“Η Παναγία σ’ όλα στάθηκε τύπος και υπογραμμός για τις καλές γυναίκες…”

Φώτης Κόντογλου

“Η Παναγία σ΄ όλα στάθηκε τύπος και υπογραμμός για τις καλές γυναίκες, στη φρονιμάδα, στην ταπείνωση, στην υπομονή, στην αγιότητα, στην αφοσίωση και στη νοικοκυροσύνη….”

Η Παναγία καθότανε μαζί του, ως που τελείωσε τη ζωή της, σε ένα σπίτι κοντά στον κήπο της Γεθσημανής. Αυτό το μέρος το αγαπούσε πολύ ο Χριστός και πήγαινε συχνά εκεί με τους μαθητάδες του. Εκεί πήγε και ύστερα από τον Μυστικό Δείπνο και προσευχήθηκε, τη νύχτα που τον πιάσανε οι Ιουδαίοι. Εκεί λοιπόν καθότανε και η Παναγία και περίμενε να την πάρει ο Γυιός της . Και σαν ήλθε ο καιρός, έστειλε ο Χριστός Άγγελο να της πεί πως θα την πάρει από την πρόσκαιρη ζωή στην αιώνια. Σαν το άκουσε η Παναγία αυτό χάρηκε κι ανέβηκε στο ‘Όρος των Ελαιών, απ΄ όπου είχε αναληφθεί ο Κύριος, και έκανε την προσευχή της. Και γυρίζοντας στο σπίτι της, τα ετοίμασε όλα για την ταφή της η ίδια.

.

η συνέχεια ΕΔΩ

“Η Παναγία σ’ όλα στάθηκε τύπος και υπογραμμός για τις καλές γυναίκες…”

Φώτης Κόντογλου

“Η Παναγία σ΄ όλα στάθηκε τύπος και υπογραμμός για τις καλές γυναίκες, στη φρονιμάδα, στην ταπείνωση, στην υπομονή, στην αγιότητα, στην αφοσίωση και στη νοικοκυροσύνη….”

Η Παναγία καθότανε μαζί του, ως που τελείωσε τη ζωή της, σε ένα σπίτι κοντά στον κήπο της Γεθσημανής. Αυτό το μέρος το αγαπούσε πολύ ο Χριστός και πήγαινε συχνά εκεί με τους μαθητάδες του. Εκεί πήγε και ύστερα από τον Μυστικό Δείπνο και προσευχήθηκε, τη νύχτα που τον πιάσανε οι Ιουδαίοι. Εκεί λοιπόν καθότανε και η Παναγία και περίμενε να την πάρει ο Γυιός της . Και σαν ήλθε ο καιρός, έστειλε ο Χριστός Άγγελο να της πεί πως θα την πάρει από την πρόσκαιρη ζωή στην αιώνια. Σαν το άκουσε η Παναγία αυτό χάρηκε κι ανέβηκε στο ‘Όρος των Ελαιών, απ΄ όπου είχε αναληφθεί ο Κύριος, και έκανε την προσευχή της. Και γυρίζοντας στο σπίτι της, τα ετοίμασε όλα για την ταφή της η ίδια.

.

 

η συνέχεια ΕΔΩ

“Για να μεγαλώσουν φυσιολογικά τα παιδιά…” (λόγοι αγίου Παϊσίου)

.

-Γέροντα, το παιδί ενός γνωστού μου κάνει συνέχεια σκανδαλιές, φωνάζει, χτυπάει. Τι φταίει; Τι να κάνει;

-Κοίταξε, δεν φταίνε τα παιδιά. Σήμερα τα έχουν τα παιδιά κλεισμένα μέσα στα διαμερίσματα και δεν έχουν χώρο να τρέξουν, να παίξουν. Ζορίζονται τα παιδιά. Δεν μπορούν να κινηθούν και να εκτονώσουν την ζωηράδα τους. Τρελαίνονται, μετά χτυπούν το κεφάλι τους στον τοίχο! Τα παιδιά για να μεγαλώσουν φυσιολογικά θέλουν αυλή!

 

 

“Άγγελος μετράει τα βήματά σου, Μητέρα!…”

αφιερωμένο σε όλες τις μανούλες…και σε όσους τις στηρίζουν!

 σκέψεις και προβληματισμοί μιας μητέρας, σε διηγηματική μορφή…

Μεσημέριασε πια και η Ελένη είναι ήδη κατάκοπη. Από την ώρα που σηκώθηκε το πρωί, στιγμή δεν έχει σταματήσει. Λες και κοιμήθηκε πολύ το βράδυ; Το μικρούλι ήταν ανήσυχο, τα δοντάκια του το ενοχλούν και θέλει παρηγοριά. Και αφού ξημέρωσε και η σημερινή μέρα, ανάσα δεν έχει προλάβει να πάρει.

Μα έχουν τελειωμό οι δουλειές του σπιτιού; Όχι ότι έχει τελειομανία με τις δουλειές του σπιτιού η Ελένη, το κάθε

 

Αποφυγή του περισπασμού και του άγχους…

“Ο καθένας μας πρέπει να ρυθμίσει έτσι τη ζωή του, ώστε να εργάζεται καθημερινά μέσα στα όρια των δυνατοτήτων του, χωρίς περισπασμούς και άγχος.

Όταν καταγίνεστε σε μια δουλειά, μην βάζετε στο κεφάλι σας άλλες δέκα. Αφοσιωθείτε σε αυτήν  ώσπου να τελειώσετε. Και όταν τελειώσετε, σκεφτείτε τι πρέπει να κάνετε στη συνέχεια. Το σκεφτήκατε καλά; Αρχίστε να εργάζεστε ήρεμα, συγκεντρώνοντας πάλι την προσοχή σας  στο συγκεκριμένο έργο, ως την ολοκλήρωσή του.

” Όλα αυτά που κάνουμε την μέρα μπορούμε να τα κάνουμε και πίσω απ΄ όλα αυτά , όπως ακούμε μια μακρινή μουσική, να έχουμε την Έννοια του Θεού, την Ύπαρξη του Θεού…”

A Child’s Prayer
painting by artist jenedy paige  dailypainters.com

 

“Όταν σου είναι αδύνατον εμπράκτως προσωπικά να κάνεις κάτι, στείλε ένα μήνυμα στον Θεό, πάρε τον άνθρωπο, βάλε τον νοερά στα πόδια του Χριστού, παρακάλεσέ Τον να του δώσει την ευλογία Του, και τότε είσαι εντάξει. 

Μεγαλύτερη ενέργεια από την ενέργεια της προσευχής δεν υπάρχει. “Πολλά ισχύει δέησις”, λέει η Γραφή, και μάλιστα “ενεργουμένη” …Γιατί είναι δύναμις, είναι ενέργεια.

Βλέπεις, λέει: “και το βουνό μπορείς να το μεταθέσεις με την πίστη σου και με την προσευχή σου”. Ο πατήρ Λάζαρος λέει κάτι πολύ ωραίο’ ότι το βουνό αυτό που μεταθέτουμε με την πίστη μας,  είναι η υπερηφάνεια… Βουνό! …και το ρίχνουμε στην θάλασσα!

Ερ: Πολύ ωραία, αλλά πώς το ρίχνουμε;

Γ.Γ. Μη ρωτάς!… Μόνο με την χάρη του Θεού. Πες Του: «Κύριε, πάρε μου την υπερηφάνεια!» Την άλλη μέρα αρχίζει η δουλειά!

Eρ. Όμως η ζωή η καθημερινή, η εργασία, ο γάμος, η αγάπη για τον άλλον, τα παιδιά, οι έννοιες, όλα αυτά τα πράγματα δεν αφήνουνε χρόνο. Ενώ θέλεις, δεν τον έχεις…

“Για να μεγαλώσουν φυσιολογικά τα παιδιά…” (λόγοι γέροντος Παϊσίου)

 

-Γέροντα, το παιδί ενός γνωστού μου κάνει συνέχεια σκανδαλιές, φωνάζει, χτυπάει. Τι φταίει; Τι να κάνει;

-Κοίταξε, δεν φταίνε τα παιδιά. Σήμερα τα έχουν τα παιδιά κλεισμένα μέσα στα διαμερίσματα και δεν έχουν χώρο να τρέξουν, να παίξουν. Ζορίζονται τα παιδιά. Δεν μπορούν να κινηθούν και να εκτονώσουν την ζωηράδα τους. Τρελαίνονται, μετά χτυπούν το κεφάλι τους στον τοίχο! Τα παιδιά για να μεγαλώσουν φυσιολογικά θέλουν αυλή!

– Δηλαδή, Γέροντα, τα παιδιά στα διαμερίσματα αποκτούν ψυχολογικά προβλήματα;

– Εμ, εάν ζορίζεται, πιέζεται. Πολύ καλύτερο να υπάρχει μια αυλή! Αυτό είναι το φυσιολογικό.

 

Βλέπεις, αν πας σε κάποιο σπίτι που έχει παιδιά και τα βρεις όλα τακτοποιημένα, στην εντέλεια, αυτό δεν είναι καλό. Σημαίνει στρατιωτική πειθαρχία, υπάρχει φόβος μέσα στην ψυχή των παιδιών.

Νοικοκυριό και πνευματική ζωή της μητέρας (γέροντος Παϊσίου)

— Γέροντα, πώς μπορεί μια νοικοκυρά να ρυθμίση τις δουλειές της, ώστε να έχη χρόνο και για προσευχή; Τι αναλογία δηλαδή πρέπει να υπάρχη ανάμεσα στην εργασία και στην προσευχή;

—  Οι γυναίκες συνήθως δεν έχουν μέτρο στις δουλειές τους. Θέλουν συνέχεια να ανοίγουν δουλειές. Ενώ έχουν πολλή καρδιά και θα μπορούσαν να κάνουν πολύ καλό νοικοκυριό στην ψυχή τους, ξοδεύουν την καρδιά τους σε ασήμαντα πράγματα.

Ας υποθέσουμε ότι έχουμε ένα ποτήρι με ωραία σχέδια, με γραμμές κ.λ.π. Και αν δεν είχε γραμμές, την δουλειά του πάλι θα την έκανε. Εκείνες όμως πάνε στο κατάστημα και αρχίζουν: «Όχι, τις θέλω μέχρι εκεί τις γραμμές, όχι έτσι, όχι αλλιώς». Και αν έχη και κανένα λουλούδι, ε, τότε είναι που σκιρτά η καρδιά! Έτσι η γυναίκα καταστρέφει όλη τη δυναμικότητά της. Σπάνια θα βρης κανέναν άνδρα να δώση προσοχή σε κάτι τέτοια. Και αν ένα πορτατίφ είναι λ.χ. είναι καφέ η μαύρο, ούτε που το προσέχουν οι άνδρες. Αλλά η γυναίκα θέλει κάτι όμορφο, χαίρεται  δίνει ένα κομμάτι της καρδιάς της σε αυτό, άλλο κομμάτι σε κάτι άλλο, οπότε τι μένει για τον Χριστό;