ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ποίημα του Ιωάννη Πολέμη, για την απελευθέρωσή της – 26 Οκτωβρίου 1912

Χρόνια πολλά, Θεσσαλονίκη, πάντα ελεύθερη!!!

 .

 

῾Η Σαλονίκη ποὺ ἔσβηνε μὲ τοῦ καιροῦ τὸ διάβα

– καντήλι ποὺ τρεμόφωτο γιὰ λάδι λαχταρᾶ-

ἀποβραδίς κοιμήθηκε δυστυχισμένη σκλάβα,

καὶ τὴν αὐγούλα ξύπνησεν ἀρχόντισσα κυρά.

 

 .

Τί νά ᾽βλεπε στον ὑπνο της, τί ν΄σ ‘ταν τ ονειρο της;

– Τὸν Ἅι – Δημήτρην ἔβλεπε στ’ ἄτι του τὸ γοργό,

ποὺ ροβολώντας ἔκραζε μὲ τὴ φωνὴ τῆς νιότης:

«Ἄνοιξε πόρτα τῆς σκλαβιᾶς, ἡ Λευτεριὰ εἶμ’ ἐγώ!»

 

 .

Ο όσιος Ευθύμιος ο Νέος ο εν Περιστεραίς (824-898)

Ο ΟΣΙΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ Ο ΝΕΟΣ, Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ

Ἱερομόναχος Χαρίτων

 

            Ἡ ἀξία καὶ ἡ σημασία τοῦ βίου τοῦ ἁγίου Εὐθυμίου τοῦ Νέου εἶναι μεγάλη. Μετὰ τὸν βίο τοῦ ὁσίου Πέτρου τοῦ Ἀθωνίτου, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ πρῶτος γνωστὸς ἐρημίτης, ἔρχεται ὁ ἅγιος Εὐθύμιος, ὁ ὁποῖος προηγεῖται ἕναν αἰώνα ἀπὸ τὸν ἅγιο Ἀθανάσιο τὸν Ἀθωνίτη μὲ τὸν ὁποῖον ἔχει πολλὰ κοινά. Ὁ βίος τοῦ ὁσίου Εὐθυμίου μᾶς ἀφήνει νὰ ρίξουμε γιὰ λίγο μιὰ ματιὰ στὴν ἐρημικὴ φυσιογνωμία τοῦ Ἄθωνος, πρὶν ἀρχίσουν νὰ κτίζονται τὰ μεγάλα μοναστήρια του. Ἐπιβεβαιώνεται ὅτι ὁ Ἄθως δὲν ἦταν ἕνα ἀκατοίκητο βουνό, ἀλλὰ κατοικεῖτο ἀπὸ ἕνα πλῆθος μοναχῶν σὰν πολιτεία, ἀπὸ πότε; Ἀκόμη οἱ ἱστορικοὶ δὲν μᾶς τὸ ἔχουν ξεκαθαρίσει.Ὁ ἅγιος Εὐθύμιος γεννήθηκε τὸ 824 μ.Χ., στὸ χωριὸ Ὀψὼ τῆς Ἄγκυρας τῆς Μ. Ἀσίας. Ἕνας τόπος ἁγιότοκος ὅπου ἀνέδειξε Ἀποστόλους, Ἱεράρχες, Μάρτυρες, Ὁσίους, νεομάρτυρες πλῆθος, μέχρι τὸν μεγάλο ξεριζωμὸ τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τῆς Ρωμηοσύνης καὶ τὸ σβήσιμο τῶν ἑπτὰ λυχνιῶν…

 

Η μάχη στα Βασιλικά Θεσσαλονίκης και ο θάνατος του καπετάν Χάψα (10 Ιουνίου 1821)

άγνωστες σελίδες της Ιστορίας μας, από την επανάσταση στην Μακεδονία

φωτο από την ιστοσελίδα του 2ου Δημ. Σχολείου Πολυγύρου

Στις αρχές Ιουνίου του 1821 ο Μεχμέτ Μπαϊράμ πασάς ξεκίνησε από τη Δράμα για να κινηθεί προς τη νότια Ελλάδα και να χτυπήσει τους επαναστάτες. Όμως έπρεπε πριν κατέβει προς τη Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο, να καταστείλει την επανάσταση της Χαλκιδικής, γιατί διαφορετικά υπήρχε κίνδυνος να πέσει η Θεσσαλονίκη στα χέρια των επαναστατημένων Χαλκιδικιωτών. Τα πεζοπόρα τμήματα που είχε συγκεντρώσει, ήταν πάνω από 30.000 και είχε και 5.000 ιππικό.

Ο Εμμανουήλ Παπάς πληροφορήθηκε μαζί με τον Κασσανδρινό οπλαρχηγό Στάμο Χάψα και τους υπαρχηγούς Δουμπιώτη και Βασιλικό, ότι πλησιάζουν μεγάλα τμήματα τουρκικού στρατού από την Ανατολική Μακεδονία. Είχε συγκεντρώσει μαζί με κάποιους πατριώτες καλογήρους του Όρους Άθω γύρω στις 4.000 άνδρες. Οι

Συνέχεια ΕΔΩ→

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ : Η Μάχη της Μονής της Αγίας Αναστασίας Βασιλικών Θεσσαλονίκης (2 Μαΐου 1905) και ο καπετάν Ιωάννης Νταφώτης

 

Την άνοιξη του έτους 1905, κατόπιν πρωτοβουλίας του Μακεδονικού κομιτάτου και με την υποστήριξη της Ελληνικής Κυβέρνησης, δημιουργείται στη Βουλιαγμένη Αττικής ειδικό κέντρο συγκρότησης και εκπαίδευσης των ανταρτικών σωμάτων που προορίζοντο για τη Μακεδονία. Πρώτο σώμα, το οποίο πέρασε και εκπαιδεύτηκε στο κέντρο αυτό, ήταν το σώμα του οπλαρχηγού ΝΤΑΦΩΤΗ Ιωάννη. Η συγκρότηση και η εκπαίδευση έγινε από τον υπολοχαγό ΜΑΖΑΡΑΚΗ Κων/νο, ο οποίος την εποχή εκείνη ευρίσκετο στην Αθήνα. Το σώμα αποτελείτο από ογδόντα άνδρες και προορίζετο για την περιοχή Νιγρίτας Σερρών. Το σώμα αυτό ακολούθησε και ο Ανθ/γός πεζικού ΜΠΟΥΚΟΥΒΑΛΑΣ Κων/νος, ο οποίος θα αναλάμβανε την αρχηγία της περιοχής.

 

14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1821 : ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΗΣ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ

Στα χρόνια της ελληνικής επανάστασης του 1821 η Μακεδονία έχει να επιδείξει μεγάλα και εξαιρετικής σημασίας γεγονότα όπως η εξέγερση της Χαλκιδικής οι σφαγές της Θεσσαλονίκης και ο «ΧΑΛΑΣΜΟΣ της ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ».

Η Χαλκιδική, έπαιξε ένα σημαντικό ρόλο στον αγώνα της απελευθέρωσης του ελληνικού έθνους από το τουρκικό ζυγό, λόγω της ευνοϊκής γεωγραφικής θέσης της, του συμπαγούς ελληνικού πληθυσμού της και της γειτνίασής της με την Θεσσαλονίκη. Όπως είναι γνωστό στους αιώνες της τουρκοκρατίας η χερσόνησος της Χαλκιδικής, με τον ορεινό και δασώδη όγκο του Χολομώντα, αποτέλεσε, όπως και άλλες παρόμοιες ελληνικές περιοχές, ένα καταφύγιο και άσυλο των καταδιωγμένων πληθυσμών των πεδιάδων. Όχι μόνο εμποδίστηκε η μετανάστευση και η διαρροή των κατοίκων της αλλά δέχθηκε και πρόσφυγες από αλλού με αποτέλεσμα να αυξηθεί ο πληθυσμός της και να διατηρήσει σχεδόν αμιγή την ελληνικότητα της, τα προνόμια και τις εκκλησίες της.

 

Η μάχη στα Βασιλικά Μακεδονίας και ο θάνατος του καπετάν Χάψα (10 Ιουνίου 1821)

 

---

άγνωστες σελίδες της Ιστορίας μας, από την επανάσταση στην Μακεδονία

φωτο από την ιστοσελίδα του 2ου Δημ. Σχολείου Πολυγύρου

Στις αρχές Ιουνίου του 1821 ο Μεχμέτ Μπαϊράμ πασάς ξεκίνησε από τη Δράμα για να κινηθεί προς τη νότια Ελλάδα και να χτυπήσει τους επαναστάτες. Όμως έπρεπε πριν κατέβει προς τη Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο, να καταστείλει την επανάσταση της Χαλκιδικής, γιατί διαφορετικά υπήρχε κίνδυνος να πέσει η Θεσσαλονίκη στα χέρια των επαναστατημένων Χαλκιδικιωτών. Τα πεζοπόρα τμήματα που είχε συγκεντρώσει, ήταν πάνω από 30.000 και είχε και 5.000 ιππικό.

Ο Εμμανουήλ Παπάς πληροφορήθηκε μαζί με τον Κασσανδρινό οπλαρχηγό Στάμο Χάψα και τους υπαρχηγούς Δουμπιώτη και Βασιλικό, ότι πλησιάζουν μεγάλα τμήματα τουρκικού στρατού από την Ανατολική Μακεδονία. Είχε συγκεντρώσει μαζί με κάποιους πατριώτες καλογήρους του Όρους Άθω γύρω στις 4.000 άνδρες. Οι

Συνέχεια ΕΔΩ→