Το ολοκαύτωμα της Μονής Αρκαδίου, 9 Νοεμβρίου 1866 (ποιήματα μαθητών)

Αρκάδι

Αρκάδι μας αθάνατο
Στον κόσμο ξακουσμένο
Για τη λαμπρή θυσία σου
Που φώτισε πλατιά
Την οικουμένη ολόκληρη
Κι έμεινες και θα μένεις
Σύμβολο λευτεριάς.

Ο ανώνυμος νεομάρτυς από την Κρήτη (31 Ιουλίου 1811)

Mαρτύρησε ,γιατί αρνήθηκε να συγκατανεύσει στις μιαρές διαθέσεις του σοδομίτη αφέντη του…

Μαρτύρησε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου τον Ιούλιο του 1811

Ο άγιος καταγόταν από την Κρήτη, από ευσεβείς γονείς . Στην ηλικία των είκοσι ετών εργαζόταν με μισθό σε κάποιο τούρκο αγά από την Κρήτη. Όταν ήταν με τον αφέντη του στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου,κάποια νύχτα ο αγάς του ζήτησε να κοιμηθεί μαζί του, καθώς υπήρχε συνήθεια στους τούρκους να έχουν και αγόρια εκτός από γυναίκες .

Ο άγιος, όπως ήταν φυσικό, αρνήθηκε, ως ευσεβής και θεόφρων που ήταν. Ο αγάς οιστρηλατούμενος από το άνομο πάθος προσπάθησε να τον βιάσει. Ο μάρτυρας αντιστεκόταν με όλες του τις δυνάμεις και μη έχοντας πώς αλλιώς να απαλλαγεί από τα μιαρά χέρια του άρπαξε μια από τις μαχαίρες του αγά και έσφαξε τον Ισμαηλίτη, καθώς άλλοτε ο Φινεές τον Μαδιανίτη. (σημ. Αντέχουμε:δείτε στην συνέχεια για τον Φινεές)

Οι άγιοι νεομάρτυρες Εμμανουήλ, Ανεζίνα και τα τέκνα αυτών Γεώργιος και Μαρία (14 Ιουλίου): μια άγνωστη οικογένεια νεομαρτύρων

(κάποτε αλλαξοπίστησαν, αλλά στην ψυχή τους κράτησαν τον Χριστό. Και όταν χρειάστηκε να Τον ομολογήσουν, δεν δείλιασαν. Ξεπλήρωσαν με το αίμα τους την αλλαξοπιστία και όλοι μαζί αξιώθηκαν του μαρτυρικού στεφάνου.Ευλογημένη οικογένεια!)

Οι Νεομάρτυρες της πίστεως, Εμμανουήλ, Ανεζίνα και τα παιδιά τους Γεώργιος και Μαρία ήτανκρυπτοχριστιανοί και είχαν τα εξής τούρκικα ονόματα: «Ιβραήμ Ιβνί Αβδουλλάχ και Φατμέ Ιβνί Αβδουλλάχ οι γονείς και τα παιδιά Μουσταφάς και Χατιζιέ». Επίσης ο πατέρας, Εμμανουήλ, είχε ηλικία 40 ετών, ενώ η σύζυγος του Ανεζίνα 38 ετών. Τα παιδιά ο Γεώργιος ήταν 18 και η Μαρία 16.

Η αγία νεομάρτυς Μαρία η Μεθυμοπούλα, από την Κρήτη (1 Μαΐου)

Μια ηρωική Ελληνίδα που, όπως και πολλές άλλες, προτίμησε το θάνατο από το να παραδώσει την ψυχή και το σώμα της στα χέρια των απίστων, είναι η αγία νεομάρτυς Μαρία από την Κρήτη. Ας διαβάσουμε το βίο της:

Tὴν ἐποχὴ τῆς ἀνοίξεως, ποὺ ἀνθίζουν τὰ κρίνα καὶ εὐωδιάζει ἡ φύση,ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἔχει καὶ αὐτὴ τὰ δικά της ἀρώματα. Ἀπὸ  τὸν πνευματικό της λειμώνα μᾶς προσφέρει πανεύοσμα ἄνθη, τὰ ἄνθη τῶν Ἁγίων. Ἕνα τέτοιο λουλούδι  εἶναι καὶ ἡ νεομάρτυς ἁγία Μαρία ἡ Μεθυμοπούλα ἀπὸ τὴν Κρήτη,ποὺ τὴν ἑορτάζουμε τὴν 1η Μαΐου.

Γεννήθηκε στὸ χωριὸ Κάτω Φουρνὴ τοῦ Μεραμβέλλου Ἡρακλείου. Ἔζησε στὰ δύσκολα καὶ πικρὰ χρόνια τῆς τουρκικῆς σκλαβιᾶς. Ὅμως ἡ βαρυχειμωνιὰ τῆς δουλείας δὲν τὴνἔπνιγε,γιατὶ ἄφηνε τὴν ψυχή της νὰ γλυκαίνεται ἀπὸ τὰ οὐράνια λόγια τοῦ Χριστοῦ ποὺ στάλαζαν μέσα της οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς της.Πόσο σημαντικὰ ἦταν ἐκεῖνα τὰ πρῶτα χρόνια!

Στὶς ἀγροτικὲς ἐργασίες ἦταν ἐπιμελὴς καὶ πρόθυμη, στὸ νοικοκυριὸ ἀκριβὴς καὶ πρώτη, στὰ πνευματικὰ ἄριστη…Μελετοῦσε τὴν Ἁγία Γραφή, τοὺς Βίους τῶν ἁγίων, εκκλησιαζόταν τακτικά, προσευχόταν μὲ πίστη, ὑπάκουε στοὺς γονεῖς της. Ὅλοι τὴν ἀγαποῦσαν. Ἀλλὰ καὶ ἕνας τήν… φθονοῦσε. Ὁ ἐχθρὸς διάβολος, ποὺ προσπάθησενὰ τὴν αἰχμαλωτίσει στὰ δίχτυα του. Μάταια ὅμως.

Στὴν περιοχὴ ποὺ ζοῦσε ἡ Μαρία, ἐπόπτευε τὴν τάξη ἕνας χωροφύλακας Τουρκαλβανός, ποὺ τὴν ἔβλεπε καὶ τὴν ἀγάπησε μὲ πονηρὸ πάθος. Καὶ ἄρχισε τὶς ἐνοχλήσεις. Πρῶτα μὲ περιποιητικὰ λόγια καὶ κολακεῖες καὶ ἔπειτα μὲ

Το ολοκαύτωμα της Μονής Αρκαδίου, 9 Νοεμβρίου 1866 (ποιήματα μαθητών)

Αρκάδι

Αρκάδι μας αθάνατο
Στον κόσμο ξακουσμένο
Για τη λαμπρή θυσία σου
Που φώτισε πλατιά
Την οικουμένη ολόκληρη
Κι έμεινες και θα μένεις
Σύμβολο λευτεριάς.

 

Ο ανώνυμος νεομάρτυς από την Κρήτη (31 Ιουλίου 1811)

Mαρτύρησε ,γιατί αρνήθηκε να συγκατανεύσει στις μιαρές διαθέσεις του σοδομίτη αφέντη του…

Μαρτύρησε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου τον Ιούλιο του 1811

Ο άγιος καταγόταν από την Κρήτη, από ευσεβείς γονείς . Στην ηλικία των είκοσι ετών εργαζόταν με μισθό σε κάποιο τούρκο αγά από την Κρήτη. Όταν ήταν με τον αφέντη του στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου,κάποια νύχτα ο αγάς του ζήτησε να κοιμηθεί μαζί του, καθώς υπήρχε συνήθεια στους τούρκους να έχουν και αγόρια εκτός από γυναίκες .

Ο άγιος, όπως ήταν φυσικό, αρνήθηκε, ως ευσεβής και θεόφρων που ήταν. Ο αγάς οιστρηλατούμενος από το άνομο πάθος προσπάθησε να τον βιάσει. Ο μάρτυρας αντιστεκόταν με όλες του τις δυνάμεις και μη έχοντας πώς αλλιώς να απαλλαγεί από τα μιαρά χέρια του άρπαξε μια από τις μαχαίρες του αγά και έσφαξε τον Ισμαηλίτη, καθώς άλλοτε ο Φινεές τον Μαδιανίτη. (σημ. Αντέχουμε:δείτε στην συνέχεια για τον Φινεές)

Άγιος Μύρων ο Νεομάρτυρας από το Ηράκλειο Κρήτης (20 Μαρτίου 1973)

Mύρον νοητόν ωράθης εξ αγχόνης,

Mύρων αθλητά δόξα Kρήτης και κλέος.

 

Βιογραφία

Ο Άγιος Νεομάρτυς Μύρων καταγόταν από το Μεγάλο Κάστρο της Κρήτης, το σημερινό Ηράκλειο, και γεννήθηκε από ευσεβείς και φιλόθεους γονείς. Ο πατέρας του ονομαζόταν Δημήτριος και ήταν δίκαιος και ενάρετος άνθρωπος. Ο Άγιος ήταν σεμνός και σώφρων, και αγαπούσε υπερβολικά την παρθενία και την άσκηση.

Εργαζόμενος ως ράπτης στο Ηράκλειο συκοφαντήθηκε από τους Τούρκους, οι οποίοι τον φθονούσαν, ότι δήθεν αποπλάνησε μια Τουρκοπούλα. Στο δικαστήριο ο Άγιος απέρριψε απολογούμενος την συκοφαντία, αλλά ετέθη σε αυτόν το δίλημμα του εξισλαμισμού ή του θανάτου. Ο Μάρτυρας Μύρων αποκρίθηκε με παρρησία ότι δεν αρνείται την πίστη του, αλλά είναι έτοιμος να υποστεί κάθε βασανιστήριο για την αγάπη του Χριστού, καθώς γεννήθηκε Χριστιανός και Χριστιανός θέλει να πεθάνει.

 

Ο άγιος νεομάρτυς Νικηφόρος ο εκ Κρήτης (11 Ιανουαρίου)

†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου νεομάρτυρος Νικηφόρου, τοῦ ἐκ Κρήτης.

῾Ο ῞Αγιος Νεομάρτυς Νικηφόρος καταγόταν ἀπό τήν κωμόπολη Κριτσά Μεραμβέλλου Κρήτης καί ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Τζανῆς. ᾿Ενυμφεύθηκε μέ μιά Μωμεθανή πού τήν ἔλεγαν Φετμά καί ἀπέκτησε δύο υἱούς. ῞Ομως ὁ Νικηφόρος ἀλλαξοπίστησε καί ἔγινε Μουσουλμάνος λαβών τό ὄνομα ᾿Ιμπραχίμ. ᾿

Αλλά μέ τήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ ἦλθε στόν ἑαυτό του καί μετανόησε γιά τό ὀλίσθημά του. ᾿Από τότε ζοῦσε τή χριστιανική πίστη καί ζωή.

Το ολοκαύτωμα της Μονής Αρκαδίου, 9 Νοεμβρίου 1866 (ποιήματα μαθητών)

.

Αρκάδι

Αρκάδι μας αθάνατο
Στον κόσμο ξακουσμένο
Για τη λαμπρή θυσία σου
Που φώτισε πλατιά
Την οικουμένη ολόκληρη
Κι έμεινες και θα μένεις
Σύμβολο λευτεριάς.

 

Ο ανώνυμος νεομάρτυς από την Κρήτη (31 Ιουλίου 1811)

μαρτύρησε ,γιατί αρνήθηκε να συγκατανεύσει στις μιαρές διαθέσεις του σοδομίτη αφέντη του…

Μαρτύρησε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου τον Ιούλιο του 1811

Ο άγιος καταγόταν από την Κρήτη, από ευσεβείς γονείς . Στην ηλικία των είκοσι ετών εργαζόταν με μισθό σε κάποιο τούρκο αγά από την Κρήτη. Όταν ήταν με τον αφέντη του στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου,κάποια νύχτα ο αγάς του ζήτησε να κοιμηθεί μαζί του, καθώς υπήρχε συνήθεια στους τούρκους να έχουν και αγόρια εκτός από γυναίκες .

Ο άγιος, όπως ήταν φυσικό, αρνήθηκε, ως ευσεβής και θεόφρων που ήταν. Ο αγάς οιστρηλατούμενος από το άνομο πάθος προσπάθησε να τον βιάσει. Ο μάρτυρας αντιστεκόταν με όλες του τις δυνάμεις και μη έχοντας πώς αλλιώς να απαλλαγεί από τα μιαρά χέρια του άρπαξε μια από τις μαχαίρες του αγά και έσφαξε τον Ισμαηλίτη, καθώς άλλοτε ο Φινεές τον Μαδιανίτη. (σημ. Αντέχουμε:δείτε στην συνέχεια για τον Φινεές)

Oι όσιοι Παρθένιος και Εὐμένιος της Ιεράς Μονής Παναγίας Κουδουμά Κρήτης (10 Ιουλίου)

Σύντομη βιογραφία:

Ὁ Ὅσ. Παρθένιος γεννήθηκε στά Πιτσίδια Μεσαρᾶς τό 1829, ὅπως καί ὁ ἀδελφός του Εὐμένιος τὸ 1846 καί ἀπό τήν παιδική τους ἠλικία, ἀξιώθηκαν πολλῶν θαυμάτων ἀπό τόν Θεό.
Ἀγάπησαν τήν ἡσυχία καί εἰσῆλθαν στό μοναστικό στίβο τὸ 1858 στήν Ἱ. Μ. Ὁδηγήτριας. Ἀσκήτευσαν σκληρά στήν περιοχή τοῦ Μαρτσάλου κοντά στό Ἁγιοφάραγγο, ὅπου ἐκάρησαν μεγαλόσχημοι μοναχοί, ἐνῶ ὁ Εὐμένιος χειροτονήθηκε διάκονος καί πρεσβύτερος.

Ἀργότερα καί ἀφοῦ ἔζησαν ἐρημητικά γιά λίγα ἔτη στά Ἀστερούσια Ὄρη, ἔφθασαν στά ἀσκηταριά τοῦ Κουδουμᾶ καί ἔγιναν οἱ νέοι κτήτορες τῆς ἐρειπωμένης Ἱ. Μονῆς Κουδουμᾶ.
Ἕνα ἀναρίθμητο πλῆθος θαυμάτων καί σημείων ἐτέλεσαν οἱ Ὅσ. Πατέρες, ζῶντες κατά τήν αὐστηρή μοναστική παράδοση. Τό Μοναστῆρι μεγάλωσε καί κατέστη σπουδαῖο μοναστικό κέντρο βιώσεως τοῦ ἀσκητικοῦ ὀρθοδόξου μοναχισμοῦ.

η συνέχεια ΕΔΩ

Στιγμιότυπα- μαρτυρίες από τη Μάχη της Κρήτης (έναρξη στις 20 Μαΐου 1941)

Η μάχη της Κρήτης –Σύντομο Χρονικό

“Οι Κρητικοί όταν βρίσκονται μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα έχουν πάνω τους κάτι το μυθώδες . Φαντάζουν σαν τους μυθικούς ήρωες . Είναι τόσο περήφανοι την τραγική ώρα του θανάτου, που όποιος τους δεί , είναι αδύνατο να μήν τους θαυμάσει . Πολλές φορές όταν επρόκειτο να γίνουν εκτελέσεις , άφηνα το γραφείο μου και έβγαινα στο μπαλκόνι , μόνο και μόνο για να τους θαυμάσω . Σε κανένα άλλο λαό δεν είδα τέτοια περιφρόνηση προς το θάνατο και τόση αγάπη για την ελευθερία”
ΑΝΤΡΕ: διοικητής του “Φρουρίου Κρήτης”————————————

Ήταν υπέροχο το θέαμα να βλέπει κανείς χωρικούς όλων των ηλικιών να ζητούν όπλα και μόνον όπλα. Το ηθικόν των Κρητών είναι αδύνατο να περιγραφτεί . Όταν ολόκληρος η ιστορία έλθει εις φώς θα συγκαταλεχθεί μεταξύ των ευγενέστερων παραδειγμάτων της Ιστορίας.
Ταξίαρχος Σωλσμπουργκ Τζόουν: του Επιτελείου του Στρατηγού Φρεϋμπουργκ .
————————————

Η αγία νεομάρτυς Μαρία η Μεθυμοπούλα, από την Κρήτη (1 Μαΐου)

Μια ηρωική Ελληνίδα που, όπως και πολλές άλλες, προτίμησε το θάνατο από το να παραδώσει την ψυχή και το σώμα της στα χέρια των απίστων, είναι η αγία νεομάρτυς Μαρία από την Κρήτη. Ας διαβάσουμε το βίο της:

Tὴν ἐποχὴ τῆς ἀνοίξεως, ποὺ ἀνθίζουν τὰ κρίνα καὶ εὐωδιάζει ἡ φύση,ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἔχει καὶ αὐτὴ τὰ δικά της ἀρώματα. Ἀπὸ  τὸν πνευματικό της λειμώνα μᾶς προσφέρει πανεύοσμα ἄνθη, τὰ ἄνθη τῶν Ἁγίων. Ἕνα τέτοιο λουλούδι  εἶναι καὶ ἡ νεομάρτυς ἁγία Μαρία ἡ Μεθυμοπούλα ἀπὸ τὴν Κρήτη,ποὺ τὴν ἑορτάζουμε τὴν 1η Μαΐου.

Γεννήθηκε στὸ χωριὸ Κάτω Φουρνὴ τοῦ Μεραμβέλλου Ἡρακλείου. Ἔζησε στὰ δύσκολα καὶ πικρὰ χρόνια τῆς τουρκικῆς σκλαβιᾶς. Ὅμως ἡ βαρυχειμωνιὰ τῆς δουλείας δὲν τὴνἔπνιγε,γιατὶ ἄφηνε τὴν ψυχή της νὰ γλυκαίνεται ἀπὸ τὰ οὐράνια λόγια τοῦ Χριστοῦ ποὺ στάλαζαν μέσα της οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς της.Πόσο σημαντικὰ ἦταν ἐκεῖνα τὰ πρῶτα χρόνια!

Στὶς ἀγροτικὲς ἐργασίες ἦταν ἐπιμελὴς καὶ πρόθυμη, στὸ νοικοκυριὸ ἀκριβὴς καὶ πρώτη, στὰ πνευματικὰ ἄριστη…Μελετοῦσε τὴν Ἁγία Γραφή, τοὺς Βίους τῶν ἁγίων, εκκλησιαζόταν τακτικά, προσευχόταν μὲ πίστη, ὑπάκουε στοὺς γονεῖς της. Ὅλοι τὴν ἀγαποῦσαν. Ἀλλὰ καὶ ἕνας τήν… φθονοῦσε. Ὁ ἐχθρὸς διάβολος, ποὺ προσπάθησενὰ τὴν αἰχμαλωτίσει στὰ δίχτυα του. Μάταια ὅμως.

Στὴν περιοχὴ ποὺ ζοῦσε ἡ Μαρία, ἐπόπτευε τὴν τάξη ἕνας χωροφύλακας Τουρκαλβανός, ποὺ τὴν ἔβλεπε καὶ τὴν ἀγάπησε μὲ πονηρὸ πάθος. Καὶ ἄρχισε τὶς ἐνοχλήσεις. Πρῶτα μὲ περιποιητικὰ λόγια καὶ κολακεῖες καὶ ἔπειτα μὲ

Άγιος Μύρων ο Νεομάρτυρας από το Ηράκλειο Κρήτης (20 Μαρτίου 1973)

Mύρον νοητόν ωράθης εξ αγχόνης,

Mύρων αθλητά δόξα Kρήτης και κλέος.

 

Βιογραφία

Ο Άγιος Νεομάρτυς Μύρων καταγόταν από το Μεγάλο Κάστρο της Κρήτης, το σημερινό Ηράκλειο, και γεννήθηκε από ευσεβείς και φιλόθεους γονείς. Ο πατέρας του ονομαζόταν Δημήτριος και ήταν δίκαιος και ενάρετος άνθρωπος. Ο Άγιος ήταν σεμνός και σώφρων, και αγαπούσε υπερβολικά την παρθενία και την άσκηση.

Εργαζόμενος ως ράπτης στο Ηράκλειο συκοφαντήθηκε από τους Τούρκους, οι οποίοι τον φθονούσαν, ότι δήθεν αποπλάνησε μια Τουρκοπούλα. Στο δικαστήριο ο Άγιος απέρριψε απολογούμενος την συκοφαντία, αλλά ετέθη σε αυτόν το δίλημμα του εξισλαμισμού ή του θανάτου. Ο Μάρτυρας Μύρων αποκρίθηκε με παρρησία ότι δεν αρνείται την πίστη του, αλλά είναι έτοιμος να υποστεί κάθε βασανιστήριο για την αγάπη του Χριστού, καθώς γεννήθηκε Χριστιανός και Χριστιανός θέλει να πεθάνει.

 

Ο άγιος νεομάρτυς Νικηφόρος ο εκ Κρήτης (11 Ιανουαρίου)

†Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου νεομάρτυρος Νικηφόρου, τοῦ ἐκ Κρήτης.

῾Ο ῞Αγιος Νεομάρτυς Νικηφόρος καταγόταν ἀπό τήν κωμόπολη Κριτσά Μεραμβέλλου Κρήτης καί ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Τζανῆς. ᾿Ενυμφεύθηκε μέ μιά Μωμεθανή πού τήν ἔλεγαν Φετμά καί ἀπέκτησε δύο υἱούς. ῞Ομως ὁ Νικηφόρος ἀλλαξοπίστησε καί ἔγινε Μουσουλμάνος λαβών τό ὄνομα ᾿Ιμπραχίμ. ᾿

Αλλά μέ τήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ ἦλθε στόν ἑαυτό του καί μετανόησε γιά τό ὀλίσθημά του. ᾿Από τότε ζοῦσε τή χριστιανική πίστη καί ζωή.

Το ολοκαύτωμα της Μονής Αρκαδίου, 9 Νοεμβρίου 1866 (ποιήματα μαθητών)

.

Αρκάδι

Αρκάδι μας αθάνατο
Στον κόσμο ξακουσμένο
Για τη λαμπρή θυσία σου
Που φώτισε πλατιά
Την οικουμένη ολόκληρη
Κι έμεινες και θα μένεις
Σύμβολο λευτεριάς.

 

Oι όσιοι Παρθένιος και Εὐμένιος της Ιεράς Μονής Παναγίας Κουδουμά Κρήτης (10 Ιουλίου)

 

Σύντομη βιογραφία:

Ὁ Ὅσ. Παρθένιος γεννήθηκε στά Πιτσίδια Μεσαρᾶς τό 1829, ὅπως καί ὁ ἀδελφός του Εὐμένιος τὸ 1846 καί ἀπό τήν παιδική τους ἠλικία, ἀξιώθηκαν πολλῶν θαυμάτων ἀπό τόν Θεό.
Ἀγάπησαν τήν ἡσυχία καί εἰσῆλθαν στό μοναστικό στίβο τὸ 1858 στήν Ἱ. Μ. Ὁδηγήτριας. Ἀσκήτευσαν σκληρά στήν περιοχή τοῦ Μαρτσάλου κοντά στό Ἁγιοφάραγγο, ὅπου ἐκάρησαν μεγαλόσχημοι μοναχοί, ἐνῶ ὁ Εὐμένιος χειροτονήθηκε διάκονος καί πρεσβύτερος.

Ἀργότερα καί ἀφοῦ ἔζησαν ἐρημητικά γιά λίγα ἔτη στά Ἀστερούσια Ὄρη, ἔφθασαν στά ἀσκηταριά τοῦ Κουδουμᾶ καί ἔγιναν οἱ νέοι κτήτορες τῆς ἐρειπωμένης Ἱ. Μονῆς Κουδουμᾶ.
Ἕνα ἀναρίθμητο πλῆθος θαυμάτων καί σημείων ἐτέλεσαν οἱ Ὅσ. Πατέρες, ζῶντες κατά τήν αὐστηρή μοναστική παράδοση. Τό Μοναστῆρι μεγάλωσε καί κατέστη σπουδαῖο μοναστικό κέντρο βιώσεως τοῦ ἀσκητικοῦ ὀρθοδόξου μοναχισμοῦ.

 

Στιγμιότυπα- μαρτυρίες από τη Μάχη της Κρήτης (έναρξη στις 20 Μαΐου 1941)

Η μάχη της Κρήτης –Σύντομο Χρονικό

“Οι Κρητικοί όταν βρίσκονται μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα έχουν πάνω τους κάτι το μυθώδες . Φαντάζουν σαν τους μυθικούς ήρωες . Είναι τόσο περήφανοι την τραγική ώρα του θανάτου, που όποιος τους δεί , είναι αδύνατο να μήν τους θαυμάσει . Πολλές φορές όταν επρόκειτο να γίνουν εκτελέσεις , άφηνα το γραφείο μου και έβγαινα στο μπαλκόνι , μόνο και μόνο για να τους θαυμάσω . Σε κανένα άλλο λαό δεν είδα τέτοια περιφρόνηση προς το θάνατο και τόση αγάπη για την ελευθερία”
ΑΝΤΡΕ: διοικητής του “Φρουρίου Κρήτης”————————————
Ήταν υπέροχο το θέαμα να βλέπει κανείς χωρικούς όλων των ηλικιών να ζητούν όπλα και μόνον όπλα. Το ηθικόν των Κρητών είναι αδύνατο να περιγραφτεί . Όταν ολόκληρος η ιστορία έλθει εις φώς θα συγκαταλεχθεί μεταξύ των ευγενέστερων παραδειγμάτων της Ιστορίας.
Ταξίαρχος Σωλσμπουργκ Τζόουν: του Επιτελείου του Στρατηγού Φρεϋμπουργκ .
————————————

ΟΙ ΚΡΗΤΙΚΟΠΟΥΛΕΣ (από παλιό αναγνωστικό)

το μεγαλείο της ψυχής των Ελληνίδων…από την Μάχη της Κρήτης

 

 

Δύο λυγερόκορμες Κρητικοποῦλες ἐστέκοντο ἴσιες σὰν λαμπάδες μπροστὰ στὸ Γερμανὸ διοικητὴ τῶν ἀλεξιπτωτιστῶν. Ἦσαν κι οἱ δύο ψηλές, λιγνές, ἀλλὰ γεροδεμένες, μελαχροινές, μὲ ἔντονα χαρακτηριστικά, εἴκοσι δύο ἕως εἴκοσι πέντε χρόνων. Κι ἐφοροῦσαν ἀνδρικὲς κρητικὲς βράκες καὶ ψηλὰ ὑποδήματα. Ἦσαν ἀδελφές. Ἀρετὴ ὠνομαζόταν ἡ μεγαλύτερη κι Ἐλευθερία ἡ μικρότερη. Εἶχαν πιασθῆ αἰχμάλωτες σὲ μία συμπλοκὴ κοντὰ στὸ ἀεροδρόμιο τοῦ Μάλεμε στὴ μάχη τῆς Κρήτης. Κι ἡ διαταγὴ ἦταν: Ὅσοι ἔνοπλοι πολῖται συνελαμβάνοντο αἰχμάλωτοι νὰ τουφεκίζωνται « ἐπὶ τόπου ».

Ιερομάρτυρας Μελχισεδέκ, Επίσκοπος Κισάμου (19 Μαϊου 1821)

Ο Μελχισεδέκ Δεσποτάκης καταγόμενος από το Ηράκλειο της Κρήτης σε νεαρή ηλικία γίνεται μοναχός και μεταβαίνει εις τις παραδουνάβειες ηγεμονίες και στην πόλη Ιασίου της Ρουμανίας μαθητεύει ανώτερες σπουδές κοντά στον διδάσκαλο Κλεόβουλο.

Τον Ιανουάριο του 1818 εχειροτονήθηκε επίσκοπος της επισκοπής Κισσάμου και Σελίνου διαδεχόμενος τον Ιωαννίκιο. Γενναίος και με ακμαίο εθνικό φρόνημα είχε μυηθεί εις τα της Φιλικής Εταιρείας υπό του εκ Κίου της Μικράς Ασίας Πάγκαλου Βαρνάβα.

Αναδείχθηκε πρωτεργάτης της επαναστάσεως του 1821. Γενναίου και ατρόμητου χαρακτήρα ο επίσκοπος απέκρουε απτόητα πολλές και άδικες απαιτήσεις των Τούρκων Γενιτσάρων.