καλωσορίζουμε τον Μάιο με ένα τραγούδι
και με λαογραφικά στοιχεία στοιχεία, παροιμίες και έθιμα από τις αλησμόνητες πατρίδες (Πόντος και Σμύρνη) ,από όλη την Ελλάδα και από το Βυζάντιο
καλωσορίζουμε τον Μάιο με ένα τραγούδι
και με λαογραφικά στοιχεία στοιχεία, παροιμίες και έθιμα από τις αλησμόνητες πατρίδες (Πόντος και Σμύρνη) ,από όλη την Ελλάδα και από το Βυζάντιο
“Έστησ’ ο Έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη,
Κι η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκιά της ώρα…”
(Διονύσιος Σολωμός)
λαογραφικά και παροιμίες για να καλωσορίσουμε τον Απρίλιο!
Πλησιάζει η Καθαρά Δευτέρα και η αρχή της Μεγάλης Σαρακοστής… και θυμήθηκα την συνταγή για τις λαγάνες μας, που δυο χρονιές τώρα φτιάξαμε με τα παιδιά και τις χαρήκαμε πολύ. Αναδημοσιεύω την περσινή ανάρτηση:
.
Καθαρά Δευτέρα χωρίς λαγάνα γίνεται; Δεν γίνεται!
Και γιατί να μην την φτιάξουμε μόνοι μας στο σπίτι, με αγνά υλικά και με μεράκι; Έτσι μεταδίδουμε και στα παιδιά μας την τιμή στις παραδόσεις μας και γευόμαστε αυτό το ιδιαίτερο ψωμί που συνηθίζουμε να τρώμε μόνο την Καθαρά Δευτέρα.
Ας δούμε την ιστορία της λαγάνας και ας περάσουμε μετά στην συνταγή μας.
η συνέχεια ΕΔΩ στο ιστολόγιο:
7 Ιανουαρίου: εορτάζεται η Σύναξη του Προδρόμουγια σήμερα επιλέξαμε ένα ποίημα του αγαπημένου μας κυρ- Αλέξανδρου. Χωρίς να είναι ιδιαίτερα γνωστό,παραμένει επίκαιρο, καθώς έχει πολλά να μηνύσει στον σημερινό άνθρωπο, που ζει στην ερημιά των πολύβουων πόλεων…γιατί…Σ’ οποία ερημιά κι αν είμαστε, και των πόλεων και των άλλων περιοχών, υπάρχει εκεί πάντοτε,ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και μας συντροφεύει…Γι’ αυτό, ο κυρ Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ευρισκόμενος στην πολύβουη Αθήνα της πλουτοκρατίας ενθυμείτο περισσότερο τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο της Σκιάθου. Που τον έλεγαν Ασέληνο…(απόσπασμα-εδώ ολόκληρο το κείμενο του Αρχιμ. Ανανία Κουστένη, Χειμερινό Συναξάρι, τ. Α΄, σ.134-140).
Στὸν Πρόδρομον στὸν Ἀσέληνο
Πίσω στὸν Ἀσέληνο, στὸ ρέμα
ὅπου σταλάζουν τὰ ὅρη γλυκασμὸν
η συνέχεια: πατήστε ΕΔΩ
.
Διαβάστε την περιγραφή εικόνας του Προδρόμου από τον Φ. Κόντογλου στον ακόλουθο σύνδεσμο:
Θυμάμαι…
(πώς να το ξεχάσω;…)
σαν να το βλέπω μπρος στα μάτια μου.
Φώτα- Θεοφάνεια, ο αγιασμός των υδάτων στο χωριό,
στην κεντρική βρύση…
(ορεινό το χωριό, χωρίς ποτάμια ή λίμνη ή θάλασσα για να ρίξει ο παπάς το Σταυρό- γι’ αυτό και στην πηγή του νερού τελούνταν η ακολουθία).
Και οι γριούλες, ολοχρονίς με τα μαύρα ρούχα και τα τσεμπέρια στο ολόλευκο κεφάλι,
έρχονταν με τα “γκούμια” (μεταλλικά παγούρια) στη βρύση του χωριού,
για να παραβρεθούν στην ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού
και να πάρουν από το αγιασμένο νερό, για να τα μεταφέρουν στο σπιτικά τους…
Αλήθεια, αυτοί οι καλικάντζαροι που «φιγουράρουν» αυτές τις μέρες στα παραμύθια, στις διακοσμήσεις, παντού…
Υπήρχαν στην πραγματικότητα!
Και όχι μόνο υπήρχαν, αλλά οι απλοί και απονήρευτοι άνθρωποι τους έβλεπαν και τους άκουγαν!
Μας τα διηγούνταν η γιαγιά μου…
-Αλήθεια, γιαγιά, τους βλέπατε τους καλικάντζαρους τέτοιες μέρες;
-Ναι, παιδί μου…οι παλιότεροι , όσοι ήταν σαν τους γονείς μου και μεγαλύτεροι, τους έβλεπαν, εμείς μόνο τους ακούγαμε…
Ήταν κάτι άσχημα, μαυριδερά πλάσματα, κάτι ανάμεσα σε σκύλο και άνθρωπο, με ουρά…
Είναι παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Τά παιδιά είναι όλο χαρά. Φτάνει ό “Αγιος Βασίλης, ό γελαστός παππούς με τό σκουφί καί με την παράξενη φορεσιά. Έρχεται καταφορτωμένος. Όλόκληρο σακί έχει στή ράχη του. Καί τί δεν έχει μέσα στό σακί! Σφυρίχτρες, στρατιωτάκια, κούκλες μεγάλες, κούκλες μικρές, ποδηλατάκια. Γιά κάθε παιδί έχει κι ένα δώρο. Γι’ αυτό καί τά παιδιά τόν περιμένουν καί τόν τρανουδούν:
«Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά
κι αρχή καλός μας χρόνος,
“Αγιος Βασίλης έρχεται άπό τήν Καισαρεία.
Βαστά εικόνα καί χαρτί, χαρτί καί καλαμάρι…»
Όλοι οί δρόμοι είναι γεμάτοι κόσμο. Παιδιά με τρομπέτες, μέ μπαλόνια, μέ ποδηλαντάκια, μέ
Ό δάσκαλος εξήγησε σήμερα γιατί κάνομε στά σπίτια μας βασιλόπιτα.
— Στά παλιά χρόνια, είπε στά παιδιά, όταν ήταν Επίσκοπος στην Καισαρεία, ό Μέγας Βασίλειος, έτυχε νά είναι διοικητής της Καππαδοκίας ένας ειδωλολάτρης, πολύ κακός, σκληρός και φιλοχρήματος άνθρωπος. Οι επισκέψεις του στά διάφορα μέρη της επαρχίας του σκοπό είχαν τή διαρπαγή και λεηλασία των θησαυρών των Χριστιανών. Κάποτε λοιπόν, πού θά έκανε τήν επίσκεψη του ό κακός αυτός άρχοντας στην Καισαρεία, οι Χριστιανοί έτρεξαν φοβισμένοι στον Μέγα Βασίλειο και του ζήτησαν τή συνδρομή του.
Τα κάλαντα τα παραδοσιακά λένε μεγάλες αλήθειες , μέσα στην απλότητά τους…
Άκουσα τυχαία αυτά τα κάλαντα σήμερα, σε μια αναζήτηση για αντίστοιχα ακούσματα
και ο πρώτος στίχος του με άγγιξε, γιατί τον μετέφερα στην σημερινή εποχή…
(με αφορμή την εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου : 21 Νοεμβρίου )
Σίφνος, το μικρό πανέμορφο νησί των Κυκλάδων που βρίσκεται ανάμεσα στη Σέριφο και Κίμωλο ,επιλέγουμε για τη μεγάλη σημερινή γιορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου…
Σαν σήμερα οι ηλικιωμένοι Ιωακείμ και Άννα μεταφέρουν με πόνο καρδιάς τη μικρούλα τριετή μονάκριβη κορούλα τους στο Ναό γιατί αυτό το τάμα είχαν κάνει. Αν αποκτούσαν παιδί θα το αφιέρωναν στον Ναό…
14 Νοεμβρίου : Σήμερα Γιορτάζει ο Άγιος Φίλιππος ο Απόστολος
(ο βίος του και λαϊκές παραδόσεις)
Ένας από τους 12 Αποστόλους του Ιησού Χριστού καθώς και μαθητής του υπήρξε ο Άγιος Φίλιππος που γενέτειρα του ήταν η πόλη της Βηθσαϊδά, πόλη γενέτειρα και των Αποστόλων Ανδρέα και Πέτρου.
Διαβασμένο και φιλοσοφημένο άτομο ο Φίλιππος και καλός γνώστης της Παλαιάς Διαθήκης έτυχε να παρακολουθήσει μια ομιλία του Ιησού κι όταν κατόπιν ο Ιησούς του ζήτησε να τον ακολουθήσει το έπραξε κι’ έγινε μαθητής του, και ένας από τους πρώτους που πίστεψε και ακολούθησε τον Ιησού. Λέγεται δε ότι έτρεξε στον καλύτερο του φίλο τον Ναθαναήλ να του μεταφέρει τη βεβαιότητα του ότι επρόκειτο για τον αληθινό Μεσσία. ( Από τη σκηνή αυτή προέρχεται και η παροιμιακή φράση < Βρήκε ο Φίλιππος τον Ναθαναήλ>, που τη λέμε για ταιριαστές συναντήσεις. Κατόπιν δε και ο Ναθαναήλ θα γίνει μαθητής του Κυρίου).
Καλωσορίζουμε τον Νοέμβριο με ένα τραγούδι που μας ταξιδεύει απ΄άκρη σ΄άκρη της πατρίδας μας, με αναφορές σε γιορτές του μήνα, και με λαογραφικά, έθιμα και παροιμίες από τον παλιό καλό καιρό!
από το CD: Μουσικό Καλαντάρι-Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης-Μουσική – Εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός.
Νοέμβρης μήνας ταξιδεύει μ’ένα τρένο
Αθήνα-Λάρισα ωραία Θεσσαλία
Στην Κατερίνη ακούει τραγούδι αγαπημένο
με μια πληγή από παλιά μελαγχολία
Στη Σαλονίκη φθάνει απόγευμα στις έξι
μ’ένα καιρό που όλο σκέφτεται να βρέξει
Στη Σαλονίκη φθάνει απόγευμα στις έξι
μ’ένα καιρό που όλο σκέφτεται να βρέξει
Νοέμβρης μήνας…
Νοέμβρης μήνας…
Καλωσορίζουμε τον Οκτώβριο με ένα τραγούδι
και με έθιμα , παραδόσεις και παροιμίες του λαού μας
…με παροιμίες , παραδόσεις και έθιμα από τον παλιό καλό καιρό!
Καλωσορίζουμε τον Σεπτέμβριο, τον μήνα που σημαίνει για μικρούς και μεγάλους το τέλος της ξενοιασιά και των καλοκαιρινών διακοπών, με ένα τραγούδι – ο μικρός Σεπτέμβρης βάζει τα κλάματα γιατί τον πάνε στο σχολείο! (μήπως μας θυμίζει κάποιους μικρούς μαθητές;) 🙂
Καλωσορίζουμε τον Οκτώβριο με ένα τραγούδι
και με έθιμα , παραδόσεις και παροιμίες του λαού μας
παραδόσεις, έθιμα και παροιμίες για τον Αύγουστο
από την Ελληνική παράδοση και ζωή
Ο μήνας Αύγουστος χρωστάει το όνομά του στο Ρωμαίο αυτοκράτορα Οκταβιανό Αύγουστο. Όπως ο Οκταβιανός Αύγουστος διαδέχτηκε στην κεφαλή της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας τον Ιούλιο Καίσαρα έτσι και ο μήνας Αύγουστος διαδέχεται κάθε χρόνο τον μήνα Ιούλιο. Το 40 π.Χ. ο Οκταβιανός πρόσθεσε αυθαίρετα μια επιπλέον ημέρα στον Αύγουστο, την οποία απέσπασε από τον Φεβρουάριο ώστε να μη στερεί σε διάρκεια από τον Ιούλιο (θέμα τιμής έναντι του Ιουλίου Καίσαρα). Έτσι ο Αύγουστος έχει τώρα 31 και ο Φλεβάρης 28 ημέρες (Κουτσοφλέβαρος).
Ολόκληρος ο Αύγουστος είναι αφιερωμένος στην Παναγία με τις παρακλήσεις, τη νηστεία, τη Κοίμησή της, τα Μεθεόρτια, τα Εννιάμερα και με την κατάθεση της Αγίας Ζώνης στις 31 Αυγούστου, οπότε τελειώνει το εκκλησιαστικό έτος.
με την λαογραφία, έθιμα και παροιμίες του λαού μας για τον δεύτερο μήνα του καλοκαιριού
.
Μέρες Μεγάλης Εβδομάδος … μέρες αναστάσιμες
μέσα από παλιές αναρτήσεις του ιστολογίου
“Οικογένεια- μια γωνιά του Παραδείσου”.
.
Μπορείτε να περιηγηθείτε στην “κατηγορία” Πάσχα
και να διαβάσετε σκέψεις, ιδέες για την κατήχηση των παιδιών,
απαντήσεις σε απορίες τους, συμβουλές αγίων Γερόντων,
κείμενα από παλιά αναγνωστικά, κατασκευές, έθιμα, συνταγές κ.α.
“Τέτοια μέρα ,παιδί μου,” λέει ο παππούς,” μαζευόμασταν όλο το χωριό στην εκκλησία και μετά τον Εσπερινό ζητούσαμε συγγνώμη ο ένας από τον άλλο¨.
“Συγχωρεμένα”, έλεγε ο ένας, ¨συγχωρεμένα¨, απαντούσε ο άλλος.
¨Έτσι φιλιωμένοι και μονοιασμένοι ξεκινούσαμε την Σαρακοστή.
Ήταν ένα πολύ ωραίο έθιμο και το τηρούσαμε όλοι στο χωριό.”
(παππούς Κώστας από χωριό της Δυτικής Μακεδονίας)
(είναι ένα έθιμο που τηρείται ακόμα στα μοναστήρια,σε ορισμένες ενορίες και μπορούμε να τηρούμε και εμείς στις οικογένειές μας).
*********************
Εμπονέστια: Το ποντιακό φαγοπότι πριν τη νηστεία της Σαρακοστής