ΛΟΓΟΣ ΣΤΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Ἀρχιμ. Σωφρονίου Σαχάρωφ

  ΤΟ ΘΑΒΩΡΙΟ ΦΩΣ

«Ἰδοὺ νεφέλη φωτεινὴ ἐπεσκίασεν αὐτούς, καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα· οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα· αὐτοῦ ἀκούετε» (Ματθ. ιζ’ 5, Μάρκ. θ’ 7, Λουκ. θ’ 35).

Σήμερα, μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς μεγάλης πανηγύρεως τῆς Ἐκκλησίας, πανηγύρεως ἡ ὁποία ἀνάλογα μὲ τὸν βαθμὸ τῆς προσέγγισής μας ὅσο πλησιάζουμε τὸ τέλος τῆς ἐπίγειας ζωῆς μας ὄχι μόνο δὲν ἐλαττώνεται, ἀλλ’ ἀκατάπαυστα αὐξάνει σὲ δύναμη καὶ σπουδαιότητα μέσα μας, ξεχνώντας κατὰ κάποιον τρόπο τὴν ἀδυναμία μας, τολμοῦμε νὰ ὁμιλήσουμε γιὰ τὸ ἀπρόσιτο καὶ ἀνέσπερο Φῶς πού ἐξέλαμψε στὸ Θαβώρ.

Σᾶς παρακαλῶ, παραβλέψτε κατὰ τὴν ὥρα αὐτὴ τὴ μηδαμινότητά μου- κλεῖστε τὰ μάτια σας στὴν ἀμάθεια καὶ στὸ ἄκομψο τοῦ λόγου μου, μᾶλλον δέ, ἂν εἶναι δυνατόν, θεωρῆστε με σὰν ἕναν ἀπὸ τοὺς φύλακες τοῦ ὄρους Ἐφραίμ, πού ἀναβοοῦσαν: «Ἐγερθῆτε, καὶ ἀναβῶμεν εἰς τὴν Σιών πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν».

 

ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΤΟΥ ESSEX (11 Ιουλίου 1993)

ΕΥΛΑΒΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ

(ο ΆΓΙΟς γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ κοιμήθη ακριβώς ένα χρόνο πριν το αγ. Παΐσιο. Παραθέτουμε ένα μικρό άρθρο εις μνημόσυνον της αγίας ψυχής του και της μεγάλης προσφοράς του στο λαό του Θεού.Τα βιβλία που έχει συγγράψει είναι πολύ αγαπητά στους πιστούς ,αλλά οδηγούν κοντά στο Θεό και αλλοδόξους. )

Υπάρχουν άνθρωποι που ζωντάνεψαν, με τη ζωή και τη διδασκαλία τους, τη θεολογία της Εκκλησίας όπως την έζησαν και την δίδαξαν οι μεγάλοι Πατέρες. Ένας τέτοιος ήταν ο αρχιμανδρίτης Σωφρόνιος Ζαχάρωφ, ο γνωστός ως Γέροντας Σωφρόνιος του Essex.

Κοντά στον άγιο Σιλουανό τον Αγιορείτη, γνώρισε εμπειρικά τον πνευματικό αγώνα, τη χάρη και την ευλογία να είσαι παιδί του Θεού που, ως παιδί Του, το παιδαγωγεί και του αποκαλύπτει τον εαυτό Του. Ο λόγος του Χριστού προς τον άγιο Σιλουανό «κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι» θα γίνει, δια μέσου του Γέροντος Σωφρονίου, λόγος προς το σύγχρονο άνθρωπο που θλίβεται, συντρίβεται και διαλύεται από τα ποικίλα και οδυνηρά προβλήματα. Θα γίνει λόγος ελπίδας και δύναμης ώστε, η «τεθλιμμένη του βίου οδός» να έχει νόημα.

η συνέχεια ΕΔΩ

ΠΩΣ ΝΑ ΔΙΕΛΘΟΥΜΕ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

(αγίου Σωφρονίου Σαχάρωφ)

 

Σήμερα καί χθες πονά ή καρδιά μου, καί πονά μέ παράδοξο τρόπο… Καί έγώ παρεκάλεσα τον Θεό: «Όχι τώρα. Δώσε μου νά τελειώσω τό έργο τής ζωής μου». Καί ιδού. Όδεύοντας προς τό τέλος τού έργου τής ζωής μου θά αρχίσω νά συνομιλώ μαζί σας γιά τό πώς πρέπει νά περάσουμε τήν περίοδο τών Νηστειών.

Σάς μίλησα ήδη γιά τή μέθοδό μου, τήν όποια σάς συστήνω νά άφομοιώσετε. Ή μέθοδος αύτή είναι ή άκόλουθη: νά δούμε τον τελικό μας σκοπό καί νά βαδίσουμε προς αύτόν άρχίζοντας άπό τό άλφάβητο. Όσον άφορά τή Μεγάλη Τεσσαρακοστή, πρέπει νά θέσουμε στον έαυτό μας τήν ίδια άκριβώς άρχή, άλλά σε μικρότερες διαστάσεις. Πρέπει νά έννοήσουμε οτι μάς προτείνονται πενήντα ήμέρες νηστείας ώς προετοιμασία γιά τήν ύποδοχή τής έκνεκρών άναστάσεως. 

η συνέχεια ΕΔΩ

Πώς να μην “φοβόμαστε” την Μεγάλη Τεσσαρακοστή;

ένα εμπνευσμένο κείμενο που μπορεί να δείξει το αληθινό νόημα και το μεγάλο όφελος της νηστείας για μεγάλους και παιδιά :

“Πώς να μην φοβόμαστε την Μεγάλη Τεσσαρακοστή;

Στην αρχή της διαμονής μου στο Άγιο ‘Ορος, η Μεγάλη Τεσσαρακοστή ήταν για εμένα μια μεγάλη γιορτή:
να ετοιμαστώ για να δεχτώ την αποκάλυψη της αναστάσεώς μας.

Αν δεχτούμε αυτή την αποχή από την τροφή με εμπνευσμένη προσευχή, όχι μόνο ο οργανισμός μας θα την αντέξει εύκολα, αλλά και πολλές αρρώστιες θα θεραπευτούν.

ΠΩΣ ΝΑ ΔΙΕΛΘΟΥΜΕ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

(αρχιμανδρίτου Σωφρονίου Σαχάρωφ)

 

Σήμερα καί χθες πονά ή καρδιά μου, καί πονά μέ παράδοξο τρόπο… Καί έγώ παρεκάλεσα τον Θεό: «Όχι τώρα. Δώσε μου νά τελειώσω τό έργο τής ζωής μου». Καί ιδού. Όδεύοντας προς τό τέλος τού έργου τής ζωής μου θά αρχίσω νά συνομιλώ μαζί σας γιά τό πώς πρέπει νά περάσουμε τήν περίοδο τών Νηστειών.

Σάς μίλησα ήδη γιά τή μέθοδό μου, τήν όποια σάς συστήνω νά άφομοιώσετε. Ή μέθοδος αύτή είναι ή άκόλουθη: νά δούμε τον τελικό μας σκοπό καί νά βαδίσουμε προς αύτόν άρχίζοντας άπό τό άλφάβητο. Όσον άφορά τή Μεγάλη Τεσσαρακοστή, πρέπει νά θέσουμε στον έαυτό μας τήν ίδια άκριβώς άρχή, άλλά σε μικρότερες διαστάσεις. Πρέπει νά έννοήσουμε οτι μάς προτείνονται πενήντα ήμέρες νηστείας ώς προετοιμασία γιά τήν ύποδοχή τής έκνεκρών άναστάσεως. Και έμεΐς θά οικοδομήσουμε έτσι τή θεωρία μας: Τώρα άρχίζει ό πνευματικός μας άγώνας. Ή έμπνευσή μας πολλαπλασιάζεται με τή σκέψη οτι έκατομμύρια χριστιανοί θά τηρήσουν τή Νηστεία αύτή. Ή οδός προς τήν άνάσταση, άκόμη και γιά τον ιδιο τον σαρκωθέντα Θεό, πέρασε άπό παθήματα. Τό μυστήριο τών παθημάτων θά τό κατανοήσουμε μόνο άργότερα. Κατ’ άρχάς τό δεχόμαστε ώς όρο γιά τήν έν Θεώ άνάπτυξή μας, ώς όρο γιά τήν προκοπή μας στή πρόσληψη του λόγου τού Θεού και τήν άφομοίωση τών οδών Του στήν πρακτική ζωή.

 

Ο γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ (11 Ιουλίου1993)

ΕΥΛΑΒΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ

(ο γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ κοιμήθη ακριβώς ένα χρόνο πριν το αγ. Παΐσιο. Παραθέτουμε ένα μικρό άρθρο εις μνημόσυνον της αγίας ψυχής του και της μεγάλης προσφοράς του στο λαό του Θεού.Τα βιβλία που έχει συγγράψει είναι πολύ αγαπητά στους πιστούς ,αλλά οδηγούν κοντά στο Θεό και αλλοδόξους. )

Υπάρχουν άνθρωποι που ζωντάνεψαν, με τη ζωή και τη διδασκαλία τους, τη θεολογία της Εκκλησίας όπως την έζησαν και την δίδαξαν οι μεγάλοι Πατέρες. Ένας τέτοιος ήταν ο αρχιμανδρίτης Σωφρόνιος Ζαχάρωφ, ο γνωστός ως Γέροντας Σωφρόνιος του Essex.

Κοντά στον άγιο Σιλουανό τον Αγιορείτη, γνώρισε εμπειρικά τον πνευματικό αγώνα, τη χάρη και την ευλογία να είσαι παιδί του Θεού που, ως παιδί Του, το παιδαγωγεί και του αποκαλύπτει τον εαυτό Του. Ο λόγος του Χριστού προς τον άγιο Σιλουανό «κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι» θα γίνει, δια μέσου του Γέροντος Σωφρονίου, λόγος προς το σύγχρονο άνθρωπο που θλίβεται, συντρίβεται και διαλύεται από τα ποικίλα και οδυνηρά προβλήματα. Θα γίνει λόγος ελπίδας και δύναμης ώστε, η «τεθλιμμένη του βίου οδός» να έχει νόημα.

η συνέχεια ΕΔΩ

Ο γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ (11 Ιουλίου1993)

ΕΥΛΑΒΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ

(ο γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ κοιμήθη ακριβώς ένα χρόνο πριν το αγ. Παΐσιο. Παραθέτουμε ένα μικρό άρθρο εις μνημόσυνον της αγίας ψυχής του και της μεγάλης προσφοράς του στο λαό του Θεού.Τα βιβλία που έχει συγγράψει είναι πολύ αγαπητά στους πιστούς ,αλλά οδηγούν κοντά στο Θεό και αλλοδόξους. )

Υπάρχουν άνθρωποι που ζωντάνεψαν, με τη ζωή και τη διδασκαλία τους, τη θεολογία της Εκκλησίας όπως την έζησαν και την δίδαξαν οι μεγάλοι Πατέρες. Ένας τέτοιος ήταν ο αρχιμανδρίτης Σωφρόνιος Ζαχάρωφ, ο γνωστός ως Γέροντας Σωφρόνιος του Essex.

Κοντά στον άγιο Σιλουανό τον Αγιορείτη, γνώρισε εμπειρικά τον πνευματικό αγώνα, τη χάρη και την ευλογία να είσαι παιδί του Θεού που, ως παιδί Του, το παιδαγωγεί και του αποκαλύπτει τον εαυτό Του. Ο λόγος του Χριστού προς τον άγιο Σιλουανό «κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι» θα γίνει, δια μέσου του Γέροντος Σωφρονίου, λόγος προς το σύγχρονο άνθρωπο που θλίβεται, συντρίβεται και διαλύεται από τα ποικίλα και οδυνηρά προβλήματα. Θα γίνει λόγος ελπίδας και δύναμης ώστε, η «τεθλιμμένη του βίου οδός» να έχει νόημα.

η συνέχεια ΕΔΩ

ΛΟΓΟΣ ΣΤΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Ἀρχιμ. Σωφρονίου Σαχάρωφ

   ΤΟ ΘΑΒΩΡΙΟ ΦΩΣ

«Ἰδοὺ νεφέλη φωτεινὴ ἐπεσκίασεν αὐτούς, καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα· οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα· αὐτοῦ ἀκούετε» (Ματθ. ιζ’ 5, Μάρκ. θ’ 7, Λουκ. θ’ 35).

Σήμερα, μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς μεγάλης πανηγύρεως τῆς Ἐκκλησίας, πανηγύρεως ἡ ὁποία ἀνάλογα μὲ τὸν βαθμὸ τῆς προσέγγισής μας ὅσο πλησιάζουμε τὸ τέλος τῆς ἐπίγειας ζωῆς μας ὄχι μόνο δὲν ἐλαττώνεται, ἀλλ’ ἀκατάπαυστα αὐξάνει σὲ δύναμη καὶ σπουδαιότητα μέσα μας, ξεχνώντας κατὰ κάποιον τρόπο τὴν ἀδυναμία μας, τολμοῦμε νὰ ὁμιλήσουμε γιὰ τὸ ἀπρόσιτο καὶ ἀνέσπερο Φῶς πού ἐξέλαμψε στὸ Θαβώρ.

Σᾶς παρακαλῶ, παραβλέψτε κατὰ τὴν ὥρα αὐτὴ τὴ μηδαμινότητά μου- κλεῖστε τὰ μάτια σας στὴν ἀμάθεια καὶ στὸ ἄκομψο τοῦ λόγου μου, μᾶλλον δέ, ἂν εἶναι δυνατόν, θεωρῆστε με σὰν ἕναν ἀπὸ τοὺς φύλακες τοῦ ὄρους Ἐφραίμ, πού ἀναβοοῦσαν: «Ἐγερθῆτε, καὶ ἀναβῶμεν εἰς τὴν Σιών πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν».

 

ΜΝΗΜΗ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΤΟΥ ESSEX (11 Ιουλίου 1993)

ΕΥΛΑΒΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ

(ο γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ κοιμήθη ακριβώς ένα χρόνο πριν το αγ. Παΐσιο. Παραθέτουμε ένα μικρό άρθρο εις μνημόσυνον της αγίας ψυχής του και της μεγάλης προσφοράς του στο λαό του Θεού.Τα βιβλία που έχει συγγράψει είναι πολύ αγαπητά στους πιστούς ,αλλά οδηγούν κοντά στο Θεό και αλλοδόξους. )

Υπάρχουν άνθρωποι που ζωντάνεψαν, με τη ζωή και τη διδασκαλία τους, τη θεολογία της Εκκλησίας όπως την έζησαν και την δίδαξαν οι μεγάλοι Πατέρες. Ένας τέτοιος ήταν ο αρχιμανδρίτης Σωφρόνιος Ζαχάρωφ, ο γνωστός ως Γέροντας Σωφρόνιος του Essex.

Κοντά στον άγιο Σιλουανό τον Αγιορείτη, γνώρισε εμπειρικά τον πνευματικό αγώνα, τη χάρη και την ευλογία να είσαι παιδί του Θεού που, ως παιδί Του, το παιδαγωγεί και του αποκαλύπτει τον εαυτό Του. Ο λόγος του Χριστού προς τον άγιο Σιλουανό «κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι» θα γίνει, δια μέσου του Γέροντος Σωφρονίου, λόγος προς το σύγχρονο άνθρωπο που θλίβεται, συντρίβεται και διαλύεται από τα ποικίλα και οδυνηρά προβλήματα. Θα γίνει λόγος ελπίδας και δύναμης ώστε, η «τεθλιμμένη του βίου οδός» να έχει νόημα.

η συνέχεια ΕΔΩ

“Με τις προσευχές των παιδιών, μπορούμε να κάνουμε θαύματα!”

“Για να μάθουν τα παιδιά να προσεύχονται, πρέπει να έχουν αίμα προσευχόμενων γονέων, να ζουν μέσα σε περιβάλλον προσευχής” …

λίγες σκέψεις για την προσευχή των παιδιών και για τη δύναμή της

.

Ζούμε σε δύσκολες εποχές… ακόμα και αν η δική μας ζωή δεν έχει επηρεαστεί εμφανώς από τις δυσχερείς συνθήκες που επικρατούν στην πατρίδα μας, μια ευαίσθητη ψυχή δεν μπορεί να παραμένει απαθής μπροστά στον πόνο που υπάρχει σε όλο τον κόσμο.

Τα παιδιά μας τα μεγαλώνουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και θέλουμε να τα προφυλάξουμε από το κακό και την κακία… πρέπει όμως να τα κρατήσουμε μακριά από τις δυσκολίες των συνανθρώπων μας και σε ποιο βαθμό;… Ερωτήματα που με προβληματίζουν καθώς μεγαλώνουν και τα δικά μου παιδιά. Θεωρώ πως, όσο περνούν τα χρόνια, είναι συνετό να ενημερώνονται από εμάς για τα γεγονότα που συμβαίνουν στον πλανήτη μας, να μην μένουν απαθή , να αποκτούν “αντισώματα” για να βγουν έτοιμα στην ζωή.

.

Ποιος φταίει για τα δεινά;

Εδώ έγκειται η τραγωδία της εποχής μας: από τη μια μεριά η ανθρωπότητα καταλογίζει ευθύνες στον Θεό για τα κακά που μαστίζουν τον κόσμο και από την άλλη ο χριστιανός ξεκινά να γνωρίσει τον Θεό, θέλοντας να βγάλει ο ίδιος απόφαση για το αν τελικά το φταίξιμο ανήκει σ’ Εκείνον ή στην καρδιά των ανθρώπων….

 

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΣΑΧΑΡΩΦ

Δεν φτάνει μόνο να βγαίνει η προσευχή από τα χείλη μας. Έχει πολύ μεγάλη σημασία να αγαπάμε Εκείνον που επικαλούμαστε.

Όμως την αγάπη αυτή δεν μπορούμε να την νοιώσουμε, αν επαναλαμβάνουμε μηχανικά την προσευχή ή έστω αν αυτοσυγκεντρωνόμαστε. Αν δεν αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις να φυλάσσουμε τις εντολές του Κυρίου, τότε επικαλούμαστε το όνομά Του επί ματαίω. Όμως ο Θεός μας λέει ξεκάθαρα ότι δεν πρέπει να προφέρουμε το όνομά Του χωρίς να υπάρχει σοβαρός λόγος (Εξ. 20,7). Γι’ αυτό όταν επικαλούμαστε το όνομα του Κυρίου, πρέπει να έχουμε επίγνωση όχι μόνο της παρουσίας του ζώντος Θεού, αλλά και της αληθινής σοφίας Του.

«Στις ταραγμένες ημέρες μας…»

(γέροντας Ραφαήλ Νόϊκα)

.

-Ὁ χρόνος μας τρέχει γρήγορα, ἔχουμε ὀλίγο χρόνο γιά προσευχή καί εἶναι πολλοί οἱ πειρασμοί πού μᾶς κυκλώνουν ἀπό παντοῦ. Ἡ προσευχή δέν παραμένει πολύ καιρό στά χείλη μας καί  εἶναι ὀλίγες οἱ πιθανότητες νά μπει στήν καρδιά. Πῶς νά ἐπαυξήσουμε τόν χρόνο τῆς προσευχῆς μας καί τί θά κάνουμε γιά ν᾿ ἁγιασθοῦμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, ὅπως λέγη ὁ ἅγιος Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ;

.

-…Στίς ταραγμένες ἡμέρες μας εἶναι πάρα πολύ δύσκολο νά ἀρνηθῆς τόν κόσμο στόν ὁποῖο ζῆς, διότι ὅλη ἡ καλλιέργεια τῆς σιωπῆς καί τῆς ἡσυχίας, στήν ὁποία προσπαθοῦμε ν᾿ ἀκούσωμε τήν φωνή τοῦ Θεοῦ μυστικά μέσα στίς καρδιές μας, εἶναι λόγος χωρίς λόγο, χωρίς φωνή· τό Πνεῦμα κράζει χωρίς φωνή στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου.

Δέν ἠμποροῦμε ν᾿ ἀκούσωμε ὅμως ἐξ αἰτίας τῆς ζαλισμένης ζωῆς μας, διότι τό κάθε τι πρέπει νά γίνη γρήγορα, ὅλα πρέπει νά τελειώνουν, πρίν ἀκόμη καί ν᾿ ἀρχίσουν.

.

“Άσπιλε Παρθένε Θεοτόκε, πες σε μας, τα παιδιά σου, πώς αγαπούσες τον Υιό Σου και Θεό, όταν ζούσες στη γη;…”

από τα γραπτά του οσίου Σιλουανού του Αθωνίτου

Άσπιλε Παρθένε Θεοτόκε, πες σε μας, τα παιδιά σου, πώς αγαπούσες τον Υιό Σου και Θεό, όταν ζούσες στη γη; Πώς χαιρόταν το πνεύμα Σου για τον Θεό καίιΣωτήρα Σου; Πώς αντίκρυζες τήν ομορφιά του προσώπου Του; Πώς σκεπτόσουν ότι Αυτός είναι Εκείνος, που Τον διακονούν με φόβο και αγάπη όλες οι δυνάμεις των ουρανών;

 
Πες μας, τι ένιωθε ή ψυχή σου, όταν κρατούσες στα χέρια σου το Θαυμαστό Νήπιο; Πώς Το ανέθρεψες; Πώς πονούσε η ψυχή Σου, όταν μαζί με τον Ιωσήφ Τον αναζητούσες τρεις ήμερες στην Ιερουσαλήμ; Τι αγωνία έζησες, όταν ο Κύριος παραδόθηκε στη σταύρωση και πέθανε στο Σταυρό;

 

Αγάπη συνεπάγεται θλίψη (για την Παναγία μας…)

από τα γραπτά του αγίου Σιλουανού του Αθωνίτου

Η Παναγία μας , πόνεσε πιο πολύ απ΄ όλες τις γυναίκες , πιο πολύ απ΄ όλες τις μανάδες του κόσμου, γιατί κανένα δεν έβλαψε , σε κανένα δεν έκανε κακό κι΄ όμως  Της έκαναν το μεγαλύτερο κακό όλης της οικουμένης.

Σταύρωσαν Τον Υιό Της .

Και αντικρύζοντάς Τον πάνω Στο Σταυρό , πόνεσε τόσο η καρδιά της …

Γι΄ αυτό μπόρει να καταλάβει την κάθε πονεμένη ύπαρξη , και συμπάσχει με τον κάθε άνθρωπο που πονά, γιατί ακριβώς , ξέρει τι πάει να πει ” πόνος “.

Η σχέση των παιδιών με τη Θεοτόκο

ένα πολύ όμορφο κείμενο για την δημιουργία ισχυρού δεσμού και επικοινωνίας των παιδιών με την Παναγίας μας, από τα πρώτα τους χρόνια

 

«Η Μητέρα του Θεού είναι η χαρά μας και, ως συνάνθρωπος, είναι κοντά σε μας γιατί έχουμε την ίδια φύση, και κάθε χριστιανική ψυχή στρέφεται προς Αυτήν μέ αγάπη» (Άγιος Σιλουανός). Και Αυτήν, όπως τόν Κύριο, τήν αντιλαμβανόμαστε εύκολα ως συγκεκριμένο πρόσωπο. Η αγάπη της Μητέρας του Χρίστου μας οδηγεί προς τόν Υιόν της.

Δεν υπάρχει τίποτε κακό στην προσωπική αγάπη η οποία ξεκινάει ως παιδική στοργή. Η καρδιά του παιδιού τοποθετείται στη σωστή κατεύθυνση, και η καρδιά είναι αυτή που θα προσανατολίσει τον άνθρωπο στην Αλήθεια. Αυτό συνήθως δεν αλλάζει, ακόμη και όταν ένα παιδί μεγαλύτερης ηλικίας κλονίζεται διανοητικά λόγω πνευματικών αμφιβολιών. Μήπως τα ενήλικα μυαλά μας δεν κλονίζονται ποτέ από αμφιβολίες για τη Θεία Πρόνοια;

.

ΜΝΗΜΗ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΤΟΥ ESSEX (11 Ιουλίου 1993)

ΕΥΛΑΒΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ

(Σήμερα συμπληρώνονται 21 χρόνια από την οσιακή κοίμηση του Γέροντα Σωφρονίου. Εκοιμήθη ακριβώς ένα χρόνο πριν το Γ. Παΐσιο. Παραθέτουμε ένα μικρό άρθρο εις μνημόσυνον της αγίας ψυχής του και της μεγάλης προσφοράς του στο λαό του Θεού.Τα βιβλία που έχει συγγράψει είναι πολύ αγαπητά στους πιστούς ,αλλά οδηγούν κοντά στο Θεό και αλλοδόξους. )

Υπάρχουν άνθρωποι που ζωντάνεψαν, με τη ζωή και τη διδασκαλία τους, τη θεολογία της Εκκλησίας όπως την έζησαν και την δίδαξαν οι μεγάλοι Πατέρες. Ένας τέτοιος ήταν ο αρχιμανδρίτης Σωφρόνιος Ζαχάρωφ, ο γνωστός ως Γέροντας Σωφρόνιος του Essex.

Κοντά στον άγιο Σιλουανό τον Αγιορείτη, γνώρισε εμπειρικά τον πνευματικό αγώνα, τη χάρη και την ευλογία να είσαι παιδί του Θεού που, ως παιδί Του, το παιδαγωγεί και του αποκαλύπτει τον εαυτό Του. Ο λόγος του Χριστού προς τον άγιο Σιλουανό «κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι» θα γίνει, δια μέσου του Γέροντος Σωφρονίου, λόγος προς το σύγχρονο άνθρωπο που θλίβεται, συντρίβεται και διαλύεται από τα ποικίλα και οδυνηρά προβλήματα. Θα γίνει λόγος ελπίδας και δύναμης ώστε, η «τεθλιμμένη του βίου οδός» να έχει νόημα.

συνεχίστε την ανάγνωση πατώντας ΕΔΩ

Πώς να σταυρώνουμε με αγιασμένο λάδι τους αρρώστους

(αναφέρεται στο αγιασμένο λάδι του Ευχελαίου)

.

“Χαίρομαι που το μάγουλό σου είναι καλύτερα. Να το αλείφεις με το λάδι εκείνο που έχεις τώρα.. Αυτό γίνεται ως εξής:

Να παίρνεις στην άκρη του δαχτύλου σου λάδι, να σχηματίζεις με αυτό σε αυτό στο άρρωστο μέλος και να λες:

“Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος…

Κύριε, θεράπευσε τις ψυχικές και σωματικές ασθένειές μου και σώσε με, με όποιον τρόπο Εσύ γνωρίζεις”.

“Τα παιδιά μας έγιναν ανίκανα για την πίστη εξ αιτίας των γονέων” (Γέροντας Σωφρόνιος).

(ένα κείμενο που ίσως θεωρηθεί λίγο δύσκολο, όμως αξίζει να διαβαστεί και να γίνει κατανοητό γιατί ερμηνεύει όλη την απιστία της εποχής μας, που ξεκινάει από την σύλληψη ακόμα των παιδιών…)

Πώς ή γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; (Γέροντας Σωφρόνιος Αγιορείτης – Έσσεξ)

Αν μιλάμε για τη μεγάλη σπουδαιότητα της γυναίκας, τότε οι ίδιες οι γυναίκες οφείλουν να δικαιώσουν την σπουδαιότητά τους αυτή. Να δικαιώσουν τον εαυτό τους σε όλα τα επίπεδα ζωής της ανθρωπότητας. Το ουσιαστικότερο όμως έργο, το σπουδαιότερο λειτούργημά τους είναι η μητρότητα.: “Και εκάλεσεν Αδάμ το όνομα της γυναικός αυτού Ζωή, ότι αύτη μήτηρ πάντων των ζώντων” (Γένεσις,3,20).

Για να ανυψώσουν τον κόσμο οι γυναίκες πρέπει να φέρνουν στον κόσμο παιδιά με τον τρόπο που μας διδάσκει ο λόγος του Θεού.Υπάρχουν όμως δύο είδη γέννησης: το ένα κατά σάρκα, το άλλο κατά πνεύμα. Ο Χριστός είπε στο Νικόδημο: ¨Το γεγενημένον εκ της σαρκός σαρξ εστί, το δε γεγενημένον εκ του Πνεύματος πεύμα εστί. Μη θαυμάσης ότι είπον σοι, δει ημάς γεννηθήναι Άνωθεν”.

Επειδή οι γυναίκες της εποχής μας έχασαν την υψηλή αυτή συνείδηση, άρχισαν να γεννούν προπαντός κατά σάρκα. Τα παιδιά μας έγιναν ανίκανα για την πίστη. Συχνά αδυνατούν να πιστέψουν ότι είναι εικόνα του Αιωνίου Θεού. Η μεγαλύτερη αμαρτία στις ήμερες μας έγκειται στο ότι οι άνθρωποι βυθίστηκαν στην απόγνωση και δεν πιστεύουν πια στην Ανάσταση.

 Συνέχεια

Η νηστεία και τα παιδιά: η άποψη της επιστήμης και της Ορθόδοξης Πίστης (μέρος 3ο)

Μπορείτε να διαβάσετε το 1ο μέρος πατώντας εδώ- το 2ο μέρος εδώ

(παραθέτουμε το παρακάτω κείμενο της αδελφής Μαγδαληνής, μοναχής της Ι.Μονής Τιμίου Προδρόμου του Έσσεξ στην Αγγλία, πνευματικής θυγατέρας του Γέροντος  Σωφρονίου Σαχάρωφ. Μέσα από την πολυετή εμπειρία της που αποκόμισε από την επικοινωνία της με τα παιδιά στα κατηχητικά μαθήματα και στις συζητήσεις της με τα παιδιά που επισκέπτονται την Μονή, μεταφέρει αξιόλογες σκέψεις για την νηστεία, βλέποντάς την και από την οπτική πλευρά του παιδιού.)

H ανθρώπινη ζωή συμπεριλαμβάνει τόσο το σώμα όσο και την ψυχή. Σωτηρία σημαίνει ότι το σώμα και η ψυχή μας έχουν γίνει όμοια με το ανθρώπινο σώμα και την ψυχή του Χριστού. Ταπεινώνουμε το σώμα μας για να το ελευθερώσουμε από τα πάθη ώστε να μπορέσει  να γίνει ναός του Αγίου Πνεύματος.

Ακόμα και τα παιδιά πολεμούνται από σωματικά πάθη ου χρειάζεται να δαμαστούν. ( «εκ νεότητός μου πολλά πολεμεί με πάθη…»). Ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς τρώνε, κινούνται και εκδηλώνουν τα συναισθήματα τους , τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά, θα είναι η ισχυρότερη επίδραση στην συμπεριφορά των παιδιών. Πρέπει να βλέπουν την προσπάθεια των γονέων να αντισταθούν στην απληστία, στην σπατάλη και στις οργισμένες χειρονομίες. Πρέπει να βλέπουν εκδηλώσεις στοργής στο σπίτι, όχι όμως ασελγή συμπεριφορά ή «ακατάλληλες στιγμές» των ενηλίκων. Πολλά θα μάθουν από την απαθή στάση των γονιών στις ακούσιες

 

“Ακόμη και οι καλύτερες από κάθε πλευρά διαθέσεις μπορούν, όπως έδειξε η πείρα, να οδηγήσουν κάποτε σε παρεξηγήσεις, και μάλιστα σοβαρές….”

Στη ζωή υπάρχει πάντοτε κάτι το “απροσδόκητο”

(Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ)

 

[…].Νομίζω ότι αυτό σου δόθηκε όχι με μικρό τίμημα. Χάρις όμως σε αυτό διασαφηνίστηκαν σ’ εμένα πολλά, όχι μόνο για τη δική μας προσωπική περίπτωση, αλλά και γενικά διανοίχτηκε σε μένα το παράλογο των ανθρώπινων διαπροσωπικών σχέσεων. Εξαιτίας της ελευθερίας του ανθρώπου, η αντίδραση κάθε προσώπου στο ένα ή στο άλλο φαινόμενο είναι απρόβλεπτη.

Στη ζωή υπάρχει πάντοτε κάτι το “απροσδόκητο”, το μη προβλεπόμενο, που δεν υπόκειται σε κανέναν υπολογισμό. Ακόμη και οι καλύτερες από κάθε πλευρά διαθέσεις μπορούν, όπως έδειξε η πείρα, να οδηγήσουν κάποτε σε παρεξηγήσεις, και μάλιστα σοβαρές.