Ολοκαύτωμα Διστόμου 10 Ιουνίου 1944 : από τα χειρότερα εγκλήματα του ναζισμού

Ποια ψυχή δεν θα κλάψει , ποια καρδιά δεν θα πονέσει διαβάζοντας το ιστορικό της σφαγής του Διστόμου….Ομολογώ πως με δυσκολία κατάφερα να το διαβάσω. Φρίκη… Δεν χωρά ο νους του ανθρώπου τι μπορεί να κάνει “άνθρωπος” σε αγέννητα παιδιά, σε βρέφη που θηλάζουν…

Αν δεν αντέχετε να το διαβάσετε όλο , κάνετε έστω μια ευχή και μια προσευχή τέτοια εγκλήματα να μην συμβούν ξανά ποτέ και σε κανένα μέρος της γης. Δυστυχώς όμως, συμβαίνουν και στις μέρες μας και υπό την κάλυψη του ανθρωπισμού και των μεγάλων συμφερόντων. Το αίμα των αθώων παιδιών ας είναι θυσία για ειρήνευση των λαών, υπό την σκέπη Εκείνου ο οποίος είπε: “Ειρήνη την εμήν δίδωμι υμίν”.

Καλάβρυτα -13 Δεκεμβρίου 1943 : το Ολοκαύτωμα

(κείμενο και για μεγάλα παιδιά)

 

Ελάχιστο μνημόσυνο στους 1300 άντρες των Καλαβρύτων,  που πότισαν με το αίμα τους το δέντρο της Ελευθερίας…Αιωνία η μνήμη τους!

τιμούμε μαζί με εσάς και τις ηρωικές γυναίκες , αδελφές και μάνες σας, που με τον πόνο φυλακτό, όπως μόνο μια γνήσια Ελληνοπούλα ξέρει να αντέχει, αντέξανε…και γίνανε της ‘Λευτεριάς Μανάδες’!

θυμόμαστε και τον Αυστριακό φρουρό, που πλήρωσε με την ζωή του την ανθρώπινη πράξη του να αφήσει τα κλεισμένα στο σχολείο γυναικόπαιδα να διαφύγουν…υπάρχουν Άνθρωποι, ακόμα και μέσα σε απάνθρωπες συνθήκες…και αν η Ιστορία δεν διέσωσε το όνομά σου, ο Κύριος της Ιστορίας  θα σου ανταποδώσει την τιμή που σου αξίζει…

(για το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων επιλέξαμε ένα κείμενο κατάλληλο και για τα μεγαλύτερα παιδιά…για να μαθαίνουμε εμείς  και να μεταδίδουμε και στα παιδιά μας τη γνώση της Ιστορίας του τόπου μας, που κάποιοι θέλουν να ξεχάσουμε…όμως η γη μας είναι ποτισμένη με ηρώων αίμα και οφείλουμε να θυμόμαστε τις θυσίες που κάνανε οι πρόγονοί μας, για να ζούμε εμείς ελεύθεροι)

H καταστροφή της Ιεράς Μονής Αγίας Λαύρας από τους Γερμανούς (14 Δεκεμβρίου 1943)

συγκλονιστικές μαρτυρίες αυτόπτη μάρτυρα-από τις αναμνήσεις του επιζήσαντος  από την καταστροφής της Μονής της Αγίας Λαύρας, γέροντος Ευσεβίου Γιαννακάκη

Φύλαξη των κειμηλίων- πώς διασώθηκε το Λάβαρο της Επαναστάσεως του 1821

 

Οι Γερμανοί στη Λαύρα

Δεκέμβριος του 1943. Ή Μονή τής Αγίας Λαύρας υφίστα­ται βαρύ πλήγμα άπό τους Γερμανούς κατακτητές. Ό π. Εύσέβιος έζησε άπό πολύ κοντά τήν ωμότητα τής πυρπολήσεως του Μοναστηριού και τής εκτελέσεως των πατέρων.Γεγονότα δραματικά, πού αποτέλεσαν σταθμό όχι μόνο στην Ιστο­ρία τής Μονής άλλα και στην προσωπική του πορεία’ σκηνές φρι­κτές, στιγμές βαθιάς οδύνης, πού χαράχθηκαν ανεξίτηλα στην καρδιά του και στή μνήμη του.

 

η συνέχεια ΕΔΩ

Το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων -μαρτυρίες των χαροκαμένων γυναικών…

η συγκλονιστική περιγραφή του ολοκαυτώματος των Καλαβρύτων, από τις ίδιες τις Καλαβρυτινές γυναίκες…

από το βιβλίο- ημερολόγιο “Φύλλα Κατοχής” της Ιωάννας Τσάτσου

17 Δεκέμβρη 1943

Σάν χορός αρχαίας τραγωδίας ή μια μετά τήν άλλη άρχισαν νά μπαίνουν στό γραφείο μας σ’ ατέλειωτη σειρά γυναίκες μαυροφορεμένες. Τά πρόσωπα τους ήτανε μαρμαρωμένα, ακίνητα, μέ μιαν ομαδική ομοιόμορφη έκφραση νέκρας, πού δέν είχα ποτέ μου ξαναδή. Ή πρώτη μίλησε μέ κόπο.

—«Ερχόμαστε άπό τά Καλάβρυτα. Δέν είμαστε όλες. Οί περισσότερες έμειναν εκεί».

η συνέχεια ΕΔΩ

Καλάβρυτα -13 Δεκεμβρίου 1943 : το Ολοκαύτωμα

(κείμενο και για μεγάλα παιδιά)

73 χρόνια μετά…δεν σας ξεχνούμε!

Ελάχιστο μνημόσυνο στους 1300 άντρες των Καλαβρύτων,  που πότισαν με το αίμα τους το δέντρο της Ελευθερίας…Αιωνία η μνήμη τους!

τιμούμε μαζί με εσάς και τις ηρωικές γυναίκες , αδελφές και μάνες σας, που με τον πόνο φυλακτό, όπως μόνο μια γνήσια Ελληνοπούλα ξέρει να αντέχει, αντέξανε…και γίνανε της ‘Λευτεριάς Μανάδες’!

θυμόμαστε και τον Αυστριακό φρουρό, που πλήρωσε με την ζωή του την ανθρώπινη πράξη του να αφήσει τα κλεισμένα στο σχολείο γυναικόπαιδα να διαφύγουν…υπάρχουν Άνθρωποι, ακόμα και μέσα σε απάνθρωπες συνθήκες…και αν η Ιστορία δεν διέσωσε το όνομά σου, ο Κύριος της Ιστορίας  θα σου ανταποδώσει την τιμή που σου αξίζει…

(για το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων επιλέξαμε ένα κείμενο κατάλληλο και για τα μεγαλύτερα παιδιά…για να μαθαίνουμε εμείς  και να μεταδίδουμε και στα παιδιά μας τη γνώση της Ιστορίας του τόπου μας, που κάποιοι θέλουν να ξεχάσουμε…όμως η γη μας είναι ποτισμένη με ηρώων αίμα και οφείλουμε να θυμόμαστε τις θυσίες που κάνανε οι πρόγονοί μας, για να ζούμε εμείς ελεύθεροι)

“Στη Σπάρτη, στο Μονοδένδρι, τουφέκισαν οι Γερμανοί όλο τον ανθό της πόλης…”(26 Νοεμβρίου 1943)

Η Ιωάννα Τσάτσου στο ημερολόγιό της:

27 Νοέμβρη 1943

Όλη τη νύχτα κατακλυσμός η βροχή, δεν μ’ άφηνε να κοιμηθώ. Μα το πρωί άνοιξα το παράθυρο στην πιο λαμπρή χειμωνιάτικη μέρα.

Η γη ήταν πλυμένη, πεντακάθαρη. Ο ήλιος φωτεινός και ζεστός, σαν ήλιος Αυγούστου. Χτύπησε το τηλέφωνο. Σήκωσα η ίδια το ακουστικό και άκουσα την είδηση:

“Στη Σπάρτη, στο Μονοδένδρι τουφέκισαν χτες οι Γερμανοί εκατόν δέκα εφτά, όλο τον ανθό της πόλης και μέσα σ’ αυτούς το Χρήστο Καρβούνη”.

Έμεινα σαν απολιθωμένη. Δεν καταλάβαινα. Δεν ήθελα να καταλάβω. Ο άνθρωπος ξαναείπε τα ίδια λόγια, τον ακούω ακόμα.

Το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων -μαρτυρίες των χαροκαμένων γυναικών…

η συγκλονιστική περιγραφή του ολοκαυτώματος των Καλαβρύτων, από τις ίδιες τις Καλαβρυτινές γυναίκες…

από το βιβλίο- ημερολόγιο “Φύλλα Κατοχής” της Ιωάννας Τσάτσου

17 Δεκέμβρη 1943

Σάν χορός αρχαίας τραγωδίας ή μια μετά τήν άλλη άρχισαν νά μπαίνουν στό γραφείο μας σ’ ατέλειωτη σειρά γυναίκες μαυροφορεμένες. Τά πρόσωπα τους ήτανε μαρμαρωμένα, ακίνητα, μέ μιαν ομαδική ομοιόμορφη έκφραση νέκρας, πού δέν είχα ποτέ μου ξαναδή. Ή πρώτη μίλησε μέ κόπο.

—«Ερχόμαστε άπό τά Καλάβρυτα. Δέν είμαστε όλες. Οί περισσότερες έμειναν εκεί».

η συνέχεια ΕΔΩ

“Στη Σπάρτη, στο Μονοδένδρι τουφέκισαν οι Γερμανοί όλο τον ανθό της πόλης…”(26 Νοεμβρίου 1943)

.

Η Ιωάννα Τσάτσου στο ημερολόγιό της:

27 Νοέμβρη 1943

Όλη τη νύχτα κατακλυσμός η βροχή, δεν μ’ άφηνε να κοιμηθώ. Μα το πρωί άνοιξα το παράθυρο στην πιο λαμπρή χειμωνιάτικη μέρα.

Η γη ήταν πλυμένη, πεντακάθαρη. Ο ήλιος φωτεινός και ζεστός, σαν ήλιος Αυγούστου. Χτύπησε το τηλέφωνο. Σήκωσα η ίδια το ακουστικό και άκουσα την είδηση:

“Στη Σπάρτη, στο Μονοδένδρι τουφέκισαν χτες οι Γερμανοί εκατόν δέκα εφτά, όλο τον ανθό της πόλης και μέσα σ’ αυτούς το Χρήστο Καρβούνη”.

Έμεινα σαν απολιθωμένη. Δεν καταλάβαινα. Δεν ήθελα να καταλάβω. Ο άνθρωπος ξαναείπε τα ίδια λόγια, τον ακούω ακόμα.

Το ολοκαύτωμα και η σφαγή στις Λιγκιάδες Ιωαννίνων, από τους γερμανούς ( 3 Οκτωβρίου 1943)

Εικόνα από:www.giannena-e.gr

Συγκλονιστικές μαρτυρίες:

Στις 3 Οκτωβρίου, ημέρα Κυριακή το πρωί εσηκωθήκαμε από τον ύπνο μέρα καλή. Δεν είχαμε νερό και κίνησαν έξι γυναίκες να πάνε για νερό στον Μπλήτσι στο Στρούνη με τα ζώα φορτωμένα βαρέλες και δοχεία και πήγαιναν.

Μόλις πήγανε οι γυναίκες στο νερό έσπασε ένα πηγάδι πέντε μέτρα μέσα προς την λίμνη και πέταγε από μέσα μπάρες πολύ θολό νερό.

Και κάθησαν οι γυναίκες να λαγαρήσει το νερό πολλήν ώρα εκεί και αφού λαγάρησε γέμησαν ταις βαρέλες και δοχεία τα φόρτωσαν στα ζώα και έρχονταν προς τα απάνω.

συνέχεια

5 Απριλίου 1944: η σφαγή στην Κλεισούρα Καστοριάς…άλλο ένα ολοκαύτωμα…

Στην Κλεισούρα του νομού Καστοριάς εκτελούνται από τους Ναζί 280 Έλληνες.

ΣΥΝΟΠΤΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ (Από την αφήγηση της Ε. Καλφόγλου, εθελόντριας Ε.Ε.Σ. Φλώρινας, 8-4-1944):

«Στις 4 Απριλίου 1944 το βράδυ, ομάδα ενόπλων ανταρτών, άλλοι είπαν ότι ήταν γύρω στους 150 και άλλοι γύρω στους 300, με αρχηγό τον Υψηλάντη, διανυκτέρευσαν μέσα και γύρω από το χωριό. Την επομένη το πρωί, 5 Απριλίου 1944, οι αντάρτες που βρίσκονταν στα γύρω υψώματα της Κλεισούρας επιτίθενται στη φάλαγγα των Γερμανών, που περνούσε από τον αμαξιτό δρόμο και σκοτώνουν δύο Γερμανούς, καταστρέφοντας 2 μοτοσικλέτες και ένα αυτοκίνητο. Μετά οι αντάρτες διασκορπίστηκαν στο βουνό, όπου και κρύφτηκαν.

Οι κάτοικοι της Κλεισούρας, όταν έμαθαν τα γεγονότα, τρομοκρατούνται και οι άντρες, φοβούμενοι γνωστές αντεκδικήσεις, φεύγουν προς διάφορες κατευθύνσεις (κοντινά χωριά κ.λ.π). Το απόγευμα της ίδιας μέρας, καταφθάνουν γερμανικά αυτοκίνητα. Οι πρώτοι Γερμανοί

70 χρόνια από τότε…Καλάβρυτα -13 Δεκεμβρίου 1943 : το Ολοκαύτωμα (κείμενο και για μεγάλα παιδιά)

70 χρόνια μετά…δεν σας ξεχνούμε!

Ελάχιστο μνημόσυνο στους 1300 άντρες των Καλαβρύτων,  που πότισαν με το αίμα τους το δέντρο της Ελευθερίας…Αιωνία η μνήμη τους!

τιμούμε μαζί με εσάς και τις ηρωικές γυναίκες , αδελφές και μάνες σας, που με τον πόνο φυλακτό, όπως μόνο μια γνήσια Ελληνοπούλα ξέρει να αντέχει, αντέξανε…και γίνανε της ‘Λευτεριάς Μανάδες’!

θυμόμαστε και τον Αυστριακό φρουρό, που πλήρωσε με την ζωή του την ανθρώπινη πράξη του να αφήσει τα κλεισμένα στο σχολείο γυναικόπαιδα να διαφύγουν…υπάρχουν Άνθρωποι, ακόμα και μέσα σε απάνθρωπες συνθήκες…και αν η Ιστορία δεν διέσωσε το όνομά σου, ο Κύριος της Ιστορίας  θα σου ανταποδώσει την τιμή που σου αξίζει…

(για το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων επιλέξαμε ένα κείμενο κατάλληλο και για τα μεγαλύτερα παιδιά…για να μαθαίνουμε εμείς  και να μεταδίδουμε και στα παιδιά μας τη γνώση της Ιστορίας του τόπου μας, που κάποιοι θέλουν να ξεχάσουμε…όμως η γη μας είναι ποτισμένη με ηρώων αίμα και οφείλουμε να θυμόμαστε τις θυσίες που κάνανε οι πρόγονοί μας, για να ζούμε εμείς ελεύθεροι)