ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ (11 Μαΐου 1771 – 22 Μαΐου 1825)

αφιέρωμα δόξας και τιμήςΗ Μπουμπουλίνα.Ακουαρέλα του Σπ. Προσαλέντη.

Η Μπουμπουλίνα (11/5 1771 – 22/5 1825) ευρίσκει τον θάνατον εις συμπλοκήν εξ αφορμής απαγωγής μιάς νεαράς Σπετσιωτοπούλας υπό τού εκ τού πρώτου συζύγου υιού της Γ. Γιάννοζα. Ο Φιλήμων την αποκαλεί «ανδρώδη καί υπερμαζώσαν». Ήτο κόρη τού Υδραίου πλοιάρχου Σταυριανού Πινότση καί σύζυγος εκ δευτέρου γάμου τού Σπετσιώτου πλοιάρχου Δημητρίου Μπούμπουλη, φονευθέντος το 1811 εις σύγκρουσιν με Αλγερινούς πειρατάς. Κατά την Επανάστασιν, έλαβε μέρος εις πολλάς ναυμαχίας με τα τρία πλοία της καί με στρατόν συντηρούμενον εξ ιδίων. Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα γεννήθηκε στις φυλακές τής Κωνσταντινουπόλεως στις 11 Μαΐου 1771, όταν η μητέρα της, Παρασκευώ (Σκεύω), επισκέφθηκε τον φυλακισμένο λόγω της συμμετοχής του στα Ορλωφικά, σύζυγό της και πατέρα της Λασκαρίνας, Σταυριανό Πινότση. Οι Ρώσοι μετά τον άδοξο θάνατό της, τής απένειμαν τον τίτλο τής «Ναυάρχου», έναν τίτλο με παγκόσμια μοναδικότητα για γυναικεία μορφή.

Εκτενές Βιογραφικό- με πολλές προσωπογραφίες και φωτογραφίες:

Η Μπουμπουλίνα, που ήταν Υδραία την καταγωγή, γεννήθηκε μέσα στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης στις 11 Μαΐου του 1771, όταν η μητέρα της, Σκεύω, επισκέφθηκε τον τότε φυλακισμένο από τους Τούρκους και ετοιμοθάνατο άντρα της, Σταυριανό Πινότση. Η σύλληψη και φυλάκιση του Πινότση ήταν αποτέλεσμα της ενεργούς συμμετοχής του στην επανάσταση της Πελοποννήσου το 1769-70, γνωστή στην ιστορία μας ως Ορλωφικά. Ήταν τότε που οι Σπέτσες καταστράφηκαν σχεδόν ολοκληρωτικά από την εκδικητική μανία των Τούρκων λόγω της συμμετοχής του νησιού στην επανάσταση.

ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ (11 Μαΐου 1771 – 22 Μαΐου 1825)

αφιέρωμα δόξας και τιμήςΗ Μπουμπουλίνα.Ακουαρέλα του Σπ. Προσαλέντη.

Η Μπουμπουλίνα (11/5 1771 – 22/5 1825) ευρίσκει τον θάνατον εις συμπλοκήν εξ αφορμής απαγωγής μιάς νεαράς Σπετσιωτοπούλας υπό τού εκ τού πρώτου συζύγου υιού της Γ. Γιάννοζα. Ο Φιλήμων την αποκαλεί «ανδρώδη καί υπερμαζώσαν». Ήτο κόρη τού Υδραίου πλοιάρχου Σταυριανού Πινότση καί σύζυγος εκ δευτέρου γάμου τού Σπετσιώτου πλοιάρχου Δημητρίου Μπούμπουλη, φονευθέντος το 1811 εις σύγκρουσιν με Αλγερινούς πειρατάς. Κατά την Επανάστασιν, έλαβε μέρος εις πολλάς ναυμαχίας με τα τρία πλοία της καί με στρατόν συντηρούμενον εξ ιδίων. Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα γεννήθηκε στις φυλακές τής Κωνσταντινουπόλεως στις 11 Μαΐου 1771, όταν η μητέρα της, Παρασκευώ (Σκεύω), επισκέφθηκε τον φυλακισμένο λόγω της συμμετοχής του στα Ορλωφικά, σύζυγό της και πατέρα της Λασκαρίνας, Σταυριανό Πινότση. Οι Ρώσοι μετά τον άδοξο θάνατό της, τής απένειμαν τον τίτλο τής «Ναυάρχου», έναν τίτλο με παγκόσμια μοναδικότητα για γυναικεία μορφή.

Εκτενές Βιογραφικό- με πολλές προσωπογραφίες και φωτογραφίες:

Η Μπουμπουλίνα, που ήταν Υδραία την καταγωγή, γεννήθηκε μέσα στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης στις 11 Μαΐου του 1771, όταν η μητέρα της, Σκεύω, επισκέφθηκε τον τότε φυλακισμένο από τους Τούρκους και ετοιμοθάνατο άντρα της, Σταυριανό Πινότση. Η σύλληψη και φυλάκιση του Πινότση ήταν αποτέλεσμα της ενεργούς συμμετοχής του στην επανάσταση της Πελοποννήσου το 1769-70, γνωστή στην ιστορία μας ως Ορλωφικά. Ήταν τότε που οι Σπέτσες καταστράφηκαν σχεδόν ολοκληρωτικά από την εκδικητική μανία των Τούρκων λόγω της συμμετοχής του νησιού στην επανάσταση.

Η Ελληνίδα στην Τουρκοκρατία και στο «21» (μέρος 1ο)

ένα εξαιρετικό κείμενο, για τις γνωστές και άγνωστες ηρωίδες της τουρκοκρατίας και της Επανάστασης- θα δημοσιευτεί σε δύο μέρη

“Greek Women Imploring at the Virgin of Assistance” 1826. “Ary Scheffer

Ψυχή μεγάλη και γλυκειά, μετά χαράς στο λέω:
Θαυμάζω τες γυναίκες μας και στ’ όνομα τους μνέω.
(Διον. Σολωμού, Ελεύθεροι Πολιορκημένοι).

 

Από το βιβλίο του Ιωάννου Ν. Παπαϊωάννου, «Ιστορικές γραμμές» Τόμος Γ”

Κάθε φορά που θα μελετούσε κανείς την Ιστορία μας, την Ελληνική Ιστορία, θα κατέληγε να επαναλαμβάνει τους ανωτέρω στίχους του εθνικού μας ποιητού, διαπιστώνοντας ότι οι Ελληνίδες γεμίζουν τις σελίδες της Ιστορίας μας με τις θαυμαστές θυσίες τους.

Η Ελληνίδα στην Τουρκοκρατία.

Αδυσώπητος για αιώνες ήταν ο αγώνας με τους Τούρκους σε πολλά μέτωπα, με σπουδαίο πλήθος τα συγκλονιστικά επεισόδια, όπου η Ελληνίδα, από τις πρώτες συγκρούσεις, έδρασε, λαμβάνοντας θρυλικές διαστάσεις, ενέπνευσε τις επόμενες γενεές για διαδοχικές απελευθερωτικές προσπάθειες και εμψύχωσε καίρια για καρτερία, αντίσταση και ελπίδα. Τα κατωτέρω παραδείγματα είναι αντιπροσωπευτικά:

Το 1475 η Λήμνος δέχθηκε την κατακτητική επίθεση των Τούρκων, υπό την αρχηγία του Σουλεϊμάν πασά. Σώθηκε από μια νέα κόρη, την Μαρούλα Κλαδά. η νεαρή κόρη μόλις είδε τον αγαπημένο πατέρα της να φονεύεται από τους Τούρκους, ζώσθηκε αμέσως τα όπλα του και όρμησε εναντίον των Τούρκων, ενώ την ακολουθούσαν, συγκινημένοι και παρακινημένοι από την τόλμη της, οι νησιώτες συμπατριώτες της. Οι Τούρκοι, έκπληκτοι και φοβισμένοι, υποχώρησαν, η Λήμνος δεν έπεσε τότε και συνέχιζε να παραμένει ελεύθερη.

 

“Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” (μέρος 1ο)

(καθώς πλησιάζει η ημέρα εορτασμού της εθνικής επετείου της Επανάστασης του 1821, επιλέξαμε κάποια άρθρα που αναφέρονται στην συμβολή των γυναικών στον Αγώνα. Αδικημένες από την ιστορία, αλλά φωτεινά παραδείγματα θάρρους, τόλμης και αγάπης για την Πατρίδα… για αυτό θελήσαμε να κάνουμε μια ελάχιστη αναφορά στους αγώνες και τις θυσίες τους, ως μνημόσυνο δόξας και τιμής. Θα αναρτηθούν, συν Θεώ, τις επόμενες ημέρες. ιστολόγιο “Αντέχουμε…” )

παραθέτουμε την ομιλία της δρ. Φωτεινής Μπέλλου, από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας)

“Σήµερα, τιµούµε τη λαµπρή επέτειο των 186 χρόνων από την 25η Μαρτίου του 1821 που σηµατοδοτεί ιστορικά την ηµεροµηνία έναρξης της επανάστασης των Ελλήνων από τον Οθωµανικό ζυγό.

Από τον καιρό του θρυλικού ηρωισµού και της αυταπάρνησης για την ελευθερία µέχρι σήµερα οι Έλληνες βίωσαν συχνά περιόδους δύσκολες και τις περισσότερες φορές επεδείκνυαν γενναιότητα και θάρρος. Άλλοτε πάλι, οι Έλληνες βιώσαν περιόδους κατάπτωσης και χρόνια παρακµής. Ωστόσο, σε καµία περίοδο της σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας δεν µειώθηκε ούτε για µια στιγµή το µεγαλείο της αυτοθυσίας και της µεγαλοσύνης των Ελλήνων ηρώων της επανάστασης του 1821.

Παρά την εικονοκλαστική διάθεση της σύγχρονης εποχής, που θέτει σε αµφισβήτηση πρότυπα, αξίες και πεποιθήσεις, το 1821 έχει επιδείξει µοναδική αντοχή στη λαϊκή συνείδηση και παραµένει το µεγάλο εθνικό κοµµάτι της ιστορίας, που το χρειαζόµαστε όλοι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες, ως αξιακό υπόβαθρο της συλλογικής µας αυτογνωσίας και ως πυξίδα της ιστορικής µας πορείας προς το µέλλον.

ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ (11 Μαΐου 1771 – 22 Μαΐου 1825)

ΑΘΑΝΑΤΗ!

αφιέρωμα δόξας και τιμήςΗ Μπουμπουλίνα.Ακουαρέλα του Σπ. Προσαλέντη. 

Η Μπουμπουλίνα (11/5 1771 – 22/5 1825) ευρίσκει τον θάνατον εις συμπλοκήν εξ αφορμής απαγωγής μιάς νεαράς Σπετσιωτοπούλας υπό τού εκ τού πρώτου συζύγου υιού της Γ. Γιάννοζα. Ο Φιλήμων την αποκαλεί «ανδρώδη καί υπερμαζώσαν». Ήτο κόρη τού Υδραίου πλοιάρχου Σταυριανού Πινότση καί σύζυγος εκ δευτέρου γάμου τού Σπετσιώτου πλοιάρχου Δημητρίου Μπούμπουλη, φονευθέντος το 1811 εις σύγκρουσιν με Αλγερινούς πειρατάς. Κατά την Επανάστασιν, έλαβε μέρος εις πολλάς ναυμαχίας με τα τρία πλοία της καί με στρατόν συντηρούμενον εξ ιδίων. Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα γεννήθηκε στις φυλακές τής Κωνσταντινουπόλεως στις 11 Μαΐου 1771, όταν η μητέρα της, Παρασκευώ (Σκεύω), επισκέφθηκε τον φυλακισμένο λόγω της συμμετοχής του στα Ορλωφικά, σύζυγό της και πατέρα της Λασκαρίνας, Σταυριανό Πινότση. Οι Ρώσοι μετά τον άδοξο θάνατό της, τής απένειμαν τον τίτλο τής «Ναυάρχου», έναν τίτλο με παγκόσμια μοναδικότητα για γυναικεία μορφή.

Εκτενές Βιογραφικό- με πολλές προσωπογραφίες και φωτογραφίες:

Η Μπουμπουλίνα, που ήταν Υδραία την καταγωγή, γεννήθηκε μέσα στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης στις 11 Μαΐου του 1771, όταν η μητέρα της, Σκεύω, επισκέφθηκε τον τότε φυλακισμένο από τους Τούρκους και ετοιμοθάνατο άντρα της, Σταυριανό Πινότση. Η σύλληψη και φυλάκιση του Πινότση ήταν αποτέλεσμα της ενεργούς συμμετοχής του στην επανάσταση της Πελοποννήσου το 1769-70, γνωστή στην ιστορία μας ως Ορλωφικά. Ήταν τότε που οι Σπέτσες καταστράφηκαν σχεδόν ολοκληρωτικά από την εκδικητική μανία των Τούρκων λόγω της συμμετοχής του νησιού στην επανάσταση.