Ζάλογγος: ανηφορίζοντας στον Ιερό Λόφο της θυσίας των Σουλιωτισσών…τότε και τώρα… (οδοιπορικό και φωτο)

(18 Δεκεμβρίου 1803: η θυσία στο Ζάλογγο)

οδοιπορικό- προσκύνημα στον Ιερό Βράχο της θυσίας των Σουλιωτισσών

Ανηφορίζουμε για το Ζάλογγο…

ξεκινώντας από το μοναστηράκι του αγίου Δημητρίου και ακολουθώντας το πετρόκτιστο μονοπάτι, που εναλλάσσει επίπεδα τμήματα και σκαλιά, με το βλέμμα καρφωμένο στην κορυφή και στις φιγούρες που όσο πλησιάζουμε μεγαλώνουν,

με την καρδιά σφιγμένη και εικόνες να τριγυρίζουν στο μυαλό…

ανηφορίζουμε για το Ζάλογγο.

Το καλοκαίρι βρεθήκαμε προσκυνητές και ταξιδιώτες στην Ήπειρο. Και από τα πρώτα μέρη που θελήσαμε να επισκεφτούμε ήταν ο οικισμός του Σουλίου και ο βράχος της θυσίας του Ζαλόγγου…

 

Νοέμβριος: Καλό μήνα!!!

Καλωσορίζουμε τον Νοέμβριο με ένα τραγούδι που μας ταξιδεύει απ΄άκρη σ΄άκρη της πατρίδας μας, με αναφορές σε γιορτές του μήνα, και με λαογραφικά, έθιμα και παροιμίες από τον παλιό καλό καιρό!

.
από το CD: Μουσικό Καλαντάρι-Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης-Μουσική – Εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός.

Νοέμβρης μήνας ταξιδεύει μ’ένα τρένο
Αθήνα-Λάρισα ωραία Θεσσαλία
Στην Κατερίνη ακούει τραγούδι αγαπημένο
με μια πληγή από παλιά μελαγχολία

Στη Σαλονίκη φθάνει απόγευμα στις έξι
μ’ένα καιρό που όλο σκέφτεται να βρέξει
Στη Σαλονίκη φθάνει απόγευμα στις έξι
μ’ένα καιρό που όλο σκέφτεται να βρέξει
Νοέμβρης μήνας…
Νοέμβρης μήνας…

.

Η συνέχεια ΕΔΩ→

.

Στη λίμνη της Καστοριάς (μέρος 2ο): ο μικρός γύρος της λίμνης

.

 .

Συνεχίζουμε την περιήγησή μας στην πανέμορφη λίμνη της Καστοριάς… μετά την στάση μας στην “παραλία”, όπου τα παιδιά ενθουσιάστηκαν με τα “παπάκια” (φωτο εδώ), ακολουθήσαμε τον παραλιακό δρόμο, για να χαρούμε τον “μικρό γύρο της λίμνης”.

Μια υπέροχη διαδρομή: 7 ειδυλλιακά χιλιόμετρα ακριβώς δίπλα στην όχθη!

 

Στη λίμνη της Καστοριάς, μια φωτογραφική περιήγηση (μέρος 1ο)

.

Η πόλη και η λίμνη της Καστοριάς δεν θέλουν ιδιαίτερες συστάσεις!…Μια βυζαντινή αρχόντισσα η πόλη, με την λίμνη να απλώνεται στα πόδια της.

Αγαπημένος προορισμός των παιδικών μου χρόνων- κάθε καλοκαίρι την επισκεπτόμασταν οικογενειακώς.Φέτος είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε μια σύντομη επίσκεψη με τα παιδιά μας και να χαρούμε τις ομορφιές της.

.

ΙΟΥΛΙΟΣ: Καλό μήνα!

με την λαογραφία, έθιμα και  παροιμίες του λαού μας για τον δεύτερο μήνα του καλοκαιριού

.

             Ο έβδομος μήνας του χρόνου. Έχει 31 ημέρες. Την ονομασία του την καθιέρωσε ο Μάρκος Αντώνιος (το 44 π.Χ.), για να τιμήσει το φίλο του και μεγάλο στρατηγό των Ρωμαίων, Ιούλιο Καίσαρα, που γεννήθηκε αυτόν το μήνα και που, όπως είναι γνωστό δημιούργησε το «Ιουλιανό ημερολόγιο». Αντικατέστησε τον πέμπτο μήνα, τον Κυρινάλη.

.

.

ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ:

Ο ελληνικός λαός τον ονομάζει και Αλωνάρη, Αλωνιστή ή Αλωνιάτη ή Αλωνευτή, επειδή  κατά τον μήνα αυτόν γίνεται το αλώνισμα του σιταριού.
Ακόμα τον ονομάζει Γυαλιστή ή Γυαλινό (Νάξο & Χίο), επειδή σε ορισμένες περιοχές της χώρας κατά το μήνα αυτό «γυαλίζουν», δηλ. ωριμάζουν τα σταφύλια. Επίσης αναφέρεται σαν Δευτερόλης (σαν 2^ος μήνας του καλοκαιριού), Αηλιάς ή Αηλιάτης (20/7, η γιορτή του Προφήτη Ηλία) και Φουσκομηνάς ή Χασκόμηνας (Ρόδος).

Ο Ό­σιος Δα­βίδ ο εν Θεσ­σα­λο­νίκη (26 Ιουνίου) και η Μονή Λατόμου στην Άνω Πόλη

 

 

Σύντομη βιογραφία:

Ο Όσιος Δαβίδ ήταν από τη Θεσσαλονίκη και έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Ιουστινιανού του ΙΑ’ (527 – 565 μ.Χ.). Η ζωή του ήταν μια συνεχής φιλανθρωπία και εργασία για την πίστη του Χρίστου. Όταν ήλθε η κατάλληλη ώρα, ο Δαβίδ μοίρασε τα υπάρχοντα του στους φτωχούς και έγινε αναχωρητής.

Για τρία ολόκληρα χρόνια, κατοικούσε επάνω σ’ ένα δένδρο. Εκεί, με τα λιοπύρια του καλοκαιριού και τις παγωνιές του χειμώνα, δουλαγωγούσε το σώμα του με άσκηση στην εγκράτεια και με προσευχή, απαγγέλλοντας στίχους του προφητάνακτος ομωνύμου του Δαβίδ: «Ὠμοιώθην πελακάνι ἐρημικῶ, ἐγενήθην ὡσεὶ νυκτικόραξ ἐν οἰκοπέδῳ, ἠγρύπνησα καὶ ἐγενόμην ὡς στρουθίον μονάζον ἐπὶ δώματος» (Ψαλμός ρα’ 7-8). Έγινα

Μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ημῶν Παναγῆ τοῦ Μπασιᾶ, ἐκ Ληξουρίου Κεφαλληνίας (7 Ιουνίου 1888)

7 Ιουνίου: Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ημῶν Παναγῆ τοῦ Μπασιᾶ, ἐκ Ληξουρίου Κεφαλληνίας.

῾Ο ῞Οσιος Παναγῆς ὁ Μπασιᾶς ἐγεννήθηκε στό Ληξούρι τῆς Κεφαλληνίας, τό 1801, καί ἦταν υἱός εὐσεβῶν καί ἐπιφανῶν γονέων, τοῦ Μιχαήλ Τυπάλδου – Μπασιᾶ καί τῆς Ρεγγίνας Δελλαπόρτα. ῎Εμαθε ἰταλικά, γαλλικά, λατινικά καί καταρτίσθηκε στή φιλοσοφία καί τή θεολογία. Μικρός ἀκόμα χειροθετεῖται ἀναγνώστης καί στήν ἀρχή τῆς σταδιοδρομίας του διορίζεται γραμματοδιδάσκαλος καί ἐξασκεῖ τό λειτούργημα τοῦ διδασκάλου, ἀλλά ἐμπνεόμενος ἀπό τά ριζοσπαστικά κηρύγματα τῶν Κοσμᾶ Φλαμιάτου καί Εὐσεβίου Πανᾶ, ἐκκλησιαστικῶν ἀναστημάτων τῆς ἐποχῆς, οἱ ὁποῖοι ὑπεράσπιζαν ὅτι οἱ ῎Αγγλοι (κυρίαρχοι τῆς ῾Επτανήσου) προστάτες, οὐσιαστικά τύραννοι, ἐπιβουλεύονται τό ὀρθόδοξο φρόνημα τῶν κατοίκων, ἀφήνει τό δημόσιο σχολεῖο καί παραδίδει μαθήματα κατ οἶκον συνεχίζοντας τήν ἀποστολή του.

ΙΟΥΝΙΟΣ: Καλό μήνα – Καλό καλοκαίρι!

.

.

.

ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΙΟΥΝΙΟ..

… τον Θεριστή όπως λέγαμε στα χωριά μας!… 

ΕΙΝΑΙ γνωστό ότι ο Ιούνιος είναι ο έκτος μήνας του έτους. Πιθανό να ονομάστηκε έτσι προς τιμή του υπάτου της Ρώμης Λευκίου Ιουνίου Βρούτου ή από τη ρωμαϊκή θεά Juno, αντίστοιχη της ελληνικής Ήρας. Είναι ο μήνας Πάναμος των αρχαίων Μακεδόνων.

Από λαογραφικής πλευράς ο μήνας Ιούνιος λέγεται Θεριστής, γιατί τότε σε πολλά μέρη θερίζουν τα σπαρτά, Αϊ-Γιάννης και Αϊγιαννίτης και Κλήδονας, γιατί τότε (24 Ιουνίου) είναι η γιορτή του Αϊ-Γιάννη, που γίνεται ο Κλήδονας. Άλλα ονόματά του: Κερασάρης, γιατί τότε ωριμάζουν τα κεράσια, Ορνιαστής, στην Άνδρο, γιατί τότε γίνεται η επικονίαση-γονιμοποίηση (όρνιασμα) των σύκων.

Κυκλάμινα και άλλα… (μια φωτογραφική βόλτα στην εξοχή)

.

“Καταμάθετε τα κρίνα του αγρού πώς αυξάνει• ου κοπιά ουδέ νήθει• 29. λέγω δε υμίν ουδέ Σολομών εν πάση τη δόξη αυτού περιεβάλετο ως έν τούτων. 30. Ει δε τον χόρτον του αγρού, σήμερον όντα και αύριον εις κλίβανον βαλλόμενον, ο Θεός ούτως αμφιέννυσιν, ου πολλώ μάλλον υμάς, ολιγόπιστοι;”  Ματθ. στ , 28-30

.

(τι άλλο να σχολιάσω μπροστά στην τόση ομορφιά και το μεγαλείο της δημιουργίας και του Δημιουργού;…)

Συνέχεια

“Άνοιξη μπήκε για καλά, και η πασχαλιά ευωδιάζει…”

…κι ανοίγουν κήποι εντός μου”

(από το ποίημα: “Αναστάσιμος” του Γ. Βερίτη (ΕΔΩ)

.

μια φωτογραφική βόλτα στην εξοχή, που λουλούδιασε και άρχισε να μοσχομυρίζει!

.

Συνέχεια

.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: έθιμα για το ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ κάλαντα- Λαζαρίνες- λαζαράκια (στίχοι,κατασκευές κ.α.), κερκέλια

 

καθώς η Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα πλησιάζουν, ανασύρουμε πληροφορίες για έθιμα παλαιότερων εποχών…τότε που όλα μοιάζαν πιο αγνά και όμορφα, πιο κοντά στην Πίστη…αναβιώνουμε τα έθιμα αυτά μαζί με τα παιδιά μας και ζούμε το νόημα των ημερών. γιατί τα παιδιά μαθαίνουν βιωματικά μέσα από κατασκευές, από τις διηγήσεις που παράλληλα θα ακούσουν, από τις συζητήσεις που θα προκύψουν…Καλή Μεγάλη Εβδομάδα και Καλή Ανάσταση!

.

Στο αφιέρωμα αυτό συγκεντρώσαμε πληροφορίες για έθιμα του Σαββάτου του Λαζάρου:στίχοι και βίντεο με κάλαντα, παλιές φωτο, συνταγές για λαζαράκια,κατασκευή για την κούκλα- Λάζαρος, κ.α.

κλικ ΕΔΩ

.

για τα κερκέλια- τα κουλούρια που μοίραζαν οι νοικοκυρές για τα κάλαντα του Λαζάρου:

κλικ ΕΔΩ

 .

 .

“Θάλασσα και ουρανός” (ένας φωτογραφικός περίπατος…)

 

Μου λείπει η θάλασσα…

ανυπομονώ να περάσει ο χειμώνας και να ζήσουμε ξανά ευτυχισμένες στιγμές στην αμμουδιά και στα κύματά της.

Από έναν σύντομο περίπατο στην θάλασσα , όταν βρεθήκαμε σε αγαπημένο μέρος τις τελευταίες μέρες,  τράβηξα λίγες φωτογραφίες που τις αναρτώ εδώ για να “παρηγοριέμαι” με τις εικόνες της….

Λόγια δεν προσθέτω, μόνο μια μελωδία αγαπημένη, που μπορεί να σας συνοδεύσει ως μουσική υπόκρουση στην βόλτα σας αυτή.

Ελπίζω να την χαρείτε και εσείς!

 Συνέχεια

 

“Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει!” (συλλογή φωτογραφιών)

μετά την βαρυχειμωνιά, πάντοτε έρχεται η άνοιξη- και στην φύση και στην ζωή…

 

Πριν λίγες μέρες, όσο ακόμα ο καιρός ήταν ζεστός και ηλιόλουστος, έκανα μια βόλτα στην εξοχή, που έχει αρχίσει να μυρίζει άνοιξη.

κι ας έπεσε χιόνι τις επόμενες ημέρες… η φύση που ξυπνά δίνει το μήνυμα ότι ο χειμώνας δεν θα αργήσει να φύγει !

Συνέχεια

.

Το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της Κυριακής 25 Ιανουαρίου 2015 – Κυριακή ΙΕ´ Λουκά

Λαχτάρα και υπέρβαση (η συνάντηση του Χριστού με τον Ζακχαίο-και για παιδιά)

(κλικ στον σύνδεσμο)

ανάλυση της ευαγγελικής περικοπής (και για τα παιδιά)-φωτογραφίες από την συκομορέα του Ζακχαίου- ζωγραφιές και ανάλυση για κατηχητικό

῾Ο Υἱὸς τοῦ ᾿Ανθρώπου

ἦρθε γιὰ ν’ ἀναζητήσει

καὶ νὰ σώσει αὐτοὺς

ποὺ ἔχουν χάσει

τὸν δρόμο τους

 

(Λουκ. ιθ´ 1-10)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, διήρχετο ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν ᾿Ιεριχώ· καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι καλούμενος Ζακχαῖος, καὶ αὐτὸς ἦν ἀρχιτελώνης, καὶ οὗτος ἦν πλούσιος, καὶ ἐζήτει ἰδεῖν τὸν ᾿Ιησοῦν τίς ἐστι, καὶ οὐκ ἠδύνατο ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ὅτι τῇ ἡλικίᾳ μικρὸς ἦν. Καὶ προδραμὼν ἔμπροσθεν ἀνέβη ἐπὶ συκομορέαν, ἵνα ἴδῃ αὐτόν, ὅτι ἐκείνης ἤμελλε διέρχεσθαι. Καὶ ὡς ἦλθεν ἐπὶ τὸν τόπον, ἀναβλέψας ὁ ᾿Ιησοῦς εἶδεν αὐτὸν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ζακχαῖε, σπεύσας κατάβηθι· σήμερον γὰρ ἐν τῷ οἴκῳ σου δεῖ με μεῖναι. Καὶ σπεύσας κατέβη, καὶ ὑπεδέξατο αὐτὸν χαίρων. Καὶ ἰδόντες πάντες διεγόγγυζον λέγοντες ὅτι παρὰ ἁμαρτωλῷ ἀνδρὶ εἰσῆλθε καταλῦσαι. Σταθεὶς δὲ Ζακχαῖος εἶπε πρὸς τὸν Κύριον· ᾿Ιδοὺ τὰ ἡμίση τῶν ὑπαρχόντων μου, Κύριε, δίδωμι τοῖς πτωχοῖς, καὶ εἴ τινός τι ἐσυκοφάντησα, ἀποδίδωμι τετραπλοῦν. Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς ὅτι σήμερον σωτηρία τῷ οἴκῳ τούτῳ ἐγένετο, καθότι καὶ αὐτὸς υἱὸς ᾿Αβραάμ ἐστιν. ῏Ηλθε γὰρ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ζητῆσαι καὶ σῶσαι τὸ ἀπολωλός.

 

Ζάλογγος: ανηφορίζοντας στον Ιερό Λόφο της θυσίας των Σουλιωτισσών…τότε και τώρα… (οδοιπορικό και φωτο)

(18 Δεκεμβρίου 1803: η θυσία στο Ζάλογγο)

οδοιπορικό- προσκύνημα στον Ιερό Βράχο της θυσίας των Σουλιωτισσών

Ανηφορίζουμε για το Ζάλογγο…

ξεκινώντας από το μοναστηράκι του αγίου Δημητρίου και ακολουθώντας το πετρόκτιστο μονοπάτι, που εναλλάσσει επίπεδα τμήματα και σκαλιά, με το βλέμμα καρφωμένο στην κορυφή και στις φιγούρες που όσο πλησιάζουμε μεγαλώνουν,

με την καρδιά σφιγμένη και εικόνες να τριγυρίζουν στο μυαλό…

ανηφορίζουμε για το Ζάλογγο.

Το καλοκαίρι βρεθήκαμε προσκυνητές και ταξιδιώτες στην Ήπειρο. Και από τα πρώτα μέρη που θελήσαμε να επισκεφτούμε ήταν ο οικισμός του Σουλίου και ο βράχος της θυσίας του Ζαλόγγου…

Στο Σούλι και στο Κούγκι, στον χώρο της θυσίας του καλόγερου Σαμουήλ (οδοιπορικό και φωτο)

13 Δεκεμβρίου 1803: η θυσία στο Κούγκι

Σύντομο ιστορικό και φωτογραφίες από το προσκύνημα στο Σούλι και στον χώρο της θυσίας στο Κούγκι

.

το οδοιπορικό μας…

αξιωθήκαμε να βρεθούμε προσκυνητές στον ηρωικό τόπο της κοινότητας του Σουλίου και να προσκυνήσουμε στον άγιο Δονάτο, τον τοπικό άγιο της περιοχής, και στην αγία Παρακευή, στο Κούγκι.

η συγκίνηση μεγάλη, όταν πατάς σε μέρη ποτισμένα με αίμα και ιδρώτα ηρώων, όταν βρίσκεσαι σε τόπους όπου ο ηρωισμός ανυψώνει τον άνθρωπο και τον φέρνει σε ένα ανώτερο επίπεδο, προσιτό μόνο από λίγους…

μοναδικό το τοπίο, η δύσκολη διαδρομή για το Σούλι σε αποζημιώνει όταν φτάνεις  στα μέρη αυτά…εκεί που έζησαν και μεγαλούργησαν πρόγονοί μας που δεν φοβόταν τίποτα, παρά μόνο τον Θεό…και ως υπέρτατο αγαθό πολέμησαν για την Πίστη, την ελευθερία και την τιμή….

Νοέμβριος: Καλό μήνα!!!

Καλωσορίζουμε τον Νοέμβριο με ένα τραγούδι που μας ταξιδεύει απ΄άκρη σ΄άκρη της πατρίδας μας, με αναφορές σε γιορτές του μήνα, και με λαογραφικά, έθιμα και παροιμίες από τον παλιό καλό καιρό!

από το CD: Μουσικό Καλαντάρι-Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης-Μουσική – Εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός

Νοέμβρης μήνας ταξιδεύει μ’ένα τρένο
Αθήνα-Λάρισα ωραία Θεσσαλία
Στην Κατερίνη ακούει τραγούδι αγαπημένο
με μια πληγή από παλιά μελαγχολία

Στη Σαλονίκη φθάνει απόγευμα στις έξι
μ’ένα καιρό που όλο σκέφτεται να βρέξει
Στη Σαλονίκη φθάνει απόγευμα στις έξι
μ’ένα καιρό που όλο σκέφτεται να βρέξει
Νοέμβρης μήνας…
Νοέμβρης μήνας…

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!! Οκτώβριος

Καλωσορίζουμε τον Οκτώβριο

με το τραγούδι: “Ο Οκτώβρης σημαία στα μπαλκόνια ”  

και με έθιμα , παραδόσεις  και παροιμίες του λαού μας

Φωτογραφία από:protomelission.blogspot.com-την είδα στο Αβέρωφ

από το CD: Μουσικό Καλαντάρι

Στίχοι:  Ηλίας Κατσούλης

Μουσική:  Παντελής Θαλασσινός

“Τον ξέρω για ευαίσθητο και για παραπονιάρη
τον πάω στην Ακρόπολη, μετά στο Λουμπαρδιάρη”

Το σημείο του Σταυρού: τι συμβολίζει και πώς γίνεται σωστά

 

Μια  ερμηνεία, θεολογικώτατη μέσα στην απλότητά της, μας δίνει στην πέμπτη διδαχή του ο άγιος Κοσμάς ό Αιτωλός:

  «Ακούσατε, χριστιανοί μου, πώς πρέπει να γίνεται ο σταυρός και τί σημαίνει.

Μας λέγει το άγιον Ευαγγέλιον πως η αγία Τριάς, ο Θεός, δοξάζεται εις τον ουρανόν περισσότερον από τους αγγέλους. Τί πρέπει να κάμης και εσύ;

Σμίγεις τα τρία σου δάκτυλα με το δεξιόν το χέρι σου και, μην ημπορώντας να ανεβής εις τον ουρανόν να προσκύνησης, βάνεις το χέρι σου εις το κεφά­λι σου, διότι το κεφάλι σου είναι στρογγυλό και φανερώνει τον ουρανόν, και λέγεις με το στόμα: Καθώς εσείς οι άγγελοι δοξάζετε την αγίαν Τριάδα εις τον ουρανόν, έτσι και εγώ, ως δούλος ανάξιος, δοξάζω και προσκυνώ την αγίαν Τριάδα.

Και καθώς αυτά τα δάκτυλα είναι τρία -είναι ξεχωριστά, είναι και μαζί- έτσι είναι και η αγία Τριάς, ο Θεός, τρία πρόσωπα και ένας μόνος Θεός.

Με τη μητέρα στο σχολείο (πρώτη μέρα στο σχολείο- από ένα παλιό αναγνωστικό)

Είναι πρωί. Ο Θανασάκης κοιμάται ακόμα. Η μητερούλα τον σκουντά απαλά.

-Ξύπνα ,του λέει, παιδάκι μου. Σήμερα το σχολείο ανοίγει. Πρέπει να ετοιμαστείς, για να πάμε.

.

Ο Θανασάκης  ξυπνά.  Βλέπει τη μητερούλα του και χαμογελά.

Έπειτα σηκώνεται και ετοιμάζεται.

Σε λίγο βρίσκεται μπροστά στο εικόνισμα. Κάνει την προσευχή του:

-Παναγία μου, βοήθησέ με να πηγαίνω στο σχολείο. Φώτισε το νου μου να μαθαίνω γράμματα. Χάρισέ μου υγεία. Φύλαξε γερούς τους γονείς μου και όλο τον κόσμο.