“Η μεγαλύτερη αρρώστια: οι αριστεροί λογισμοί”

από τους λόγους του αγίου Παϊσίου:

 

-Γέροντα, αγωνιώ, όταν έχω να τακτοποιήσω ένα πρόβλημα, και δεν μπορώ να κοιμηθώ.

– Σ’ εσένα το βασικό πρόβλημα είναι οι πολλοί λογισμοί. Αν δεν είχες αυτούς τους πολλούς λογισμούς, θα μπορούσες να αποδώσεις πολύ περισσότερα και στην διακονία σου και στα πνευματικά σου. Άκου έναν τρόπο, για να αποφεύγεις τους πολλούς λογισμούς:

Όταν σου έρχεται στον νου κάτι που πρόκειται π.χ. να κάνης αύριο, να λες στον λογισμό σου:

Αυτή η δουλειά δεν είναι για σήμερα θα την σκεφθώ αύριο. Επίσης, όταν είναι να αποφασίσεις για κάτι, μην ταλαιπωρείσαι με την σκέψη να βρεις το καλύτερο και αναβάλλεις συνέχεια. Διάλεξε κάτι και προχώρα. Άφησε έπειτα τον Θεό να φροντίσει για τα παραπέρα. Προσπάθησε να αποφεύγης την σχολαστικότητα, για να μη ζαλίζεις το μυαλό σου.

“Όποιος έχει καλούς λογισμούς, όλα καλά τα βλέπει”

 

από τους λόγους του αγίου Παϊσίου:

Μου είπαν μερικοί ότι σκανδαλίζονται, γιατί βλέπουν πολλά στραβά στην Εκκλησία,
καί έγώ τους είπα:

Άν ρωτήσης μια μύγα: “Έχει λουλούδια εδώ στην περιοχή;” θά πη: “δέν ξέρω. εκεί κάτω στον λάκκο έχει κονσερβοκούτια, κοπριές, ακαθαρσίες”, και θά σου άραδιάση όλες τις βρωμιές στις όποιες πήγε.

Άν όμως ρωτήσης μιά μέλισσα: “είδες καμμιά ακαθαρσία εδώ στην περιοχή;” θά σου πη: “ακαθαρσία; οχι, δέν είδα πουθενά εδώ ο τόπος είναι γεμάτος από εύωδιαστά λουλούδια” καί θά σου άναφέρη ένα σωρό λουλούδιατου κήπου, του άγρου κ.λπ.

 

“Να στέλνουμε την αγαθή μας διάθεση… “

λόγοι χάριτος και ενθέου αγάπης, από τον αγαπημένο μας άγιο Πορφύριο

“Να έχομε αγάπη, πραότητα, ειρήνη. Έτσι βοηθάμε τον συνάνθρωπό μας, όταν κυριεύεται απ’ το κακό.

Μυστικά ακτινοβολεί το παράδειγμα, όχι μόνον όταν ο άλλος είναι παρών, αλλά κι όταν δεν είναι.

Ν’ αγωνιζόμαστε να στέλνομε την αγαθή μας διάθεση.

Ακόμη και λόγια όταν λέμε για τη ζωή του άλλου, που δεν την εγκρίνομε, αυτός το καταλαβαίνει και τον απωθούμε.

Ενώ αν είμαστε ελεήμονες και τον συγχωρούμε, τον επηρεάζομε – όπως τον επηρεάζει το κακό – κι ας μη μας βλέπει.

***

Για την εγκράτεια και τη νηστεία (Αββάς Ισαάκ του Σύρου)

“Με γεμάτο στομάχι μην έχεις την αναίδεια να εξετάσεις και να εξερευνήσεις τίποτε από τα θεία πράγματα και νοήματα, για να μη μετανοιώσεις ύστερα. Βάλε καλά στο μυαλό σου τι σου λέω: Με γεμάτο στομάχι δεν είναι δυνατό να γνωρίσεις τα μυστήρια του Θεού. (95)

Αν έχεις στο κελί σου πράγματα μη αναγκαία για την καλογερική ζωή, σκόρπισέ τα αμέσως σ’ αυτούς που τα χρειάζονται· εάν όμως δεν έχεις, να μη θέλεις ν’ αποκτήσεις. Καθάρισε το κελί σου από οτιδήποτε κάνει απολαυστική τη ζωή σου και από τα περιττά πράγματα· διότι, και χωρίς να θέλεις, η έλλειψη των πραγμάτων που αναπαύουν, σε οδηγεί στην εγκράτεια. Επειδή, όταν έχουμε άφθονα υλικά αγαθά, δεν μπορούμε να συγκρατήσουμε τον εαυτό μας. (100)

.

“Όποιος έχει καλούς λογισμούς, όλα καλά τα βλέπει”

 

από τους λόγους του αγίου Παϊσίου:

.

Μου είπαν μερικοί ότι σκανδαλίζονται, γιατί βλέπουν πολλά στραβά στην Εκκλησία,
καί έγώ τους είπα:

Άν ρωτήσης μια μύγα: “Έχει λουλούδια εδώ στην περιοχή;” θά πη: “δέν ξέρω. εκεί κάτω στον λάκκο έχει κονσερβοκούτια, κοπριές, ακαθαρσίες”, και θά σου άραδιάση όλες τις βρωμιές στις όποιες πήγε.

Άν όμως ρωτήσης μιά μέλισσα: “είδες καμμιά ακαθαρσία εδώ στην περιοχή;” θά σου πη: “ακαθαρσία; οχι, δέν είδα πουθενά εδώ ο τόπος είναι γεμάτος από εύωδιαστά λουλούδια” καί θά σου άναφέρη ένα σωρό λουλούδιατου κήπου, του άγρου κ.λπ.

 

Η σημασία της προσευχής στον αγώνα εναντίον των εμπαθών λογισμών.

(Οσίου Θεοφάνους Έγκλειστου)

ΤΗΝ περασμένη φορά σου περιέγραψα την όλη διαδικασία της μεταβάσεως από τον απλό λογισμό στην εμπαθή επιθυμία κι από εκεί στην εφάμαρτη πράξη. Όμως τα πράγματα δεν εξελίσσονται πάντα τόσο αργά όσο φάνηκε από την περιγραφή μου. Συχνά , αν όχι τις περισσότερες φορές, όλες οι φάσεις διαδέχονται η μία την άλλη αστραπιαία. Έτσι, πριν καλά-καλά προλάβει να εμφανιστεί ο λογισμός , τελείται η πράξη. Αυτό συμβαίνει κατεξοχήν στην περίπτωση του προφορικού λόγου. Δεν μπορείς, αλλά και δεν χρειάζεται ν’ αναλύεις όλα αυτά τα απρόβλεπτα και αλλεπάλληλα περιστατικά. Κάνε μόνο τούτο:

 .

Όταν αντιλαμβάνεσαι μιαν εμπαθή κίνηση, να στρέφεσαι αμέσως εναντίον της με όπλο το θυμό. Πώς θ’ αντιδράσεις, αν ένας κακοποιός σου επιτεθεί και σε χτυπήσει; Θα του ανταποδώσεις το χτύπημα μ’ όλη σου τη δύναμη. Με τον ίδιο τρόπο ν’ αντιδράς, όταν σου επιτίθεται ένας κακός λογισμός: Να τον χτυπάς με θυμό. Βέβαια, όπως ο κακοποιός δεν το βάζει πάντα στα πόδια μόλις τον χτυπήσεις, έτσι και ο λογισμός δεν φεύγει πάντα μόλις θυμώσεις. Κι αυτό γιατί στον πόλεμο των λογισμών εμπλέκονται συχνά και οι δαίμονες, που, όπως ξέρεις, είναι πείσμονες και ανυποχώρητοι. Όσο κι αν θυμώνεις μαζί τους, δεν κάνουν πίσω. Χρειάζεται, λοιπόν, πέρα από το θυμό, να χρησιμοποιήσεις κι ένα άλλο όπλο εναντίον τους. Ποιο είν’ αυτό;

 ,

Διατήρηση της ειρήνης της ψυχής (οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ)

Θά πρέπει ν’ αγωνίζεσαι μέ κάθε τρόπο νά διατηρείς τήν ειρήνη της ψυχής καί νά μήν ενοχλείσαι άπό τίς προ­σβολές των άλλων. Γιά νά τό πετύχεις αυτό, θά πρέπει ν’ αγωνίζεσαι μέ όλες τίς δυνάμεις νά συγκρατήσεις τό θυμό καί νά φυλάξεις μέ προσοχή τό νου καί τήν καρδιά σου άπό απρεπείς σκέψεις καί αισθήματα.

Ό Θεός έχει βάλει μέσα μας μόνο ένα θυμό καί ένα φθόνο: εναντίον του πονηρού, εναντίον εκείνου πού στην αρχή εξα­πάτησε τόν άνθρωπο καί τόν έβγαλε άπό τόν Παράδεισο, εναντίον του φθοροποιού διαβόλου. Μάς δόθηκε ή εντολή νά πολεμήσουμε εναντίον των πονηρών πνευμάτων της ακαθαρ­σίας καί της επιθυμίας, πού σπείρουν στην καρδιά ακάθαρτες καί πονηρές σκέψεις.

Η πιο σύντομη και εύκολη οδός για την σωτηρία

~ αγ.Σιλουανού του Αθωνίτου 

 

Να η  πιο σύντομη  και εύκολη οδός για την σωτηρία:

Να είσαι υπάκουος, εγκρατής, να μην κατακρίνεις, και να φυλάγεις το νου και την καρδιά σου από τους κακούς λογισμούς.

Να σκέφτεσαι ότι όλοι οι άνθρωποι είναι καλοί και τους αγαπά ο Κύριος. Για τις ταπεινές αυτές σκέψεις η χάρη του Αγίου Πνεύματος θα κατοικήσει στην καρδιά σου και εσύ θα λες:«Ελεήμων ο Κύριος».

“Ένας ταπεινός λογισμός κάνει αμέσως την Χάρη του Θεού να ενεργεί…”

φωτο: 0 γέροντας Παΐσιος, καθώς ταΐζει στο χέρι του ένα πουλάκι

.

Μου έκανε εντύπωση πώς ένας ταπεινός λογισμός κάνει αμέσως την Χάρη του Θεού να ενεργεί.

.

Είχε έρθει στο Καλύβι ένα ξένο γατάκι. Το καημένο, φαίνεται , κάτι είχε φάει που το πείραξε και ζητούσε βοήθεια. Χτυπιόταν από τον πόνο και πεταγόταν σαν το χταπόδι, όταν το χτυπούν… Το λυπόμουν που το έβλεπα σ’ αυτήν την κατάσταση, αλλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτε. Το σταύρωνα, το ξανασταύρωνα, τίποτε!

.

«Βρε ταλαίπωρε, λέω τότε στον εαυτό μου, βλέπεις τα χάλια σου; Τόσα χρόνια καλόγερος, ούτε ένα γατί δεν μπορείς να βοηθήσης!». Μόλις ελεεινολόγησα τον εαυτό μου, εκεί που το γατάκι κόντευε να ψοφήση , αμέσως συνήλθε. Ήρθε κοντά μου, μου έγλειφε τα πόδια και έκανε χαρούμενο όμορφες τούμπες…

“Όποιος έχει καλούς λογισμούς, όλα καλά τα βλέπει”

 

από τους λόγους του αγίου Παϊσίου:

.

Μου είπαν μερικοί ότι σκανδαλίζονται, γιατί βλέπουν πολλά στραβά στην Εκκλησία,
καί έγώ τους είπα:

Άν ρωτήσης μια μύγα: “Έχει λουλούδια εδώ στην περιοχή;” θά πη: “δέν ξέρω. εκεί κάτω στον λάκκο έχει κονσερβοκούτια, κοπριές, ακαθαρσίες”, και θά σου άραδιάση όλες τις βρωμιές στις όποιες πήγε.

Άν όμως ρωτήσης μιά μέλισσα: “είδες καμμιά ακαθαρσία εδώ στην περιοχή;” θά σου πη: “ακαθαρσία; οχι, δέν είδα πουθενά εδώ ο τόπος είναι γεμάτος από εύωδιαστά λουλούδια” καί θά σου άναφέρη ένα σωρό λουλούδιατου κήπου, του άγρου κ.λπ.

 

Κόπος, Λογισμοί και Φιλότιμο (λόγοι αγίου Παϊσίου)

 

Προσπάθεια – Κόπος

Μεγάλη σημασία έδινε ο όσιος στον ευλογημένο κόπο. Χωρίς κόπο και αγώνα κανείς δεν πέτυχε και δεν αγίασε. Ο κόπος συγκινεί τον Θεό. Αντίθετα οι άνθρωποι θέλουν να δουλεύουν λίγο ή καθόλου και να παίρνουν πολλά λεφτά. Να μη διαβάζουν οι μαθητές, οι φοιτητές και να παίρνουν καλούς βαθμούς.

.

Να προσπαθείτε να αγωνίζεσθε. Η ζωή μας είναι κόπος.

Ήρθε κάποιος και με παρακά- λεσε να κάνω προσευχή διότι είχε άλατα στον σβέρκο. Ο γιατρός του είπε να κάνει ασκήσεις και αυτός βαριόταν να κουνά το κεφάλι του δεξιά-αριστερά και ήρθε εδώ να ζητήσει να του κάνω προσευχή. Ακούς εκεί!

Σήμερα οι ευκολίες έγιναν δυσκολίες. Στα γραφεία τους οι άνθρωποι έχουν καρέκλες με ρόδες. Δεν σηκώνονται και το κάθε τι το κάνουν με την καρέκλα, με αποτέλεσμα να πιαστούν τα πόδια τους. Μετά θα πάνε στον γιατρό, θα τους βάλει να κάνουν ασκήσεις, θα πληρώνουν και για μασάζ.

.

Σοφοί λόγοι του Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτη

ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ (1866-1938)

 

~ Να θυμάσαι και να φοβάσαι δυο λογισμούς: Ο ένας λέει: είσαι άγιος, κι ο άλλος: δεν θα σωθείς.

Κι οι δυο λογισμοί προέρχονται από τον εχθρό (δηλ. τον διάβολο) και δεν έχουν αλήθεια μέσα τους. Εσύ όμως να σκέφτεσαι: Εγώ είμαι μεγάλος αμαρτωλός, αλλά ο σπλαχνικός Κύριος αγαπά πολύ τους ανθρώπους και θα συγχωρήσει σ’ εμέ τις αμαρτίες μου.

 

Για τα “δύσκολα” και κακότροπα παιδιά (λόγοι οσίου Πορφυρίου)

.

.

“Πολλή προσευχή και λίγα λόγια στα παιδιά”

Το ενδιαφέρον του καλού πατέρα πρέπει να μένει αμείωτο, ακόμη κι όταν το παιδί μεγαλώνει και σκληρύνεται καί επαναστατεί καί δέν τόν ακούει καί παίρνει ακόμη καί θέσεις εχθρικές καί αντίθετες. Αν τό ανώριμο παιδί καταλάβει ότι ό πατέρας του είναι πραγματικά καλός πατέρας, ότι κάνει παραχωρήσεις και υπομονή πατρική, τότε το παιδί αυτό, μέχρι που θα πεθάνει, θα έχει συνεχώς στο στόμα του το όνομα του πατέρα του και θα λέει: «εμένα ο πατέρας μου ήτανε άγιος».

Όταν τά παιδιά είναι τραυματισμένα καί πληγωμένα άπό κάποιο σοβαρό ζήτημα, νά μήν έπηρεάζεσθε πού άντιδρούν καί μιλούν άσχημα. Στήν πραγματικότητα δέν τό θέλουν, αλλά δεν μπορούν νά κάνουν αλλιώς στίς δύσκολες στιγμές. Μετά μετανιώνουν. Αν, όμως, εσείς έκνευρισθείτε καί θυμώσετε, γίνεσθε ένα μέ τόν πονηρό καί σας παίζει όλους.

 

Να μην εμπιστεύεται κανείς τον εαυτό του και τους λογισμούς του…

.

“Να μην εμπιστεύεται κανείς τον εαυτό του σε τίποτε, αλλά για όλα να συμβουλεύεται τους διακριτικούς πατέρες και να εξομολογείται καθαρά τα μυστικά της καρδιάς του”.

.

Από τον άγιο Βαρσανούφιο

Ένας αδελφός ρώτησε τον αββά Ιωάννη τον προφήτη:

– Για όλους τους λογισμούς, πού ξεφυτρώνουν στην καρδιά μου, πρέπει να ρωτάω τους γέροντες;

 

Για το ότι πρέπει να επιδιώκουμε την «ησυχία» με κάθε δυνατό τρόπο

απόσπασμα από το Μεγάλο Γεροντικό (τόμος α’ κεφάλαιο β’)

.

 Όταν ο αββάς Αντώνιος ασκήτευε στην έρημο, έπεσε κάποτε σε ακηδία και σε μεγάλη σύγχυση των λογισμών του και έλεγε στον Θεό:

«Κύριε, θέλω να σωθώ αλλά δεν μ΄αφήνουν οι λογισμοί μου. Τι να κάνω με τη θλίψη μου αυτή;
Πώς να σωθώ;»

Κάποια φορά λοιπόν βγήκε λίγο προς τα έξω και βλέπει κάποιον σαν τον εαυτό του να κάθεται και να κάνει εργόχειρο.

.

Ο άλλος δρόμος .. για εμάς και την Πατρίδα μας ..

“Είναι και το ζητούμενο στην εποχή μας η αγιότητα…

Έτσι, αγιασμένα, η κάθε ενέργειά μας αγιάζει τα πάντα …”

ένα καταπληκτικό κείμενο, που αξίζει να διαβάσετε …

Γερόντισσα Άννα,Ιερό Ησυχαστήριο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Γέρακας Ξάνθης

αποσπάσματα από την εκπομπή “Προσκυνηματικά Μονοπάτια” του ραδιοφωνικού σταθμού Άγια Μετέωρα

.

.. θα βρεθούμε στην προσευχή ..

Ο Γέροντας είχε ορίσει μια ώρα κοινής προσευχής. Δηλαδή το βράδυ, σε άλλους έλεγε δέκα με έντεκα, έντεκα με δώδεκα, και έλεγε, θα βρεθούμε στην προσευχή. Εκείνη την ώρα έπρεπε να κάνεις την ευχή, να πεις Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησόν με, να μνημονεύσεις τα ονόματα που σου είπε να μνημονεύσεις, αλλά ήθελε όμως, αν την άλλη μέρα ο νους βολόδερνε περί πολλών, ήθελε εκείνη την ώρα την συγκεκριμένη που σου έλεγε, να τηρήσεις το νου σου αμόλυντο όσο μπορείς. Δηλαδή, έφευγε ο αλήτης νους, αμέσως να τον ξαναγυρίσεις πίσω. Καταλάβαινες ότι εκείνη την ώρα είχες βοηθό στην προσευχή σου τον Γέροντα, γιατί η ώρα εκείνη της προσευχής ήταν με τον Γέροντα. Το καταλάβαινες, ήταν σα να ήταν αισθητά παρών ο Γέροντας.

Έβλεπε και πολλές φορές σου έλεγε, Χθες δεν είχες προσευχή ενώ αν πήγαινε καλά η προσευχή σου έλεγε, Χθες πετούσες. .. Το να είμαστε συνεχώς σε προσευχητική στάση είναι η στάση του Ορθοδόξου Χριστιανού. Σας είχα πει πριν ότι η εργασία για τους πρώτους Χριστιανούς ήταν πάρεργο, δεν ήταν η κύρια δουλειά τους ..

“Το παιδί πρέπει να εξομολογείται πρώτα στην μητέρα και μετά στον Πνευματικό” (οσίου Παϊσίου)

ένα  κείμενο του οσίου Παϊσίου, που δείχνει ακόμα μεγαλύτερη την ευθύνη των γονιών για την πνευματική ζωή και πρόοδο των παιδιών…

.

“Τα παιδιά πρέπει να συζητούν με τους γονείς τους , να τους λένε τους λογισμούς τους.

Όπως ο μοναχός στο μοναστήρι έχει τον Γέροντά του , στον οποίο λέει τους λογισμούς του και βοηθιέται ,έτσι και το παιδί πρέπει να έχει μια αναφορά στους γονείς.

.

Κανονικά το παιδί πρέπει να εξομολογείται πρώτα στην μητέρα και μετά στον Πνευματικό.

 

Όταν λέμε “ας είναι, βλέπει ο Θεός”, τί εννοούμε;

Ο άνθρωπος έχει τέτοιες δυνάμεις, ώστε να μπορεί να μεταδώσει το καλό ή το κακό στο περιβάλλον του. Αυτά τα θέματα είναι πολύ λεπτά. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Πρέπει να βλέπομε το καθετί με αγαθό τρόπο. Τίποτα το κακό να μη σκεπτόμαστε για τους άλλους. Κι ένα βλέμμα κι ένας στεναγμός επιδρά στους συνανθρώπους μας. Και η ελάχιστη αγανάκτηση κάνει κακό. Να έχομε μέσα στην ψυχή μας αγαθότητα κι αγάπη· αυτά να μεταδίδομε.

“Kαλό είναι στην ζωή μας να έχουμε δίπλα μας έναν άνθρωπο που να σκέφτεται το ίδιο με εμάς…”

Όταν νιώθουμε μεγάλο βάρος λόγω δύσκολων σκέψεων, αν έχουμε την δυνατότητα να εκμυστηρευτούμε τις σκέψεις μας σε ένα άτομο που σκέφτεται το ίδιο όπως και εμείς , τότε και αυτό είναι εξομολόγηση. Τότε έρχεται ο Κύριος και μας παρηγορεί διαμέσου αυτού του ανθρώπου που έχει σύμφωνη γνώμη με εμάς.

.
Εννοείται πως ο Κύριος μας παρηγορεί κάθε στιγμή, ακόμα και όταν είμαστε μόνο μας και δεν έχουμε κάποιο καλό Χριστιανό δίπλα μας. Επειδή όμως πολλές φορές είμαστε μπερδεμένοι και δεν μπορούμε να καταλάβουμε την παρουσία του Κυρίου, είναι καλό να έχουμε δίπλα μας έναν καλό Χριστιανό που να σκέφτεται όπως εμείς. Ο Κύριος είναι πράος και ήσυχος, η φωνή του δεν είναι θορυβώδης , αλλά ήσυχη και ταπεινή και εμείς, επειδή είμαστε ταραγμένοι, δεν μπορούμε να την ακούσουμε.

Η δύναμη της ψυχής και η βασκανία (από τους λόγους του αγίου Πορφυρίου)

 

Ο άνθρωπος έχει τέτοιες δυνάμεις, ώστε νά μπορεί νά μεταδώσει τό καλό ή τό κακό στό περιβάλλον του. Αυτά τά θέματα είναι πολύ λεπτά. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Πρέπει νά βλέπομε τό καθετί μέ αγαθό τρόπο. Τίποτα τό κακό νά μη σκεπτόμαστε γιά τους άλλους. Κι ενα βλέμμα κι ένας στεναγμός επιδρά στους συνανθρώπους μας. Καί ή ελάχιστη αγανάκτηση κάνει κακό. Νά έχομε μέσα στην ψυχή μας αγαθότητα κι αγάπη· αυτά νά μεταδίδομε.

Νά προσέχομε νά μήν αγανακτούμε γιά τους ανθρώπους πού μας βλάπτουν μόνο νά προσευχόμαστε γι’ αυτούς μέ αγάπη. Ό,τι κι αν κάνει ό συνάνθρωπος μας, ποτέ νά μή σκεπτόμαστε κακό γι’ αυτόν. Πάντοτε νά ευχόμαστε άγαπητικά. Πάντοτε νά σκεπτόμαστε τό καλό. Βλέπετε τόν πρωτομάρτυρα