Τίποτε δέ χάθηκε!

 (ένα κείμενο για νέους… και όχι μόνο)

.

Τί μᾶς ξημερώνει αὔριο; Ποῦ πᾶμε; Θά ἀντέξουμε;

Πόσο ἀκόμη ἔχει νά κατεβοῦμε γιά νά φτάσουμε στόν πυθμένα κι ἔπειτα ν’ ἀρχίσει ἡ ἀντίστροφη μέτρηση, ἡ ἄνοδος;

—Ὑπάρχει κάποια ἐλπίδα; Ἕνα φῶς γιά τό μέλλον μου;

—Γιατί λοιπόν νά διαβάζω, νά κοπιάζω, νά σπουδάζω;

—Ὅλα μάταια καί δίχως προοπτική φαίνονται στόν ὁρίζοντα… Ὅλα μάταια… Οἱ δρόμοι στενεύουν… Στενεύουν καί σιγά σιγά κλείνουν. Ὁδηγοῦν σέ ἀδιέξοδο…

Ἀνέλπιδη, ζοφερή ἡ πραγματικότητα στήν ταπεινωμένη Πατρίδα μας, στήν Ἑλλάδα…

.

H αξία του βιβλίου και της γιαγιάς για τα παιδιά-Συνέντευξη με την συγγραφέα Γαλάτεια Γρηγοριάδου – Σουρέλη

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

.

        Όσο πολύτιμος είναι ο καθρέφτης για τον οδηγό του αυτοκινήτου άλλο τόσο είναι ο παππούς και η γιαγιά  για τα παιδιά. Αυτό μας σημείωσε η πολυβραβευμένη συγγραφέας Γαλάτεια Γρηγοριάδου – Σουρέλη. Σημείωσε ακόμη ότι το βιβλίο διδάσκει χωρίς διδακτισμό και πως οι γονείς πρέπει να κάνουν τα παιδιά τους να νοιάζονται για την Πατρίδα και την Ορθοδοξία.

.

ΕΡ.: Κυρία Σουρέλη γεννηθήκατε στην Καβάλα της Μακεδονίας και έχετε καταγωγή από την αλησμόνητη Σμύρνη. Ο τόπος

Ἡ Ἑλληνίδα νοικοκυρά, ἡρωΐδα τῶν δωδεκαήμερων φροντίδων

“Χρει­ά­ζε­ται νά μα­θαί­νου­με ὅ,τι προ­η­γή­θη­κε,ἄν θέ­λου­με νά συ­νε­χί­σου­με μέ ἦ­θος τόν ἴ­διο πο­λι­τι­σμό” Δημήτριος Σ. Λουκάτος, λαογράφος

(ένα εξαιρετικό άρθρο για τον σημαντικό ρόλο της νοικοκυράς, παλαιότερα και σήμερα, κατά τις προετοιμασίες των γιορτών)

Δέν εἶ­ναι μό­νο ἡ θρη­σκευ­τι­κή πε­ρι­συλ­λο­γή καί τά ὡ­ραῖ­α ἀν­θρω­πι­στι­κά λό­για τῆς Ὑ­μνο­γρα­φί­ας, πού κά­νουν τίς ἡ­μέ­ρες αὐ­τές τῶν Χρι­στου­γέν­νων γα­λη­νε­μέ­νες καί εἰ­ρη­νο­ποι­ές. Εἶ­ναι καί ἡ ἴ­δια ἡ ἀ­νάγ­κη τῶν ἀν­θρώ­πων, μέ­σα στίς δύ­σκο­λες χει­μω­νι­ά­τι­κες ὧ­ρες, νά ξε­φύ­γουν ἀ­πό τούς φυ­σι­κούς φό­βους τους. Εἶ­ναι ὕ­στε­ρα ἡ ἐ­πι­θυ­μί­α τους, μέ­σα στήν τύρ­βη τῆς πολ­λα­πλα­σι­α­σμέ­νης ζω­ῆς τους, νά ἠ­ρε­μή­σουν ἀ­πό τήν κο­σμι­κή τα­ρα­χή, νά ξα­να­γυ­ρί­σουν στόν «ἑ­αυ­τό» τους καί νά ζή­σουν ἀ­γα­πη­μέ­να καί ζε­στά, στήν πρώ­τη βι­ο­τι­κή ὁ­μά­δα τους, τήν οἰ­κο­γέ­νεια. Τό σπί­τι, τίς ἡ­μέ­ρες αὐ­τές, ὅ­λες τίς δώ­δε­κα ἡ­μέ­ρες, ἀ­πό τά Χρι­στού­γεν­να ὡς τά Φῶ­τα, γί­νε­ται ἑ­στί­α καί φρού­ριο τῶν ἀν­θρω­πί­νων αἰ­σθη­μά­των, φω­λιά ἀ­γά­πης καί ζε­στα­σιᾶς, πού τήν πε­ρι­μέ­νουν μέ λα­χτά­ρα ὅ­σοι ἑ­τοι­μά­ζον­ται νά

Μπάμπουσκα: η γιαγιά που πηγαίνει δώρα στα παιδιά στη Ρωσία (ένα παραδοσιακό, χριστουγεννιάτικο παραμύθι με πολλά διδάγματα για μικρά και… μεγάλα παιδιά)

Μια ιστορία παραδοσιακή της Ρωσίας…Τη διαβάζω κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα στα παιδιά μου,αλλά και κάποιες φορές κατά  τη διάρκεια της χρονιάς.Γιατί στην πραγματικότητα εγώ θέλω πιο πολύ να την ακούσω… Μιλάει για μια γυναίκα πολυάσχολη που δεν έβρισκε ποτέ χρόνο να ακολουθήσει τα ουσιαστικά της ζωής,δηλαδή για όλους εμάς….

Στη συνέχεια μπορείτε να διαβάσετε για το θρύλο της Μπάμπουσκας καθώς και το παραμύθι.Ακόμα να δείτε και το βίντεο για τα παιδιά.

Ο θρύλος της Μπάμπουσκα

Στην Ρωσία σύμφωνα με έναν θρύλο που ήταν αρκετά δημοφιλής πριν την επανάσταση του 1917 δεν υπήρχε ο Αγιος Βασίλης
αλλά η Μπάμπουσκα (=γιαγιά).
Λέγετε ότι η Μπάμπουσκα ήταν μια γριά γυναίκα που δεν είχε οικογένεια , δεν δεχόταν συχνάεπισκέψεις και το μόνο που σκεφτόταν ήταν να κάνει δουλειές
και να κρατάει το άδειο σπίτι καθαρό.Ένα κρύο απόγευμα , την ώρα που έτριβε τα πατώματα πέρασαν από το σπίτι της οι τρεις μάγοι.

Ο Άγιος Φανούριος: ο βίος του- η εύρεση της εικόνας του-το έθιμο και η ευχή της φανουρόπιτας

Η γνήσια εικόνα του Αγίου Φανουρίου βρέθηκε στη Ρόδο γύρω στα 1355-1369 μ.Χ.

1. Γενικά για τη ζωή του

Ο Άγιος Φανούριος είναι από τους πιο αγαπητούς άγιους σε όλο τον ελληνικό λαό, που κάθε χρόνο τιμά και πανηγυρίζει την μνήμη του στις 27 Αυγούστου.

Αυτός ο τόσο αγαπητός άγιος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί χωρίς αμφιβολία ως δώρο Θεού, διότι ήταν και παράμενε άγνωστος για πολλούς αιώνες και μόνο το 1500 μ.Χ. βρέθηκε η Ιερή εικόνα του, που μας αποκάλυψε την ύπαρξή του την παρρησία του ενώπιον του Θεού, ο οποίος τον έχει χαριτώσει με τόσο μεγάλη θαυματουργική δύναμη.

Για την καταγωγή και τη ζωή του Αγίου Φανουρίου δεν υπάρχει τίποτε συγκεκριμένο, επειδή όλα τα στοιχεία της ζωής του χάθηκαν σε καιρούς ανωμαλίας.

Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ

ΠΑΙΔΕΙΑ ή …εκπαίδευση;

(ένα άρθρο που προβληματίζει για την παιδεία που παρέχεται στα παιδιά μας από το σχολείο. Η ευθύνη μεταβιβάζεται σε εμάς, τους γονείς…)

(Τα σχολεία κλείσανε!   Ωστόσο, τώρα που έχουμε περισσότερες ώρες  κοντά μας τα παιδιά, υπάρχει και η ευκαιρία να ασχοληθούμε περισσότερο με την ¨παιδεία” τους.Πώς;ένα εξωσχολικό βιβλίο( που θα διαβάσουμε μαζί με τα μικρότερα), ιστορίες που θα τους διηγηθούμε για αγίους και ήρωες, επισκέψεις σε χώρους πολιτισμού…Υπάρχουν πάρα πολλά που μπορούμε να κάνουμε για να γεμίζει  εποικοδομητικά ο χρόνος τους και να καλύψουμε κενά που άφησε η “εκπαίδευση”…

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!  να περάσουμε όμορφα μαζί με τα παιδιά μας! momyof6)

Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια βιώνουμε στα σχολειά μας, αφιλοπατρία και αγραμματοσύνη. Ο Διονύσιος Σολωμός έγραψε για μόρφωση και Παιδεία Εθνική. Όμως την Εθνική Παιδεία φρόντισαν οι ‘‘προοδευτικοί’’ θολοκουλτουριάρηδες και οι εθνοαποδομητές να την προσαρμόσουν στη Νέα Εποχή, ώστε να πετύχουν τον αφελληνισμό μας. Αλήθεια, πόσες πνευματικές ακαθαρσίες Δύσης και Ανατολής ξεβράζονται καθημερινά στα ελληνικά σχολεία;

Αν ξεφυλλίσουμε τα βιβλία λογοτεχνίας του δημοτικού, θα παρατηρήσουμε σημαντική υποχώρηση των λογοτεχνικών κειμένων και