+ Μωυσής Αγιορείτης, μοναχός
Και ξαφνικά ανοίγει ένα παραθυράκι στο νου.
Έρχεται ένα φως. Τότε έχεις μια άλλη αίσθηση. Τότε το κατανοείς καλά.
Όχι ως προς το ετυμολογικό. Μα με μια κατάνυξη και συναίσθηση και θεία θαλπωρή. Και λες:
«Τί άλλο να λέω;». Παρά μόνο πάλιν και πολλάκις και συνεχώς: «Κύριε, λέησον!».
+ μοναχός Μωυσής αγιορείτης
Παιδί μου, φοβάσαι;
Να σκέφτεσαι τον Θεό πολύ. Να πηγαίνεις στην εκκλησία, όχι για μένα, για τον Θεό. Να κάνεις ο,τι ικανοποιεί την ψυχή σου.
Ο Θεός μόνο μπορεί να θεραπεύσει τους φόβους σου. Πολύ λίγοι άνθρωποι μπορούν σήμερα να σε ξεδιψάσουν. Η σχέση μας με τον Θεό είναι μια συνεχής πάλη.
.
“Πάντα τὴ Μεγάλη Παρασκευή, νὰ ‘σαι μόνος σὰν τὸ Χριστὸ προσμένοντας τὸ τελευταιο καρφί, τὸ ξύδι, τὴ λόγχη.
Τὶς ζαριὲς ν’ ἀκους ἀτάραχα στὸ μοίρασμα τῶν ὑπαρχόντων σου, τὶς βλαστήμιες, τὶς προκλήσεις, τὴν ἀδιαφορία.
Πρὶν τὴν Παρασκευὴ δὲν ερχεται ἡ Κυριακή, τότε λησμονας τὰ μαρτύρια τῶν δρόμων της Μεγάλης Παρασκευης της ζωης μας.
τιμάται ιδιαίτερα στο Άγιον Όρος. Πανηγυρίζουν η μονή Σταυρονικήτα, η μονή Γρηγορίου και πολλά κελιά.
Μοναχού Μωυσή Αγιορείτη
Ο άγιος υπήρξε αρχιεπίσκοπος Μύρων στη Λυκία της Μικράς Ασίας, όπου ο τάφος του και τα ερείπια του παλαιού ναού του. Ήταν φιλάνθρωπος και φιλόπτωχος, υπερασπιστής της αλήθειας και του δικαίου.
Οι άγιοι έχουν προνόμιο να παρηγορούν τους πιστούς. Η μεγάλη ταραχή του κόσμου έχει ανάγκη την επίσκεψη των αγίων. Η οικονομική, πνευματική και ηθική κρίση των ημερών μας ελπίζει και αναμένει μια ανώτερη βοήθεια.
Ο Άγιος Νικόλαος στην εποχή του υπήρξε προστάτης των πενομένων και των πονεμένων συνανθρώπων του. Πολλά τα θαύματά του. Η εποχή μοιάζει με τη δική μας. Υπήρχε στέρηση, φτώχεια, ανάγκες, δυστυχίες και απογοητεύσεις, αλλά και ελεημοσύνη, παρηγοριά και πνευματική τόνωση.
.
“Πάντα τὴ Μεγάλη Παρασκευή, νὰ ‘σαι μόνος σὰν τὸ Χριστὸ προσμένοντας τὸ τελευταιο καρφί, τὸ ξύδι, τὴ λόγχη.
Τὶς ζαριὲς ν’ ἀκους ἀτάραχα στὸ μοίρασμα τῶν ὑπαρχόντων σου, τὶς βλαστήμιες, τὶς προκλήσεις, τὴν ἀδιαφορία.
Πρὶν τὴν Παρασκευὴ δὲν ερχεται ἡ Κυριακή, τότε λησμονας τὰ μαρτύρια τῶν δρόμων της Μεγάλης Παρασκευης της ζωης μας.
.
.
,
.
.
.
Από τον Μοναχό Μωυσή, αγιορείτη
“…Παιδάκια καπνίζουν στο δημοτικό, παίρνουν ναρκωτικά στο γυμνάσιο, έχουν ολοκληρωμένες ερωτικές σχέσεις με διάφορα πρόσωπα στο λύκειο, ρίχνουν μολότοφ στο πανεπιστήμιο. Η παιδεία προτείνει επίμονα ως πρότυπα ενάρετους και ηθικούς χαρακτήρες; Παιδεία δεν είναι ξερές γνώσεις. Σκέτη αποστήθιση, προσωρινή παπαγαλία, τυπική παρακολούθηση. Η διδασκαλία απευθύνεται και στον νου και στην ψυχή, στο ήθος και στο ύφος του νέου ανθρώπου, και δημιουργεί μια υγιή και ολοκληρωμένη προσωπικότητα….” διαβάστε ολόκληρο το άρθρο Συνέχεια
Αντέχουμε... 