ΟΙ ΚΡΥΦΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ

Ένα ξεχασμένο αλλά εκπληκτικό κείμενο για τους Κρυπτοχριστιανούς από τα νεοελληνικά αναγνώσματα

 

Τὴν 9ην ὥραν τῆς πρωίας τουρκιστί, δηλαδὴ περὶ τὴν τρίτην μετὰ τὸ μεσονύκτιον, σπάνιοί τινες διαβάται, οἱ τελευταῖοι ἀπομείναντες εἰς τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ κατὰ τὴν λειτουργίαν τῆς πρώτης Ἀναστάσεως, ἐπέστρεφαν σπεύδοντες εἰς τὰς οἰκὶας των. Μετ’ ὀλίγον οὔτε ἒν βῆμα ἀντήχει είς τὸν δρόμον, σιγὴ δὲ νεκρικὴ ἐβασίλευε καθ’ ὅλην τὴν τουρκικὴν συνοικίαν. ῎Εξαφνα ἡ θύρα τῆς αὐλῆς μεγάλης τινὸς οἰκίας ἠνοίχθη χωρὶς κρότον καὶ ἐφάνη προκύψασα κεφαλὴ ἀνθρώπου.

Στην αγκαλιά της Μητέρας του Θεού (μια συγκλονιστική διήγηση με Κρυπτοχριστιανούς)

Πρόσφυγες εγκαταλείπουν την Τραπεζούντα. Έργο του Δημήτριου Βλάχου

Η μπόρα έχει περάσει, αλλά θυμωμένα κυλούν τα θολά νερά του ποταμού, δίπλα από το μεγάλο χωριό που απλώνεται στον εύφορο κάμπο. Είναι Τουρκικό το χωριό. Φρεσκοπλυμένο από το χορταστικό λουτρό, χαίρεται τώρα την ευλογία του ήλιου και στεγνώνει γοργά, βυθισμένο στη μακαριότητα της ευτυχίας του.

Δεν ήταν όμως πάντα Τουρκικό. Σε παλαιότερη εποχή, τότε που το σημερινό Ερζερούμ λεγόταν Θεοδοσιούπολις, είχε χτισθεί δίπλα στον Άκαμψι ποταμό, στην άκρη του εύφορου εκείνου οροπεδίου, λίγα σπίτια από οικογένειες ακριτών του Βυζαντινού Κράτους. Τούρκοι ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στο Ελληνικό χωριό κι ανάγκασαν τους κατοίκους του ν’ αλλαξοπιστήσουν και να δεχθούν με τη βία τον μωαμεθανισμό.

Εκδήλωση στην Θεσ/νίκη: “Οι Κρυπτοχριστιανοί του Πόντου” και πρώτη πανελλήνια προβολή της ταινίας “Ρώτα την καρδιά σου”

 

Τὴν Κυριακὴ 30 Μαρτίου καὶ ὥρα 18:00 θὰ πραγματοποιηθεῖ ἀπὸ τὴν “Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη” στὸ Ἀμφιθέατρο τοῦ Ἱδρύματος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης “Διακονία” (ὁδὸς Ν. ΠΛαστήρα 65, Χαριλάου, τήλ: 2310397700) ἐκδήλωση μὲ θέμα :Οι  Κρυπτοχριστιανοί τοῦ Πόντου

Η κόρη του Χότζα. Μία αληθινή ιστορία με κρυπτοχριστιανούς

( μια συγκινητική, αληθινή ιστορία από ένα πολύ αξιόλογο βιβλίο για τους Κρυπτοχριστιανούς. Αξίζει να διαβαστεί ολόκληρο.Μπορούν να τη διαβάσουν και τα μεγαλύτερα παιδιά, για να μαθαίνουν αληθινή ιστορία…)

Όλη τη μέρα γύριζε ανάμεσα στα δεμένα καράβια. Κατέβαινε στο λιμάνι κι έφευγε το μεσημέρι. Πάλι τ’ απόγιομα για να αποτραβηχτεί το δειλινό. Την άλλη μέρα πάλι το ίδιο. Μόνο σαν είχε κάποια δουλειά ή τις ώρες που ήταν στο τζαμί έλειπε απ’ την προκυμαία. Τον υπόλοιπο καιρό ήταν συνεπής στο δρομολόγιό του.

«Τι θέλεις χότζα  στο λιμάνι;» Τον ρώτησε κάποιος.

«Μιλώ με τα καράβια», αποκρίθηκε. «Φέρνουν μηνύματα απ’ όλο τον ντουνιά».

Ήταν και μέρες που δεν φαινότανε καθόλου. Τότε όλοι καταλάβαιναν. Ο χότζας είναι άρρωστος. Κάτι έλειπε απ’ το λιμάνι της Τραπεζούντας.