Ευχές σε λεχώνα μητέρα και το νεογέννητο βρέφος (Μέρος 3ο)*Ευχή του Σαραντισμού

Η γυναίκα, έπειτα από την κύηση χρειάζεται ένα διάστημα ώστε να επανέλθει και πάλι στην προ του τοκετού κατάσταση. 

Ο σαραντισμός είναι μια πανάρχαια λειτουργική πράξη της εκκλησίας μας.Γίνεται σήμερα ως προτύπωση της Υπαπαντής του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και οι γυναίκες συμβολίζουν την Παναγία, η οποία έφερε στις αγκάλες της τον Υιόν της και τον πρόσφερε στον ναό ως θυσίαν «ευπρόσδεκτη».

Κατά το πρότυπο της  Παναγίας,λοιπόν, η μητέρα  έπειτα από σαράντα ημέρες πηγαίνει το βρέφος στο ναό για δυο λόγους. Πρώτον, για να εισάγει το βρέφος στο ναό, ώστε αυτό να μπορεί στη συνέχεια να βαπτισθεί και να συμμετάσχει στην εν Χριστώ λατρευτική ζωή, και δεύτερον για να καθαρισθεί και αυτή “από πάσης αμαρτίας και από παντός ρύπου…ίνα αξιωθεί ακατακρίτως μετασχείν των αγίων Μυστηρίων”. Με αυτό τον τρόπο εισέρεται στην κανονική εκκλησιαστική ζωή , που λόγω της γέννας στερήθηκε για σαράντα ημέρες.

Όλα αυτά γίνονται προς μίμηση του σαραντισμού του Κυρίου.

.

Ευχές σε λεχώνα μητέρα και το νεογέννητο βρέφος (Μέρος 2ο)*Ευχή της ονοματοδοσίας

*Ευχή της ονοματοδοσίας

 Τι είναι η ονοματοδοσία;

Τι πρέπει να κάνω την 8η ημέρα από  τη γέννηση του παιδιού μου;

Τι ονόματα να δίνουμε στα παιδιά;(αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)

*Ονομαστική γιορτή και γενέθλια

Λίγοι γνωρίζουν ότι υπάρχει ειδική πρόβλεψη από την Εκκλησία ώστε να δίνεται όνομα σε κάθε νεογέννητο την όγδοη ημέρα της ζωής του. Η ονοματοδοσία είναι μια ξεχωριστή διαδικασία, ανεξάρτητη από την Βάπτιση που σκοπό έχει να δώσει στο νέο άνθρωπο μια “ταυτότητα”.

.

(σχόλιο:Στη βάπτιση δεν δίνεται το όνομα. Βαπτίζω δεν σημαίνει δίνω όνομα.Πολλές φορές συμβαίνει να επισκιάζεται η ιερότητα του Μυστηρίου από την αναμονή ανακοίνωσης του ονόματος του παιδιού…)

ΕΥΧΕΣ σε λεχώνα μητέρα και το νεογέννητο βρέφος (Μέρος 1ο)*Εισαγωγή *Ευχή πρώτης ημέρας

*Εισαγωγή

*Ευχή πρώτης ημέρας

  Λίγα  λόγια εισαγωγικά

Η Εκκλησία μας ως φιλόστοργη μητέρα ,αγκαλιάζει ολόκληρη την ζωή του ανθρώπου. Συν-οδοιπορεύει μαζί του από την αρχή της γεννήσεως του, έως την κρίσιμη στιγμή της εξόδου από τον παρόντα κόσμο και της εισόδου του στην όντως ζωή.

 Οι σαράντα ημέρες που επακολουθούν την γέννα, είναι τόσο για το παιδί, όσο και για την μητέρα του, μία όμορφη και πολύπλευρη εμπειρία. Εκείνη είναι ψυχικά ανάστατη ,σωματικά καταβεβλημένη. Οι ανακατατάξεις μέσα της και γύρω της είναι συγκλονιστικές και ριζικές. Το νεογνό, γνωρίζει το φως και συνάμα αποκτά την αίσθηση της εγγύτητας, της αμεσότητας της αφής .

Την κατάσταση αυτή καλείται να περιθάλψει η Εκκλησία με αγάπη κατανόηση και χαρά. Οι ευχές αντιμετωπίζουν τις βαθύτερες ανάγκες τους. Δεν βάζουν ενοχές ή επιτίμια στην λεχώνα αλλά είναι