Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, μια μεγάλη προσωπικότητα της αρχαίας Εκκλησίας († 23 Οκτωβρίου)

 

Άγιος Απόστολος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, πρώτος επίσκοπος Ιεροσολύμων (23 Οκτωβρίου).

Ο άγιος Ιάκωβος ήταν υιός του Ιωσήφ του Μνήστορος από τον πρώτο του γάμο.

Ευλογήθηκε παρά Θεού όταν ήταν ακόμη στην κοιλία της μητρός του, και υπήρξε τόσο δίκαιος στον βίο του ώστε όλοι οι Εβραίοι τον αποκαλούσαν «Δίκαιο» και «Ωβλία», που στα εβραϊκά σημαίνει «προμαχών λαού» και «δικαιοσύνη». Από την παι­δική ήδη ηλικία, ο Ιάκωβος έζησε με την πιο αυστηρή άσκηση. Δεν έπινε κρασί ούτε άλλα δυνατά ποτά. Μιμούμενος τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, δεν έτρωγε ποτέ τίποτε από όσα έχουν πνοή ζωής μέσα τους. Ξυράφι ποτέ δεν πέρασε επί της κεφαλής του, όπως ορίζει ο Νό­μος για όσους αφιερώνονται στον Θεό (Αριθ. 6, 5). Ποτέ του δεν λου­ζόταν και δεν χριόταν με έλαιο, προκρίνοντας τη μέριμνα της ψυχής έναντι εκείνης του σώματος.

 

Ο ΕΝΑΓΚΑΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ

 

Ὁ μήνας ᾽Ιούνιος καταυγάζεται ἀπό τή μεγάλη ἑορτή τῶν πρωτοκορυφαίων ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου (29 ᾽Ιουνίου). Δέν πρόκειται περί μίας ἁπλῆς ἑορτῆς, ὅπως συνήθως ἑορτάζουμε τίς ὑπόλοιπες ἑορτές τῶν ἁγίων μας: νά θυμηθοῦμε τήν κατά Χριστόν πολιτεία τους καί στό μέτρο τῶν δυνατοτήτων μας νά τούς μιμηθοῦμε. Στόν ἐναγκαλισμό τῶν δύο ἀποστόλων, ὅπως τόν βλέπουμε στή γνωστή εἰκόνα τους, ἡ ᾽Εκκλησία μας πρόβαλε τή σύζευξη τῆς πίστεως καί τῶν ἔργων, μέ ἄλλα λόγια εἶδε τούς ἀποστόλους αὐτούς ὡς σύμβολο καί τύπο τῆς παραδόσεώς της.

Μνήμη των Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου (29 Ιουνίου)

 

Η μέρα σήμερα είναι αφιερωμένη από την Εκκλησία μας στη μνήμη των Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.

Παιδί ψαρά από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και αδελφός του πρωτόκλητου Αντρέα, ο  Πέτρος, ζούσε μια  δύσκολη ζωή και είχε ως μοναδική περιουσία τα αλιευτικά του εργαλεία. Η αγνότητα της ψυχής, η ευθύτητα , η αποφασιστικότητα  και η αφοσίωσή του στην πατρική πίστη ήταν οι προϋποθέσεις για να γίνει εκλεκτός απόστολος του Χριστού. «Ευθέως», όπως λέγει ο ευαγγελιστής ,  αυτός και ο αδελφός του εγκατέλειψαν τα δίχτυα και τον πατέρα τους για να ακολουθήσουν τον Χριστό, που υποσχέθηκε να τους κάνει ψαράδες ανθρώπων.

Η νηστεία των Αγίων Αποστόλων : γιατί και πώς νηστεύουμε

Αρχίζει την Δευτέρα μετά των Αγίων Πάντων, 15 Ιουνίου 2020, και λήγει την παραμονή της εορτής των Αγίων πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου (29 Ιουνίου) η νηστεία των Αγίων Αποστόλων

Μία ακόμη περίοδος νηστείας είναι η λεγόμενη νηστεία των Αγίων Αποστόλων. Ονομάζεται έτσι διότι προηγείται των δύο αποστολικών εορτών: της εορτής των Αγίων πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου (29 Ιουνίου) και της “Συνάξεως των Αγίων Αποστόλων” (30 Ιουνίου).

Η χρονική διάρκεια αυτής της νηστείας είναι μεταβλητή επειδή η έναρξή της εξαρτάται από την κινητή εορτή του Πάσχα. Αρχίζει την Δευτέρα μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων και λήγει σταθερά την 28η Ιουνίου. Κατά το ισχύον (νέο) ημερολόγιο δεν υπερβαίνει ποτέ τις 30 ημέρες. Υπάρχει ακόμα και περίπτωση (όταν το Πάσχα εορτάζεται μεταξύ 5 και 8 Μαϊου) να μήν έχουμε καθόλου νηστεία.

Κατά την περίοδο της νηστείας αυτής δεν καταλύουμε κρέας, γαλακτερά και αυγά, ενώ επιτρέπεται η κατάλυση ψαριού. (Φυσικά πάντοτε εκτός Τετάρτης και Παρασκευής).

Αν η εορτή των Αγ. Αποστόλων Πέτρου και Παύλου πέσει Τετάρτη ή Παρασκευή, καταλύουμε μόνο ψάρι.

Ψάρι καταλύουμε και κατά την εορτή του Γενεσίου του Τιμίου Προδρόμου (24 Ιουνίου), οποιαδήποτε ημέρα κι αν πέσει.

Η νηστεία αυτή είναι αρχαιοπαράδοτος στην Εκκλησία μας.

η συνέχεια ΕΔΩ

Ο απόστολος Τιμόθεος, ο συνεργός του Αποστόλου των Εθνών Παύλου (22 Ιανουαρίου)

(το κείμενο προέρχεται από το Κατηχητικό Βοήθημα της Ι.Μ.Μεσσηνίας (εδώ) και είναι κατάλληλο και για τα παιδιά)

 

Τά πρῶτα χρόνια μετά τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, δίπλα στούς Ἀποστόλους ἔδρασαν σημαντικές μορφές Ἁγίων, οἱ ὁποῖοι βοήθησαν στήν διάδοση τοῦ Χριστιανισμοῦ. Αὐτές ἀποτέλεσαν τούς Πρωτεργάτες τοῦ Εὐαγγελίου, καί μερικοί ἀπό αὐτούς γνώρισαν τόν Ἰησοῦ Χριστό καί ἔζησαν δίπλα Του κατά τή διάρκεια τῆς ἐπίγειας δράσης Του. Μαζί μέ τούς Ἀποστόλους ἑδραίωσαν τήν ἐπέκταση τῆς Ἐκκλησίας μέσα σ’ ἕνα ἐχθρικό περιβάλλον.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν, ὅπως ὀνομάσθηκε, δέν ἀνῆκε στή χορεία τῶν δώδεκα Ἀποστόλων. Δέ γνώρισε τόν Κύριο ὅσο ζοῦσε στή γῆ, ἀλλά ἀποκαλύφτηκε κατόπιν σέ αὐτόν καί κλήθηκε νά γίνει Ἀπόστολός Του.
Κατά τή διάρκεια τῆς δεύτερης ἀποστολικῆς του περιοδείας, ἡ ὁποία περιγράφεται στά 16ο, 17ο και 18ο κεφάλαια τῶν «Πράξεων τῶν Ἀποστόλων», περιόδευσε ἀρχικά στίς πόλεις τῆς Ἀσίας Δέρβη καί Λύστρα, ὅπου καί συνάντησε τόν εὐσεβή καί ἔνθερμο νέο Τιμόθεο, τόν ὁποῖο πῆρε καί αὐτόν μαζί του ὡς βοηθό καί συνεργάτη στήν ὑπόλοιπη περιοδεία του.

“Από την βρεφική ηλικία, γνωρίζεις τις Αγίες Γραφές…”

(ο απόστολος Παύλος, απευθυνόμενος προς τον βοηθό του Τιμόθεο, αναφέρει:«Σὺ δὲ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καὶ ἐπιστώθης, εἰδὼς παρὰ τίνος ἔμαθες, καὶ ὅτι ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ γράμματα οἶδας, τὰ δυνάμενά σε σοφίσαι εἰς σωτηρίαν διὰ πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Β’ Τιμ. γ΄ 14, 15).

Μια ανάλυση των λόγων αυτών, μαζί με την σημασία της εν Χριστώ διαπαιδαγώγησης του παιδιού από την μητέρα και τη γιαγιά, βασιζόμενη στο παράδειγμα του αποστόλου Τιμοθέου, που τιμάται σήμερα (22 Ιανουαρίου)

 

Ἀνάμεσα στὸν εἰδωλολατρικὸ πληθυσμὸ τῆς Λύστρας, μιὰ σεμνὴ ἑβραϊκὴ οἰκογένεια διατηροῦσε ἀκόμη τὸν Νόμο τοῦ Θεοῦ. Ἡ γιαγιά, ἡ Λωίδα, ἡ κόρη της ἡ Εὐνίκη μὲ τὸ μοναχοπαίδι της τὸν Τιμόθεο. Ὁ πατέρας τοῦ Τιμοθέου ἦταν Ἕλληνας καὶ πρὸ πολλοῦ εἶχε πεθάνει. Ἔτσι, μέσα στὸ οἰκογενειακὸ αὐτὸ περιβάλλον τῶν δύο γυναικῶν μεγάλωσε καὶ ἀνετράφη ὁ Τιμόθεος. Ἦταν ἕνα σπιτικὸ παιδί. Οἱ βρώμικες συνήθειες τῆς πόλεως οὔτε κἄν τὸν ἄγγιξαν.

Ἡ μητέρα του καὶ ἡ γιαγιά του εἶχαν φροντίσει ἀπὸ πολὺ νωρὶς νὰ διοχετεύουν τὶς διανοητικὲς ἀναζητήσεις τοῦ παιδιοῦ καὶ τὰ αἰσθήματα τῆς καρδιᾶς του, στὴν χειρωνακτικὴ ἐργασία καὶ τὴν μελέτη τῶν ἱερῶν Γραμμάτων, τὴν Ἁγία Γραφή.

 

η συνέχεια ΕΔΩ

Άγιος Φίλιππος ο Απόστολος… & η πλημμύρα του Αγίου Φιλίππου

14 Νοεμβρίου : Σήμερα Γιορτάζει ο Άγιος Φίλιππος ο Απόστολος

(ο βίος του και λαϊκές παραδόσεις)

 

Ένας από τους 12 Αποστόλους του Ιησού Χριστού καθώς και μαθητής του υπήρξε ο Άγιος Φίλιππος που γενέτειρα του ήταν η πόλη της Βηθσαϊδά, πόλη γενέτειρα και των Αποστόλων Ανδρέα και Πέτρου.

Διαβασμένο και φιλοσοφημένο άτομο ο Φίλιππος και καλός γνώστης της Παλαιάς Διαθήκης έτυχε να παρακολουθήσει μια ομιλία του Ιησού κι όταν κατόπιν ο Ιησούς του ζήτησε να τον ακολουθήσει το έπραξε κι’ έγινε μαθητής του, και ένας από τους πρώτους που πίστεψε και ακολούθησε τον Ιησού. Λέγεται δε ότι έτρεξε στον καλύτερο του φίλο τον Ναθαναήλ να του μεταφέρει τη βεβαιότητα του ότι επρόκειτο για τον αληθινό Μεσσία. ( Από τη σκηνή αυτή προέρχεται και η παροιμιακή φράση < Βρήκε ο Φίλιππος τον Ναθαναήλ>, που τη λέμε για ταιριαστές συναντήσεις. Κατόπιν δε και ο Ναθαναήλ θα γίνει μαθητής του Κυρίου).

 

Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, μια μεγάλη προσωπικότητα της αρχαίας Εκκλησίας († 23 Οκτωβρίου)

 

Άγιος Απόστολος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, πρώτος επίσκοπος Ιεροσολύμων (23 Οκτωβρίου).

Ο άγιος Ιάκωβος ήταν υιός του Ιωσήφ του Μνήστορος από τον πρώτο του γάμο.

Ευλογήθηκε παρά Θεού όταν ήταν ακόμη στην κοιλία της μητρός του, και υπήρξε τόσο δίκαιος στον βίο του ώστε όλοι οι Εβραίοι τον αποκαλούσαν «Δίκαιο» και «Ωβλία», που στα εβραϊκά σημαίνει «προμαχών λαού» και «δικαιοσύνη». Από την παι­δική ήδη ηλικία, ο Ιάκωβος έζησε με την πιο αυστηρή άσκηση. Δεν έπινε κρασί ούτε άλλα δυνατά ποτά. Μιμούμενος τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, δεν έτρωγε ποτέ τίποτε από όσα έχουν πνοή ζωής μέσα τους. Ξυράφι ποτέ δεν πέρασε επί της κεφαλής του, όπως ορίζει ο Νό­μος για όσους αφιερώνονται στον Θεό (Αριθ. 6, 5). Ποτέ του δεν λου­ζόταν και δεν χριόταν με έλαιο, προκρίνοντας τη μέριμνα της ψυχής έναντι εκείνης του σώματος.

 

Ο Ευαγγελιστής Λουκάς (18 Οκτωβρίου) και οι πρώτες εικόνες της Παναγίας

.

 Ο Απόστολος, Ευαγγελιστής και αγιογράφος Λουκάς γεννήθηκε από Έλληνα πατέρα στην Αντιόχεια της Συρίας, κατά τις αρχές του 1^ου αιώνα μ. Χ. Έγραψε το τρίτο Ευαγγέλιο της Καινής Διαθήκης, καθώς και το βιβλίο «Πράξεις των Αποστόλων» της ίδιας Διαθήκης. Ήταν άριστος ιατρός και ταλαντούχος ζωγράφος.

Σύμφωνα με την ιερή παράδοση της Εκκλησίας μας, ο Απόστολος Λουκάς αγιογράφησε για πρώτη φορά την Παναγία με τον Χριστό ως τριετές παιδίο στην αγκαλιά της (τύπος της Οδηγήτριας), ενόσω αυτή ζούσε. Η Θεοτόκος όταν είδε την εν λόγω εικόνα της ευχαριστήθηκε πολύ και την ευλόγησε λέγοντας: «Η χάρις του εξ εμού τεχθέντος ειή δι’ εμού μετ’ αυτής (: Η χάρη του Χριστού να υπάρχει μέσω της μορφής μου σ’ αυτήν την πρωτότυπη εικόνα και σε όλα τα αντίγραφά της)».

H συνέχεια ΕΔΩ

Άγιος Ιάκωβος του Αλφαίου, ο Απόστολος (9 Οκτωβρίου)

Ο Άγιος Ιάκωβος του Αλφαίου ήταν ένας από τους δώδεκα μαθητές του Κυρίου, αδελφός του Ματθαίου του ευαγγελιστή και γιος του Αλφαίου. Ο Ιάκωβος, αφού αγωνίστηκε για την αλήθεια του Χριστού στην Ιερουσαλήμ, έπειτα πήγε και σε άλλες χώρες για να κηρύξει το Ευαγγέλιο.

Εκεί, κατέστρεφε τους βωμούς των ειδώλων και με τη χάρη του Θεού γιάτρευε αρρώστιες και εξεδίωκε τα ακάθαρτα πνεύματα. Γι’ αυτό και οι ειδωλολάτρες τον ονόμαζαν θείο σπέρμα. Ο ιδρώτας, οι μόχθοι και οι κίνδυνοι που υπέστη για τη διάδοση του Ευαγγελίου, ήταν πολλοί.

Ο θάνατος πολλές φορές τον πλησίασε, αλλά στη σκέψη του Ιακώβου κυριαρχούσαν ενθαρρυντικά τα λόγια του Κυρίου, «όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι» (Μάρκου, η’ 34).

 

Άγιος Απόστολος Θωμάς – ο πρώτος κήρυκας της Αναστάσεως (6 Οκτωβρίου)

 

Σήμερα η Εκκλησία εορτάζει και τιμά την ιερή μνήμη του αγίου αποστόλου Θωμά. Πρέπει να προλάβωμε να πούμε πως η μνήμη του αγίου αποστόλου Θωμά είναι σήμερα κι όχι την πρώτη Κυριακή μετά το άγιο Πάσχα.

Τότε δεν είναι η μνήμη του Αποστόλου, αλλά η ψηλάφηση του αναστάντος Κυρίου από τον Απόστολο, για την οποία θα πούμε παρακάτω. Ο Θωμάς ή Δίδυμος ήταν Εβραίος από τη Γαλιλαία, ένας από τους δώδεκα Αποστόλους, τους οποίους κάλεσε ο Ιησούς Χριστός. Στον κατάλογο των δώδεκα Αποστόλων, έβδομος ή όγδοος στη σειρά είναι ο απόστολος Θωμάς, ο οποίος κατά την παράδοση της Εκκλησίας, κήρυξε το Ευαγγέλιο και βρήκε μαρτυρική τελείωση στις Ινδίες. Στο Μαλαμπάρ των Ινδιών υπάρχουν σήμερα οι λεγόμενοι χριστιανοί του αγίου Θωμά.

 

“Οι Απόστολοι αγαπούσαν τον Κύριο και γι’ αυτό δεν φοβούνταν κανένα πάθημα”

από τους λόγους του οσίου Σιλουανού του Αθωνίτου 

.

“Οί Απόστολοι περιόδευαν τή γη και κήρυτταν στο λαό τό λόγο γιά τον Κύριο και τή Βασιλεία τών Ουρανών οί ψυχές τους, όμως, ποθούσαν και διψούσαν νά δουν τον αγαπημένο Κύριο, και γι’ αυτό δέν φοβούνταν το θάνατο, αλλά τον συναντούσαν μέ χαρά· και αν ήθελαν νά ζουν στή γη, ήταν μόνο γιά χάρη του λαου, που τον άγαπούσαν.

.
Οι Απόστολοι αγαπούσαν τον Κύριο και γι’ αυτό δεν φοβούνταν κανένα πάθημα. Άγαπούσαν τον Κύριο, αγαπούσαν και τό λαό, και ή αγάπη αυτή έδιωχνιε κάθε φόβο από μέσα τους. Δέν φοβούνταν ούτε μαρτύριο ούτε θάνατο, γι’  αυτό ο Κύριος του απέστειλε στον κόσμο να φωτίσουν τους ανθρώπους.

.

Το κήρυγμα των Αποστόλων (30 Ιουνίου)

από τους λόγους του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού

 

“Και να ηξεύρετε, παιδιά μου, ετούτην την γην, όπου κατοικούμεν, την έχει ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός.

Καθώς έχει ένας βασιλεύς και μαζώνει όλα τα βασιλικά χρέη και παίρνει από χωράφια, από αμπέλια και από τους ανθρώπους, και στέλνει ανθρώπους ιδικούς του και τα μαζώνουν κάθε χρόνον, και όταν τα πηγαίνουν εκείνοι έμπροσθεν εις τον βασιλέα χαίρεται ο βασιλεύς και τους δίδει μεγάλα χαρίσματα και τους έχει φίλους ήγαπημένους, έτσι έχει ο Χριστός την γην ωσάν αμπέλι, όλον τον κόσμον.

ΟΙ ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ (30 Ιουνίου)

(η ζωή και το έργο τους-για μεγάλους και παιδιά)

 Απόστολοι ονομάζονται οί Δώδεκα μαθητές του Κυρίου πού άφησαν τα πάντα καί ακολούθησαν τον Κύριο σε όλη τη δημόσια διακονία Του μέχρι της Αναλήψεως. Στή συνέχεια μετά την έπι φοίτηση του Άγιου Πνεύματος, έγιναν κήρυκες καί μάρτυρες της πίστεως στον Χριστό προς λύτρωση της ανθρωπότητας από την αμαρτία καί συνέβαλαν στην εξάπλωση της Βασιλείας του Θεού στη γη.

Το ιερό καί τιμητικότατο αυτό όνομα δόθηκε από τον ίδιο τον Κύριο στους Μαθητές Του, όταν διανυκτέρευσε στο ορός προσευχόμενος’ τότε, «προσεφώνησε τους μαθητάς αυτού, καί έκλεξάμενος άπ’ αυτών δώδεκα, ους καί Αποστόλους ώνόμασεν…» (Λουκ. στ’, 12-13).

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 30 Ιουνίου 2019: η Σύναξη των Αποστόλων

Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι

Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 30 Ἰουνίου 2019, τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων (Ματθ. θ΄ 36, ι΄ 1-8)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τοὺς ὄχλους ἐσπλαγχνίσθη περὶ αὐτῶν, ὅτι ἦσαν ἐκλελυμένοι καὶ ἐρριμμένοι ὡς πρόβατα μὴ ἔχοντα ποιμένα. Καὶ προσκαλεσάμενος τοὺς δώδεκα μαθητὰς αὐτοῦ ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν κατὰ πνευμάτων ἀκαθάρτων ὥστε ἐκβάλλειν αὐτὰ καὶ θεραπεύειν πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν. Τῶν δὲ δώδεκα ἀποστόλων τὰ ὀνόματά εἰσι ταῦτα· πρῶτος Σίμων ὁ λεγόμενος Πέτρος καὶ Ἀνδρέας ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, Ἰάκωβος ὁ τοῦ Ζεβεδαίου καὶ Ἰωάννης ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, Φίλιππος καὶ Βαρθολομαῖος, Θω­μᾶς καὶ Ματθαῖος ὁ τελώνης, Ἰάκωβος ὁ τοῦ Ἀλφαίου καὶ Λεββαῖος ὁ ἐπικληθεὶς Θαδδαῖος, Σίμων ὁ Κανανίτης καὶ Ἰούδας ὁ Ἰσκαριώτης ὁ καὶ παραδοὺς αὐτόν. Τούτους τοὺς δώδεκα ἀπέστειλεν ὁ Ἰησοῦς παραγγείλας αὐτοῖς λέγων· εἰς ὁδὸν ἐθνῶν μὴ ἀπέλθητε καὶ εἰς πόλιν Σαμαρειτῶν μὴ εἰσέλθητε· πορεύεσθε δὲ μᾶλλον πρὸς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ. πορευόμενοι δὲ κηρύσσετε λέγοντες ὅτι ἤγγικεν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. ἀσθενοῦντας θεραπεύετε, λεπροὺς καθαρίζετε, νεκροὺς ἐγείρετε, δαιμόνια ἐκβάλλετε· δωρεὰν ἐλάβετε, δωρεὰν δότε.

 

Μνήμη των Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου (29 Ιουνίου)

 

Η μέρα σήμερα είναι αφιερωμένη από την Εκκλησία μας στη μνήμη των Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.

Παιδί ψαρά από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και αδελφός του πρωτόκλητου Αντρέα, ο  Πέτρος, ζούσε μια  δύσκολη ζωή και είχε ως μοναδική περιουσία τα αλιευτικά του εργαλεία. Η αγνότητα της ψυχής, η ευθύτητα , η αποφασιστικότητα  και η αφοσίωσή του στην πατρική πίστη ήταν οι προϋποθέσεις για να γίνει εκλεκτός απόστολος του Χριστού. «Ευθέως», όπως λέγει ο ευαγγελιστής ,  αυτός και ο αδελφός του εγκατέλειψαν τα δίχτυα και τον πατέρα τους για να ακολουθήσουν τον Χριστό, που υποσχέθηκε να τους κάνει ψαράδες ανθρώπων.

Ο ΕΝΑΓΚΑΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ

 

Ὁ μήνας ᾽Ιούνιος καταυγάζεται ἀπό τή μεγάλη ἑορτή τῶν πρωτοκορυφαίων ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου (29 ᾽Ιουνίου). Δέν πρόκειται περί μίας ἁπλῆς ἑορτῆς, ὅπως συνήθως ἑορτάζουμε τίς ὑπόλοιπες ἑορτές τῶν ἁγίων μας: νά θυμηθοῦμε τήν κατά Χριστόν πολιτεία τους καί στό μέτρο τῶν δυνατοτήτων μας νά τούς μιμηθοῦμε. Στόν ἐναγκαλισμό τῶν δύο ἀποστόλων, ὅπως τόν βλέπουμε στή γνωστή εἰκόνα τους, ἡ ᾽Εκκλησία μας πρόβαλε τή σύζευξη τῆς πίστεως καί τῶν ἔργων, μέ ἄλλα λόγια εἶδε τούς ἀποστόλους αὐτούς ὡς σύμβολο καί τύπο τῆς παραδόσεώς της.

ΣΤΟΥΣ ΑΪ-’ΠΟΣΤΟΛΟΥΣ

ΑΝΑΔΡΟΜΕΣ 

π. Δημητρίου Μπόκου 

[Στους όπου γης συγχωριανούς μου, αγάπης ένεκεν]

Κάθε χρόνο η μικρή μας συνοδεία ανέβαινε με κόπο πρωί-πρωί το φιδωτό μονοπάτι. Προορισμός μας τα Ταμπούρια, συνοικία του χωριού Τετρακώμου Άρτας, όπου γινόταν το πανηγύρι των Αγίων Αποστόλων (29-30 Ιουνίου). 

Στα 1000 μ. υψόμετρο, συντροφιά με τα πανύψηλα έλατα, στο σβήσιμο της δασωμένης κορυφογραμμής της Κρανούλας, ύψωνε το ταπεινό του ανάστημα το εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων, που έδινε και το όνομά του στην τοποθεσία. «Στους Άι-’Ποστόλους» λέγαμε. Το ιερό του αγνάντευε τις γυμνές γρανιτένιες κορφές των θεσσαλικών βουνών, φυσική προς τα νοτιοανατολικά συνέχεια της οροσειράς των Τζουμέρκων, με τον Ασπροπόταμο (Αχελώο) να φιδοσέρνεται ανάμεσά τους. Στα δυτικά, απέραντες λοφοσειρές, καταπράσινες, έφταναν ως εκεί που έσβηνε ο ορίζοντας. Πανοραμική απόλαυση, όπου κι αν έστρεφες το βλέμμα! 

 

Η νηστεία των Αγίων Αποστόλων : γιατί και πώς νηστεύουμε

Αρχίζει την Δευτέρα μετά των Αγίων Πάντων, 24  Ιουνίου 2019, και λήγει την παραμονή της εορτής των Αγίων πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου (29 Ιουνίου) η νηστεία των Αγίων Αποστόλων.

Μία ακόμη περίοδος νηστείας είναι η λεγόμενη νηστεία των Αγίων Αποστόλων. Ονομάζεται έτσι διότι προηγείται των δύο αποστολικών εορτών: της εορτής των Αγίων πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου (29 Ιουνίου) και της “Συνάξεως των Αγίων Αποστόλων” (30 Ιουνίου).

Η χρονική διάρκεια αυτής της νηστείας είναι μεταβλητή επειδή η έναρξή της εξαρτάται από την κινητή εορτή του Πάσχα. Αρχίζει την Δευτέρα μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων και λήγει σταθερά την 28η Ιουνίου. Κατά το ισχύον (νέο) ημερολόγιο δεν υπερβαίνει ποτέ τις 30 ημέρες. Υπάρχει ακόμα και περίπτωση (όταν το Πάσχα εορτάζεται μεταξύ 5 και 8 Μαϊου) να μήν έχουμε καθόλου νηστεία.

Κατά την περίοδο της νηστείας αυτής δεν καταλύουμε κρέας, γαλακτερά και αυγά, ενώ επιτρέπεται η κατάλυση ψαριού. (Φυσικά πάντοτε εκτός Τετάρτης και Παρασκευής).

Αν η εορτή των Αγ. Αποστόλων Πέτρου και Παύλου πέσει Τετάρτη ή Παρασκευή, καταλύουμε μόνο ψάρι.

Ψάρι καταλύουμε και κατά την εορτή του Γενεσίου του Τιμίου Προδρόμου (24 Ιουνίου), οποιαδήποτε ημέρα κι αν πέσει.

Η νηστεία αυτή είναι αρχαιοπαράδοτος στην Εκκλησία μας.

η συνέχεια ΕΔΩ

Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ (16 Νοεμβρίου)

Δεν μπορώ ν’ αλλάξω ζωή, δεν μπορώ να μετανοήσω. Δεν μπορώ να σταματήσω τον κατηφορικό δρόμο και ν’ αρχίσω τον ανηφορικό. Δεν μπορώ να γλιτώσω από τη λάσπη και το βούρκο που έχω βουλιάξει και που συνεχώς με τραβάει προς τα κάτω. Καλός ο δρόμος του ευαγγελίου, καλός ο δρόμος της χριστιανικής ζωής, καλός ο δρόμος των αγίων, τον θαυμάζω και με συγκινεί. Αλλά δεν είναι για μένα. Είναι γι’ αυτούς, που από μικροί ακολούθησαν την αρετή και την έκαναν αχώριστο σύντροφο της ζωής τους.

Αυτά και άλλα πολλά λέμε και σκεπτόμαστε, όταν κάποιο κήρυγμα ή κάποια συζήτηση ή κάποια ανάγνωση της Γραφής μας υπενθυμίσει την εντολή του Θεού «άγιοι γίνεσθε ότι εγώ άγιος ειμί». Τώρα, αν έχουμε δίκαιο όταν λέμε αυτά ή αν σκεπτόμαστε ορθά, θα το αντιληφθούμε, εάν μελετήσουμε τη ζωή του ευαγγελιστού Ματθαίου, τη μνήμη του οποίου γιορτάζει η Εκκλησία μας την 16η Νοεμβρίου.