Λόγοι αγίου Παϊσίου περί Αντιχρίστου, 666 ,ταυτοτήτων και Ευρωπαϊκής Ενώσεως

ολόκληρο το κεφάλαιο: “περί Αντιχρίστου, 666 και ταυτοτήτων” , από το βιβλίο : “Βίος γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου”, του μακαριστού ιερομονάχου Ισαάκ

Ο π. Παΐσιος συμμεριζόταν τις αγωνίες των ανθρώπων και απαντούσε στον προβληματισμό τους.
Ένα θέμα, πού προβλημάτισε ιδιαίτερα εκείνη τήν περίοδο τους πιστούς, ήταν καί τό θέμα των ταυτοτήτων. Ό Γέροντας καί πρίν άπό τήν εμφάνιση του προβλήματος μιλούσε γιά τά σημεία των καιρών καί τόν Αντίχριστο, όπου αυτός έκρινε. Στήν συνέχεια μέ αφορμή τήν εξάπλωση του γραμμωτού κωδικός μέ τόν αριθμό 666 στά προϊόντα, καί τήν προσπάθεια της Πολιτείας νά έκδώση νέα δελτία ταυτοτήτων πού θά περιείχαν -όπως αποκαλύφθηκε εκ των υστέρων- μαύρη ταινία, τό 666 καί τήν μορφή του διαβόλου, εκφράσθηκε περισσότερο.

.
Τότε ήταν επικίνδυνο νά μιλά κανείς γι αυτά τά θέματα, καί γιά τόν φόβο της πλάνης αλλά καί γιά τήν αντίδραση. Πνευματικοί πατέρες μέ αρίστη θεολογική κατάρτιση απέφευγαν νά απαντούν στά σχετικά ερωτήματα των πιστών καί έστελναν ανθρώπους νά πληροφορηθούν τίς απόψεις του Γέροντα. Στήν αρχή είχε δημιουργηθή σύγχυση καί μέσα στον χώρο της Εκκλησίας, διότι, αν εξαιρεθούν κάποια φωτεινά παραδείγματα, μερικοί -ελάχιστοι ευτυχώς- εξέφραζαν πλανεμένες απόψεις καί άλλοι αδιαφορούσαν.

Το παιδί της χαράς, από τη Μελιτινή της Αρμενίας (βίος του αγίου Ευθυμίου- και για παιδιά)

Ο Μέγας Ευθύμιος γεννήθηκε το 377 στην Μελιτινή της Αρμενίας, κοντά στον Ευφράτη ποταμό. Τότε βασίλευε ο Γρατιανός. Ήταν από επίσημη οικογένεια.

Ο πατέρας του Ευθυμίου είχε το όνομα Παύλος. Την δε μητέρα του την λέγανε Διονυσία. 
Είχαν ένα καημό. Δεν είχαν παιδί στα πρώτα χρόνια της συζυγικής τους ζωής. Γι αυτό είχαν λύπη μεγάλη.

 .

Πολλές φορές πήγαιναν στον Ναό του Αγίου Πολυεύκτου και παρακαλούσαν με δάκρυα και συντριβή καρδίας να τους χαρίσει ο Θεός ένα παιδί.

 Μία ημέρα είδαν εκεί στο Ναό ένα όραμα.

Το όραμα αυτό έλεγε, ότι θα γεννήσουν παιδί, και το παιδί αυτό θα φέρει το όνομα της ευθυμίας, της χαράς δηλαδή, διότι θα τους δώσει ευθυμία και χαρά.

.

Συνέχεια…

.

Η ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΕΙΣΟΔΙΩΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ – στοιχεία από την παράδοση της Εκκλησίας μας

  ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΕΙΣΟΔΙΩΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

«ΣΗΜΕΡΟΝ ΤΩ ΝΑΩ ΠΡΟΣΑΓΕΤΑΙ Η ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ ΠΑΡΘΕΝΟΣ»

Τα Εισόδια της Θεοτόκου. Πίνακας του Τζιοβάνι Μπατίστα Τσίμα

                                     ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου -καθηγητού

 Η εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου είναι μια σημαντική θεομητορική εορτή, την οποία εορτάζουν με σεβασμό και λαμπρότητα οι ορθόδοξοι πιστοί σε όλο τον κόσμο. Καθιερώθηκε γύρω στον 6^ο αιώνα στην Ιερουσαλήμ με βάση την αρχαία παράδοση της Εκκλησίας μας. Ο άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων (634-638) κάνει λόγο στα γραπτά του για την εορτή αυτή. Στην Κωνσταντινούπολη καθιερώθηκε γύρω στα τέλη του Ζ΄ ή τις αρχές του Η΄ αιώνα. Κατ’ αυτήν εορτάζεται το γεγονός της εισόδου της Παναγίας μας στο Ναό του Σολομώντος, όταν ήταν τριών ετών.

Βεβαίως δεν υπάρχουν βιβλικές μαρτυρίες για το γεγονός αυτό. Πληροφορίες αντλούμε από την παράδοση της Εκκλησίας μας, η οποία διέσωσε πάμπολλα γεγονότα, τα οποία δεν ιστορούνται στα Ιερά Ευαγγέλια. Επί τη ευκαιρία θα θέλαμε να τονίσουμε για μια ακόμα φορά πως τα Ευαγγέλια δεν είναι ιστορικά κείμενα με την αυστηρή έννοια του όρου, αλλά είναι κατά κύριο λόγο ιεραποστολικά κείμενα,

Ο άγιος Ιωάννης ο Ρώσος : ο σκλάβος με τη λεύτερη ψυχή

ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΡΩΣΣΟΥ  (27 Μαΐου)

…παρακάτω: κείμενο και ζωγραφιά για τα παιδιά

Πατρίδα του η Ν. ΡΩΣΣΙΑ (Ουκρανία)

Σαν πιθανότερη χρονολογία της γέννησής του είναι το έτος 1690. Και τούτο γιατί στους πολέμους που άρχισαν το 1711 και τελείωσαν το 1718 είναι στρατιώτης του Τσαρικού Στρατού του Μεγάλου Πέτρου της Ρωσσίας. Τα Τουρκικά στρα­τεύματα ήσαν ακατάβλητα, βάδιζαν από νίκη σε νίκη, είχαν σπείρει τον τρόμο σ’ όλα τα έθνη. Στρατιώτης ο Όσιος Ιωάννης μάχεται για να υπερασπισθεί την πατρίδα του, τη Ρωσσία. Γαλου­χημένος με τα νάματα της Ορθοδοξίας από τους Χριστιανούς γονείς του, τον συγκλονίζει η φρίκη του πολέμου, τα χιλιάδες παλληκάρια, γυναικόπαιδα, γέροι που κείτονται νεκροί στο πέρασμα της λαίλαπας, της πολεμικής μανίας των εχθρών.

Στις μάχες για την ανακατάληψη του Αζώφ με χιλιάδες άλλους συμπατριώτες του, αιχμαλωτίζε­ται και οδηγείται στην Κωνσταντινούπολη. Απ’ εκεί στο Προκόπιο, κοντά στην Καισάρεια της Καππαδοκίας της Μ. Ασίας, στην κατοχή ενός Αγά που διατηρούσε στρατόπεδο των

Ο Νεομάρτυρας Ευγένιος Ροντιόνωφ (23 Mαΐου 1996)

Ένας σύγχρονος μάρτυρας του Χριστού(1996), ένα παλληκάρι που προτίμησε να θυσιάσει με φρικτό τρόπο τη ζωή του παρά να βγάλει το σταυρό του και να αρνηθεί το πίστη μας, είναι ο άγιος νεομάρτυς Ευγένιος.

Αποτελεί φωτεινό πρότυπο για όλους τους Χριστιανούς, και ιδιαίτερα τους νέους.Ας έχουμε τις ευλογίες του και η χάρη του να σκεπάζει όλους τους Χριστιανούς, που δέχονται  διώξεις σε όλη τη γη…(δες και το άρθρο :Διάταγμα των Μεδιολάνων: 1700 χρόνια μετά και …οι διωγμοί συνεχίζονται)

Ο βίος του Αγίου Ευγενίου

“Ο Νεομάρτυρας Ευγένιος Ροντιόνωφ γεννήθηκε στις 23 Μαΐου 1977 μ.Χ. κοντά στη Μόσχα και συγκεκριμένα στο χωριό Κουρίλοβο, στην περιοχή της πόλεως Παντόλσκ. Ήταν το μοναδικό παιδί της οικογένειας και βαπτίστηκε Ορθόδοξος Χριστιανός κατά την παιδική του ηλικία. Η μητέρα του ονομάζεται Λιουμπόβ (=αγάπη) Βασίλιεβνα.

Το 1989 μ.Χ. η γιαγιά του, πήρε τον μικρό Ευγένιο και τον πήγε στην Εκκλησία, για να εξομολογηθεί για πρώτη φορά και να μεταλάβει των αχράντων μυστηρίων. Ο ιερέας πρόσεξε ότι το παιδί δε φορούσε Σταυρό και κατά τη διάρκεια της εξομολόγησης του φόρεσε ένα Σταυρό, τον οποίο ο μικρός Ευγένιος δεν τον έβγαλε ποτέ από πάνω του· μάλιστα, έφτιαξε ένα χονδρό κορδόνι και τον πέρασε εκεί. Η μητέρα του, όταν είδε ότι φορούσε Σταυρό, τον προέτρεψε να τον βγάλει, διότι, όπως είπε, θα τον περιγελάσουν οι συμμαθητές του. Ο Ευγένιος δεν απάντησε, αλλά και δεν την υπάκουσε.

Η Αγία Λυδία η Φιλιππησία- η πρώτη Ευρωπαία Χριστιανή

Η αγία Λυδία εορτάζει στις 20 Μαΐου

Ο Απόστολος Παύλος βρισκόταν στην Τρωάδα όταν είδε σε όραμα ένα Μακεδόνα να τον καλεί να πάει στη Μακεδονία να τους διδάξει την πίστη. Ο Παύλος το θεώρησε σημείο από τον Θεό και αμέσως ξεκίνησε το ταξίδι παίρνοντας μαζί του τους εκλεκτούς συνεργάτες του Τιμόθεο, Σίλα και Λουκά. Αποβιβάζονται στη Νεάπολη, την σημερινή Καβάλα, και αναχωρούν για την πόλη των Φιλίππων. Έξω από την πόλη και κοντά στις όχθες του ποταμού Ζυγάκτου είναι ο τόπος προσευχής των Ιουδαίων.

Στις συγκεντρωμένες εκεί γυναίκες κήρυξε ο Παύλος, για πρώτη φορά στην Ευρώπη.

 

για να συνεχίσετε την ανάγνωση, πατήστε εδώ

Άγιος Χριστόφορος: ο γίγαντας που κουβάλησε στους ώμους του τον Χριστό!

*ο βίος του αγίου Χριστοφόρου, προστάτη των οδηγών, και

*η προσευχή του οδηγού

φωτο από:http://agiostherapon.blogspot.gr/2014/05/blog-post_8.html

Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Χριστόφορος καταγόταν από ημιβάρβαρη φυλή και ονομαζόταν Ρεμπρόβος, που σημαίνει αδόκιμος, αδοκίμαστος, κολασμένος. Πιθανότατα έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορος Δεκίου (249-251), όταν στην Αντίοχεια Επίσκοπος ήταν ο Άγιος Ιερομάρτυς Βαβύλας († Σεπτεμβρίου).

Ο Άγιος ως προς την εξωτερική εμφάνιση ήταν τόσο πολύ άσχημος, που απεκαλείτο «κυνοπρόσωπος»=πρόσωπο κυνός- σκύλου.

Ο βίος και το μαρτύριο των αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης των εν Θερμή της Λέσβου (μαρτύρησαν την Λαμπροτρίτη του 1463)

.Άγιοι Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη

Οι νεοφανείς Άγιοι της Λέσβου (9  Απριλίου). Ο Άγιος Ραφαήλ – μαζί  με τον Άγιο Νικόλαο και την Αγία Ειρήνη – είναι ο νέος απεσταλμένος του Θεού που ήρθε στη Γη, την κρίσιμη αυτή εποχή, για να προσφέρει τα θαύματά Του και να μας λυτρώσει από τις αρρώστιες και την απόγνωση. Στη μονή Του, την οποία έχτισε η Αγία Ηγουμένη Ευγενία Κλειδαρά, συρρέουν όλο το χρόνο χιλιάδες πιστών ζητώντας έλεος από το θαυματουργό Άγιο. Πριν χτιστεί το μοναστήρι, λίγο πιο πάνω από την Λουτρόπολη της Θερμής βρίσκεται ο λόφος των Καρυών που τον ονόμαζαν «Παναγιά της Καρυάς». Εκεί υπήρχαν μερικές πελεκητές πέτρες και ο χώρος αυτός ευωδίαζε. Οι πιστοί άναβαν ένα καντήλι, κρεμασμένο σ’ ένα πρίνο και έκαναν – μια φορά το χρόνο – λειτουργία, την ημέρα της Λαμπροτρίτης από πατροπαράδοτο έθιμο.  Επίσης, ο λόφος αυτός φέρει, από παράδοση, και την ονομασία «Καλόγερος». Την ονομασία

Η αγία Αλεξάνδρα η βασίλισσα, η σύζυγος του διώκτη Διοκλητιανού

Τό ὄνομα Ἀλεξάνδρα εἶναι σύνηθες στόν ἑλληνορωμαϊκό κόσμο. Πλῆθος ἀπό βασίλισσες καί πριγκίπισσες τό ἔφεραν κατά καιρούς. Μεταξύ αὐτῶν καί μία ἁγία.
Ἡ ἁγία Ἀλεξάνδρα δέν ἀπασχόλησε τούς κοσμικούς ἱστορικούς. Ἦταν βέβαια καί αὐτή, κατά μίαν ἔννοια, βασίλισσα, ὡς μία ἀπό τίς συζύγους τοῦ αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ. Δέν εἶχε ὅμως νά ἐπιδείξει κάτι ἀπό ἐκεῖνα πού ἕλκουν τήν προσοχή τῶν ἱστορικῶν τοῦ κόσμου. Οὔτε σέ ραδιουργίες τῆς αὐλῆς ἀναμείχθηκε οὔτε μέ τή ζωή της προκαλοῦσε. Καί θά παρέμενε τελικά ἄγνωστη, ἄν δέν ἐπέλεγε τό τέλος της!

Η ΟΣΙΑ ΜΑΡΙΑ Η ΑΙΓΥΠΤΙΑ και η συγκλονιστική της μετάνοια

ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Μὲ τὰ φτερὰ τῆς φαντασίας, ἀγαπητοί μου, ἂς πετάξουμε μακριά. Ἂς πᾶμε στὸν ἕ­κτο αἰῶνα στὴν ἔρημο τοῦ Ἰορδάνου.

* * *

Ζοῦσε ἐκεῖ τότε ἕνας μοναχός, ὁ ἀββᾶς Ζωσιμᾶς. Ζοῦσε εἰρηνικὴ ζωή. Ἀλλὰ κάποτε παρουσιάστηκε ἕνας ἐπικίνδυνος ἐχθρός, ἡ ὑπερηφάνεια. Νόμισε, ὅτι δὲν ὑπάρχει ἄλλος καλύτερος ἀπ᾿ αὐτόν… Ἀκούει ὅμως φωνὴ ποὺ τοῦ λέει· Ψάξε!
Στὸ μοναστήρι ποὺ ζοῦσε ὑπῆρχαν ἅγιες ψυχές. Εἶχαν δὲ τὴ συνήθεια, κάθε χρόνο τὴν Καθαρὰ Δευτέρα μὲ τὴν εὐχὴ τοῦ ἡγουμένου νὰ φεύγουν γιὰ τὴν ἔρημο κ᾿ ἐκεῖ νὰ μένουν μέχρι τὴν παραμονὴ τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων. Τότε πλέον γύριζαν, 

27 Μαρτίου: Ματρώνης Μάρτυρος της εν Θεσσαλονίκη

Tω αυτώ μηνί KΖ΄, μνήμη της Aγίας Mάρτυρος Mατρώνης της εν Θεσσαλονίκη.

 Oυκ άξιον λαθείν σε Mάρτυς Mατρώνα,

Kαν ένδον ειρκτής εκπνέης κεκρυμμένη.

Eικάδι εβδομάτη θάνε Mατρώνη ενί ειρκτή.

(από τον Συναξαριστή του α. Νικοδήμου)

 Aύτη ήτον δουλεύτρα μιάς γυναικός Eβραίας, Παντίλλης ονομαζομένης, η οποία ήτον σύζυγος ενός αρχιστρατήγου εν τη πόλει της Θεσσαλονίκης. Όταν δε η κυρά της επήγαινεν εις την Συναγωγήν των Eβραίων, ηκολούθει μεν εις αυτήν και η Mατρώνα, μέσα όμως εις την Συναγωγήν δεν έμβαινεν, αλλά εγύριζε και επήγαινεν εις την Eκκλησίαν των Xριστιανών. Eπειδή δε εφανερώθη εις την κυράν της τούτο οπού έκανε, διά τούτο εδάρθη η μακαρία ανελεήμονα, και εκλείσθη μέσα εις φυλακήν. Eίτα ευγάλεται από την φυλακήν, και πάλιν δέρνεται, και πάλιν κλείεται εις την φυλακήν. Eκεί δε διαπεράσασα ημέρας πολλάς, παρέδωκε την ψυχήν της εις χείρας Θεού. Λέγουσι δε, ότι το άγιον αυτής λείψανον ενταφιάσθη εντίμως. H δε κυρά της Παντίλλα, εγλύστρισεν επάνω από το τείχος, και έπεσε κάτω εις ένα υπολήνιον, όπου χύνεται ο μούστος, και εκεί κατέστρεψε την ζωήν, και έλαβε κατά το παρόν την αξίαν καταδίκην παρά Θεού.

Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ της Θεοτόκου (παρουσίαση για παιδιά)

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ:
Χαρμόσυνο μήνυμα. Η προσδοκία όλων των εθνών για τον ερχομό του Χριστού στη γη.
ΧΡΙΣΤΟΣ:
Είναι αυτός που έχει δεχθεί το χρίσμα, την ευλογία και την δύναμη να κάνει κάποιο ιερό έργο.

Εννέα μήνες πριν από τη Γέννηση του Χριστού, στις 25 Μαρτίου, έχουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, δηλαδή την καλή είδηση (Ευαγγέλιο) που πήρε η Παναγία από τον Άγγελο ότι θα φέρει στον κόσμο τον Σωτήρα Χριστό. Η γιορτή αυτή είναι μία από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες Δεσποτικές γιορτές, γι’  αυτό και η Εκκλησία ψάλλει: «Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τό κεφάλαιον καί τοῦἀπ’ αἰῶνος μυστηρίου ἡ φανέρωσις…». Δηλαδή, σήμερα είναι η αρχή της σωτηρίας μας με το να φανερωθεί σε αγγέλους και ανθρώπους το μυστικό σχέδιο που υπήρχε ανέκαθεν στον νου του Θεού, για να σώσει

Όσιος Αλέξιος, ο “άνθρωπος του Θεού”

17 Μαρτίου: μνήμη του Οσίου Αλεξίου, του ανθρώπου του Θεού

Ο Όσιος Αλέξιος γεννήθηκε στη Ρώμη κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Αρκαδίου (395-408) και Ονωρίου (395-423) από ευσεβείς και εύπορους γονείς. Ο πατέρας του Ευφημιανός ήταν συγκλητικός, φιλόπτωχος και συμπαθής, ώστε καθημερινά παρέθετε τρεις τράπεζες στο σπίτι του για τα ορφανά, τις χήρες και τους ξένους που ήταν πτωχοί. Η γυναίκα του ονομαζόταν Αγλαίς και ήταν άτεκνη.

Στη δέησή της να αποκτήσει παιδί, ο Θεός την εισάκουσε. Και τους χάρισε υιό. Αφού το παιδί μεγάλωσε κι έλαβε την κατάλληλη παιδεία, έγινε σοφότατος και θεοδίδακτος . Όταν έφθασε στη νόμιμη ηλικία, τον στεφάνωσαν με θυγατέρα από βασιλική και ευγενική γενιά. Το βράδυ όμως στο συζυγικό δωμάτιο ο Αγιος, αφού πήρε το χρυσό δακτυλίδι και τη ζώνη, τα επέστρεψε στην σύζυγό του και εγκατέλειψε τον κοιτώνα. Παίρνοντας αρκετά χρήματα από τα πλούτη

Η “κυρά των Αθηνών”- αγία Φιλοθέη- και η προσφορά της στα μαύρα χρόνια της σκλαβιάς

ένα ευλαβικό αφιέρωμα στην μεγάλη αυτή γυναικεία μορφή, που μέσα στα μαύρα χρόνια της σκλαβιάς φώτισε την Αθήνα με την αγάπη της και την αγαθοσύνη της, προστάτεψε και μόρφωσε πολλές κατατρεγμένες Ελληνίδες και τελικά θυσιάστηκε για χάρη του Αγαπημένου της…

(κείμενο του Φώτη Κόντογλου – ηχητικό συναξάρι, τραγούδι κ.α. για τα παιδιά)

Ο θησαυρός της Μυτιλήνης: ο άγιος νεομάρτυς Θεόδωρος ο Βυζάντιος

ο πολιούχος και προστάτης της Μυτιλήνης εορτάζει στις 17 Φεβρουαρίου

(ο βίος του ,σε κείμενο από το περιοδικό Προς τη Νίκη– και για παιδιά)

Στό βορειοανατολικό τμῆμα τοῦ Αἰγαίου, ἀπέναντι ἀπό τά ἁγιασμένα χώματα τῆς πονεμένης Μικρασίας, βρίσκεται ἕνα ἀπό τά μεγαλύτερα νησιά τῆς Ἑλλάδος: ἡ πανέμορφη Λέσβος! Ἕνας εὐλογημένος τόπος πού ἀνέδειξε πλῆθος Ἁγίων, ὅπως οἱ τόσο γνωστοί καί δημοφιλεῖς ἅγιοι Νικόλαος, Ραφαήλ καί Εἰρήνη, πού ἐπιτελοῦν διαρκῶς θαύματα καί

Ο άγιος Άνθιμος της Χίου, το Λεπροκομείο & η Παναγία “Βοηθεία”

 

εκοιμήθη οσιακά στις   15 Φεβρουαρίου 1960

.

1. Τα πρώτα του χρόνια

Ο Άγιος Άνθιμος (κατά κόσμον Αργύριος Βαγιάνoς) γεννήθηκε στα Λειβάδια της Χίου, την 1 Ιουλίου του 1869. Ο μεγαλύτερος αδελφός του έβλεπε συχνά πάνω από το μέρος που είχαν τοποθέτησει τον Αργύριο όταν ήταν βρέφος, την Υπεραγία Θεοτόκο να τον σκεπάζει τρυφερά με μια βασιλική πορφυρα, ενώ ταυτόχρονα πετάγονταν ολόγυρα λάμψεις Θείου Φωτός!

 Η εποχή που έζησε ο Άγιος ήταν εξαιρετικά δύσκολη, αφού οι σφαγές τον Τούρκων μόλις είχαν κοπάσει και οι μνήμες ήταν ακόμα νωπές. Οι συνθήκες εμπόδιζαν τα φτωχά παιδιά να σπουδάσουν. Ο Άγιος έμαθε την τέχνη του υποδηματοποιού από μικρός. Αν και φτωχός,

Ο άγιος Χαράλαμπος, ο υπερήλικας αγωνιστής-και το θαύμα της σωτηρίας των Φιλιατρών στην Κατοχή

του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου

Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ: Ο Άγιος Χαράλαμπος ήταν ιερέας στη Μαγνησία της Μ. Ασίας. Η ζωή του ήταν μία συνεχὴς υπηρεσία αφοσίωσης στο Χριστὸ και αγάπης προς τον πλησίον.

Όταν το 198 ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Σεπτίμιος Σεβήρος εξαπέλυσε διωγμὸ κατὰ των Χριστιανών, ο έπαρχος Λουκιανὸς έφερε μπροστά του το Χαράλαμπο και τον απείλησε ότι θα τον βασάνιζε πολὺ σκληρά, για να αρνηθεῖ το Χριστό. Ο γέροντας λευίτης χαμογελώντας απάντησε:

«Εμείς οι χριστιανοί, ειμαστε εξοικειωμένοι με τους αγώνες και τους πολέμους. Όπως οι γενναίοι στρατιώτες δεν επιθυμούν τον ήσυχο θάνατο στο κρεβάτι, αλλὰ τον δοξασμένο της μάχης.  Σε μένα

Όσιος Παρθένιος :ο θαυματουργός προστάτης των καρκινοπαθών

σύντομη βιογραφία- ευχή για τον καρκίνο-παρακλητικός κανόνας-βίντεο

Ο Όσιος Παρθένιος, επίσκοπος Λαμψάκου, του οποίου τη μνήμη η Εκκλησία μας εορτάζει στις 7 Φεβρουαρίου, είναι γνωστός στους πιστούς ως προστάτης τους στην επάρατη νόσο του καρκίνου.

Υπαπαντή: Τι έγινε σαράντα μέρες μετά την Γέννηση του Χριστού;(και για τα παιδιά)

δείτε παρακάτω: ο σαραντισμός και η ονοματοδοσία των βρεφών-ακούστε το απολυτίκιο-εκτυπώστε ζωγραφιές για χρωμάτισμα

Οκτώ ηµέρες µετά τη γέννηση του µικρού Χριστού, -σύµφωνα µε τα θρησκευτικά έθιµα της εποχής εκείνης- έγινε µία τελετή, στην οποία του δόθηκε το όνοµα Ιησούς, που θα πει «ο Θεός σώζει». Αυτό το όνοµα ζήτησε να δωθεί στο παιδί, ο αρχάγγελος Γαβριήλ, από την Παναγία την ηµέρα του Ευαγγελισµού και τον Ιωσήφ, τον µνηστήρα της, λίγο αργότερα.

Έπειτα από σαράντα ηµέρες, όταν έφτασε ο καιρός του καθαρισµού της µητέρας, έπρεπε σύµφωνα µε το Μωσαϊκό νόµο, να πάνε το παιδί στα Ιεροσόλυµα, στο ναό

ΑΦΙΕΡΩΜΑ:Οι τρεις Ιεράρχες , οι προστάτες των γραμμάτων (και για παιδιά)

Χρόνια πολλά στους εκπαιδευτικούς και στους μαθητές! Οι Τρεις Ιεράρχες, οι προστάτες των γραμμάτων , να σας ευλογούν!

(ένα αφιέρωμα στους προστάτες της Παιδείας.Δείτε  στην συνέχεια: Σε εσένα που ψάχνεις για πρότυπα!ο βίος και οι συμβουλές τους-βίντεο-ζωγραφιές)