Γιατί θυμώνουμε…

από τους Λόγους του αγίου Παϊσίου

 

– Γέροντα, εγώ νομίζω ότι δεν θυμώνω, αλλά απλώς νευριάζω.

– Πώς γίνεται αυτό, βρε παιδί; Αν νευριάζης, πρέπει να εξετάσης να δης μήπως έχεις το πάθος του θυμού. Άλλο αν κάποιος νευριάση και πη καμμιά κουβέντα, επειδή είναι νευριασμένος ή έχει κάποιο πρόβλημα, έναν πόνο κ.λπ. Τότε «καλημέρα» να του πη ο άλλος , «δεν με παρατάς κι εσύ!» – μπορεί να του απαντήση. Μα καλά, «καλημέρα» του είπε∙ δεν του είπε κάτι κακό. Αυτός όμως είναι κουρασμένος, έχει τον πόνο του, γι’ αυτό αντιδρά έτσι. Βλέπεις, και το πιο υπομονετικό γαϊδουράκι, όταν το παραφορτώσης, θα κλωτσήση.

 

Γιατί θυμώνουμε…

από τους Λόγους του αγίου Παϊσίου

 

– Γέροντα, εγώ νομίζω ότι δεν θυμώνω, αλλά απλώς νευριάζω.

– Πώς γίνεται αυτό, βρε παιδί; Αν νευριάζης, πρέπει να εξετάσης να δης μήπως έχεις το πάθος του θυμού. Άλλο αν κάποιος νευριάση και πη καμμιά κουβέντα, επειδή είναι νευριασμένος ή έχει κάποιο πρόβλημα, έναν πόνο κ.λπ. Τότε «καλημέρα» να του πη ο άλλος , «δεν με παρατάς κι εσύ!» – μπορεί να του απαντήση. Μα καλά, «καλημέρα» του είπε∙ δεν του είπε κάτι κακό. Αυτός όμως είναι κουρασμένος, έχει τον πόνο του, γι’ αυτό αντιδρά έτσι. Βλέπεις, και το πιο υπομονετικό γαϊδουράκι, όταν το παραφορτώσης, θα κλωτσήση.

 

Γιατί θυμώνουμε…

από τους Λόγους του αγίου Παϊσίου

 

– Γέροντα, εγώ νομίζω ότι δεν θυμώνω, αλλά απλώς νευριάζω.

– Πώς γίνεται αυτό, βρε παιδί; Αν νευριάζης, πρέπει να εξετάσης να δης μήπως έχεις το πάθος του θυμού. Άλλο αν κάποιος νευριάση και πη καμμιά κουβέντα, επειδή είναι νευριασμένος ή έχει κάποιο πρόβλημα, έναν πόνο κ.λπ. Τότε «καλημέρα» να του πη ο άλλος , «δεν με παρατάς κι εσύ!» – μπορεί να του απαντήση. Μα καλά, «καλημέρα» του είπε∙ δεν του είπε κάτι κακό. Αυτός όμως είναι κουρασμένος, έχει τον πόνο του, γι’ αυτό αντιδρά έτσι. Βλέπεις, και το πιο υπομονετικό γαϊδουράκι, όταν το παραφορτώσης, θα κλωτσήση.

 

Διατήρηση της ειρήνης της ψυχής (οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ)

Θά πρέπει ν’ αγωνίζεσαι μέ κάθε τρόπο νά διατηρείς τήν ειρήνη της ψυχής καί νά μήν ενοχλείσαι άπό τίς προ­σβολές των άλλων. Γιά νά τό πετύχεις αυτό, θά πρέπει ν’ αγωνίζεσαι μέ όλες τίς δυνάμεις νά συγκρατήσεις τό θυμό καί νά φυλάξεις μέ προσοχή τό νου καί τήν καρδιά σου άπό απρεπείς σκέψεις καί αισθήματα.

Ό Θεός έχει βάλει μέσα μας μόνο ένα θυμό καί ένα φθόνο: εναντίον του πονηρού, εναντίον εκείνου πού στην αρχή εξα­πάτησε τόν άνθρωπο καί τόν έβγαλε άπό τόν Παράδεισο, εναντίον του φθοροποιού διαβόλου. Μάς δόθηκε ή εντολή νά πολεμήσουμε εναντίον των πονηρών πνευμάτων της ακαθαρ­σίας καί της επιθυμίας, πού σπείρουν στην καρδιά ακάθαρτες καί πονηρές σκέψεις.

Για τα “δύσκολα” και κακότροπα παιδιά (λόγοι οσίου Πορφυρίου)

.

.

“Πολλή προσευχή και λίγα λόγια στα παιδιά”

Το ενδιαφέρον του καλού πατέρα πρέπει να μένει αμείωτο, ακόμη κι όταν το παιδί μεγαλώνει και σκληρύνεται καί επαναστατεί καί δέν τόν ακούει καί παίρνει ακόμη καί θέσεις εχθρικές καί αντίθετες. Αν τό ανώριμο παιδί καταλάβει ότι ό πατέρας του είναι πραγματικά καλός πατέρας, ότι κάνει παραχωρήσεις και υπομονή πατρική, τότε το παιδί αυτό, μέχρι που θα πεθάνει, θα έχει συνεχώς στο στόμα του το όνομα του πατέρα του και θα λέει: «εμένα ο πατέρας μου ήτανε άγιος».

Όταν τά παιδιά είναι τραυματισμένα καί πληγωμένα άπό κάποιο σοβαρό ζήτημα, νά μήν έπηρεάζεσθε πού άντιδρούν καί μιλούν άσχημα. Στήν πραγματικότητα δέν τό θέλουν, αλλά δεν μπορούν νά κάνουν αλλιώς στίς δύσκολες στιγμές. Μετά μετανιώνουν. Αν, όμως, εσείς έκνευρισθείτε καί θυμώσετε, γίνεσθε ένα μέ τόν πονηρό καί σας παίζει όλους.

 

Για την διάκριση…(λόγοι γέροντος Παϊσίου)

“Εκείνοι που έχουν κατάσταση θυμού και ταραχής και χτυπάνε καταστάσεις, για να φέρουν δήθεν καλοσύνη και πνευματική γαλήνη στον κόσμο, μοιάζουν με τον θυμωμένο δυνατό αέρα που χτυπάει και απειλεί την θάλασσα με τα αφρισμένα κύματα που σηκώνει, για να την γαληνέψει, και βουλιάζει καράβια στο πέλαγος και στο λιμάνι.

Να μην θέλουμε να γαληνέψουμε δήθεν τους ανθρώπους, εάν οι ίδιοι δεν έχουμε την εσωτερική ειρήνη της ψυχής. Ούτε να επιδιώκουμε εξωτερική ειρήνη από τον Πνευματικό μας, εάν δεν συμφιλιωθούμε πρώτα εσωτερικά με τον άνθρωπο που πληγώσαμε ή αδικήσαμε , ενώ υπάρχει η δυνατότητα να τον βρούμε. Ούτε και να χρησιμοποιούμε ελαφρυντικά στην εξομολόγησή μας, γιατί αυτά γίνονται βαρυντικά για την συνείδησή μας.

.