Ένας άγιος δάσκαλος σε Κρυφό Σχολειό (από τον βίο του Αγ. Αρσενίου του Καππαδόκου)

Νικόλαος Γύζης, Το κρυφό σχολειό, ελαιογραφία, 1885/86

 

Ο άγιος Αρσένιος ως δάσκαλος

 “Στα παιδιά ο Πατήρ δίδασκε με τον τρόπο της εποχής εκείνης. Χρησιμοποιούσε και σχετικήάσκηση στα παιδιά, για να αυξάνει τον ανδρισμό τους , αλλά παράλληλα  να ταπεινώνει και  τα πάθη τους.

Όλα αυτά που ζούσε ο Πατήρ , την ακρίβεια της Ορθοδοξίας, την ευλάβεια και “το θρήσκος καθ΄όλην την εντέλειαν” τα μετέδιδε και στους μαθητές του.

Στα παιδιά ακόμα δίδασκε και την νοερά προσευχή , το “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με” ή “εις το όνομα τουΧριστού και της Παναγίας” και, όταν καμιά φορά έσφαλαν ή πάθαιναν καμιά ζημιά , τους είχε μάθει να λένε “ήμαρτον, Θεέ μου”.Έλεγε να κόβουν κομματάκια από κληματόβεργες, να τα αρμαθιάζουν και να κάνουν

 

Ένας άγιος δάσκαλος σε Κρυφό Σχολειό (από τον βίο του Αγ. Αρσενίου του Καππαδόκου)

Νικόλαος Γύζης, Το κρυφό σχολειό, ελαιογραφία, 1885/86 (από wiki)

 

Ο άγιος Αρσένιος ως δάσκαλος

 “Στα παιδιά ο Πατήρ δίδασκε με τον τρόπο της εποχής εκείνης. Χρησιμοποιούσε και σχετικήάσκηση στα παιδιά, για να αυξάνει τον ανδρισμό τους , αλλά παράλληλα  να ταπεινώνει και  τα πάθη τους.

Όλα αυτά που ζούσε ο Πατήρ , την ακρίβεια της Ορθοδοξίας, την ευλάβεια και “το θρήσκος καθ΄όλην την εντέλειαν” τα μετέδιδε και στους μαθητές του.

Στα παιδιά ακόμα δίδασκε και την νοερά προσευχή , το “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με” ή “εις το όνομα τουΧριστού και της Παναγίας” και, όταν καμιά φορά έσφαλαν ή πάθαιναν καμιά ζημιά , τους είχε μάθει να λένε “ήμαρτον, Θεέ μου”.Έλεγε να κόβουν κομματάκια από κληματόβεργες, να τα αρμαθιάζουν και να κάνουν

Ένας άγιος δάσκαλος σε Κρυφό Σχολειό (από τον βίο του Αγ. Αρσενίου του Καππαδόκου)

Νικόλαος Γύζης, Το κρυφό σχολειό, ελαιογραφία, 1885/86 (από wiki)

 

Ο άγιος Αρσένιος ως δάσκαλος

 “Στα παιδιά ο Πατήρ δίδασκε με τον τρόπο της εποχής εκείνης. Χρησιμοποιούσε και σχετικήάσκηση στα παιδιά, για να αυξάνει τον ανδρισμό τους , αλλά παράλληλα  να ταπεινώνει και  τα πάθη τους.

Όλα αυτά που ζούσε ο Πατήρ , την ακρίβεια της Ορθοδοξίας, την ευλάβεια και “το θρήσκος καθ΄όλην την εντέλειαν” τα μετέδιδε και στους μαθητές του.

Στα παιδιά ακόμα δίδασκε και την νοερά προσευχή , το “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με” ή “εις το όνομα τουΧριστού και της Παναγίας” και, όταν καμιά φορά έσφαλαν ή πάθαιναν καμιά ζημιά , τους είχε μάθει να λένε “ήμαρτον, Θεέ μου”.Έλεγε να κόβουν κομματάκια από κληματόβεργες, να τα αρμαθιάζουν και να κάνουν

Ένας άγιος δάσκαλος σε Κρυφό Σχολειό (από τον βίο του Αγ. Αρσενίου του Καππαδόκου)

Νικόλαος Γύζης, Το κρυφό σχολειό, ελαιογραφία, 1885/86 (από wiki)

 

Ο άγιος Αρσένιος ως δάσκαλος

 “Στα παιδιά ο Πατήρ δίδασκε με τον τρόπο της εποχής εκείνης. Χρησιμοποιούσε και σχετικήάσκηση στα παιδιά, για να αυξάνει τον ανδρισμό τους , αλλά παράλληλα  να ταπεινώνει και  τα πάθη τους.

Όλα αυτά που ζούσε ο Πατήρ , την ακρίβεια της Ορθοδοξίας, την ευλάβεια και “το θρήσκος καθ΄όλην την εντέλειαν” τα μετέδιδε και στους μαθητές του.

Στα παιδιά ακόμα δίδασκε και την νοερά προσευχή , το “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με” ή “εις το όνομα τουΧριστού και της Παναγίας” και, όταν καμιά φορά έσφαλαν ή πάθαιναν καμιά ζημιά , τους είχε μάθει να λένε “ήμαρτον, Θεέ μου”.Έλεγε να κόβουν κομματάκια από κληματόβεργες, να τα αρμαθιάζουν και να κάνουν

ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

(ΠΟΙΗΜΑ / ΙΩΑΝΝΗ ΠΟΛΕΜΗ)

.

᾽Απ’ ἔξω μαυροφόρ’ ἀπελπισιά,
πικρῆς σκλαβιᾶς χειροπιαστό σκοτάδι
καί μὲσα στή θολόχτιστη ἐκκλησιὰ
(στήν ἐκκλησιά, ποὺ παίρνει κάθε βράδυ
τήν ὄψη τοῦ σχολειοῦ)
τὸ φοβισμένο φῶς τοῦ καντηλιοῦ
τρεμάμενο τά ὄνειρα τα ἀναδεύει
καί γύρω τὰ σκλαβόπουλα μαζεύει.

.

Ένας άγιος δάσκαλος σε Κρυφό Σχολειό (από τον βίο του Αγ. Αρσενίου του Καππαδόκου)

Νικόλαος Γύζης, Το κρυφό σχολειό, ελαιογραφία, 1885/86 (από wiki)

Ο άγιος Αρσένιος ως δάσκαλος

 “Στα παιδιά ο Πατήρ δίδασκε με τον τρόπο της εποχής εκείνης. Χρησιμοποιούσε και σχετικήάσκηση στα παιδιά, για να αυξάνει τον ανδρισμό τους , αλλά παράλληλα  να ταπεινώνει και  τα πάθη τους.

Όλα αυτά που ζούσε ο Πατήρ , την ακρίβεια της Ορθοδοξίας, την ευλάβεια και “το θρήσκος καθ΄όλην την εντέλειαν” τα μετέδιδε και στους μαθητές του.

Στα παιδιά ακόμα δίδασκε και την νοερά προσευχή , το “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με” ή “εις το όνομα τουΧριστού και της Παναγίας” και, όταν καμιά φορά έσφαλαν ή πάθαιναν καμιά ζημιά , τους είχε μάθει να λένε “ήμαρτον, Θεέ μου”.Έλεγε να κόβουν κομματάκια από κληματόβεργες, να τα αρμαθιάζουν και να κάνουν

Και τώρα τι κάνουμε;

“Αυτό, όμως, δεν είναι δυνατόν να γίνει με άνευρες γιορτούλες, με ανόρεχτες ομιλίες, με προαιρετικές παρελάσεις, […] με εκκοσμίκευση της πολυτίμητης Ορθοδοξίας μας.

Θα γίνει μονάχα με … “

Γράφει ο Φώτης Μιχαήλ

Ο μήνας Οκτώβριος, στα χρόνια αυτά τα δύσκολα της μνημονιακής κατοχής, παίρνει, θαρρείς, μια ιδιαίτερη αξία στις συνειδήσεις των εν εγρηγόρσει Ελλήνων.

Δυο γεγονότα μεγάλης ιστορικής σημασίας για το Έθνος μας  -το  ένα, ο Μακεδονικός Αγώνας και το άλλο, το ΟΧΙ του ’40–  μοιάζουν με αστέρες ολόλαμπρους, που καταυγάζουν την αργόσυρτη ιστορική μας διαδρομή και δείχνουν αλάνθαστα τον δρόμο για τα πεπρωμένα της φυλής μας.

Ο Οκτώβριος είναι μήνας εθνικής μνήμης, αλλά και μήνας εθνικού προβληματισμού και αποφάσεων.

 

Οι εθνικές μνήμες δεν καθιερώθηκαν ως ευκαιρίες, μονάχα για ευχές, λογίδρια και δεξιώσεις επισήμων. Ούτε ορίστηκαν από τον νομοθέτη ως αργίες, για να γεμίζουμε ανήμερα τα τραπεζάκια των πεζοδρομίων.