“Είμαστε στα χέρια του Θεού!”

.

Ερώτηση: Μπορούμε νά γνωρίζουμε τό μέλλον μας; Τί νά σκεφτόμαστε όσον άφορα τό μέλλον μας;

.
Πάτερ Θαδδαίος: Έμείς οί άνθρωποι δέν ξέρουμε τί θά μας συμβεί ούτε τό επόμενο λεπτό. Δέν γνωρίζουμε τί θά μας συμβεί γενικώς. Τό μέλλον μας, δέν εξαρτάται άπό εμάς.
Έμείς προγραμματίζουμε τή ζωή μας, ή ζωή όμως δέν εξαρτάται άπό εμάς. Γι’ αυτό τό λόγο πρέπει νά ελευθερώσουμε τόν εαυτό μας άπό τέτοιες σκέψεις.
Παρόλο πού κάνουμε σχέδια διάφορα γιά τή ζωή μας, τό καλύτερο γιά μας είναι νά παραδώσουμε τή ζωή μας, τό μέλλον μας στά χέρια τοϋ Κυρίου. Αυτός εΐναι πού προγραμματίζει καί γνωρίζει τι θά γίνει μέ έμας.
Έμείς πρέπει νά ελευθερωθούμε άπό τέτοιου είδους σκέψεις καί άπό τέτοιου είδους ερωτήσεις όπως: Τί θά γίνει; Πώς θά γίνει;

Πρέπει νά είμαστε ελεύθεροι, εντελώς αφημένοι στά χέρια του Κυρίου.

 

η συνέχεια ΕΔΩ

“Όταν οι γονείς έχουν πόλεμο μεταξύ τους , τα παιδιά δεν πάνε καλά…”

 

…πώς επιδρά η άσχημη σχέση των γονιών στην ζωή και την πρόοδο των παιδιών

 

Το καλοκαίρι του 1989 επισκέφτηκε την Βιτόβνιτσα δυο ζευγάρια μέσης ηλικίας[…]

Το πρώτο ζευγάρι ήταν χωρισμένο εδώ και είκοσι χρόνια. Ο άνδρας ζούσε στην πόλη Ποζάρεβατς και η γυναίκα ζούσε στο Μόναχο μαζί με τις δυο κόρες της.

Είχαν κάνει απόπειρα αυτοκτονίας. Είχαν προσπαθήσει να πέσουν από τον δεύτερο όροφο μιας πολυκατοικίας στην Γερμανία.

Το δεύτερο ζευγάρι επίσης προερχόταν από την ίδια πόλη, Το πρόβλημα του δεύτερου ζευγαριού ήταν ότι δεν μπορούσαν να παντρέψουν τον γιο τους.

“Το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι η αγάπη”

η αγάπη και η υπομονή, αλλά κυρίως το “άφημα” του άλλου στα χέρια του Θεού και η προσευχή, διορθώνουν όσα με λόγια δεν μπορούν να διορθωθούν…

.

Ερώτηση: Θά θέλαμε νά μας πείτε κάτι γιά τόν πατέρα Αμβρόσιο, τόν πρώτο σας πνευματικό;

Πατήρ Θαδδαίος: Ό αρχιμανδρίτης Αμβρόσιος δίδασκε αυτό, πού ό ϊδιος είχε διδαχθεί από τους γέ­ροντες του, δηλαδή δτι ό Κύριος ζητάει από μας νά έ­χουμε αγάπη. Αυτήν τήν αγάπη τήν είχε ό πατήρ Αμ­βρόσιος. Είχε αγάπη καί υπομονή γιά όλους. Δεν κα­τηγορούσε, ούτε διόρθωνε ποτέ κανέναν, ούτε μοναχό ούτε δόκιμο. Δέν τιμωρούσε, ούτε κατέκρινε κανένα, παρ’ όλο που στό μοναστήρι του υπήρχανε πολλά προβλήματα καί ενοχλητικά γεγονότα, σάν αυτά πού υπάρχουν σέ κάθε σπίτι. Ποτέ, γιά παράδειγμα δεν έπέπληττε κανένα γιά τόν τρόπο πού εργαζόταν.

.

 η συνέχεια ΕΔΩ

“Οι Μουσουλμάνοι είναι το μαστίγιο του Κυρίου στους Χριστιανούς…”

(λόγοι γέροντος Θαδδαίου)

Ο Κύριος ήδη από τον έκτο κιόλας αιώνα ήθελε να περιορίσει την διάρκεια ζωής σ΄ αυτό τον κόσμο αλλά λόγω της προσευχής της Παναγίας και των άλλων ψυχών , παρέτεινε την διάρκεια της ζωής των ανθρώπων σ΄ αυτό τον κόσμο. Δεν μας άφησε όμως χωρίς τιμωρία. Επέτρεψενα εμφανιστεί ο Μωάμετ (ενν. Μωάμεθ).  Οι μουσουλμάνοι είναι το μαστίγιο των Χριστιανών.Ο Κύριος επέτρεψε ο παράνομος γιος, οι Άραβες, να κυνηγούν το νόμιμο γιο, τον Νέο Ισραήλ (ενν. τους Χριστιανούς). Ο Κύριος θα μπορούσε αμέσως να το σταματήσει αυτό.

Συνέχεια ΕΔΩ

“Αγάπησες περισσότερο απ΄όσο έπρεπε…”

 

Μια μέρα μου ήρθε μια κοπέλα πολύ στεναχωρημένη και μου λέει:

“Δεν μπορώ να κάνω τίποτα, ούτε να δουλέψω ούτε να διαβάσω. Δεν  έχω διάθεση σχεδόν για τίποτα”.

Τότε εγώ της απάντησα:

“Σίγουρα ερωτεύτηκες κάποιον, σίγουρα ερωτεύτηκες πολύ κάποιο αγόρι. Εσύ , όμως, κορίτσι μου, προσπάθησε να ακούσεις τους γονείς σου. Αυτοί θέλουν πρώτα να τελειώσεις τις σπουδές σου. Γι΄αυτό τον λόγο μην φυλακίζεις τον εαυτό σου από τώρα. Όλα τα αγόρια θα είναι δικά σου όταν θα έρθει η ώρα. Πρώτα ,όμως, τελείωσε την σχολή σου, όπως περιμένουν οι γονείς σου. Όταν τελειώσεις θα μπορέσεις να επιλέξεις όποιο αγόρι είναι κατάλληλο για εσένα. …

 

“Όταν οι γονείς έχουν πόλεμο μεταξύ τους , τα παιδιά δεν πάνε καλά…”

 

…πώς επιδρά η άσχημη σχέση των γονιών στην ζωή και την πρόοδο των παιδιών

 

Το καλοκαίρι του 1989 επισκέφτηκε την Βιτόβνιτσα δυο ζευγάρια μέσης ηλικίας[…]

Το πρώτο ζευγάρι ήταν χωρισμένο εδώ και είκοσι χρόνια. Ο άνδρας ζούσε στην πόλη Ποζάρεβατς και η γυναίκα ζούσε στο Μόναχο μαζί με τις δυο κόρες της.

Είχαν κάνει απόπειρα αυτοκτονίας. Είχαν προσπαθήσει να πέσουν από τον δεύτερο όροφο μιας πολυκατοικίας στην Γερμανία.

Το δεύτερο ζευγάρι επίσης προερχόταν από την ίδια πόλη, Το πρόβλημα του δεύτερου ζευγαριού ήταν ότι δεν μπορούσαν να παντρέψουν τον γιο τους.

“Kαλό είναι στην ζωή μας να έχουμε δίπλα μας έναν άνθρωπο που να σκέφτεται το ίδιο με εμάς…”

Όταν νιώθουμε μεγάλο βάρος λόγω δύσκολων σκέψεων, αν έχουμε την δυνατότητα να εκμυστηρευτούμε τις σκέψεις μας σε ένα άτομο που σκέφτεται το ίδιο όπως και εμείς , τότε και αυτό είναι εξομολόγηση. Τότε έρχεται ο Κύριος και μας παρηγορεί διαμέσου αυτού του ανθρώπου που έχει σύμφωνη γνώμη με εμάς.

.
Εννοείται πως ο Κύριος μας παρηγορεί κάθε στιγμή, ακόμα και όταν είμαστε μόνο μας και δεν έχουμε κάποιο καλό Χριστιανό δίπλα μας. Επειδή όμως πολλές φορές είμαστε μπερδεμένοι και δεν μπορούμε να καταλάβουμε την παρουσία του Κυρίου, είναι καλό να έχουμε δίπλα μας έναν καλό Χριστιανό που να σκέφτεται όπως εμείς. Ο Κύριος είναι πράος και ήσυχος, η φωνή του δεν είναι θορυβώδης , αλλά ήσυχη και ταπεινή και εμείς, επειδή είμαστε ταραγμένοι, δεν μπορούμε να την ακούσουμε.

“Όλα γίνονται πιο εύκολα όταν αντιμετωπίζουμε την ζωή με χαμόγελο”.

“Με το χαμόγελο να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες”

…συμβουλές για την αντιμετώπιση των δυσκολιών της ζωής, από τον γέροντα Θαδδαίο

 

Κάποια μέρα μια κοπέλα με ψυχολογικά προβλήματα ήρθε στον πατέρα Θαδδαίο. Την συμβούλεψε με τα παρακάτω λόγια: “Να τραγουδάς, να ψάλλεις όταν δεν αισθάνεσαι καλά , γιατί η κακή δύναμη δεν το αντέχει αυτό καθόλου.”

Κάποτε μια γυναίκα είχε μεγάλα προβλήματα. Όταν οι γείτονες την έβλεπαν πόσο γλυκά χαμογελούσε, απορούσαν. Ο πατήρ Θαδδαίος της έμαθε να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες της ζωής με χαμόγελο.

Πώς να συμπεριφερόμαστε στους νέους

 

Μια  γυναίκα παραπονέθηκε στον Γέροντα πως η κόρη της δεν την ακούει, κάνει διάφορα και ένα από αυτά είναι ότι βάζει δυνατά μουσική στο σπίτι.

π. Θαδδαίος: Δεν πρέπει να κριτικάρουμε το παιδί με σκοπό να το τιμωρήσουμε. Πρέπει να ασκούμε κριτική στα παιδιά με αγάπη. ‘Όχι επειδή είμαστε θυμωμένοι με το παιδί, όχι γιατί δεν μας ακούει.

“Είμαστε στα χέρια του Θεού!”

.

Ερώτηση: Μπορούμε νά γνωρίζουμε τό μέλλον μας; Τί νά σκεφτόμαστε όσον άφορα τό μέλλον μας;

.
Πάτερ Θαδδαίος: Έμείς οί άνθρωποι δέν ξέρουμε τί θά μας συμβεί ούτε τό επόμενο λεπτό. Δέν γνωρίζουμε τί θά μας συμβεί γενικώς. Τό μέλλον μας, δέν εξαρτάται άπό εμάς.
Έμείς προγραμματίζουμε τή ζωή μας, ή ζωή όμως δέν εξαρτάται άπό εμάς. Γι’ αυτό τό λόγο πρέπει νά ελευθερώσουμε τόν εαυτό μας άπό τέτοιες σκέψεις.
Παρόλο πού κάνουμε σχέδια διάφορα γιά τή ζωή μας, τό καλύτερο γιά μας είναι νά παραδώσουμε τή ζωή μας, τό μέλλον μας στά χέρια τοϋ Κυρίου. Αυτός εΐναι πού προγραμματίζει καί γνωρίζει τι θά γίνει μέ έμας.
Έμείς πρέπει νά ελευθερωθούμε άπό τέτοιου είδους σκέψεις καί άπό τέτοιου είδους ερωτήσεις όπως: Τί θά γίνει; Πώς θά γίνει;
Πρέπει νά είμαστε ελεύθεροι, εντελώς αφημένοι στά χέρια του Κυρίου.

“δεν έρχονται όλα στη ζωή μας ακριβώς όπως τα θέλουμε…”

.

λόγοι γέροντος Θαδδαίου

“Πρέπει νά ευχαριστούμε απλόχερα τόν Κύριο γιά όλα. Έμείς βέβαια δυσκολευόμαστε νά έχουμε μία αρ­μονία στίς σκέψεις μας. Δυσκολευόμαστε νά συνειδη­τοποιήσουμε ότι περνάμε πολλές δυσκολίες γιά τό κα­λό μας. Δυσκολευόμαστε νά καταλάβουμε δτι όλες οί δυσκολίες είναι γιά τό καλό μας. Αντίθετα, έχουμε τήν τάση νά θέλουμε δλα νά είναι καλά. Επιθυμούμε νά είναι δλα εύκολα στή ζωή μας.

Καί όμως στην ουσία είναι αναπόφευκτες όλες οί δυσκολίες, όλοι οί πόνοι.

Τό γεγονός αυτό, είναι πολύ σημαντικό, επει­δή με αυτό τόν τρόπο γινόμαστε ταπεινοί καί ήσυχοι. Αν δέν ήταν έτσι, θά αγριεύαμε εντελώς. Ποιος θά μπορούσε, σε διαφορετική περίπτωση, αν δέν είχαμε δυσκολίες νά μας πει έστω καί ένα παράπονο;

“Οι Μουσουλμάνοι είναι το μαστίγιο του Κυρίου στους Χριστιανούς…”

(λόγοι γέροντος Θαδδαίου)

Ερώτηση: Για ποιο λόγο γεννιόμαστε;

Πατήρ Θαδδαίος: Αν ο Κύριος μετά την πτώση ( ενν. του Αδάμ από τον Παράδεισο) δεν επέτρεπε να γεννιόμασταν, το ανθρώπινο γένος θα έσβηνε. Πρέπει να ολοκληρωθεί το ανθρώπινο γένος και να συμπληρώσει τον αριθμό εκείνων των αγγέλων ,που έπεσαν κάτω στην γη. Και αυτός ο αριθμός είναι τεράστιος.

Ο Κύριος ήδη από τον έκτο κιόλας αιώνα ήθελε να περιορίσει την διάρκεια ζωής σ΄ αυτό τον κόσμο αλλά λόγω της προσευχής της Παναγίας και των άλλων ψυχών , παρέτεινε την διάρκεια της ζωής των ανθρώπων σ΄ αυτό τον κόσμο. Δεν μας άφησε όμως χωρίς τιμωρία. Επέτρεψε να εμφανιστεί ο Μωάμετ (ενν. Μωάμεθ).  Οι μουσουλμάνοι είναι το μαστίγιο των Χριστιανών. Ο Κύριος επέτρεψε ο παράνομος γιος, οι Άραβες, να κυνηγούν το νόμιμο γιο, τον Νέο Ισραήλ (ενν. τους Χριστιανούς). Ο Κύριος θα μπορούσε αμέσως να το σταματήσει αυτό. Ο Κύριος γεννήθηκε στην Παλαιστίνη, όπως και η Παναγία Μητέρα και οι Απόστολοι.

Συνέχεια

 

“Σήμερα είναι υπερβολικά μικρός ο αριθμός των ανθρώπων οι όποιοι σκέφτονται σοβαρά τή ζωή τους και τήν αιωνιότητα”. (γέροντας Θαδδαίος)

Σήμερα είναι υπερβολικά μικρός ό αριθμός των ανθρώπων στή γη οί όποιοι σκέφτονται σοβαρά τή ζωή τους και τήν αιωνιότητα.

Ένώ γνωρίζουμε ότι είμαστε προσωρινοί εδώ στή γη καί ότι ή ζωή μας είναι πολύ σύντομη, δέν σκεφτό­μαστε συχνά γιά τό τέλος της ζωής μας. Συνήθως νο­μίζουμε ότι έχουμε πολύ καιρό, γιά νά μετανιώσουμε αργότερα καί γιά νά διορθώσουμε τά ελαττώματα μας.

Καί πώς νά διορθώσουμε τά ελαττώματα του χα­ρακτήρα μας, άφού δέν μπορέσαμε νά τό κάνουμε αυ­τό στά νιάτα μας, πού δέν ήταν βαθιά ριζωμένο τό κα­κό μέσα μας;

 

Για τις αιρέσεις και παραθρησκείες- υπό την επήρεια των πονηρών πνευμάτων…

Ερώτηση: Τά τελευταία χρόνια υπάρχουν πολλές αιρέσεις στον κόσμο. Θά ήθελα νά σας παρακαλέσω νά μας πείτε γιά τίς αιρέσεις τής Ανατολής πού πολύ συχνά όδηγούν τους ανθρώπους στον μηδενισμό.

Ποια είναι ή διαφορά ανάμεσα στίς αιρέσεις αυτές καί τήν Ορθοδοξία;

Απάντηση πατρός Θαδδαίου: Όπως όλοι ξέρουμε ό Δυτικός κόσμος έχει «κρυώσει» πνευματικά και έχα­σε τήν πίστη του στον Κύριο. Όταν όμως ό άνθρωπος χάσει τήν πίστη του στην αιωνιότητα, ψάχνει άλλες λύσεις, γιά νά βγει από τό αδιέξοδο πού του δημιουρ­γεί ή δύσκολη ζωή στή γή. Ψάχνει κάτι, γιά νά στηρί­ξει τήν ζωή του. Καί όλα αυτά τά κάνει ό σύγχρονος άνθρωπος στην Δύση γιά νά άποδευσμευτεί από τίς δύσκολες σκέψεις μέ τίς όποιες φορτώνει τόν εαυτό του.

Πολλές φορές καί οι νέοι καί οί μεγάλοι άνθρω­ποι αναρωτιούνται: «Τί είναι όλα αυτά γύρω μας;». Έ-πιθυμούν νά βρουν απαντήσεις στίς αιώνιες ερωτή­σεις: “Γιατί υπάρχω; Γιατί ζω; Πώς βρέθηκα στή γή; Πώς νά ολοκληρώσω τόν στόχο τής ζωής μου;”

Ό σύγχρονος άνθρωπος τής Δύσης επειδή δεν μπορεί νά βρει πουθενά απάντηση στρέφεται προς τους φιλοσόφους καί προς τά φιλοσοφικά ρεύματα, γιά νά βρει απαντήσεις στά μυστήρια τής ζωής. Όπως είναι φυσικό, άφού αρνήθηκαν τόν Κύριο ψάχνουν τήν αλήθεια στην Ανατολική φιλοσοφία. Αυτή τή στιγμή ή Δύση πλημμυρίζεται από φιλοσοφικές ιδέες τής Ανατολής.

 

“Το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι η αγάπη”

η αγάπη και η υπομονή, αλλά κυρίως το “άφημα” του άλλου στα χέρια του Θεού και η προσευχή, διορθώνουν όσα με λόγια δεν μπορούν να διορθωθούν…

Ερώτηση: Θά θέλαμε νά μας πείτε κάτι γιά τόν πατέρα Αμβρόσιο, τόν πρώτο σας πνευματικό;

Πατήρ Θαδδαίος: Ό αρχιμανδρίτης Αμβρόσιος δίδασκε αυτό, πού ό ϊδιος είχε διδαχθεί από τους γέ­ροντες του, δηλαδή δτι ό Κύριος ζητάει από μας νά έ­χουμε αγάπη. Αυτήν τήν αγάπη τήν είχε ό πατήρ Αμ­βρόσιος. Είχε αγάπη καί υπομονή γιά όλους. Δεν κα­τηγορούσε, ούτε διόρθωνε ποτέ κανέναν, ούτε μοναχό ούτε δόκιμο. Δέν τιμωρούσε, ούτε κατέκρινε κανένα, παρ’ όλο που στό μοναστήρι του υπήρχανε πολλά προβλήματα καί ενοχλητικά γεγονότα, σάν αυτά πού υπάρχουν σέ κάθε σπίτι. Ποτέ, γιά παράδειγμα δεν έπέπληττε κανένα γιά τόν τρόπο πού εργαζόταν.

Ό πατήρ Αμβρόσιος όλα τά άφηνε στον Κύριο. Δέν προσπαθούσε νά αλλάξει κανένα. Αυτό τό

“Ακόμα και η απιστία με τις σκέψεις είναι αρκετή, ώστε ένα παιδί να μην θέλει να μείνει με τους γονείς του…”

.

Πάτερ Θαδδαίος: Σήμερα πολύ πιό συχνά παρουσιάζονται προβλήματα στό γάμο. Παλιά οί γάμοι ήταν πολύ πιό σταθεροί. Σήμερα, σε πολλούς γάμους υπάρχει άνάμεσα στούς συζύγους ασυμφωνία χαρακτήρων. Πολύ συχνό είναι οί νέοι άνθρωποι νά παντρεύονται άπό αγάπη, στή συνέχεια όμως, ό ένας άπ΄ τούς δύο νά έρωτεύεται μέ ευκολία κάποιον άλλον* . Οι σύζυγοι συχνά βλέπουν λίγο άπό εδώ καί λίγο άπό κει καί μετά άπό τέτοια συμπεριφορά, χάνουν τήν εσωτερική τους γαλήνη.

Θά σάς πω μία ιστορία γιά ένα ζευγάρι που ήρθε νά μέ έπισκεφτεί πέρυσι, επειδή ό γάμος τους αντιμετώπιζε πρόβλημα.

Όταν έρχεται και μας χτυπά κύμα δύσκολων σκέψεων, κύμα στενοχώριας…

Τι να κάνουμε τον καιρό που έχουμε στεναχώριες

γέροντος Θαδδαίου

“Συχνά στην ζωή μας έρχεται και μας χτυπά κύμα δύσκολων σκέψεων, κύμα στενοχώριας.

Σ΄αυτή την περίπτωση πρέπει αμέσως να πλησιάσουμε τον Κύριο , ο οποίος είναι για εμάς σαν το ζεστό σπίτι μας τον χειμώνα. Να σιωπούμε. Καλό είναι να σιωπούμε, επειδή αμέσως δεν μπορούμε να νικήσουμε το κύμα των δύσκολων σκέψεων και της στεναχώριας.

Συχνά μας έρχονται σκέψεις για το μέλλον μας που είναι γεμάτο ανασφάλεια. Αναρωτιόμαστε: Πώς θα τελειώσουμε αυτή την δουλειά. Πώς θα λυθεί αυτό το πρόβλημα;”

Με ποιους είναι καλό να κάνουμε παρέα;

 

Ερ: Μπορείτε να συμβουλέψετε με ποιους ανθρώπους είναι καλό να κάνουμε παρέα;

 

γ. Θαδδαίος: Αυτή η ερώτηση είναι σημαντική…

Το καλύτερο είναι να κάνουμε παρέα με  ήσυχους και χαρούμενους ανθρώπους.Επειδή, όταν κάνουμε παρέα με πράους και ήσυχους ανθρώπους γινόμαστε πιο ήσυχοι και πιο χαρούμενοι.

 

“Αγάπησες περισσότερο απ΄όσο έπρεπε…”

 

Μια μέρα μου ήρθε μια κοπέλα πολύ στεναχωρημένη και μου λέει:

“Δεν μπορώ να κάνω τίποτα, ούτε να δουλέψω ούτε να διαβάσω. Δεν  έχω διάθεση σχεδόν για τίποτα”.

Τότε εγώ της απάντησα:

“Σίγουρα ερωτεύτηκες κάποιον, σίγουρα ερωτεύτηκες πολύ κάποιο αγόρι. Εσύ , όμως, κορίτσι μου, προσπάθησε να ακούσεις τους γονείς σου. Αυτοί θέλουν πρώτα να τελειώσεις τις σπουδές σου. Γι΄αυτό τον λόγο μην φυλακίζεις τον εαυτό σου από τώρα. Όλα τα αγόρια θα είναι δικά σου όταν θα έρθει η ώρα. Πρώτα ,όμως, τελείωσε την σχολή σου, όπως περιμένουν οι γονείς σου. Όταν τελειώσεις θα μπορέσεις να επιλέξεις όποιο αγόρι είναι κατάλληλο για εσένα. …

 

“…η αγάπη είναι μόνον μέσα στην ελευθερία”

Πώς να αγαπήσουμε τον πλησίον μας…

 

«Είναι δύσκολο να ζούμε με τον πλησίον μας, αν έχουμε πόλεμο σκέψεων μαζί του.

Δεν είναι αρκετό μόνο να αποφύγουμε τον ανοιχτό πόλεμο ή τον πόλεμο σκέψεων μαζί του.

Από αυτό τον πόλεμο χάνεται η ησυχία στην ψυχή μας και η αγάπη προς τον πλησίον.

 

Στον πλησίον μας δεν πρέπει ούτε να εναντιωνόμαστε ούτε να προσπαθούμε να τον πείσουμε.