Το “αλητόπαιδο του Θεού”- ο όσιος Πορφύριος

(στιγμιότυπα από τη ζωή του αγίου Πορφυρίου, ειδικά για μαθητές)

Καθόταν σ΄ένα πάγκο στο αριστερό μέρος του καραβιού της γραμμής Πειραιάς-Θεσσαλονίκη-‘Άγιον Όρος. Κοίταζε το πέλαγος, τους γλάρους, τά  κύματα το αγόρι με τά  μπαλωμένα ρούχα.

Οι ναύτες του ζήτησαν εισιτήριο. Δέν είχε. Τον μάλωσαν. Εφτασε μεσημέρι. Στο κατάστρωμα  είχαν καθίσει παρέες και έτρωγαν. Μιά κυρία πλησιάζει το χωριατόπαιδο καί του προσφέρει ένα κομμάτι ψωμί καί πάνω μαριδούλες τηγανητές. Γυρίζοντας λέει σχεδόν δυνατά:

-Τέτοια παιδιά, άλητόπαιδα, δεν πρέπει να τα κοιτάζει κανείς… αλλά τι νά κάνουμε…είμαστε καί άνθρωποι!

Το φτωχό αγόρι, όταν άκουσε την λέξη “αλητόπαιδο”, σκέφτηκε:

 

άγιος Πορφύριος : «συλλαβιστὰ διάβαζα τὸ βίο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Καλυβίτου, καὶ θέλοντας νὰ τὸν μιμηθῶ ἔφυγα ἀπὸ τοὺς γονεῖς μου κρυφὰ…»

ο άγιος Ιωάννης ο Καλυβίτης εμνευστής των παιδικών αγώνων και ασκήσεων του σύγχρονου αγίου Πορφυρίου

με αφορμή την μνήμη του αγ. Ιωάννου του Καλυβίτου, θα αναφερθούμε στην επιρροή που είχε ο ο βίος του στον μεγάλο άγιο των ημερών μας , τον άγιο Πορφύριο.

Γράφει ο αγ. Πορφύριος στην Πνευματική του Διαθήκη:

. ..Ἀπὸ μικρὸ παιδὶ ὅλο στὶς ἁμαρτίες ἤμουνα. Καὶ ὅταν μὲ ἔστελνε ἡ μητέρα μου νὰ φυλάω τὰ ζῶα στὸ βουνό, γιατί ὁ πατέρας μου, ἐπειδὴ ἤμασταν πτωχοὶ εἶχε πάει στὴν Ἀμερική, γιὰ νὰ ἐργαστεῖ στὴ διώρυγα τοῦ Παναμᾶ γιὰ ἐμᾶς τὰ παιδιά του, ἐκεῖ ποὺ ἔβοσκα τὰ ζῶα, συλλαβιστὰ διάβαζα τὸ βίο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Καλυβίτου καὶ

Ἐκδήλωση γιὰ τὸν Ἅγιο Πορφύριο στὴν Θεσσαλονίκη

Τὴν Κυριακὴ 19 Ἰανουαρίου καὶ ὥρα 6 μ.μ θὰ πραγματοποιηθεῖ στὴν αἴθουσα τελετῶν τοῦ Πανεπιστημίου Μακεδονίας ἐκδήλωση γιὰ τὸν Ἅγιο Πορφύριο τὸν Καυσοκαλυβίτη. Κεντρικὸς ὁμιλητῆς θὰ εἶναι ὁ ὁμότιμος καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν κ. Γεώργιος Κρουσταλλάκης, ὁ ὁποῖος θὰ ἀναπτύξει πτυχὲς ἀπὸ τὴν ζωὴ τοῦ

2 Δεκεμβρίου: μνήμη του οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου – ο θαυμαστός βίος του αγίου των ημερών μας

για τον αγαπημένο μας παππούλη, τον άγιο των ημερών μας, τον Όσιο Πορφύριο, που οι διδαχές του μας στηρίζουν και μας καθοδηγούν, τα θαύματά του μας ζωογονούν και οι πρεσβείες του μας στηρίζουν και μας σκεπάζουν ,ένα μικρό δοξολογικό αφιέρωμα…

Ο Βίος του-φωτο-βίντεο-συμβουλές κ.α.

Παιδικά χρόνια

Ο μακαριστός Γέροντας Πορφύριος γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1906 στο χωριό Άγιος Ιωάννης Καρυστίας Ευβοίας, που είναι κοντά στο Αλιβέρι. Οι γονείς του ήσαν πτωχοί, αλλ’ ευσεβείς γεωργοί. Ο πατέρας του

Άγιε Πορφύριε πρέσβευε υπέρ ημών!- σήμερα (27-11-2013) έγινε η επίσημη αγιοκατάταξη του Γ.Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου

ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟ ME THN ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥ ΔΙΑΘΗΚΗ ,ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΤΟΥ

Ηχούν χαρμόσυνα οι καμπάνες για την αγιοκατάταξη του Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη.

.

Η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, προχώρησε στην αγιοκατάταξη του Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη.

Σε πολλές ενορίες οι καμπάνες χτυπούν χαρμόσυνα και η ορθοδοξία γιορτάζει την ένταξη ενός ακόμα μεγάλου και σύγχρονου Αγίου στο αγιολόγιο της.Ο γέροντας Πορφύριος ήταν ήδη άγιος στις καρδιές όλων όσων τον γνώρισαν αλλά και σε όλων των Ορθόδοξων

“Κάθε μέρα νέα σειρά, νέα διάθεση, ενθουσιασμός και αγάπη στα παιδιά!” ( γ. Πορφύριος)

“Εκείνο που σώζει και φτιάχνει καλά παιδιά είναι η ζωή των γονέων μέσα στο σπίτι. Οι γονείς πρέπει να δοθούνε στην αγάπη του Θεού. Πρέπει να γίνουν άγιοι κοντά στα παιδιά με την πραότητά τους, την υπομονή τους, την αγάπη τους.

Να βάζουνε κάθε μέρα νέα σειρά, νέα διάθεση, ενθουσιασμό κι αγάπη στα παιδιά. Και η χαρά που θα τους έλθει, η αγιοσύνη που θα τους έχει επισκεφθεί, θα εξακοντίσει στα παιδιά την χάρη.

Μαθήματα αγωγής από τον Γέροντα Πορφύριο- μέσα από τρία χαρακτηριστικά παραδείγματα «δύσκολων» παιδιών

Η υπερπροστασία αφήνει ανώριμα τα παιδιά

η φωτο από εδώ

Ένα άλλο πάλι, που βλάπτει τα παιδιά, είναι η υπερπροστασία, δηλαδή η υπερβολική φροντίδα, η υπερβολική αγωνία κι άγχος των γονέων. Ακούστε ένα περιστατικό.

1.Μια μητέρα μου παραπονιόταν ότι το παιδί της, πέντε χρονών, δεν υπάκουε. Της έλεγα, «εσύ φταίεις», αλλά δεν το καταλάβαινε. Κάποια φορά επήγαμε με την μητέρα αυτήν ένα περίπατο στη θάλασσα με τ’ αυτοκίνητο της. Είχε μαζί της και το

Μην απελπίζεσαι.’Εχει ο Θεός! (γ.Πορφύριος)

Εκεί που απελπίζεσαι ο Θεός σε… βοηθά!

 Δυσκολίες, πειρασμοί και απελπισία…

Να ξέρεις, παιδί μου, ότι ο πονηρός όταν δεν μπορεί να μας νικήσει εσωτερικά, τότε μας κάνει αυτές τις εξωτερικές επιθέσεις με διάφορα συμβάντα, που επιτρέπει ο Θεός, για να μας φοβίσει.

Ψυχίατρος ή πνευματικός;τι συμβουλεύουν οι Γέροντες Πορφύριος και Παΐσιος

Για να θεραπευθούν τα διάφορα ψυχικά-ψυχολογικά νοσήματα, θα πρέπει να απομακρυνθούν τα πνευματικά τους αίτια, που είναι τα πάθη (με κυρίαρχο τον εγωισμό) καθώς και οι δαίμονες με τις ενέργειές τους.

«Τι θα πει άγχος, νεύρα, ψυχασθένειες;» ερωτούσε ο π. Πορφύριος.Και απαντούσε: «Εγώ πιστεύω ότι υπάρχει διάβολος σ’όλα αυτά. Δεν υποτασσόμεθα στον Χριστό με αγάπη. Μπαίνει ο διάβολος και μας ανακατεύει»[1].

Αυτά βέβαια (τα πάθη και οι δαίμονες)δεν απομακρύνονται με χάπια ούτε με ηλεκτροσόκ,αλλά με το μυστήριο της Γενικής Εξομολόγησης.Ο άνθρωπος θα πρέπει να εξομολογηθεί με ειλικρίνεια τα αμαρτήματα όλης του της ζωής, τα κύρια γεγονότα που την σημάδεψαν, καθώς και το πως εκείνος

Οι ομορφιές της φύσεως είναι οι μικρές αγάπες που μας οδηγούν στη μεγάλη Αγάπη, τον Χριστό (Γέροντος Πορφυρίου)

( o γ.Πορφύριος ,με την ευαίσθητη και ποιητική ψυχή του, μιλάει για τις ομορφιές της φύσης και πώς να τις χαιρόμαστε)

Να χαίρεσθε όσα μας περιβάλλουν. Όλα μας διδάσκουν και μας οδηγούν στον Θεό. Όλα γύρω μας είναι σταλαγματιές της αγάπης του Θεού. Και τα έμψυχα και τα άψυχα και τα φυτά και τα ζώα και τα πουλιά και τα βουνά και η θάλασσα και το ηλιοβασίλεμα και ο έναστρος ουρανός. Είναι οι μικρές αγάπες, μέσα απ’ τις οποίες φθάνομε στη μεγάλη Αγάπη, τον Χριστό. Τα λουλούδια, για παράδειγμα, έχουν την χάρη τους, μας διδάσκουν με το άρωμά τους, με το μεγαλείο τους. Μας μιλούν για την αγάπη του Θεού. Σκορπούν το άρωμά τους, την ομορφιά τους σε αμαρτωλούς και δικαίους.

Για να γίνει κανείς Χριστιανός, πρέπει να έχει ποιητική ψυχή, πρέπει να γίνει ποιητής. «Χοντρές» ψυχές κοντά Του ο Χριστός δεν θέλει. Ο Χριστιανός, έστω και μόνο όταν αγαπάει, είναι ποιητής, είναι μες στην ποίηση. Την αγάπη ποιητικές καρδιές την ενστερνίζονται, τη βάζουν μέσα στην καρδιά τους, την αγκαλιάζουν, την νιώθουν βαθιά.

Όταν τα παιδιά βρίσκονται στην ΕΦΗΒΕΙΑ-(συμβουλές Γ.Πορφύριου)

(όταν τα παιδιά μας μπαίνουν στην εφηβεία, τα πράγματα δυσκολεύουν…ας δούμε τι συμβουλεύει στους γονείς με πολλή αγάπη και κατανόηση ο Γ. Πορφύριος για τη δύσκολη αυτή περίοδο. Με τις ευχές του και τη βοήθεια του Θεού ας την περάσουμε όσο πιο ανώδυνα γίνεται…momyοf6)

“Έρχονται γονείς και ζητᾶνε νά τούς βοηθήσω μέ τίς προσευχές μου, γιά νά σώσουν τα παιδιά τους. Ὅμως, ὅταν τούς ρωτῶ ἐσεῖς τί κάνατε, ἤ τί κάνετε τώρα, γιά νά βοηθήσετε αὐτά τά δυστυχισμένα πλάσματα, μοῦ ἀπαντοῦν, σχεδόν, στερεότυπα, ὅτι δέν μποροῦσαν νά κάνουν τίποτα, γιατί ξέφυγαν ἀπό τόν ἔλεγχό τους, γιατί ἦταν ἔφηβοι! 

Ἔ! Ἑπόμενο ἦταν. Ἀφοῦ ἀφήσατε ὅλα τά παιδικά χρόνια ἀνεκμετάλλευτα καί περιμένατε νά ἔλθει ἡ ἥβη, γιά νά ἀσχοληθεῖτε μέ τά παιδιά σας, ἀσφαλῶς αὐτά τα ἀποτελέσματα, θά εἴχατε καί θά πρέπει νά περιμένετε καί χειρότερα. Τό παιδί εἶναι σάν τό ζυμάρι….”

“Νά πῶς συμβούλευε τούς γονεῖς γιά τήν διαπαιδαγώγηση τῶν παιδιῶν: «Δέν πρέπει νά πολεμᾶτε τά παιδιά σας, ἀλλά τό σατανᾶ πού πολεμᾶ τά παιδιά σας. Νά τούς λέτε λίγα λόγια καί νά κάνετε πολλή προσευχή.

ΜΗΤΕΡΑ: Αφιέρωμα στη γιορτή της… (Μέρος 2ο)

 Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ ΣΤΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ

ΛΟΓΟΙ ΓΕΡΟΝΤΩΝ

Γέροντας Πορφύριος:

“Οι μητέρες να το νιώθουν πόσο τις τίμησε ο Θεός που τις αξίωσε να γίνουν μητέρες.  Από τη στιγμή που φέρουν μέσα τους το συλληφθέν έμβρυο, έχουν μια δεύτερη ζωή.