να περιγράψουν.
Στις 31 Οκτωβρίου 1912 ξεκίνησε η καθαγίαση των ναών της Πόλης.Ο μητροπολίτης Αθηνών Θεόκλητος άρχισε να επισκέπτεται τους ιερούς ναούς.
Πρώτα επισκέφτηκε την Αγία Σοφία που είχαν καταλάβει οι Βούλγαροι και τέλεσε απλή δέηση επειδή ο ναός θεωρήθηκε “ακαθάριστος”.Στη συνέχεια επισκέφτηκε την Αγία Παρασκευή (Αχειροποίητος),τον Άγιο Γεώργιο (Ροτόντα) όπου κι εκεί είχαν καταλύσει οι Βούλγαροι και τον Άγιο Παντελεήμονα όπου προσευχήθηκαν και έψαλλαν τα κατάλληλα για την περίσταση τροπάρια.
*μια αναδρομή στην ιστορία της πόλης κατά τους Α΄και Β΄Βαλκανικούς πολέμους και το ιστορικό της απελευθέρωσης.
*Ο πρωταγωνιστικός ρόλος του Μητροπολίτη Αγαθάγγελου στην απελευθέρωση της Δράμας- ο ρόλος του Χρυσόστομου Καλαφάτη (κατόπιν Εθνομάρτυρα Μητροπολίτη Σμύρνης)
*οι θηριωδίες των Βουλγάρων και η καταστροφή του Δοξάτου.
Ο πρωταγωνιστικός ρόλος του Μητροπολίτη Αγαθάγγελου στην απελευθέρωση της Δράμας την 1η Ιουλίου 1913.
η συνέχεια ΕΔΩ (παλαιότερη ανάρτηση)
(ένα σύντομο ιστορικό και μια αναδρομή στη ιστορία των Σερρών από τον Α΄ έως και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.)
Με συγκλονιστικές μαρτυρίες από κατοίκους που έζησαν τις αγριότητες των Βουλγάρων κατά τη γερμανοβουλγαρική κατοχή.
(κείμενο κατάλληλο και για τα μεγάλα παιδιά)
Ὅταν τό 1912 στόν Α΄ Βαλκανικό πόλεμο οἱ προηγούμενοι κατακτητές της,οἱ Τοῦρκοι, ἀποχώρησαν, κατάφεραν καί μπῆκαν πρῶτοι οἱ Βούλγαροι στίς Σέρρες.
Συνέχεια EΔΩ→ (παλαιότερη ανάρτηση)
.
όπως καταγράφεται μέσα από τον Αθηναϊκό Τύπο της εποχής
«Καθημερινή» (9 Δεκεμβρίου 1940): «Τα ελληνικά στρατεύματα, μετά νικηφόρους αγώνας, εισήλθον χθες εις το Αργυρόκαστρον. Νίκη!..».
«Ακρόπολις» (9 Δεκεμβρίου 1940): «Τα ελληνικά στρατεύματα απελευθέρωσαν χθες και το Αργυρόκαστρον. Το χαρμόσυνον άγγελμα μετεδόθη εις ολόκληρον την Ελλάδα διά κωδωνοκρουσιών. Πρωτοφανείς εκδηλώσεις ενθουσιασμού».
«Αθηναϊκά Νέα» (9 Δεκεμβρίου 1940): «Η κατάληψις του Αργυροκάστρου. Σήμερον θα τελεσθεί εκεί δοξολογία. Θα χοροστατήσει ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων. Οι Ιταλοί υποχωρούν εις ολόκληρον το μέτωπον».
Το πρωί της 2ας Νοεμβρίου 1912, από το λιμάνι του Μούδρου της Λήμνου, αποπλέει Μοίρα του Ελληνικού Στόλου με επικεφαλής το θρυλικό Θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ», υπό τον Ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη, και κατευθύνεται προς το Άγιο Όρος.
Η παρουσία των πολεμικών σκαφών στα ανοικτά της χερσονήσου του Άθω, γίνεται αντιληπτή από τους μοναχούς των παραθαλασσίων μοναστηριών και κελλιών και κάτω από τις χαρμόσυνες κωδωνοκρουσίες εκατοντάδων καμπάνων τα πλοία πλησιάζουν τις ακτές του Αγίου Όρους.
.
Μάρτιος τοῦ 1430. Οἱ Τοῦρκοι κυριεύουν τή Θεσσαλονίκη. Ἦταν τό προανάκρουσμα τῆς πτώσης τῆς Κωνσταντινούπολης, πού ἀκολούθησε λίγα χρόνια μετά.
Πέρασαν πέντε περίπου αἰῶνες τουρκικῆς σκλαβιᾶς. Ὀκτώβριος τοῦ 1912. Οἱ Ἕλληνες προχωροῦν νι κηφόρα στούς Βαλκανικούς πολέμους καί ὕστερα ἀπό ἕναν ἀγώνα δρόμου φθάνουν πρίν ἀπό τούς Βουλ γάρους στή Θεσσαλονίκη! 26 Ὀκτωβρίου 1912, ὥρα ἕνδεκα τό βράδυ. Ὁ Τοῦρκος Διοικητής Ταχσίν πασάς μετά ἀπό συνεννόηση μέ τόν Διάδοχο Κωνσταντίνο, ὑπογράφει τήν ἄνευ ὅρων παράδοση τῆς πόλης στούς Ἕλληνες! Ἡ Θεσσαλονίκη μᾶς παραδόθηκε χωρίς μάχη! Στίς
Ημέρα της επετείου της απελευθέρωσης της Βέροιας από τον Τουρκικό ζυγό η 16η Οκτωβρίου.
~ Η πιο έντονη ανάμνηση μου που, είναι ριζωμένη στο μυαλό μου, είναι όταν δεκάχρονος εγώ, δεκατριάχρονος ο αδελφός μου Γιαννάκης, ντυμένοι στα γιορτινά, μας πήρε ο πατέρας μου, ντυμένος κι’ αυτός στα γιορτινά, άλλα χωρίς φέσι, και πήγαμε στην Πλατεία του Ωρoλoγιoύ, το πρωί της 16 Οκτωβρίου 1912, ημέρα Τρίτη, για να υποδεχτούμε τον Ελληνικό Στρατό.
Στην πλατεία αυτή είχα πάει άλλη μια φορά με το σχολείο, για να παρευρεθούμε σε μια τουρκική εκδήλωση και οι άνθρωποι του Μπελιντιέ (της Δημαρχίας) μας μοίρασαν λεμονάκια σε χωνάκι και ημείς ευχαριστημένοι κραυγάζαμε «γιασασίν, γιασασίν» και σήμερα το «γιασασίν», αντικαταστάθηκε με το «Ζήτωωω ! ! !».
Οι Τούρκοι εγκατέλειψαν το Σαραντάπορο και τα Σέρβια, αφού πρώτα τα έκαψαν. Η φυγή τους ήταν τόσο άτακτη , που άφησαν άθικτη τη γέφυρα του ποταμού Αλιάκμονα , φοβούμενοι να φέρουν εκρηκτικά από τις αποθήκες της Κοζάνης , γνωρίζοντας ότι ο αδούλωτος λαός της πόλης είχε ξεσηκωθεί και κάθε σπίτι είχε και μερικά οπλισμένα παλικάρια με όπλα που είχαν κρυμμένα οι παππούδες για αυτή ακριβώς την μεγάλη ώρα .
ʽΈτσι αποτραβήχτηκαν στα χωριά Κιτσελέρ (Βαθύλακο) και Τζιτζελέρ (Πετρανά) .
Ο στρατός μας προχωρούσε μεθοδικά για να προφταίνει τα προελαύνοντα μάχιμα τμήματα.
Όμως η Κοζάνη εγκαταλείφθηκε αμαχητί.
Η κεντρική πλατεία της Ξάνθης το 1919.
γράφει ο Αντγος Ε.Α Νικόλαος Φωτιάδης, Επίτιμος Υδκτής Δ’ΣΣ
.
Το φθινόπωρο του 1918 υπήρξε περίοδος αποφασιστική για την έκβαση του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.
Μετά την συντριβή των Γερμανοβούλγαρων και την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας τον Σεπτέμβριο του 1918, η Γαλλική Στρατιά της Ανατολής με τον Στρατηγό Φρανσαι Ντ’ Εσπεραί, προήλασε και κατέλαβε την Ανατολική Μακεδονία και την Θράκη και έφθασε μέχρι τον Βόσπορο.
Τότε έγιναν σκέψεις ( σε σκοτεινά κέντρα λήψεως αποφάσεων) να δημιουργηθεί Γαλλικό Προτεκτοράτο στην Θράκη, κατά τα πρότυπα της Συρίας και του Λιβάνου.
*μια αναδρομή στην ιστορία της πόλης κατά τους Α΄και Β΄Βαλκανικούς πολέμους και το ιστορικό της απελευθέρωσης.
*Ο πρωταγωνιστικός ρόλος του Μητροπολίτη Αγαθάγγελου στην απελευθέρωση της Δράμας- ο ρόλος του Χρυσόστομου Καλαφάτη (κατόπιν Εθνομάρτυρα Μητροπολίτη Σμύρνης)
*οι θηριωδίες των Βουλγάρων και η καταστροφή του Δοξάτου.
(ΦΩΤΟ:Η ίδια την ώρα που δουλεύει στο μέτωπο. Η περιέργεια του τσολιά πίσω της είναι δεδομένη. )
Στα σαράντα ένα της χρόνια, οπλισμένη με τα μπλοκ σχεδίου και τα μολύβια της, έφυγε από τη γαλήνια Αλεξάνδρεια η Θάλεια Φλωρά-Καραβία, προκειμένου να καλύψει ως πολεμική ανταποκρίτρια την απελευθέρωση της Μακεδονίας, της Ηπείρου στη συνέχεια, αλλά και την προέλαση του ελληνικού στρατού στη Μικρά Ασία. Τρελά πράγματα, θα πείτε… Συνέχεια
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ακρόπολις», 23 Φεβρουαρίου 1913.
Του Χρήστου Χρηστοβασίλη
Επέσανε τα Γιάννενα! Όχι στο βάραθρο του εξαφανισμού, αλλά στην αγκαλιά της Ελευθερίας, στην αγκαλιά της Μητέρας Ελλάδος, που τόσο τα λαχταρούσε!. Είναι πολύ μεγάλη ημέρα, αυτή η ημέρα που ελευθερώνεται η ιδανική πόλη του Ελληνισμού, που υπήρξε Γολγοθάς του τριάντα ακέραια χρόνια.
Επέσανε τα Γιάννενα!
Αντέχουμε... 