“Τα παιδιά είναι του Θεού…”

 

(από τους λόγους του γέροντος Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου- για την αγωγή των παιδιών)

 

Διηγείται μια μητέρα:

Κάποια φορά στην εξομολόγηση του είπα:

-Ανησυχώ πολύ για τα παιδιά μου, μήπως πάθουν τίποτα, μήπως τους συμβεί κάτι κακό. Βάζω χίλια δυο με το μυαλό μου.

Η απάντηση του Γέροντα ήρθε γρήγορα, σε έντονο ύφος και συγχρόνως συγκλονιστική:

-Και ποιος σου είπε ότι τα παιδιά είναι δικά σου; Προβατάκια Του είναι και σε έχει βάλει να τα φυλάς.

*******

Οι γονείς πρέπει να αγαπούν τα παιδιά τους ως παιδιά τους και όχι ως είδωλά τους. Δηλαδή το παιδί τους να το αγαπούν όπως είναι και όχι όπως θα ήθελαν να είναι.

Είσαι ή ήσουν έτοιμη να γίνεις μάνα;

π.Ανδρέας Κονάνος

Μια πιστή Ρωσίδα πήγε στον πνευματικό της στην Ρωσία και του είπε «Πατερ, θέλω να πάρω την ευχή σας να κάνω οικογένεια. Μου δίνετε την ευχή σας; Θέλω να ευχηθείτε για μένα και να με ευλογήσετε. Ήρθε η ώρα είμαι ώριμη πλέον στην ηλικία και θα παντρευτώ».

Και την ρωτά ο πνευματικός «Είσαι έτοιμη να φέρεις στον κόσμο έναν Άγιο. Μπορείς το παιδί που θα μεγαλώσεις να δείξεις ένα τέτοιο κλίμα γύρω σου ώστε να πάρει αυτή την υποψία της Αγιότητας;. Τότε σου δίνω την ευλογία μου.»

Δεν την ρώτησε για άλλα πράγματα. Δεν την ρώτησε αν έχει λεφτά , αν έχει δουλειά, αν έχει τα εξωτερικά στοιχεία που συνθέτουν ένα πετυχημένο γάμο. Της είπε «Μπορείς να εμπνεύσεις Αγιότητα σε αυτό το παιδί ; μπορείς να το κάνεις Άγιο;». Εννοώντας «Μπορείς εσύ να είσαι Αγία για να δώσεις και στο παιδί αυτή την επιθυμία της Αγιότητας ; Τότε να έχεις την ευχή μου να ξεκινήσεις, αλλιώς το να κάνεις οικογένεια επειδή σε πήραν τα χρόνια, επειδή ήρθε η ηλικία, επειδή όλες οι φίλες σου και οι φίλοι σου έχουν κάνει οικογένεια, δεν

Προσευχή μιας μητέρας

.

Κύριε, η Μητέρα Σου, η “Λαβίς η Μυστική”, Σε εκράτησε εις τα χέρια Της, Σε ενηγκαλίσθη με στοργήν και Σου προσέφερε όλην την αγάπην Της.

Συ, Ιησού, ήσουν δια την Μητέραν Σου το πολυτιμότερον δώρον, ο μεγαλύτερος θησαυρός.

Δέξου την σημερινήν ημέραν, Κύριε, την ευχαριστίαν και την ευγνωμοσύνην μιάς μητέρας την οποίαν, ηξίωσες να κρατή μέσα εις τα χέρια της ένα μικρό αγγελούδι, ένα μικρόν αδελφόν Σου.

Όπως Συ ηξίωσες την Μητέραν Σου να σε οδηγήση εις τον ναόν την τεσσαρακοστήν ημέραν, αξίωσε και εμέ να είμαι πάντοτε η καθοδηγός, η οποία θα φέρω εις τα σκηνώματά Σου το παιδί μου.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

“Τα παιδιά είναι του Θεού…”

 

(από τους λόγους του γέροντος Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου- για την αγωγή των παιδιών)

 

Διηγείται μια μητέρα:

Κάποια φορά στην εξομολόγηση του είπα:

-Ανησυχώ πολύ για τα παιδιά μου, μήπως πάθουν τίποτα, μήπως τους συμβεί κάτι κακό. Βάζω χίλια δυο με το μυαλό μου.

Η απάντηση του Γέροντα ήρθε γρήγορα, σε έντονο ύφος και συγχρόνως συγκλονιστική:

-Και ποιος σου είπε ότι τα παιδιά είναι δικά σου; Προβατάκια Του είναι και σε έχει βάλει να τα φυλάς.

*******

Οι γονείς πρέπει να αγαπούν τα παιδιά τους ως παιδιά τους και όχι ως είδωλά τους. Δηλαδή το παιδί τους να το αγαπούν όπως είναι και όχι όπως θα ήθελαν να είναι.

Μάνα μου Παναγία…

Μάνα μου Παναγία, σου μιλώ σαν μάνα…

λίγες σκέψεις και λίγα άτεχνα λόγια, ως έκφραση της ευγνωμοσύνης μου για την βοήθεια της Παναγίας μας στον αγώνα της μητρότητας

Μάνα Παναγία, σε Εσένα προστρέχουμε, γιατί μας νιώθεις σαν μάνα…

Σε Εσένα, γλυκιά Παναγία, προστρέχει ο πιστός λαός Σου ολοχρονίς και περισσότερο αυτές τις μέρες του ευλογημένου μήνα Σου. Και απολαμβάνει τις ευλογίες που σκορπάς απλόχερα, «προς το συμφέρον της αιτήσεως».

Οι μάνες , όμως, θαρρώ πως σε νιώθουμε πιο κοντά μας. Γιατί και εσύ έγινες μητέρα και απευθυνόμαστε στη Χάρη Σου και τολμάμε να σου μιλήσουμε, ως μάνα σε μάνα…

“Ποιος το περίμενε;…” ( η συγκλονιστική,αληθινὴ ιστορία ενός πρώην ναρκομανή)

(με την ευχή οι ψυχές όσων έχουν βρεθεί μπλεγμένοι στα δίχτυα του αργού θανάτου των ναρκωτικών, να βρουν το δρόμο της Λύτρωσης…ας τους θυμόμαστε στις προσευχές μας…)

Δὲν φαντάζονταν οἱ χωριανοί του τί ψυχὴ κρυβόταν σ’ ἕνα «χαμένο κορμί». Εἶχαν τὴ χειρότερη ἰδέα γιὰ τὸν «χαμένο», τὸν «ἐλεεινό», τὸν ναρκομανὴ χωριανό τους. Ἀπὸ πολὺ νέος παγιδεύτηκε στὰ ναρκωτικά, ἀκόμα καὶ ἡρωίνη ἔφθασε νὰ παίρνει. Κι ἦταν πρῶτα ἕνα καλὸ παι δί, καὶ ὑγιὴς καὶ ἀθλητικός. Τί νὰ γίνει ὅμως; Δὲν εἶχε θεμέλια. Ξεριζωμένο παιδὶ διαλυμένης οἰκογένειας. Εἶχε ὅμως μιὰ μάνα ἡρωίδα, θρησκευτική, πιστή, ποὺ ὅσο

Σήμερα γιατί δεν έχουμε πολλούς αγίους;

 (ένα κείμενο που με προβλημάτισε πολύ και νομίζω πως έχει να πει κάτι σε όλους τους γονείς…)

.

(απόσπασμα από ομιλία)

.

Μια από τις αιτίες είναι επειδή, αντί οι μάνες να προσεύχονται για την οικογένειά τους, για τα παιδιά τους, κάθονται και παρακολουθούν ένα σωρό τηλεοπτικές σειρές!

Δεν θέλουν να τις χάσουνε!
Ρώτησε τις μάνες όλες, ποιες γονατίζουν και προσεύχονται;Κάποιες πιθανόν να προσεύχονται,
αλλά τι προσευχή αναπέμπουν στον Θεό;[…]

Εκεί είναι τώρα το μυστικό.