Παναγία Μυρτιδιώτισσα: η εικόνα που βρέθηκε μέσα στις μυρσίνες (24 Σεπτεμβρίου)

Η Παναγία η Μυρτιδιώτισσα, που γιορτάζει στις 24 Σεπτεμβρίου, ημερομηνία ευρέσεως τής εικόνας Της που βρέθηκε μέσα σε ευωδιαστές μυρσίνες, είναι από τις πλέον αγαπημένες τών Ελλήνων. Στα Κύθηρα Τής δόθηκε για πρώτη φορά αυτή η προσωνυμία, αλλά ή Χάρη Της εξαπλώθηκε σέ όλο τόν ελληνικό χώρο. Μοναστήρια Της θα βρούμε και αλλού.

(ένα κείμενο, γραμμένο και για παιδιά, από το περιοδικό Προς τη Νίκη)

Tο Καλοκαίρι μπορεί τυπικά νά τελείωσε καί νά μπήκε τό Φθινόπωρο, μά ό καιρός μας επιτρέπει ακόμη ένα θαλασσινό ταξίδάκι-προσκύνημα: μέχρι τά Κυθηρα.
Στήν περιοχή των Μυρτιδίων, στά δυτικό μέρος τού νησιού βρίσκεται ή μεγαλύτερη Μονή των Κυθήρων! Είναι χτισμένη σέ ένα φυσικό βραχώδες άνοιγμα, ανάμεσα άπό πάρα πολλές μυρτιές! Ή εικόνα της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας τού 14ου αιώνα είναι το πολυτιμότερο κειμήλιο τού
νησιού καί ή προστάτιδα των απανταχού Κυθηρίων.

Η παράδοση λέει ότι στίς 24 Σεπτεμβρίου -40 ήμερες μετά τήν Κοίμηση της Θεοτόκου- εμφανίστηκε ή Παναγία σέ έναν βοσκό της περιοχής εκείνης καί του υπέδειξε νά ψάξει γιά τήν εικόνα Της, πού είχε έρθει σέ εκείνο τό μέρος πολλά χρόνια πρίν. Ό βοσκός έπεσε στό έδαφος, γεμάτος δέος, προσευχόμενος. Μόλις σηκώθηκε καί κοίταξε τριγύρω, είδε τήν εικόνα στά κλαδιά μιας μυρτιάς. Κλαίγοντας άπό χαρά, έφερε τήν εικόνα σπίτι του καί διηγήθηκε σέ φίλους καί συγγενείς τήν ιστορία της ανεύρεσης της.

Συνέχεια →

Η Γέννηση της Παναγίας μας (διήγηση για παιδιά)

Έτσι ήρθε στον κόσμο η μικρή Μαριάμ, η Παναγία μας, της οποίας την Γέννηση τιμούμε στις 8 Σεπτεμβρίου.

Ένα απόσπασμα από την διήγηση:

Αγία Άννα, η μητέρα της Παναγίας και γιαγιά του Χριστού! (διήγηση για παιδιά)

dda8e-sf-parinti-ioachim-si-ana

από την συνομιλία της γιαγιάς με τα εγγονάκια της:

“στο κέντρο της εικόνας βλέπουμε την Παναγία μας σε μικρή ηλικία και , δεξιά και αριστερά της τους γονείς της: τους αγίου Ιωακείμ και Άννα που την κρατούν με στοργή από το χεράκι.

Βλέπεις που η Παναγία μας «στέκεται» πάνω σε ένα μικρό κορμό, σαν βλαστό λουλουδιού;… σαν ένα λουλούδι, σαν «άνθος από την ρίζα του Ιεσσαί», του Προπάτορα, βλάστησε η μικρή Μαριάμ, που έμελλε να γίνει η Μητέρα του Θεού.

-Αχ, τι όμορφα! Σαν λουλουδάκι γεννήθηκε η Παναγία μας! λέει η Αννούλα. Και πόσο θα την αγαπούσαν και θα την φρόνιζαν οι γονείς της!

-Και ξέρεις πόσα χρόνια περίμεναν παιδάκι αυτοί οι ευλογημένοι άνθρωποι;… Σαράντα ολόκληρα χρόνια!

Συνέχεια  ΕΔΩ→

Θεαρχίῳ νεύματι, στον Εσπερινό της Κοιμήσεως, το μοναδικό ΟΚΤΑΗΧΟ τροπάριο…

KoimisiTheotokou2

Σήμερα το απόγευμα στον εσπερινό, ψάλλεται το μοναδικό τροπάριο στο οποίο “συμμετέχουν” για να τιμήσουν της Κοίμηση της Θεοτόκου, όλοι οι ήχοι της βυζαντινής μουσικής,

Απίστευτη μελωδία… ακούστε τις δύο εκτελέσεις, μία από την χορωδία του Θρ. Στανίτσα στην Πόλη και δεύτερη από τον ίδιο τον Θρασύβουλο Στανίτσα…

Δόξα… Καὶ νῦν… Ἦχος α’

Θεαρχίῳ νεύματι, πάντοθεν οἱ θεοφόροι Ἀπόστολοι, ὑπὸ νεφῶν μεταρσίως αἰρόμενοι.

Ἦχος πλ. α’

Καταλαβόντες τὸ πανάχραντον, καὶ ζωαρχικόν σου σκῆνος, ἐξόχως ἠσπάζοντο.

Συνέχεια ΕΔΩ→

Η Κοίμηση της Θεοτόκου (για παιδιά)

koimisi1

(η ιστορία της Κοίμησης της Θεοτόκου με κατανοητά λόγια, το απολυτίκιο και μια ζωγραφιά για τα παιδιά)

Στις 15 Αυγούστου γιορτάζεται πανηγυρικά σ’ όλον τον κόσμο η Κοίμηση* της Θεοτόκου, η μεγαλύτερη απ’ όλες της θεομητορικές γιορτές.

Τρεις μέρες πριν από την κοίμησή της , και ενώ η Παναγία προσευχόταν στο σπίτι της, την επισκέφτηκε ο αρχάγγελος Γαβριήλ: «Χαίρε Κεχαριτωμένη, (της είπε). Σε  τρεις μέρες θα φύγεις από τον κόσμο αυτό. Θα έρθει ο Υιός σου και θα παραλάβει την ψυχής σου» και της έδωσε έναν κλάδο από φοίνικα, σύμβολο ζωής και αθανασίας.

Συνέχεια ΕΔΩ

“Εἶχε µία ὡραιότητα! Ἄστραφτε ὁλόκληρη!” -η εμφάνιση της Παναγίας στο αγ.Παΐσιο

image (2)

– Γέροντα, ποιά εἰκόνα τῆς Παναγίας τὴν ἀποδίδει περισσότερο;

– Ἡ Παναγία ἡ Ἱεροσολυµίτισσα. Μία φορὰ τὴν εἶδα ἐκεῖ στὸ Καλύβι, στὴν Παναγούδα … Ἄν σοῦ τὸ πῶ, σὲ πόσους θὰ τὸ πῆς;

– Σὲ κανέναν, Γέροντα.

– Λοιπόν, εἶδα σὲ ὄραµα ὅτι θὰ πήγαινα µακρινὸ ταξίδι καὶ ἔπρεπε νὰ ἑτοιµάσω τὰ χαρτιά µου, διαβατήριο, συνάλλαγµα κ.λπ., ἀλλὰ οἱ ὑπάλληλοι δὲν µοῦ ἔκαναν τὰ χαρτιά. Ἐκεῖ ἦταν πολλοὶ ἄνθρωποι, ὅµως δὲν ὑπῆρχε κανεὶς νὰ µὲ βοηθήση. «Ποιός θὰ µὲ βοηθήση; λέω. Μὰ δὲν βρίσκεται κανένας, γιὰ νὰ ἐνδιαφερθῆ;». Εἶχα µιὰ ἀγωνία!…

η συνέχεια ΕΔΩ

Παναγία, τό μυστήριο τῆς Θείας Οἰκονομίας καί τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΣΑΙΤΙΩΤΙΣΑ

τῆς Γερόντισσας Χριστονύμφης
Καθηγουμένης Ι.Μ. Παναγίας Τρικουκκιώτισσας

Ἡ παρουσία τοῦ Χριστοῦ στή γῆ καί ἡ ὁλοκλήρωση τῶν ὑποσχέσεών Του γιά τή σωτηρία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, ἀναμφισβήτητα εἶναι τό σπουδαιότερο δῶρο τοῦ Θεοῦ πρός τούς ἀνθρώπους.

Σ’ αὐτό τό κεφάλαιο τῆς σωτηρίας μας ἀπαρχή ἀποτελεῖ ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου.

Γιά τόν λόγο αὐτό ἕνας μεγάλος Ἅγιος τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας ὁ Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, μᾶς διδάσκει πώς τό θαῦμα τῆς Σαρκώσεως τοῦ Χριστοῦ ἀπό τήν Παναγία μας, ὑπερβαίνει καί αὐτό ἀκόμη τό θαῦμα τῆς δημιουργίας τοῦ κόσμου.

Κι ὁ λόγος, γιατί ἀπό τήν Παναγία μας πού εἶναι ἕνας πνευματικός οὐρανός πάνω στή γῆ, ἐσαρκώθη ὁ Χριστός καί Σωτήρας μας, ὁ ἀβασίλευτος πνευματικός ἥλιος, ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης.

Συνέχεια ΕΔΩ→

Αγάπη συνεπάγεται θλίψη (για την Παναγία μας…)

από τα γραπτά του αγίου Σιλουανού του Αθωνίτου

Η Παναγία μας , πόνεσε πιο πολύ απ΄ όλες τις γυναίκες , πιο πολύ απ΄ όλες τις μανάδες του κόσμου, γιατί κανένα δεν έβλαψε , σε κανένα δεν έκανε κακό κι΄ όμως  Της έκαναν το μεγαλύτερο κακό όλης της οικουμένης.

Σταύρωσαν Τον Υιό Της .

Και αντικρύζοντάς Τον πάνω Στο Σταυρό , πόνεσε τόσο η καρδιά της …

Γι΄ αυτό μπόρει να καταλάβει την κάθε πονεμένη ύπαρξη , και συμπάσχει με τον κάθε άνθρωπο που πονά, γιατί ακριβώς , ξέρει τι πάει να πει ” πόνος “.

” Όταν η ψυχή κατέχεται από την αγάπη του Θεού, τότε, ω, πώς είναι όλα ευχάριστα, αγαπημένα και χαρμόσυνα! Η αγάπη, όμως, αυτή συνεπάγεται θλίψη· και όσο βαθύτερη είναι η αγάπη, τόσο μεγαλύτερη είναι και η θλίψη.

η συνέχεια ΕΔΩ

“Άσπιλε Παρθένε Θεοτόκε, πες σε μας, τα παιδιά σου, πώς αγαπούσες τον Υιό Σου και Θεό, όταν ζούσες στη γη;…”

τα πρώτα βήματα του Χριστού

από τα γραπτά του οσίου Σιλουανού του Αθωνίτου

Άσπιλε Παρθένε Θεοτόκε, πες σε μας, τα παιδιά σου, πώς αγαπούσες τον Υιό Σου και Θεό, όταν ζούσες στη γη; Πώς χαιρόταν το πνεύμα Σου για τον Θεό καίιΣωτήρα Σου; Πώς αντίκρυζες τήν ομορφιά του προσώπου Του; Πώς σκεπτόσουν ότι Αυτός είναι Εκείνος, που Τον διακονούν με φόβο και αγάπη όλες οι δυνάμεις των ουρανών;

Πες μας, τι ένιωθε ή ψυχή σου, όταν κρατούσες στα χέρια σου το Θαυμαστό Νήπιο; Πώς Το ανέθρεψες; Πώς πονούσε η ψυχή Σου, όταν μαζί με τον Ιωσήφ Τον αναζητούσες τρεις ήμερες στην Ιερουσαλήμ; Τι αγωνία έζησες, όταν ο Κύριος παραδόθηκε στη σταύρωση και πέθανε στο Σταυρό;

η συνέχεια ΕΔΩ

Η Ιστορία των Παρακλήσεων στην Υπεραγία Θεοτόκο-από την αυτοκρατορία της Νίκαιας, στην αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης

Panagia_Platytera_of_Heavens

Μέσα σε δύσκολες στιγμές του Βυζαντίου, όπου μόνη ελπίδα ήταν ο Θεός και η Υπεραγία Μητέρα Του,ένας Αυτοκράτορας και ένας απλός μοναχός  συνέθεσαν τους δύο Παρακλητικούς Κανόνες…

“Ουδείς προστρέχων επί σοι κατησχυμένος από Σου εκπορεύεται, Αγνή Παρθένε  Θεοτόκε…”

Από αυτήν την αγάπη, την τιμή και την ελπίδα στην μεσιτεία της προς τον μέγα και Μόνο Μεσίτη Χριστό και Υιό της, κατά το ανθρώπινον η Εκκλησία καθιέρωσε να τελείται κατά την περίοδο της νηστείας του Δεκαπενταυγούστου, η ιερή Ακολουθία του Μικρού και του Μεγάλου Παρακλητικού Κανόνος εναλλάξ, εκτός των εορτών της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

Έτσι επ’ ευκαιρίας του γεγονότος αυτού καλόν είναι να δούμε και να γνωρίσουμε μερικά πράγματα για το τι είναι κανόνας, και ποιος συνέθεσε τον Μικρό και τον Μεγάλο Παρακλητικό κανόνα στην Υπεραγία Θεοτόκο.

η συνέχεια ΕΔΩ

Η Ανάληψη του Κυρίου: μεταξύ ουρανού και γης…

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2022: εορτάζεται η Ανάληψη του Κυρίου

235839-HAnalypsis (1)

Όρθια, στητή, δεσπόζουσα, υπερχρονική και υπεριστορική παρουσία, μεσίτρια μεταξύ Χριστού και ανθρώπων, μεταξύ ουρανού και γης.

Έτσι ιστορεί ο βυζαντινός αγιογράφος τη Θεοτόκο στο γεγονός της Αναλήψεως.

Η συνείδηση της Εκκλησίας τη θέλει εκεί στο επισφράγισμα του λυτρωτικού έργου του Υιού της, στο πλήρωμα της θείας οικονομίας, στην ένωση γης και ουρανού, στηνυπερύψωση της σαρκός που περιεβλήθη διά της Θεοτόκου ο Χριστός και στη συμφιλίωση του ανθρώπου με τον Πατέρα Του.

Άξονας στην όλη σύνθεση της Αναλήψεως η Παναγία τοποθετείται ακριβώς κάτω από τη «δόξα» του Υιού της δεόμενη ισχυρώς, αλλά ήρεμη και ατάραχη μεταξύ των Αποστόλων, εκφράζοντας το αμετακίνητο της Εκκλησίας, γιατί αυτή αποτελεί την προσωποποίηση της Εκκλησίας, μεσολαβεί και ικετεύει για τη σωτηρία του πληρώματός της. «Η εκκλησιαστική σημασία της υπογραμμίζεται από την λεπτή κατακόρυφη στάση της  προς τα επάνω και από τα χέρια της τοποθετημένα σαν προσφορά και ικεσία για τον κόσμο.»

Συνέχεια ΕΔΩ→

Παναγία η Χρυσαφίτισσα στη Μονεμβασιά

Η Παναγία Χρυσαφίτισσα εορτάζει τη Δευτέρα του Θωμά.


Γράφει η Τασσώ Γαΐλα

… Η Θαυματουργής Εικόνας της Παναγίας Χρυσαφίτισσας, η εικόνας που… πετάει.

Ας πάρομε τα πράγματα από την αρχή και πάμε στη Χρύσαφα.
Χρύσαφα, χωριό της Λακωνίας, μεσαιωνικό και ιδρυμένο στη θέση που βρίσκεται τώρα από τον 11 ο αιώνα. Στην περιοχή αυτή στις παρυφές του Πάρνωνα, η κατοίκηση ιστορείται από την αρχαιότητα και σε μικρή απόσταση από τη Χρύσαφα υπήρχε η αρχαία Λακωνική πόλη Θεράπνη .Χτίστηκε, λοιπόν, η Χρύσαφα-15 χιλιόμετρα από Σπάρτη- στη σημερινή της θέση στους Βυζαντινούς χρόνους γνωρίζοντας μεγάλη ακμή μέχρι την καταστροφή της στα Ορλωφικά. Σήμερα είναι ένα από τα γραφικότερα χωριά της χώρας κτισμένη με την παραδοσιακή Λακωνική αρχιτεκτονική και με αξιοθέατα την εκπληκτική θέση της και τις πολλές Βυζαντινές εκκλησίες, Μονές και κάστρα αποτελεί πόλο έλξης πολλών τουριστών. Μια από τις Βυζαντινές εκκλησίες της που βρίσκεται 2,5 χιλιόμετρα έξω από τη Χρύσαφα είναι η Παναγία η Χρυσαφίτισσα κτισμένη τον 11 ο αιώνα, εντυπωσιακός οχυρωματικός ναός του οποίου η αρχιτεκτονική
ανήκει στον τύπο του Σταυροειδούς εγγεγραμμένου ναού με νάρθηκα και ο τρούλος του στηρίζεται εσωτερικά σε 2 κίονες. Με Βυζαντινές αγιογραφίες ο ναός εύλογο φιλοξενούσε και την εικόνα επ΄ονόματι της Παναγίας Χρυσαφίτισσας , της Παναγίας που πήρε αυτό το προσωνύμιο από το χωριό που με τη σειρά του το οφείλει στην αρχοντοπούλα Χρυσάφη η οποία πήρε για προίκα της τα Βυζαντινά χρόνια την ευρύτερη αυτή περιοχή.

Συνέχεια →

Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ – ένα αφιέρωμα για παιδιά

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Κατά τήν περίοδο αὐτή τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, κάθε Παρασκευή ἀπόγευμα τελεῖται μία ἀπό τίς ὡραιότερες ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας. Θυμάστε πῶς λέγεται;…
«Ἀκάθιστος Ὕμνος» ἤ ἀλλιῶς «Χαιρετισμοί» στήν Παναγία.
–Γιατί λέγονται «Χαιρετισμοί» (…)
Διότι ἐπαναλαμβάνεται ὁ χαιρετισμός στήν Παναγία «Χαῖρε».
Ἀξίζει ὅμως νά γνωρίσουμε τήν καταπληκτική ἱστορία τῶν «Χαιρετισμῶν».

Συνέχεια  ΕΔΩ

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ ΥΨΩΝΕΙ (Παρασκευή του Ακαθίστου )

π. Δημητρίου Μπόκου 

«Χαίρε ανόρθωσις των ανθρώπων» 

1674… Στη μακρινή Ρωσία, οι βαρβαρικές ορδές των Μογγόλων λυμαίνονται τα πάντα. Λεηλατούν και τα μοναστήρια. Έχουν συλλάβει μοναχούς και τους κακομεταχειρίζονται. Τους βάζουν να δουλεύουν απ’ το πρωί ως το βράδυ σκληρά στα λατομεία, όπου κάτω απ’ το μαστίγιο σπάζουν και κουβαλούν πέτρα. Έχουν περάσει στα χέρια τους σιδερένιες αλυσίδες. 

Οι μοναχοί όμως και μέσα στις απάνθρωπες συνθήκες της σκλαβιάς δεν χάνουν το θάρρος τους. Δεν απελπίζονται. Παρά την κοπιώδη εργασία, δεν σταματούν την προσευχή τους. Υψώνουν το βλέμμα στον ουρανό για να παρακαλέσουν τον ουράνιο πατέρα τους, να ικετεύσουν τη Βασίλισσα των ουρανών να έλθει βοηθός στη θλίψη τους. Σε μια τέτοια στιγμή ένας μοναχός υψώνει την κραυγή της ψυχής του προς την Παναγία: 

–  Θέλω να σε βρω, Παναγία μου, πάλι! Θέλω να ’ρθώ στο Ποτσάεβ (μοναστήρι της Παναγίας) να σε προσκυνήσω! Θέλω να ’ρθώ στη Χάρη σου! 

Και η Γοργοεπήκοος Παναγία ακούει τον αγαπημένο υιό της που τη φωνάζει μυστικά. Και τί κάνει; Στέλνει Άγγελο Κυρίου. Και ενώ ο μοναχός, μετά από μια κουραστική μέρα, κάθεται λίγο να ξεκουραστεί, νοιώθει ξαφνικά κάποιον να τον σηκώνει ψηλά. Να τον μεταφέρει μακριά στον αέρα. Να τον φέρνει απέναντι από την Παναγία, στο μοναστήρι του Ποτσάεβ και εκεί να τον αφήνει κάτω. 

Συνέχεια →

Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ (την 5η εβδομάδα των Νηστειών)

Την Παρασκευή 08 Απριλίου 2022 ψάλλεται ο Ακάθιστος Ύμνος της Παναγίας.

Ἰωάννης Φουντούλης

Τό Σάββατο τῆς Ε’ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν χαρακτηρίζεται στό ἑορτολόγιο τῆς Ἐκκλησίας ὡς «Σάββατον τοῦ Ἀκαθίστου». Ἐπίσης ὁ ὕμνος αὐτός ψάλλεται τμηματικῶς κατά τά ἀπόδειπνα τῶν τεσσάρων πρώτων Παρασκευῶν τῆς Τεσσαρακοστῆς. Τήν πέμπτη ἑβδομάδα γίνεται ἡ ἀνακεφαλαίωσις….Δέν πιστεύω νά ὑπάρχῃ ἄλλο ὑμνολογικό κείμενο τῆς Ἐκκλησίας μας, πού νά χρησιμοποιήθηκε τόσες φορές ὅσες ὁ Ἀκάθιστος. Στά Μοναστήρια τόν διαβάζουν κάθε ἡμέρα καί ὅλοι οἱ μοναχοί τόν γνωρίζουν ἀπό στήθους. Στίς ἐνορίες εἶναι μία ἀπό τίς προσφιλέστερες στόν λαό ἀκολουθίες, πού συγκεντρώνουν κάθε Παρασκευή βράδυ κατά τήν περίοδο τῆς Τεσσαρακοστῆς ἕνα πλῆθος κόσμου…..

Συνέχεια ΕΔΩ →

Από τους Χαιρετισμούς της Παναγίας μας (Δ΄Στάση)

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ

῾Χαῖρε, ἡ τόν φθορέα τῶν φρενῶν καταργοῦσα. Χαῖρε, ἡ τόν σπορέα τῆς ἁγνείας τεκοῦσα᾽

Στήν τελευταία στάση τῶν Χαιρετισμῶν πού ἀκούγεται σήμερα, ἡ ᾽Εκκλησία μας συνεχίζει νά μᾶς προβάλλει τό πάντιμο πρόσωπο τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, διά τῆς ὁποίας εἰσῆλθε τόν κόσμο ἡ σωτηρία τοῦ κόσμου, ὁ ἐνανθρωπήσας Θεός μας, μ᾽ ἕναν καί πάλι καταιγισμό εἰκόνων καί συμβολισμῶν, παρμένων εἴτε ἀπό τό χῶρο τῆς Παλαιᾶς εἴτε ἀπό τό χῶρο τῆς Καινῆς Διαθήκης. ᾽Αφορμή γιά σήμερα θά μᾶς δώσει ὁ παραπάνω χαιρετισμός: Χαῖρε, Παναγία, πού καταργεῖς τόν καταστροφέα τῶν φρενῶν τοῦ ἀνθρώπου. Χαῖρε σύ πού γέννησες Αὐτόν πού ἔσπειρε τήν ἁγνότητα.

Συνέχεια

Από τους Χαιρετισμούς της Παναγίας μας (Γ΄Στάση)

(σήμερα, Γ΄Παρασκευή των Νηστειών, θα ψαλλεί η Τρίτη Στάση των Χαιρετισμών της Θεοτόκου)

Γ´ ΣΤΑΣΗ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ

Ξένον τόκον ἰδόντες ξενωθῶμεν τοῦ κόσμου, τόν νοῦν εἰς οὐρανόν μεταθέντες᾽.

  1. ῾Ο ὑμνογράφος βασίζεται στό γεγονός τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου μας ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ, τῆς βάσεως καί τοῦ θεμελίου ὁλόκληρης τῆς χριστιανικῆς πίστεως, γιά νά μᾶς θυμίσει δύο πράγματα: πρῶτον, ὅτι ἡ Γέννηση αὐτή συνιστᾶ τό κατεξοχήν μυστήριο, ὄντωςξένον τόκον πού ἀνατρέπει κάθε ἀνθρώπινη λογική – πῶς ἡ λογική νά δεχθεῖ τόν Θεό πού γίνεται ἄνθρωπος;Οὐ φέρει τό μυστήριον ἔρευναν· δεύτερον, ὅτι ἐνώπιον τοῦ παραδόξου αὐτοῦ τόκου ὁ ἄνθρωπος καλεῖται σέ μετάνοια, σέ ἀλλαγή δηλαδή τρόπου ζωῆς, διότι ἡ μετάνοια ἀποτελεῖ τήν μόνη προϋπόθεση κατανοήσεως καί μετοχῆς στόν σκοπό τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ Θεοῦ ὡς ἀνθρώπου: νά γίνει ὁ ἄνθρωπος Θεός. ῾Ο ἴδιος ὁ Κύριος ξεκινώντας τήν δημόσια δράση Του αὐτό ἀκριβῶς κήρυξε: ῾Μετανοεῖτε, ἤγγικε γάρ ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν᾽. Τήν ἴδια ἀλήθεια τονίζει καί ὁ ὑμνογράφος μέσα στήν συνάφεια τοῦ συγκεκριμένου οἴκου τῶν χαιρετισμῶν: Διά τοῦτο γάρ ὁ ὑψηλός Θεός ἐφάνη ἐπί γῆς ταπεινός ἄνθρωπος, βουλόμενος ἑλκῦσαι πρός τό ὕψος τούς αὐτῷ βοῶντας, ᾽Αλληλούϊα᾽.

η συνέχεια ΕΔΩ

ΣΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΥΠΕΡΕΝΔΟΞΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΜΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΑΡΙΑΣ.

Αποτέλεσμα εικόνας για ευαγγελισμος θεοτοκου

Λόγος Ἁγ. ωάννου το Χρυσοστόμου

Πάλι σήμερα ἔχουμε χαρμόσυνες εἰδήσεις, πάλι ἔχουμε μηνύματα ἐλευθερίας, πάλι ἔχουμε μία ἀνάκληση ἀπὸ τὴν πτώση καὶ μία ἐπάνοδο στὴ ζωή, μία ὑπόσχεση εὐφροσύνης καὶ μία ἀπαλλαγὴ ἀπὸ τὴ δουλεία. Ἕνας ἄγγελος συνομιλεῖ μὲ τὴν Παρθένο, γιὰ νὰ μὴν ξαναμιλήσει ὁ διάβολος μὲ γυναίκα. Λέει ἡ Γραφή· «Τὸν ἕκτο μήνα τῆς ἐγκυμοσύνης τῆς Ἐλισάβετ στάλθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ ὁ ἄγγελος Γαβριὴλ σὲ μία παρθένο, ποὺ ἦταν μνηστευμένη μὲ ἕναν ἄνδρα». Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, γιὰ νὰἀποκαλύψει τὴν παγκόσμια σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, νὰ φέρει στὸν Ἀδὰμ τὴ βέβαιη ἀποκατάστασή του. Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, στὴν παρθένο, γιὰ νὰ μεταβάλει τὴν ἀτιμία τοῦ γυναικείου φίλου σὲ τιμή. Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, γιὰ νὰπροετοιμάσει τὸν νυμφικὸ θάλαμο, ὥστε νὰ εἶναι ἀντάξιος γιὰ τὸν ἀμόλυντο Νυμφίο. Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, γιὰ νὰ συντελέσει νὰ νυμφευθεῖ τὸ πλάσμα μὲ τὸν πλάστη.

Συνέχεια →

Εὐαγγελισμός – Ἑλληνισμός

ποίημα του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη

«Ξυπνᾶτε ἐσεῖς ποὺ κοίτεστε, ξυπνᾶτε ὅσοι κοιμᾶστε,

τὸ θάνατο ὅσοι ἐγεύτητε, τώρα ζωὴ χορτάστε».

.

Μὲ μιᾶς ἀνοίγει ὁ οὐρανός, τὰ σύγνεφα μεριάζουν,

οἱ κόσμοι ἐμείνανε βουβοί, παράλυτοι κοιτάζουν.

Μία φλόγα ἀστράφτει… ἀκούονται ψαλμοὶ καὶ μελῳδία…

Πετάει ἕν᾿ ἄστρο… σταματᾶ ἐμπρὸς εἰς τὴ Μαρία…

«Χαῖρε τῆς λέει ἀειπάρθενε, εὐλογημένη χαῖρε!

Ὁ Κύριός μου εἶναι μὲ σέ. Χαῖρε Μαρία, Χαῖρε!»

Συνέχεια  ΕΔΩ→

Η Παναγία η Ακαθή (του Ακαθίστου), στο νησάκι Σχινούσα

 ΤΟ ΟΝΟΜΑ «ΑΚΑΘΗ» ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΣΧΙΝΟΥΣΑ ΚΑΙ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΚΕΙ. ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΑΚΑΘΗΣ, ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΛΕΝΕ. ΚΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΕΤΣΙ, ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΛΙΓΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΥ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΤΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΡΑΤΑ ΑΓΚΑΛΙΑ Η ΠΑΝΑΓΙΑ, ΣΤΕΚΕΙ ΟΡΘΙΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΗΣ. ΔΗΛΑΔΗ ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ.

Η εικόνα αυτή πήγε στη Σχινούσα από τη Σαντορίνη, που κι εκεί βρέθηκε με θαυματουργικό τρόπο.

η συνέχεια ΕΔΩ

Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ της Θεοτόκου (παρουσίαση για παιδιά)

Scan0003

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ:
Χαρμόσυνο μήνυμα. Η προσδοκία όλων των εθνών για τον ερχομό του Χριστού στη γη.
ΧΡΙΣΤΟΣ:
Είναι αυτός που έχει δεχθεί το χρίσμα, την ευλογία και την δύναμη να κάνει κάποιο ιερό έργο.

Εννέα μήνες πριν από τη Γέννηση του Χριστού, στις 25 Μαρτίου, έχουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, δηλαδή την καλή είδηση (Ευαγγέλιο) που πήρε η Παναγία από τον Άγγελο ότι θα φέρει στον κόσμο τον Σωτήρα Χριστό. Η γιορτή αυτή είναι μία από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες Δεσποτικές γιορτές, γι’  αυτό και η Εκκλησία ψάλλει: «Σήμερον τς σωτηρίας μν τό κεφάλαιον καί τοπ’ αἰῶνος μυστηρίου  φανέρωσις…». Δηλαδή, σήμερα είναι η αρχή της σωτηρίας μας με το να φανερωθεί σε αγγέλους και ανθρώπους το μυστικό σχέδιο που υπήρχε ανέκαθεν στον νου του Θεού, για να σώσει

Συνέχεια  ΕΔΩ→