Γράμμα στα παιδιά της τηλεκπαίδευσης

απο το ιστολόγιο “Οικογένεια- μια γωνιά του Παραδείσου”

 

Αγαπητό μου παιδί

που περνάς πολλές ώρες μπροστά στην οθόνη- είτε εξ ανάγκης, λόγω της τηλεκπαίδευσης, είτε πλέον από συνήθεια, είτε από βαρεμάρα…

Άνοιξε λίγο τα παράθυρο και κοίτα τον ουρανό. Βγες στο μπαλκόνι να αναπνεύσεις λίγο αέρα.

Μπορείς για λίγο να ξεκολλήσεις από την οθόνη σου; Μπορείς για λίγο να αφήσεις το κινητό από το χέρι σου;

Ή μήπως νιώθεις ότι κάτι σου λείπει και σε τραβά και πάλι εκεί πίσω, στην οθόνη που έχει γίνει ζωή σου και σε έχει δέσει με τα δικά της δεσμά;

 

Ο “αντιδραστικός” έφηβος και οι Σαράντα Μάρτυρες

άγιος Γρηγόριος Νύσσης (10 Ιανουαρίου)

( ένα χαριτωμένο περιστατικό που συνέβη κατά την παιδική ηλικία του αγίου Γρηγορίου Νύσσης.Την αταξία αυτή  μας τη διηγείται ο ίδιος. Και τη διηγείται σε ομιλία του με αφορμή τη μνήμη των Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, όχι μόνο επειδή η παιδική του αταξία συνδέεται με την επέτειο αυτή, αλλά και με τον σκοπό να τιμήσει τους Μάρτυρες και να οικοδομήσει το πολυάριθμο ακροατήριό του.)

Η μητέρα του αγίου Γρηγορίου Νύσσης είχε την ευθύνη για τη διοργάνωση της γιορτής.(Συγκεκριμένα η Εμμελία φρόντισε να συγκεντρώσει τα οστά των μαρτύρων σε ειδική θήκη (λάρνακα), να την τοποθετήσει σε έναν ναΐσκο (σηκό), και να εγκαινιάσει «την επί τοις λειψάνοις πανήγυριν την πρώτην»). Με την ευκαιρία αυτή συνέστησε στον νεαρό Γρηγόριο να έρθει μαζί της, για να παρακολουθήσει όσα θα διαδραματιστούν. Φαίνεται ότι ο Γρηγόριος στεκόταν κάπως μακρυά από

Τά 22 Ὀρθόδοξα Χριστιανικά Σωματεῖα τῆς Θεσσαλονίκης μαζί μέ τό κίνημα “ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΖΗΣΩ” ὀργανώνουν ἐκδήλωση γιά μαθητές Γυμνασίου – Λυκείου, φοιτητές καί νέους ὑπέρ τῆς ζωῆς καί ἐναντίον τῶν ἐκτρώσεων [30 Νοεμβρίου 2019]

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

22 ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ἐκδήλωση γιά μαθητές Γυμνασίου – Λυκείου καί νέους ὑπέρ τῆς ζωῆς καί ἐναντίον τῶν ἐκτρώσεων

30 Νοεμβρίου 2019

Μέγαρο Συλλόγου “Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος” (Ἐθν. Ἀμύνης 22, Θεσ/νίκη)

 

 

Ο “αντιδραστικός” έφηβος και οι Σαράντα Μάρτυρες

(με την ευκαιρία της ημέρας μνήμης (9 Μαρτίου) των Αγίων Σαράντα Μαρτύρων που μαρτύρησαν στην λίμνη Σεβάστεια, θα αναφερθούμε σε ένα χαριτωμένο περιστατικό που συνέβη κατά την παιδική ηλικία του αγίου Γρηγορίου Νύσσης.Την αταξία αυτή  μας τη διηγείται ο ίδιος. Και τη διηγείται σε ομιλία του με αφορμή τη μνήμη των Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, όχι μόνο επειδή η παιδική του αταξία συνδέεται με την επέτειο αυτή, αλλά και με τον σκοπό να τιμήσει τους Μάρτυρες και να οικοδομήσει το πολυάριθμο ακροατήριό του.)

Η μητέρα του αγίου Γρηγορίου Νύσσης είχε την ευθύνη για τη διοργάνωση της γιορτής.(Συγκεκριμένα η Εμμελία φρόντισε να συγκεντρώσει τα οστά των μαρτύρων σε ειδική θήκη (λάρνακα), να την τοποθετήσει σε έναν ναΐσκο (σηκό), και να εγκαινιάσει «την επί τοις λειψάνοις πανήγυριν την πρώτην»). Με την ευκαιρία αυτή συνέστησε στον νεαρό Γρηγόριο να έρθει μαζί της, για να παρακολουθήσει όσα θα διαδραματιστούν. Φαίνεται ότι ο Γρηγόριος στεκόταν κάπως μακρυά από

Σχόλιο :διαβάζοντας το κείμενο αυτό,παρατήρησα  ότι ακόμα και ένας μεγάλος άγιος, που έζησε από την πρώτη του ηλικία μέσα σε αγιασμένο περιβάλλον, είχε κάποιες αντιδράσεις προς την μητέρα κατά την εφηβική του ηλικία. Παρηγορήθηκα με την σκέψη ότι ίσως τέτοιες αντιδράσεις των παιδιών θεωρούνται αναμενόμενες σε αυτή την φάση της ζωής τους  και δεν προκρίνουν την μελλοντική σχέση των παιδιών με τον Θεό και την εκκλησία…

Ο “αντιδραστικός” έφηβος και οι Σαράντα Μάρτυρες!

άγιος Γρηγόριος Νύσσης (10 Ιανουαρίου)

( ένα χαριτωμένο περιστατικό που συνέβη κατά την παιδική ηλικία του αγίου Γρηγορίου Νύσσης.Την αταξία αυτή  μας τη διηγείται ο ίδιος. Και τη διηγείται σε ομιλία του με αφορμή τη μνήμη των Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, όχι μόνο επειδή η παιδική του αταξία συνδέεται με την επέτειο αυτή, αλλά και με τον σκοπό να τιμήσει τους Μάρτυρες και να οικοδομήσει το πολυάριθμο ακροατήριό του.)

Η μητέρα του αγίου Γρηγορίου Νύσσης είχε την ευθύνη για τη διοργάνωση της γιορτής.(Συγκεκριμένα η Εμμελία φρόντισε να συγκεντρώσει τα οστά των μαρτύρων σε ειδική θήκη (λάρνακα), να την τοποθετήσει σε έναν ναΐσκο (σηκό), και να εγκαινιάσει «την επί τοις λειψάνοις πανήγυριν την πρώτην»). Με την ευκαιρία αυτή συνέστησε στον νεαρό Γρηγόριο να έρθει μαζί της, για να παρακολουθήσει όσα θα διαδραματιστούν. Φαίνεται ότι ο Γρηγόριος στεκόταν κάπως μακρυά από

«Ἤθελα κάποιον νὰ μὲ σταματήσει!»

 

Τὰ χρόνια πέρασαν. Δὲν εἶναι πιὰ τὸ ἀνέμελο κορίτσι ποὺ ἔπαιζε στὴ γειτονιά. Μεγάλωσε, ἔκανε οἰκογένεια, ἀπέκτησε παιδιά. Κι εἶναι τώρα τὰ παιδιά της στὴν πιὸ κρίσιμη ἡλικία: τὴν ἐφηβεία. Τὰ βλέπει, παρατηρεῖ τὶς ἀντιδράσεις τους, καὶ θυμᾶται τὰ δικά της νεανικὰ χρόνια. Χρόνια ταραγμένα, γεμάτα ἀντιθέσεις: ἀπὸ τὴ μία, χαρὲς καὶ διασκεδάσεις κι ἀπὸ τὴν ἄλλη, θλίψη καὶ ἀπογοήτευση!

–Ἄχ, τόσο δύσκολο ἦταν νὰ μοῦ μιλήσει κάποιος;… Δὲν μποροῦσε νὰ βρεθεῖ κάποιος νὰ μὲ σταματήσει;

 

“Πολιορκήστε τα παιδιά με τις προσευχές σας!”

λόγοι οσίου Πορφυρίου:

 

.

“Μην πιέζετε τα παιδιά σας. Αυτό που θέλετε να τους πείτε, να το λέτε με την προσευχή σας. Τα παιδιά δεν ακούν με τα αυτιά, αλλά μόνο όταν έρχεται η θεία χάρις και τα φωτίζει, τότε ακούνε αυτά που θέλουμε να τους πούμε.

   Όταν θέλετε να πείτε κάτι στα παιδιά σας, πέστε τα στην Παναγία και αυτή θα ενεργήσει. Η προσευχή σας αυτή θα γίνει ζωογόνος πνοή, σαν το πνευματικό χάδι, που αγκαλιάζει τα παιδιά και τα έλκει.

“Όταν θέλετε να πείτε κάτι στα παιδιά…”

λόγοι αγίου Πορφυρίου-μια ακόμα υπενθύμιση από τους λόγους του αγαπημένου αγίου των ημερών μας και μεγάλου παιδαγωγού-

για τα παιδιά που ακούν και δεν υπακούουν

ή αντιδρούν στις συμβουλές

και για τις μητέρες “που έμαθαν να αγχώνονται και όχι να προσεύχονται…”

 

“Αυτά που θέλετε να πείτε στα παιδιά σας,

να τα λέτε με την προσευχή σας.

Τα παιδιά δεν ακούν με τα  αυτιά’

μόνο όταν έρχεται η Θεία Χάρις που τα φωτίζει,

τότε ακούνε αυτά που θέλουμε να τους πούμε.

Ο “αντιδραστικός” έφηβος και οι Σαράντα Μάρτυρες

(με την ευκαιρία της ημέρας μνήμης (9 Μαρτίου) των Αγίων Σαράντα Μαρτύρων που μαρτύρησαν στην λίμνη Σεβάστεια, θα αναφερθούμε σε ένα χαριτωμένο περιστατικό που συνέβη κατά την παιδική ηλικία του αγίου Γρηγορίου Νύσσης.Την αταξία αυτή  μας τη διηγείται ο ίδιος. Και τη διηγείται σε ομιλία του με αφορμή τη μνήμη των Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, όχι μόνο επειδή η παιδική του αταξία συνδέεται με την επέτειο αυτή, αλλά και με τον σκοπό να τιμήσει τους Μάρτυρες και να οικοδομήσει το πολυάριθμο ακροατήριό του.)

Η μητέρα του αγίου Γρηγορίου Νύσσης είχε την ευθύνη για τη διοργάνωση της γιορτής.(Συγκεκριμένα η Εμμελία φρόντισε να συγκεντρώσει τα οστά των μαρτύρων σε ειδική θήκη (λάρνακα), να την τοποθετήσει σε έναν ναΐσκο (σηκό), και να εγκαινιάσει «την επί τοις λειψάνοις πανήγυριν την πρώτην»). Με την ευκαιρία αυτή συνέστησε στον νεαρό Γρηγόριο να έρθει μαζί της, για να παρακολουθήσει όσα θα διαδραματιστούν. Φαίνεται ότι ο Γρηγόριος στεκόταν κάπως μακρυά από

Ἡ σεξουαλικὴ ἀγωγὴ τῶν παιδιῶν (μέρος Β΄)

 το Α΄μέρος: ΕΔΩ

 

Εἶναι σημαντικὸ καὶ πολὺ βοηθητικὸ γιὰ τὰ παιδιά μας νὰ αἰσθάνονται ὅτι καταλαβαίνουμε τὶς ἀπορίες τους γιὰ τὶς σχέσεις τῶν δύο φύλων καὶ κατανοοῦμε τὶς δυσκολίες τους, στὴν προσπάθεια νὰ τὶς ἀντιμετωπίσουν σωστά. Κερδίζουμε τὴν ἐμπιστοσύνη τους, ὅταν βλέπουν πὼς δὲν ἀποροῦμε καὶ δὲν ἀντιδροῦμε, ἀλλὰ στεκόμαστε μὲ σεβασμὸ καὶ φόβο Θεοῦ μπροστὰ σ’ αὐτὸ τὸ καινούργιο, σ’ αὐτὴ τὴν ἕλξη ποὺ δημιουργεῖται στὴ νεανική τους ψυχή. Καταλαβαίνουμε ὅτι ἡ περιέργεια τοὺς κεντρίζει, ἡ φαντασία δουλεύει ἀσταμάτητα, τὸ συναίσθημα ἐνεργεῖ ἀνεξέλεγκτα, χάνουν εὔκολα τὸν ἔλεγχο τοῦ ἑαυτοῦ τους. Καταλαβαίνουμε καὶ θέλουμε νὰ βοηθήσουμε, χωρὶς νὰ παρεξηγοῦμε.

.
Γι’ αὐτὸ μὲ ἤρεμη διάθεση καὶ ψυχραιμία πρέπει νὰ ἐξηγήσουμε ὅτι ὅλο αὐτὸ ποὺ αὐθόρμητα ξεπηδᾶ ἀπὸ τὴν ψυχή τους, πρέπει νὰ τὸ δαμάσουν καὶ νὰ τὸ κυβερνήσουν σωστά, ὥστε νὰ μὴν τοὺς ἐκτρέψει σὲ λάθη σοβαρὰ ποὺ θὰ τοὺς πληγώσουν, ἀλλὰ νὰ τοὺς προετοιμάσει γιὰ τὸ μεγάλο γιὰ τὸ ὁποῖο εἶναι προορισμένοι· γιὰ τὴ δική τους οἰκογένεια. Ἂν θέλουν νὰ τὴ σκέπτονται ἐπιτυχημένη καὶ εὐτυχι­σμένη, πρέπει νὰ παλέψουν στὰ χρόνια τῆς προετοιμασίας τους. Γιὰ νὰ διατηρήσουν ἄθικτο αὐτὸ ποὺ θὰ ζήσουν ἀργότερα καὶ νὰ τὸ σεβαστοῦν ἀφοῦ γίνει, πρέπει νὰ τὸ σέβονται ἀπὸ πρίν. Γιατὶ εἶναι γνωστὸ ὅτι συχνὰ οἱ πρὶν ἀπὸ τὸν γάμο ἀπροσεξίες διευκολύνουν τὶς μετὰ τὸν γά­μο συμφορές.

 

Ἡ σεξουαλικὴ ἀγωγὴ τῶν παιδιῶν (μέρος Α΄)

ένα κείμενο που με νηφαλιότητα και υπευθυνότητα προσεγγίζει αυτό το μεγάλο θέμα, που από νωρίς θα πρέπει να μας απασχολεί ως γονείς…

Ὀσο τὰ παιδιὰ εἶναι μικρά, ἡ διαφορὰ τοῦ φύλου δὲν προκαλεῖ αἴσθηση. Ἀναπτύσσονται παράλληλα, συν­α­ναστρέφονται ἐλεύθερα, παίζουν μαζί, χωρὶς νὰ δημιουργεῖ κάτι ἰδιαίτερο ἡ διαφορά τους.

.
Καθὼς ὅμως μεγαλώνουν, ὅταν προχωρήσουν στὴν προεφηβικὴ καὶ ­μάλιστα στὴν ἐφηβικὴ ἡλικία, τότε τὰ ­πράγματα ἀλλάζουν ριζικά. Ἀναπτύσσεται ­ἀπότο­μα τὸ σῶμα, ἐμπλουτίζεται ὁ ψυχικὸς κόσμος, φανερώνονται ἔντονα τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ φύλου, τὸ ἀγόρι γίνεται ἄνδρας, τὸ κορίτσι γίνεται γυναίκα, ἀνακαλύπτουν κάτι διαφορετικὸ στὸν ἑαυτό τους καὶ στὸν ἄλλο. Ἡ διαφορὰ αὐτὴ ἐπηρεάζει ὅλο τὸν ψυχοσωματικὸ ὀργανισμό, φανερώνει νέες, ἄγνωστες μέχρι τότε δυνάμεις στὸ σῶμα καὶ στὴν ψυχή, συγκινεῖ καὶ ἀναστατώνει τὸν ὅλο ἄνθρωπο, ποὺ ἀνοίγει τὰ μάτια του μὲ ἔκπληξη, μὲ ἀγωνία καὶ χαρὰ σὲ μιὰ νέα πρα­γματικότητα, ποὺ τὴν αἰσθάνεται ἰδιαίτε­ρα ἑλκυστική: τὸ πρόσωπο τοῦ ἄλλου φύλου. Καὶ ἐπειδὴ ἡ κατάσταση αὐτὴ τοῦ εἶναι καινούργια καὶ ἄγνωστη, δὲν γνωρίζει πῶς νὰ τὴ διαχειρισθεῖ. Ἐδῶ προκύπτει ἡ ἀνάγκη τῆς σχετικῆς ἀγωγῆς, ποὺ ἀφενὸς θὰ προφυλάξει τὰ παιδιά μας ἀπὸ λάθη, τὰ ὁποῖα μπορεῖ νὰ τὰ πληρώνουν σ’ ὅλη τους τὴ ζωή, ἀφετέρου θὰ τὰ βοηθήσει νὰ κτίσουν σωστὰ τὸ οἰκοδόμημα τῆς μελλοντικῆς τους εὐτυχίας.

Η “αταξία” ενός αγίου- από την παιδική ηλικία του αγ. Γρηγορίου Νύσσης

10 Ιανουαρίου: μνήμη του αγ. Γρηγορίου επισκόπου Νύσσης

Από την ζωή του μεγάλου αυτού αγίου (ήταν αδελφός του Μεγάλου Βασιλείου, γόνος μιας οικογένειας αγίων-δείτε τον βίο του εδώ), επιλέξαμε ένα χαριτωμένο περιστατικό από τα παιδικά ή μάλλον εφηβικά χρόνια του. Αντέδρασε, γκρίνιαξε στην μητέρα του, απομακρύνθηκε από τις εκδηλώσεις τιμής των αγίων Σαράντα Μαρτύρων όπου έπρεπε να παραβρίσκεται…αλλά τελικά οι άγιοι τον νουθέτησαν με τον τρόπο τους. Ας δούμε το περιστατικό:

Την αταξία αυτή του αγ. Γρηγορίου μας τη διηγείται ο ίδιος. Και τη διηγείται σε ομιλία του με αφορμή τη μνήμη των Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, όχι μόνο επειδή η παιδική του αταξία συνδέεται με την επέτειο αυτή, αλλά και με τον σκοπό να τιμήσει τους Μάρτυρες και να οικοδομήσει το πολυάριθμο ακροατήριό του.

Η αταξία του συνδέεται άμεσα με τη μητέρα του Εμμελία. Το μικρό ιστορικό έχει ως εξής: η μητέρα του Γρηγορίου προερχόταν από οικογένεια που συνδύαζε την ευσέβεια, την κοινωνική προβολή και τη μεγάλη κτηματική περιουσία, ένα μέρας της οποίας βρισκόταν στην Αρμενία. Η ζωή της ήταν αφιερωμένη στην επιτέλεση αγαθοεργών σκοπών, τους οποίους πολλαπλασίασε μετά τον θάνατο του συζύγου της.

η συνέχεια ΕΔΩ

Λίγα λόγια στα παιδιά, απέραντη αγάπη και προσευχή. …

(Σκέψεις για παιδιά στην εφηβεία,  αλλά και για μικρότερα παιδιά-από τα πρώτα χρόνια χτίζεται το οικοδόμημα της ψυχής τους, γι αυτό αξίζει να κοπιάσουμε για να καλοκτιστεί…)

 

.

Λίγα λόγια στα παιδιά. …

Τα πολλά λόγια “χτυπούν”στα αυτιά, φέρνουν αντιδράσεις

Ενώ η θερμή καρδιακή προσευχή του γονιού επιδρά απευθείας στην ψυχή του παιδιού και την προδιαθέτει θετικά προς το καλό. ..

.

Τα πολλά λόγια γίνονται κουραστικά για τον καθένα, πόσο μάλλον για ένα παιδί που μεγαλώνει και περνά στη φάση της ενηλικίωσης (εφηβεία).

.

 

“Οι γονείς να μην εξοργίζετε τα τέκνα σας, για να μην αποθαρρύνονται…”

.

Είναι ένα θέμα στο οποίο δεν αναφερόμαστε εύκολα, κι όμως συμβαίνει στις σχέσεις των γονιών με τα παιδιά. Είναι  δύσκολο να παραδεχτώ ότι δεν ασκώ πίεση στα παιδιά, ότι δεν τα”εξοργίζω” (όπως λέει ο τίτλος), έστω “για το καλό τους”, με αποτελέσματα σίγουρα όχι τα προσδοκόμενα -ειδικά σε μεγαλύτερες ηλικές και κυρίως στην εφηβική, όπου η ψυχή του εφήβου βρίσκεται σε έκρηξη ελευθερίας και ανά πάσα στιγμή μπορεί να ξεσπάσει… –

Δεν θα σχολιάσω περισσότερα, ως μη ειδήμων… αλλά θα παραθέσω ένα κείμενο που διάβασα παλιότερα και στο οποίο και πάλι ανέτρεξα, μαζί με την αντίστοιχη ερμηνεία. Μου κάνει εντύπωση η διάκριση και η ευασθησία με την οποία αναφέρεται ο Απόστολος Παύλος στα παιδιά και η αγάπη την οποία φαίνεται να τους έχει.

.

Για τα “δύσκολα” και κακότροπα παιδιά (λόγοι οσίου Πορφυρίου)

.

.

“Πολλή προσευχή και λίγα λόγια στα παιδιά”

Το ενδιαφέρον του καλού πατέρα πρέπει να μένει αμείωτο, ακόμη κι όταν το παιδί μεγαλώνει και σκληρύνεται καί επαναστατεί καί δέν τόν ακούει καί παίρνει ακόμη καί θέσεις εχθρικές καί αντίθετες. Αν τό ανώριμο παιδί καταλάβει ότι ό πατέρας του είναι πραγματικά καλός πατέρας, ότι κάνει παραχωρήσεις και υπομονή πατρική, τότε το παιδί αυτό, μέχρι που θα πεθάνει, θα έχει συνεχώς στο στόμα του το όνομα του πατέρα του και θα λέει: «εμένα ο πατέρας μου ήτανε άγιος».

Όταν τά παιδιά είναι τραυματισμένα καί πληγωμένα άπό κάποιο σοβαρό ζήτημα, νά μήν έπηρεάζεσθε πού άντιδρούν καί μιλούν άσχημα. Στήν πραγματικότητα δέν τό θέλουν, αλλά δεν μπορούν νά κάνουν αλλιώς στίς δύσκολες στιγμές. Μετά μετανιώνουν. Αν, όμως, εσείς έκνευρισθείτε καί θυμώσετε, γίνεσθε ένα μέ τόν πονηρό καί σας παίζει όλους.

 

“Αγάπησες περισσότερο απ΄όσο έπρεπε…”

 

Μια μέρα μου ήρθε μια κοπέλα πολύ στεναχωρημένη και μου λέει:

“Δεν μπορώ να κάνω τίποτα, ούτε να δουλέψω ούτε να διαβάσω. Δεν  έχω διάθεση σχεδόν για τίποτα”.

Τότε εγώ της απάντησα:

“Σίγουρα ερωτεύτηκες κάποιον, σίγουρα ερωτεύτηκες πολύ κάποιο αγόρι. Εσύ , όμως, κορίτσι μου, προσπάθησε να ακούσεις τους γονείς σου. Αυτοί θέλουν πρώτα να τελειώσεις τις σπουδές σου. Γι΄αυτό τον λόγο μην φυλακίζεις τον εαυτό σου από τώρα. Όλα τα αγόρια θα είναι δικά σου όταν θα έρθει η ώρα. Πρώτα ,όμως, τελείωσε την σχολή σου, όπως περιμένουν οι γονείς σου. Όταν τελειώσεις θα μπορέσεις να επιλέξεις όποιο αγόρι είναι κατάλληλο για εσένα. …

 

“Πώς μεγαλώσαμε τα παιδιά μας” – υπό την καθοδήγηση του οσίου Παϊσίου (μέρος Β’)

κείμενο του Κωνσταντίνου Γ. Καρακατσάνη

τ. Καθηγητού Πυρηνικής Ιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ.

το 1ο μέρος ΕΔΩ

.

Σχετικά με την αγωγή των παιδιών, μάς συμβούλευε τα ακόλουθα:
1. «Με τη χριστιανική αγωγή παίρνουν τήν “πνευματική μπογιά” τά μικρά παιδιά* μπορεί νά ξεθωριάσει, αλλά πάλι θά μείνει».

.
2. Γιά τά παιδιά που μεγαλώνουν σέ πολυκατοικίες έλεγε: «Αφήστε τα να ανοιγοκλείνουν πόρτες, να τσαλακώνουν τραπεζομάντηλα, ακόμη και νά κ….ρήσουν στά πάτωμα, άλλοιώς θά πάνε στο τρελοκομείο».

.
3. «Να προσέξεις τήν οικογένεια… νά ξοδεύεις όσο γίνεται περισσότερο χρόνο με τα παιδιά, ακόμα και εις βάρος της μελέτης σου… Τις αργίες και τις Κυριακές νά μένεις στο σπίτι, μετά τον εκκλησιασμό αυτό βοηθάει πολύ, κοντά στα παιδιά... νά μην τά αφήνεις γιά νά εξυπηρετείς άλλους…».

Πώς να συμπεριφερόμαστε στους νέους

 

Μια  γυναίκα παραπονέθηκε στον Γέροντα πως η κόρη της δεν την ακούει, κάνει διάφορα και ένα από αυτά είναι ότι βάζει δυνατά μουσική στο σπίτι.

π. Θαδδαίος: Δεν πρέπει να κριτικάρουμε το παιδί με σκοπό να το τιμωρήσουμε. Πρέπει να ασκούμε κριτική στα παιδιά με αγάπη. ‘Όχι επειδή είμαστε θυμωμένοι με το παιδί, όχι γιατί δεν μας ακούει.

“Πολλή προσευχή και λίγα λόγια στα παιδιά” (άγιος Πορφύριος)

Όλα απ’ την προσευχή, τη σιωπή και την αγάπη γίνονται. Καταλάβατε τα αποτελέσματα της προσευχής; Αγάπη εν προσευχή, εν Χριστώ αγάπη. Αυτή ωφελεί πραγματικά. Όσο θ’ αγαπάτε τα παιδιά με την ανθρώπινη αγάπη – που είναι συχνά παθολογική – τόσο θα μπερδεύονται, τόσο η συμπεριφορά τους θα είναι αρνητική. Όταν, όμως, η αγάπη σας θα είναι μεταξύ σας και προς τα παιδιά χριστιανική και αγία, τότε δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα. Η αγιότητα των γονέων σώζει τα παιδιά. Για να γίνει αυτό, πρέπει να επιδράσει η θεία Χάρις στις ψυχές των γονέων. Κανείς δεν αγιάζεται μόνος του. Η ίδια η θεία Χάρις μετά θα φωτίσει, θα θερμάνει και θα ζωογονήσει τις ψυχές των παιδιών.

Πολλές φορές μου τηλεφωνούν κι από το εξωτερικό και με ρωτούν για τα παιδιά τους και γι’ άλλα θέματα. Με πήρε, λοιπόν, σήμερα απ’ το Μιλάνο μια μητέρα και με ρώτησε πως να φέρεται στα παιδιά της. Της είπα τα εξής:

Ἡ καλύτερη διδασκαλία εἶναι μὲ τὸ παράδειγμα

Προβλήματα τῆς σύγχρονης οἰκογένειας

 

Ἡ χαρά, ὁ καημός, οἱ προσδοκίες τῶν γονέων, τὰ ὄνειρά τους εἶναι γύρω ἀπὸ τὰ παιδιά τους. Νὰ τὰ δοῦν εὐτυχισμένα, πετυχημένα στὴ ζωή, νὰ γίνουν ἄνθρωποι ζηλευτοί, ποὺ θὰ προσ­φέρουν πολλὰ καὶ στοὺς ἄλλους, νὰ εἶ­­ναι oἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ! Αὐτὸ ­θέλουν οἱ γονεῖς καὶ γι᾿ αὐτὸ προσπαθοῦν μὲ ὅ­­­λες τὶς δυνάμεις τους.

.
Προτρέπουν συχνὰ μὲ τὸν λόγο τους, συμβουλεύουν τὰ παιδιά τους καὶ τὰ καθοδηγοῦν στὸ ὀρθό. Εἶναι βασικὸ κα­θῆκον τους αὐτό. Πιὸ ἀναγκαῖο ὅμως εἶ­ναι τὸ καθῆκον νὰ διδάσκουν μὲ τὴ ζωή τους, νὰ ἐπαληθεύουν τὸν λόγο τους μὲ τὸν τρόπο τους. Διότι μπορεῖ νὰ εἶναι κάποιος ἄριστος θεωρητικὸς διδάσκαλος, στὴν πρακτικὴ ὅμως ἐφαρμογὴ νὰ εἶναι ἐλλιπής, τόσο ποὺ νὰ σκανδαλίζει ἢ ἀκόμη καὶ νὰ προκαλεῖ τὴν ἀγανάκτηση σ᾿ αὐτοὺς ποὺ δέχονται τὴν ἀγωγή του.