– Γέροντα, νὰ µᾶς λέγατε κάτι ἀπὸ τὸ προσκυνηµά σας στὴν Παναγία τῆς Τήνου.
– Τί νὰ πῶ; Μιὰ τόσο µικρὴ εἰκόνα κι ἔχει τόση Χάρη! Δὲν μποροῦσα νὰ ξεκολλήσω ἀπὸ κοντά της. Παραµέρισα λίγο, γιὰ νὰ µὴν ἐµποδίζω τοὺς ἄλλους ποὺ ἤθελαν νὰ προσκυνήσουν.
*********
– Μερικοί, Γέροντα,σκανδαλίζονται ἀπὸ τὰ πολλὰ ἀφιερώµατα ποὺ ἔχουν οἱ θαυµατουργὲς εἰκόνες τῆς Παναγίας.
– Γέροντα, ποιά εἰκόνα τῆς Παναγίας τὴν ἀποδίδει περισσότερο;
– Ἡ Παναγία ἡ Ἱεροσολυµίτισσα. Μία φορὰ τὴν εἶδα ἐκεῖ στὸ Καλύβι, στὴν Παναγούδα … Ἄν σοῦ τὸ πῶ, σὲ πόσους θὰ τὸ πῆς;
– Σὲ κανέναν, Γέροντα.
– Λοιπόν, εἶδα σὲ ὄραµα ὅτι θὰ πήγαινα µακρινὸ ταξίδι καὶ ἔπρεπε νὰ ἑτοιµάσω τὰ χαρτιά µου, διαβατήριο, συνάλλαγµα κ.λπ., ἀλλὰ οἱ ὑπάλληλοι δὲν µοῦ ἔκαναν τὰ χαρτιά. Ἐκεῖ ἦταν πολλοὶ ἄνθρωποι, ὅµως δὲν ὑπῆρχε κανεὶς νὰ µὲ βοηθήση. «Ποιός θὰ µὲ βοηθήση; λέω. Μὰ δὲν βρίσκεται κανένας, γιὰ νὰ ἐνδιαφερθῆ;». Εἶχα µιὰ ἀγωνία!…
Οταν το Βυζάντιο ψυχορραγούσε, οί Τούρκοι γιά οκτώ μήνες πολιόρκησαν τήν Έδεσσα κι ενώ άποκαρδιωμένοι ετοιμάζονταν νά αποχωρήσουν, ό πρόκριτος Κέλλ Πέτρος, κασσιδιάρης Πέτρος, πληρωμένος αδρά, τους άνοιξε τήν πύλη πού είχε αναλάβει νά υπερασπιστεί κι έτσι τόν Δεκέμβριο του 1375 κατέλαβαν τήν πόλη.
Ο προδότης αφού άλλαξοπίστησε, θέλησε νά προσφέρει δώρο στον πορθητή στρατηγό καί τή σεμνή πανέμορφη κόρη του Παρθένα, «τό πανευώδες τής παρθενίας άλάβαστρον» κατά τόν Συναξαριστή. πού όμως περήφανα αντέδρασε δηλώντας πώς προτίμα να πεθάνει χριστιανή, παρά νά ζήσει ατιμασμένη καί άρνησίθρησκη.
Όργισμένος τότε ό Κελλ Πέτρος, άφού τήν ξυλοκόπησε, τήν παρέδωσε σέ Τούρκους δήμιους, πού τή σύρανε θεόγυμνη στους παγωμένους δρὀμους και έπειτα την έθαψαν ζωντανή στον λόφο Κις Τεπέ-λόφος Παρθένας , στα ΝΔ της Έδεσσας.
Η εκκλησία γιορτάζει την μνήμη της στις 9 Ιανουαρίου
7 Ιουνίου: Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ημῶν Παναγῆ τοῦ Μπασιᾶ, ἐκ Ληξουρίου Κεφαλληνίας.
῾Ο ῞Οσιος Παναγῆς ὁ Μπασιᾶς ἐγεννήθηκε στό Ληξούρι τῆς Κεφαλληνίας, τό 1801, καί ἦταν υἱός εὐσεβῶν καί ἐπιφανῶν γονέων, τοῦ Μιχαήλ Τυπάλδου – Μπασιᾶ καί τῆς Ρεγγίνας Δελλαπόρτα. ῎Εμαθε ἰταλικά, γαλλικά, λατινικά καί καταρτίσθηκε στή φιλοσοφία καί τή θεολογία. Μικρός ἀκόμα χειροθετεῖται ἀναγνώστης καί στήν ἀρχή τῆς σταδιοδρομίας του διορίζεται γραμματοδιδάσκαλος καί ἐξασκεῖ τό λειτούργημα τοῦ διδασκάλου, ἀλλά ἐμπνεόμενος ἀπό τά ριζοσπαστικά κηρύγματα τῶν Κοσμᾶ Φλαμιάτου καί Εὐσεβίου Πανᾶ, ἐκκλησιαστικῶν ἀναστημάτων τῆς ἐποχῆς, οἱ ὁποῖοι ὑπεράσπιζαν ὅτι οἱ ῎Αγγλοι (κυρίαρχοι τῆς ῾Επτανήσου) προστάτες, οὐσιαστικά τύραννοι, ἐπιβουλεύονται τό ὀρθόδοξο φρόνημα τῶν κατοίκων, ἀφήνει τό δημόσιο σχολεῖο καί παραδίδει μαθήματα κατ οἶκον συνεχίζοντας τήν ἀποστολή του.
(με αφορμή την Κυριακή της Ορθοδοξίας , όπου τιμάμε την αναστήλωση των εικόνων)
Πόση ευλάβεια πρέπει να έχουμε στις εικόνες!
Ένας μοναχός ετοίμασε μία εικόνα του Αγίου Νικολάου, για να την δώσει ευλογία σε κάποιον. Την τύλιξε με καλό χαρτί και την έβαλε σε ένα ντουλάπι, μέχρι να την δώσει. Αλλά χωρίς να τα προσέξει, την έβαλε ανάποδα. Σε λίγο άρχισε να ακούγεται μέσα στο δωμάτιο ένας κρότος. Κοίταζε ο μοναχός από δω, αποκεί, να δει από πού ερχόταν αυτός ο κρότος. Που να πάει ο νούς του ότι ερχόταν από το ντουλάπι! Ο κρότος συνέχιζε για αρκετή ώρα, «τακ-τακ-τακ-»· δεν τον άφηνε να ησυχάσει. Τελικά όταν πήγε κοντά στο ντουλάπι, κατάλαβε ότι ο κρότος έβγαινε από εκεί. Το ανοίγει και βλέπει ότι ο κρότος έβγαινε από την εικόνα. «Τι να έχει η εικόνα; λέει· για να δώ». Μόλις την ξετύλιξε, είδε πως ήταν ανάποδα. Την έστησε όρθια και αμέσως σταμάτησε ο κρότος.
Ο ευλαβής ιδιαίτερα ευλαβείται τις εικόνες. Και όταν λέμε «ευλαβείται τις εικόνες», εννοούμε ότι ευλαβείται το εικονιζόμενο πρόσωπο. Όταν έχει κανείς μια φωτογραφία του πατέρα του, της μάνας του, του παππού του, της γιαγιάς του, του αδελφού του, δεν μπορεί να την σχίσει ή να την πατήσει, πόσο Συνέχεια
οι αγίες παρθενομάρτυρες: Αδαμαντίνη, Αθηνά, Ακριβή, Αντιγόνη, Αριβοία, Ασπασία, Αφροδίτη, Διόνη, Δωδώνη, Ελπινίκη, Ερασμία, Ερατώ, Ερμηνεία, Ευτέρπη, Θάλεια, Θεανώ, Θεανόη, Θεόνυμφη, Θεοφάνη, Καλλιρρόη, Καλλίστη, Κλειώ, Κλεονίκη, Κλεοπάτρα, Κοραλλία, Λάμπρω, Μαργαρίτα, Μαριάνθη, Μελπομένη, Μόσχω, Ουρανία, Πανδώρα, Πηνελόπη, Πολύμνια, Πολυνίκη, Σαπφώ, Τερψιχόρη, Τρωάς, Χάϊδω και Χαρίκλεια
Αναλυτική Βιογραφία και ονόματα
Ο Αμμούν ή Άμμων ήταν Διάκονος στην Άδριανούπολη της Θράκης και διδάσκαλος 40 ασκητριών παρθένων. Αυτόν λοιπόν, ο ηγεμόνας της Αδριανούπολης, Βάβδος, επειδή δε δεχόταν να θυσιάσει στα είδωλα, παρέπεμψε μαζί με τις 40 μαθήτριές του στον Λικίνιο, τον άρχοντα της Οράκης. Αυτός, αφού τις βασάνισε σκληρά, τις μεν πρώτες δέκα έκαψε ζωντανές, τις δε επόμενες οκτώ αποκεφάλισε, τις επόμενες δέκα σκότωσε με ξίφος, αφού τις χτύπησε στο στόμα και την καρδιά και τις υπόλοιπες δώδεκα θανάτωσε με μαχαίρια και πυρακτωμένα σίδερα στο στόμα. Τον δε Άμμούν θανάτωσε, αφού του έβαλε Συνέχεια
… και για παιδιά
*διήγηση * ερμηνεία της εικόνας *η σημασία της εορτής *ζωγραφιά
ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
Μὲ τὰ φτερὰ τῆς φαντασίας, ἀγαπητοί μου, ἂς πετάξουμε μακριά. Ἂς πᾶμε στὸν ἕκτο αἰῶνα στὴν ἔρημο τοῦ Ἰορδάνου.
* * *
Ζοῦσε ἐκεῖ τότε ἕνας μοναχός, ὁ ἀββᾶς Ζωσιμᾶς. Ζοῦσε εἰρηνικὴ ζωή. Ἀλλὰ κάποτε παρουσιάστηκε ἕνας ἐπικίνδυνος ἐχθρός, ἡ ὑπερηφάνεια. Νόμισε, ὅτι δὲν ὑπάρχει ἄλλος καλύτερος ἀπ᾿ αὐτόν… Ἀκούει ὅμως φωνὴ ποὺ τοῦ λέει· Ψάξε!
Στὸ μοναστήρι ποὺ ζοῦσε ὑπῆρχαν ἅγιες ψυχές. Εἶχαν δὲ τὴ συνήθεια, κάθε χρόνο τὴν Καθαρὰ Δευτέρα μὲ τὴν εὐχὴ τοῦ ἡγουμένου νὰ φεύγουν γιὰ τὴν ἔρημο κ᾿ ἐκεῖ νὰ μένουν μέχρι τὴν παραμονὴ τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων. Τότε πλέον γύριζαν,
«Όταν θα κάνετε την εικόνα μου στο εκκλησάκι μου, να μην γίνει όπως αυτή εδώ, αλλά να κρατώ δυο στέφανα του γάμου». (περισσότερα εδώ)
Στη χρυσή αλυσίδα των αγίων ενδόξων Νεομαρτύρων δεν υπάρχουν μόνο ονόματα ανδρών αλλά και γυναικών, που ομολόγησαν με παρρησία δυνατή την πίστη τους προς τον Κύριό μας Ιησού Χριστό. Μια τέτοια θαρραλέα μορφή είναι και η αγία νεομάρτυς Αργυρή από τη Μικρά Ασία.
Γεννήθηκε στην Προύσα της Βιθυνίας το 1688 από ευσεβείς γονείς, τον Γεώργιο και τη Σωσάνα. Ο Θεός την είχε προικίσει με εξωτερική ωραιότητα συνδυασμένη με φυσική ευγένεια και καλοσύνη. Η μικρή αυτή αγνή κόρη αγαπούσε πολύ τον Θεό. Τον σεβόταν βαθιά και τηρούσε με ακρίβεια τις ευαγγελικές αρετές. Ήταν για πολλούς ένα παράδειγμα φωτεινό.
Όμως ο διάβολος την εφθόνησε. Κάποιος προύχοντας γείτονάς της Μουσουλμάνος τη συμπάθησε. Και προσπαθούσε μάταια με πονηρές προτάσεις και ενοχλήσεις να την αποσπάσει από τη χριστιανική της πίστη και ζωή.
(στην ανάρτηση αυτή συγκεντρώσαμε όλους τους συνδέσμους που οδηγούν σε παλαιότερες αναρτήσεις για τις δύο αγίες )
σημείωση: Η αγία Κυράννα μαρτύρησε στις 28 Φεβρουαρίου του 1751. Στην Όσσα όμως η αγία εορτάζεται στις 8 Ιανουαρίου. Αιτία αυτής της εορτολογικής μετατοπίσεως ίσως είναι το ότι ο εορτασμός της κατά τις 28 Φεβρουαρίου συχνά συνέπιπτε με την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, περίοδο χαρμολύπης, ενώ στις 8 Ιανουαρίου επιπλέον οι κάτοικοι της Όσσας ήταν όλοι συγκεντρωμένοι στο χωριό τους εξαιτίας των εορτών των Χριστουγέννων. (στοιχεία από saint.gr)
Ο βίος και το μαρτύριο της αγίας νεομάρτυρος Κυράννας- η θαυμαστή εύρεση των αγών λειψάνων της
Η Όσσα, ένα χωριό κοντά στον Λαγκαδά Θεσσαλονίκης, είναι ο τόπος που αγία Κυράννα γεννήθηκε, μεγάλωσε, έζησε και έχτισε την προσωπικότητά της, με όλες εκείνες τις αρετές, που οι Ελληνίδες μητέρες μεγάλωναν και γαλουχούσαν τα παιδιά τους στα δύσκολα χρόνια της τουρκοκρατίας. Συνέχεια
26 Φεβρουαρίου: εορτάζει η Αγία Φωτεινή η Μεγαλομάρτυς η Σαμαρείτιδα και η οικογένειά της:
οι πέντε αδελφές της:Αγία Ανατολή-Αγία Φωτώ-Αγία Φωτίς-Αγία Παρασκευή-Αγία Κυριακή
οι δύο γυιοί της:Άγιος Φωτεινός-Άγιος Ιωσής
ο Άγιος Σεβαστιανός ο δούκας
δείτε στην συνέχεια και ένα μεγάλο θαύμα της αγίας Φωτίδος σε αλλόπιστο!
Σύντομο συναξάρι:
Η Αγία Φωτεινή έζησε στα χρόνια του Χριστού. Ήταν Σαμαρίτισσα στην καταγωγή και διέμενε στην πόλη Συχάρ όπου ζούσε ένα έκλυτο βίο. Ο τρόπος ζωής της ήταν γνωστός στους συμπολίτες της και για αυτόν την είχαν στιγματίσει.
.
Εκείνο τον καιρό, ο Ιησούς περνούσε από την Συχάρ και στάθηκε σε ένα πηγάδι για να πιει νερό. Εκεί συναντήθηκε με την Αγία Φωτεινή από την οποία ζήτησε να του δώσει νερό. Τότε οι Ιουδαίοι και οι Σαμαρείτες δεν είχαν επαφές και γι’ αυτό Συνέχεια
(κείμενο του Φώτη Κόντογλου – ηχητικό συναξάρι, τραγούδι κ.α. για τα παιδιά) Συνέχεια
του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου
Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ: Ο Άγιος Χαράλαμπος ήταν ιερέας στη Μαγνησία της Μ. Ασίας. Η ζωή του ήταν μία συνεχὴς υπηρεσία αφοσίωσης στο Χριστὸ και αγάπης προς τον πλησίον.
Όταν το 198 ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Σεπτίμιος Σεβήρος εξαπέλυσε διωγμὸ κατὰ των Χριστιανών, ο έπαρχος Λουκιανὸς έφερε μπροστά του το Χαράλαμπο και τον απείλησε ότι θα τον βασάνιζε πολὺ σκληρά, για να αρνηθεῖ το Χριστό. Ο γέροντας λευίτης χαμογελώντας απάντησε:
«Εμείς οι χριστιανοί, ειμαστε εξοικειωμένοι με τους αγώνες και τους πολέμους. Όπως οι γενναίοι στρατιώτες δεν επιθυμούν τον ήσυχο θάνατο στο κρεβάτι, αλλὰ τον δοξασμένο της μάχης. Σε μένα Συνέχεια
Οκτώ ηµέρες µετά τη γέννηση του µικρού Χριστού, -σύµφωνα µε τα θρησκευτικά έθιµα της εποχής εκείνης- έγινε µία τελετή, στην οποία του δόθηκε το όνοµα Ιησούς, που θα πει «ο Θεός σώζει». Αυτό το όνοµα ζήτησε να δωθεί στο παιδί, ο αρχάγγελος Γαβριήλ, από την Παναγία την ηµέρα του Ευαγγελισµού και τον Ιωσήφ, τον µνηστήρα της, λίγο αργότερα.
Έπειτα από σαράντα ηµέρες, όταν έφτασε ο καιρός του καθαρισµού της µητέρας, έπρεπε σύµφωνα µε το Μωσαϊκό νόµο, να πάνε το παιδί στα Ιεροσόλυµα, στο ναό Συνέχεια
Χρόνια πολλά στους εκπαιδευτικούς και στους μαθητές! Οι Τρεις Ιεράρχες, οι προστάτες των γραμμάτων , να σας ευλογούν!
(ένα αφιέρωμα στους προστάτες της Παιδείας.Δείτε στην συνέχεια: Σε εσένα που ψάχνεις για πρότυπα!ο βίος και οι συμβουλές τους-βίντεο-ζωγραφιές) Συνέχεια
ανάλυση της ευαγγελικής περικοπής (και για τα παιδιά)-φωτογραφίες από την συκομορέα του Ζακχαίου
Λίγο παράξενος ο πρωταγωνιστής της σημερινής περικοπής. Και λίγο αντιφατικός, τουλάχιστον φαινομενικά. Μια προσωπικότητα όμως, που με τη δική της, ιδιαίτερη διαδρομή, αποκαλύπτει στοιχεία διαχρονικά και δρόμους υπέρβασης, δρόμους Συνέχεια
Αντέχουμε... 