Ο άγιος Δημήτριος, ο πολιούχος της Θεσσαλονίκης- θαύματα προστασίας της πόλης του

από το νεανικό περιοδικό Προς τη Νίκη

Στη δοξασμένη ἑλληνική γῆ τῆς Μακεδονίας καί τήν περίλαμπρη πρωτεύουσά της, τήν  βυζαντινή «ἀρχόντισσα κυρά»,  τή Θεσσαλονίκη,μᾶς περιμένει γιά νά μᾶς ὑποδεχθεῖ ὁ ἔνδοξος μεγαλομάρτυρας, ἅγιος Δημήτριος ὁ Μυροβλύτης…

*** Ἡ ζωή τοῦ ἁγίου Δημητρίου:

Ὁ ἅγιος Δημήτριος γεννήθηκε τό 280 μ.Χ. στή Θεσσαλονίκη. Διέθετε ἐξαιρετικά χαρίσματα καί ἀπό νεαρή ἡλικία διορίστηκε
στρατηγός τῶν Ρωμαϊκῶν στρατευμάτων τῆς Θεσσαλίας καί ἀνθύπατος τῆς ἐπαρχίαςτῆς Ἑλλάδος. Ἦταν πιστός

Συνέχεια ΕΔΩ→

Η οσία Θεοδώρα η εν Θεσσαλονίκη και η θυγατέρα της οσία Θεοπίστη: μητέρα και κόρη που αγίασαν μαζί!

Δόξα και καύχημα της ορθόδοξης  χριστιανικής πατρίδας μας είναι η αγιοτόκος Θεσσαλονίκη. Η ένδοξη  αυτή πόλη ανέδειξε πολλούς αγίους, οσίους, μάρτυρες, νεομάρτυρες και ομολογητές της πίστεως. Μεταξύ των πρώτων αγίων που λαμπρύνουν την  Εκκλησία της Θεσσαλονίκης είναι και η οσία Θεοδώρα η μυροβλύτις (εορτάζει στις 3 Αυγούστου, αλλά και στις 5 Απριλίου). Ας δούμε το βίο της αγίας καθώς και της κόρης της, αγίαςΘεοπίστης, που μόνασαν μαζί.

 

η συνέχεια  ΕΔΩ 

Όταν ο άγιος Αχίλλειος συνάντησε τον άγιο Δημήτριο, πριν την άλωση των πόλεών τους…

(με αφορμή την μνήμη του πολιούχου της Λάρισας, αγίου Αχιλλείου- 15 Μαΐου)

Ο ά­γιος Δη­μή­τριος και Α­χί­λει­ος πριν την ά­λω­ση της Θεσ/νίκης

Τον και­ρό κα­τά τον ό­ποι­ο έ­μελ­λε να κυ­ρι­ευ­θεί η Θεσ­σα­λο­νί­κη α­πό τους Ά­γα­ρη­νούς,

πο­ρευ­ό­με­νοι κά­ποι­οι ευ­λα­βείς χρι­στια­νοί προς τη Θεσ­σα­λο­νί­κη, για την ε­ορ­τή του Α­γί­ου, έ­φθα­σαν στη βα­σι­λι­κή ο­δό, η ο­ποί­α εί­ναι στο Βαρ­δά­ρι.

Εκεί, εί­δαν ό­φθαλ­μο­φα­νως κά­ποι­ο στρα­τι­ώ­τη, ο ο­ποι­ος ερ­χό­ταν α­πό τη Θεσ­σα­λο­νί­κη, και άλ­λον Αρ­χι­ε­ρέ­α, ο ό­ποι­ος ερ­χό­ταν α­πό το δρό­μο της Λά­ρι­σας. Ό­ταν συ­ναν­τή­θη­καν, ο στρα­τι­ώ­της ά­πε­τά­θη προς τον Αρ­χι­ε­ρέ­α και εί­πε:

η συνέχεια ΕΔΩ

Η οσιομάρτυς Ανυσία, από τη Θεσσαλονίκη:μαρτύρησε για την αγνότητα στην γιορτή του “θεού ήλιου” για τον Ήλιο της Δικαιοσύνης… (30 Δεκεμβρίου)

ο βίος της- τα άγια λείψανά της και το εκκλησάκι της στην Θεσσαλονίκη

Η Ανυσία γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη από γονείς πλούσιους και επιφανείς, οι οποίοι της μετέδωσαν τα νάματα της χριστιανικής Πίστεως. Ορφάνεψε όμως και από τους δύο γονείς της, σε νεαρή ηλικία. Έκτοτε ζούσε αφιερωμένη στην προσευχή και τη μνήμη του Θεού. Διάπυρος ήταν ο πόθος της Ανυσίας για τον Χριστό και συχνά έλεγε: «Ω! πόσο ψεύτικη η ζωή της νεότητας· είτε σκανδαλίζει κανείς είτε σκανδαλίζε­ται. Είναι καλύτερο το γήρας, αλλά θλίψη με συνέχει για το χρονικό διάστημα που με χωρίζει από τον ουρανό».

η συνέχεια ΕΔΩ

Η καθαγίαση των ναών της Θεσσαλονίκης, μετά την απελευθέρωση – Οκτώβριος 1912

 

Στις 31 Οκτωβρίου 1912 ξεκίνησε η καθαγίαση των ναών της Πόλης.Ο μητροπολίτης Αθηνών Θεόκλητος άρχισε να επισκέπτεται τους ιερούς ναούς.

Πρώτα επισκέφτηκε την Αγία Σοφία που είχαν καταλάβει οι Βούλγαροι και τέλεσε απλή δέηση επειδή ο ναός θεωρήθηκε “ακαθάριστος”.Στη συνέχεια επισκέφτηκε την Αγία Παρασκευή (Αχειροποίητος),τον Άγιο Γεώργιο (Ροτόντα) όπου κι εκεί είχαν καταλύσει οι Βούλγαροι και τον Άγιο Παντελεήμονα όπου προσευχήθηκαν και έψαλλαν τα κατάλληλα για την περίσταση τροπάρια.

Aπελευθέρωση Θεσσαλονίκης 1912- αποκαλυπτικό κείμενο του Κενάν Μεσαρέ, γιου του Τούρκου Διοικητή

από το νεανικό περιοδικό “Προς τη Νίκη”

 

Μάρτιος τοῦ 1430. Οἱ Τοῦρκοι κυριεύουν τή Θεσσαλονίκη.  Ἦταν τό προανάκρουσμα τῆς πτώσης τῆς Κωνσταντινούπολης, πού ἀκολούθησε λίγα χρόνια μετά.

Πέρασαν πέντε περίπου αἰῶνες  τουρκικῆς σκλαβιᾶς. Ὀκτώβριος  τοῦ 1912. Οἱ Ἕλληνες προχωροῦν  νι κηφόρα στούς Βαλκανικούς πολέμους καί ὕστερα ἀπό ἕναν ἀγώνα δρόμου φθάνουν πρίν ἀπό τούς  Βουλ γάρους στή Θεσσαλονίκη!

26 Ὀκτωβρίου 1912, ὥρα ἕνδεκα τό βράδυ. Ὁ Τοῦρκος Διοικητής Ταχσίν πασάς μετά ἀπό συνεννόηση μέ τόν  Διάδοχο Κωνσταντίνο, ὑπογράφει  τήν ἄνευ ὅρων παράδοση τῆς πόλης στούς Ἕλληνες! Ἡ Θεσσαλονίκη μᾶς  παραδόθηκε χωρίς μάχη!

 

Το μύρο του Μεγαλομάρτυρος Αγίου Δημητρίου, Πολιούχου Θεσσαλονίκης

 

Ο Άγιος Δημήτριος στις πηγές αποκαλείται μεγαλομάρτυς φιλόπολις, σωσίπολις και μυροβλύτης. Μυροβλύτης γιατί ανέβλυζε μύρο από τον τάφο του, το οποίο ελάμβαναν οι πιστοί μέσα σε φιαλίδια που ήταν κατασκευασμένα από γυαλί, πηλό ή μολύβι, τα λεγόμενα κουτρούβια.

Το μύρο του Αγίου είναι το θαύμα του Θεού και η μεγάλη ευλογία του Μεγαλομάρτυρος προς τους πιστούς Χριστιανούς που επικαλούνται τις ακοίμητες πρεσβείες του.

Υπάρχουν πολλές αυθεντικές μαρτυρίες για το Μύρο του Πολιούχου της Θεσσαλονίκης Αγίου Δημητρίου. Παραθέτουμε ενδεικτικά τις ακόλουθες:

 

Ο άγιος Δημήτριος, ο πολιούχος της Θεσσαλονίκης- θαύματα προστασίας της πόλης του

από το νεανικό περιοδικό Προς τη Νίκη

Στη δοξασμένη ἑλληνική γῆ τῆς Μακεδονίας καί τήν περίλαμπρη πρωτεύουσά της, τήν  βυζαντινή «ἀρχόντισσα κυρά»,  τή Θεσσαλονίκη,μᾶς περιμένει γιά νά μᾶς ὑποδεχθεῖ ὁ ἔνδοξος μεγαλομάρτυρας, ἅγιος Δημήτριος ὁ Μυροβλύτης…

 

*** Ἡ ζωή τοῦ ἁγίου Δημητρίου

Ὁ ἅγιος Δημήτριος γεννήθηκε τό 280 μ.Χ. στή Θεσσαλονίκη. Διέθετε ἐξαιρετικά χαρίσματα καί ἀπό νεαρή ἡλικία διορίστηκε
στρατηγός τῶν Ρωμαϊκῶν στρατευμάτων τῆς Θεσσαλίας καί ἀνθύπατος τῆς ἐπαρχίαςτῆς Ἑλλάδος. Ἦταν πιστός

 

Ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (από ένα παλιό αναγνωστικό)

…”Καὶ δὲν τὸν ἔβλεπον τὸν Ἀθλοφόρον μόνον οἱ πολῖται τῆς πόλεως ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ οἱ ἐχθροί, οἱ ὁποῖοι κατελαμβάνοντο ὑπὸ τρόμου καὶ διεσκορπίζοντο. Ὅταν ἠρώτων μετὰ τὴν νίκην τοὺς αἰχμαλώτους διατί ἔφυγον, ἐκεῖνοι ἀπεκρίνοντο: 

«Εἴδομεν ἕνα ἄνδρα ξανθὸν καὶ λαμπρόν, ὁ ὁποῖος ἐκάθητο ἐπὶ λευκοῦ ἵππου καὶ ἐφόρει ἱμάτιον λευκόν»…

῏Ησαν φοβεραὶ αἱ ἡμέραι, κατὰ τὰς ὁποίας ὁ ἄγγελος τοῦ Κυρίου ἐκάλει τὸν Ἂγιον Δημήτριον νὰ ἐγκαταλείπῃ τὴν πόλιν του.

Το Ψυχοσάββατο και η Μεγάλη Εβδομάδα του αγίου Δημητρίου

 

Η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει καθορίσει δύο Σάββατα, τα οποία αφιερώνει στους κεκοιμημένους της. Είναι τα μεγάλα Ψυχοσάββατα, το ένα πριν από την Κυριακή της Απόκρεω και το άλλο πριν από την Κυριακή της Πεντηκοστής.

Βέβαια η αγάπη των ανθρώπων για τους δικούς τους, που δεν ζούν  πια μαζί τους, δημιούργησε την εκκλησιαστική παράδοση άλλων τεσσάρων ψυχοσάββατων, που δεν συμπεριλαμβάνονται όμως στο Τυπικό της Εκκλησίας μας. Αυτά είναι, το ψυχοσάββατο της Τυρινής, το Σάββατο της α΄ εβδομάδος των νηστειών, όπου και εορτάζουμε το «δια κολλύβων» θαύμα του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος, το Σάββατο του Λαζάρου …και για τους Θεσσαλονικείς, αλλά και σε όλη τη Βόρειο Ελλάδα και στη Μακεδονία και στη Θράκη, υπάρχει κι ένα τρίτο καθιερωμένο ως Ψυχοσάββατο που σχετίζεται με τους εορτασμούς του πολιούχου της πόλεως Θεσσαλονίκης, Αγίου Δημητρίου. Αυτό είναι το Σάββατο πριν την εορτή του Αγίου Δημητρίου,του πολιούχου και προστάτη της Θεσσαλονίκης.

 

Άγιος Ευστάθιος ο Κατάφλωρος, αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης

 

Ο άγιος Ευστάθιος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ των ετών 1115 και 1135. Τα πρώτα του γράμματα τα διδάχθηκε στην σχολή, ή οποία λειτουργούσε στην μονή της αγίας Ευφημίας, οπου και νωρίς έκάρη μοναχός. Έν συνεχεία όλοκλήρωσε τις φιλοσοφικές και θεολογικές του γνώσεις στην περιβόητη πατριαρχική σχολή. Το 1150 χειροτονήθηκε διάκονος της Μεγάλης Εκκλησίας (Αγίας Σοφίας) στην μονή του αγίου Φλώρου, από όπου έλαβε και την προσωνυμία Κατάφλωρος. Ήδη γνωστός όμως για την μεγάλη του μόρφωσι και την ρητορική του δεινότητα, αναγορεύθηκε δημόσιος διδάσκαλος της πατριαρχικής σχολής με τον τίτλο του μαγίστορος των ρητόρων. Στην διδασκαλία του άπεδείκνυε ότι ή ελληνική φιλοσοφία έγινε θεραπαινίς της χριστιανικής αληθείας. Λέγεται ότι τόσο εξαιρετικό ήταν το διδασκαλικό του χάρισμα, ώστε «πάσα ή φιλόλογος νεολαία της Πόλεως» συνωστιζόταν με ακόρεστη επιθυμία στην άκρόασι των μαθημάτων του, όταν δε έφευγε έμοιαζε με σμήνη μελισσών πού βγαίνουν μέσα από το κοίλωμα του βράχου.

Έχοντας αποσπάσει την ιδιαίτερη εκτίμηση του βασιλέως Μανουήλ Α’ Κομνηνού (1143-1180) για την πολυμάθεια του και τον θαυμασμό της Εκκλησίας για τον άμεμπτο βίο του, το 1174 χειροτονήθηκε μητροπολίτης Μύρων της Λυκίας. Ευθύς αμέσως δμως μετά την εκλογή του επανεξελέγη αρχιεπίσκοπος του χηρεύοντος θρόνου της Θεσσαλονίκης.

 

Θεσσαλονίκη, 5 Σεπτεμβρίου 1955 : η βόμβα και οι παραποιημένες φωτογραφίες, που οδήγησαν στα Σεπτεμβριανά…

(οργανωμένο σχέδιο διωγμού και εξόντωσης των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης)

Τα προηγηθέντα των γεγονότων της 6ης – 7ης Σεπτεμβρίου 1955

Στις 3 Σεπτεμβρίου η γυναίκα του Τούρκου Προξένου στην Θεσσαλονίκη κάλεσε Έλληνα φωτογράφο και του ζήτησε να φωτογραφήσει τον περίβολο του Προξενείου, το οποίο στεγάζεται δίπλα σε παλιό σπίτι, στο οποίο υποτίθεται ότι γεννήθηκε ο Μουσταφά Κεμάλ. Τιςφωτογραφίες τις ζήτησε ως ‘ενθύμιο’, διότι την επομένη επρόκειτο να αναχωρήσει για την Τουρκία.Τα μεσάνυκτα της 5ης προς 6η Σεπτεμβρίου εξερράγη βόμβα στον κήπο του τουρκικού Προξενείο, η οποία προκάλεσε μικρές μόνον ζημιές σε υαλοπίνακες στην παρακείμενη ‘οικία του Κεμάλ’. Η βόμβα, όπως εξακριβώθηκε από τις έρευνες που

Η Παναγία η Φανερωμένη στη Νέα Μηχανιώνα Θεσσαλονίκης

 

Η ”Παναγία Μηχανιώτισσα” μεταφέρθηκε από τους ευσεβείς Μηχανιώτες στο νέο τόπο εγκατάστασής της. Παρά τα βάσανα και τις στερήσεις τους δεν άργησαν να αναγείρουν,στην Νέα Μηχανιώνα Θεσσαλονίκης, ένα Ιερό Ναό.

H φήμη της θαυματουργού εικόνος της Παναγίας Φανερωμένης είναι πανελλήνια και έχει φτάσει και έξω από τα όρια της Ελλάδος. Η ετήσια πανήγυρις, με την οποία κάθε χρόνο στις 23 Αυγούστουγιορτάζονται τα εννιάμερα της Παναγίας, καθιερώθηκε στα 1927.
Για να τιμήσουν την Παναγία τη Μηχανιώτισσα, να την προσκυνήσουν και να ζητήσουν τη χάρη της, καταφθάνουν κάθε χρόνο τέτοια εποχή δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες. Eίναι οι χριστιανοί που προσέρχονται στη χάρη της, ταπεινοί προσκυνητές και ικέτες,από όλα τα μέρη της Μακεδονίας και μακρύτερα ακόμη, από όλες τις περιοχές της Ελλάδος.

 

Η οσία Θεοδώρα η εν Θεσσαλονίκη και η θυγατέρα της οσία Θεοπίστη: μητέρα και κόρη που αγίασαν μαζί!

Δόξα και καύχημα της ορθόδοξης  χριστιανικής πατρίδας μας είναι η αγιοτόκος Θεσσαλονίκη. Η ένδοξη  αυτή πόλη ανέδειξε πολλούς αγίους, οσίους, μάρτυρες, νεομάρτυρες και ομολογητές της πίστεως. Μεταξύ των πρώτων αγίων που λαμπρύνουν την  Εκκλησία της Θεσσαλονίκης είναι και η οσία Θεοδώρα η μυροβλύτις (εορτάζει στις 3 Αυγούστου, αλλά και στις 5 Απριλίου). Ας δούμε το βίο της αγίας καθώς και της κόρης της, αγίαςΘεοπίστης, που μόνασαν μαζί.

 

η συνέχεια  ΕΔΩ 

Το θαυματουργό αγίασμα της Αγ. Παρασκευής, στο ομώνυμο χωριό της Θεσ/νίκης

 

Λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Θεσσαλονίκη,λίγο  πριν φτάσουμε στο Μοναστήρι του Γ.Παΐσιου στη Σουρωτή, συναντάμε το χωριό της Αγ. Παρασκευής. Ένα όμορφο χωριό χτισμένο σε ένα λόφο, με έναν εύφορο κάμπο να απλώνεται στα πόδια του.

Η πραγματική ευλογία του χωριού, εκτός από το Τάφο του γέροντα,  είναι το θαυματουργό αγίασμα της αγ. Παρασκευής,  πολύ κοντά στο χωριό.

Τι λέει η παράδοση:

Εδώ μαρτύρησε μια κοπέλα από τον ίδιο τον πατέρα της!

Ο Άγιος Γρηγόριος (ο Καλλίδης) γεννήθηκε στις 24 Ιανουαρίου του 1844 από ευλαβείς γονείς, τον Ιωάννη και την Ευφροσύνη, στο Κούμβαο της επαρχίας Ηρακλείας της Ανατολικής Θράκης. Από μικρός έδειξε κλίση προς την ιερωσύνη και έτσι προσλήφθηκε στην υπηρεσία του Μητροπολίτου Σηλυβρίας και μετά Σερρών Μελετίου Θεοφιλίδη του Θεσσαλονικέως, από τον οποίο έλαβε τον πρώτο βαθμό της ιερωσύνης στις 26 Φεβρουαρίου του 1862. Μαθήτευσε με επιμέλεια στα λαμπρά εκπαιδευτήρια των Σερρών με Διευθυντή τον Ι. Πανταζίδη, τον μετέπειτα καθηγητή Πανεπιστημίου, και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Ριζάρειο Σχολή και στη Θεολογική Σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.Στην Αθήνα ο Μητροπολίτης Θεόφιλος Βλαχοπαπαδόπουλος (1862-1873) τον προεχείρισε σε Αρχιδιάκονό του εκτιμώντας την προσωπικότητα και τα σπάνια προσόντα του. Έτσι έλαβε μερος στη δοξολογία για την άφιξη της νύμφης τότε βασίλισσας Όλγας και αργότερα στη βάπτιση του διαδόχου Κωνσταντίνου.

Ο Ό­σιος Δα­βίδ ο εν Θεσ­σα­λο­νίκη (26 Ιουνίου) και η Μονή Λατόμου στην Άνω Πόλη

 

Σύντομη βιογραφία:

Ο Όσιος Δαβίδ ήταν από τη Θεσσαλονίκη και έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Ιουστινιανού του ΙΑ’ (527 – 565 μ.Χ.). Η ζωή του ήταν μια συνεχής φιλανθρωπία και εργασία για την πίστη του Χρίστου. Όταν ήλθε η κατάλληλη ώρα, ο Δαβίδ μοίρασε τα υπάρχοντα του στους φτωχούς και έγινε αναχωρητής.

Για τρία ολόκληρα χρόνια, κατοικούσε επάνω σ’ ένα δένδρο. Εκεί, με τα λιοπύρια του καλοκαιριού και τις παγωνιές του χειμώνα, δουλαγωγούσε το σώμα του με άσκηση στην εγκράτεια και με προσευχή, απαγγέλλοντας στίχους του προφητάνακτος ομωνύμου του Δαβίδ: «Ὠμοιώθην πελακάνι ἐρημικῶ, ἐγενήθην ὡσεὶ νυκτικόραξ ἐν οἰκοπέδῳ, ἠγρύπνησα καὶ ἐγενόμην ὡς στρουθίον μονάζον ἐπὶ δώματος» (Ψαλμός ρα’ 7-8). Γι’ αυτό και οι Θεσσαλονικείς τον έκριναν σαν τον καταλληλότερο για αντιπρόσωπο τους στον Ιουστινιανό, από τον όποιο θα ζητούσαν έπαρχο για την πόλη τους. Στο γυρισμό, ο Όσιος Δαβίδ παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο. Ήταν το έτος 540 μ.Χ.

η συνέχεια ΕΔΩ

Οι φωτιστές των Σλάβων: οι Θεσσαλονικείς άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος

η μνήμη τους τιμάται στις 11 Μαΐου

Από το Περιοδικό “Προς την ΝΙΚΗ”

 

Ετος 815 μ.Χ: Στη Θεσσαλονίκη έπαρχος, διοικητής ολόκληρου του θέματος της Θεσσαλονίκης, τμήμα που περιείχε και περιοχή της σημερινής Σερβίας είναι ο Λεων ο «δουγγάριος».  Ο Λεων και η σύζυγός του Μαρία έχουν επίσημη καταγωγή και πολλή αρετή· αρετή που την ευλόγησε ο Θεός τόσο, ώστε να λάμψει στην Ευρώπη, ανάβοντας τούς πυρσούς του Ευαγγελίου σ  ἕ­να κόσμο ολόκληρο, στο κόσμο των Σλάβων.  Α­πό τα 7 παιδιά τους ξεχωρίζουν ιδιαιτέρως δύο· το μεγαλύτερο και το μικρότερο.

η συνέχεια ΕΔΩ

Η οσιομάρτυς Ανυσία, από τη Θεσσαλονίκη

:μαρτύρησε για την αγνότητα στην γιορτή του “θεού ήλιου” για τον Ήλιο της Δικαιοσύνης…

(ο βίος της- τα άγια λείψανά της και το εκκλησάκι της στην Θεσσαλονίκη)

Η Ανυσία γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη από γονείς πλούσιους και επιφανείς, οι οποίοι της μετέδωσαν τα νάματα της χριστιανικής Πίστεως. Ορφάνεψε όμως και από τους δύο γονείς της, σε νεαρή ηλικία. Έκτοτε ζούσε αφιερωμένη στην προσευχή και τη μνήμη του Θεού. Διάπυρος ήταν ο πόθος της Ανυσίας για τον Χριστό και συχνά έλεγε:«Ω! πόσο ψεύτικη η ζωή της νεότητας· είτε σκανδαλίζει κανείς είτε σκανδαλίζε­ται. Είναι

Η καθαγίαση των ναών της Θεσσαλονίκης, μετά την απελευθέρωση – Οκτώβριος 1912

 

Στις 31 Οκτωβρίου 1912 ξεκίνησε η καθαγίαση των ναών της Πόλης.Ο μητροπολίτης Αθηνών Θεόκλητος άρχισε να επισκέπτεται τους ιερούς ναούς.

Πρώτα επισκέφτηκε την Αγία Σοφία που είχαν καταλάβει οι Βούλγαροι και τέλεσε απλή δέηση επειδή ο ναός θεωρήθηκε “ακαθάριστος”.Στη συνέχεια επισκέφτηκε την Αγία Παρασκευή (Αχειροποίητος),τον Άγιο Γεώργιο (Ροτόντα) όπου κι εκεί είχαν καταλύσει οι Βούλγαροι και τον Άγιο Παντελεήμονα όπου προσευχήθηκαν και έψαλλαν τα κατάλληλα για την περίσταση τροπάρια.