“Προσπάθησε πάλι!” (ο χαρταετός, από ένα παλιό αναγνωστικό)

ένα κείμενο για το πέταγμα του χαρταετού, αλλά και την αξία της προσπάθειας και της επιμονής…

αφιερωμένο στον Πατέρα μου, που πάντα μας διηγείται πώς έφτιαχναν και πετούσαν τους αετούς τους, κάθε χρόνο στο χωριό. Με πενιχρά μέσα, αλλά με πολύ μεράκι και λαχτάρα, τους ετοίμαζαν για την καθαρά Δευτέρα και κάνανε αγώνες . Αλεξία momyof6

– Βοήθησε με, Χαρούλα, νά πετάξω τον αετό  μου, είπε ο  Νίκος στην αδελφούλα του, άφού προσπάθησε νά τον πετάξη  μόνος του και δεν τό έκατάφερε.

Ο αετός έσερνόταν επάνω στη γη.

Ή Χαρούλα έτρεξε με πολλή προθυμία, επήρε τον αετό,  υψηλά και τον άφησε νά πετάξη. Άλλα αλλά ο Νίκος δέν έπρόλαβε νά τρέξη και ο αετός έπεσε πάλι καταγής.

η συνέχεια ΕΔΩ

ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ (η ιστορία και το έθιμο της βασιλόπιτας- από ένα παλιό αναγνωστικό)

Ό δάσκαλος εξήγησε σήμερα γιατί κάνομε στά σπίτια μας βασιλόπιτα.

— Στά παλιά χρόνια, είπε στά παιδιά, όταν ήταν Επίσκοπος στην Καισαρεία, ό Μέγας Βασίλειος, έ­τυχε νά είναι διοικητής της Καππαδοκίας ένας ει­δωλολάτρης, πολύ κακός, σκληρός και φιλοχρή­ματος άνθρωπος. Οι επισκέψεις του στά διάφορα μέρη της επαρχίας του σκοπό είχαν τή διαρπαγή και λεηλασία των θησαυρών των Χριστιανών. Κά­ποτε λοιπόν, πού θά έκανε τήν επίσκεψη του ό κα­κός αυτός άρχοντας στην Καισαρεία, οι Χριστια­νοί έτρεξαν φοβισμένοι στον Μέγα Βασίλειο και του ζήτησαν τή συνδρομή του.

Συνέχεια ΕΔΩ →

Ο απόστολος Τιμόθεος, ο συνεργός του Αποστόλου των Εθνών Παύλου (22 Ιανουαρίου)

(το κείμενο προέρχεται από το Κατηχητικό Βοήθημα της Ι.Μ.Μεσσηνίας (εδώ) και είναι κατάλληλο και για τα παιδιά)

 

Τά πρῶτα χρόνια μετά τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, δίπλα στούς Ἀποστόλους ἔδρασαν σημαντικές μορφές Ἁγίων, οἱ ὁποῖοι βοήθησαν στήν διάδοση τοῦ Χριστιανισμοῦ. Αὐτές ἀποτέλεσαν τούς Πρωτεργάτες τοῦ Εὐαγγελίου, καί μερικοί ἀπό αὐτούς γνώρισαν τόν Ἰησοῦ Χριστό καί ἔζησαν δίπλα Του κατά τή διάρκεια τῆς ἐπίγειας δράσης Του. Μαζί μέ τούς Ἀποστόλους ἑδραίωσαν τήν ἐπέκταση τῆς Ἐκκλησίας μέσα σ’ ἕνα ἐχθρικό περιβάλλον.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν, ὅπως ὀνομάσθηκε, δέν ἀνῆκε στή χορεία τῶν δώδεκα Ἀποστόλων. Δέ γνώρισε τόν Κύριο ὅσο ζοῦσε στή γῆ, ἀλλά ἀποκαλύφτηκε κατόπιν σέ αὐτόν καί κλήθηκε νά γίνει Ἀπόστολός Του.
Κατά τή διάρκεια τῆς δεύτερης ἀποστολικῆς του περιοδείας, ἡ ὁποία περιγράφεται στά 16ο, 17ο και 18ο κεφάλαια τῶν «Πράξεων τῶν Ἀποστόλων», περιόδευσε ἀρχικά στίς πόλεις τῆς Ἀσίας Δέρβη καί Λύστρα, ὅπου καί συνάντησε τόν εὐσεβή καί ἔνθερμο νέο Τιμόθεο, τόν ὁποῖο πῆρε καί αὐτόν μαζί του ὡς βοηθό καί συνεργάτη στήν ὑπόλοιπη περιοδεία του.

Τά 22 Ὀρθόδοξα Χριστιανικά Σωματεῖα τῆς Θεσσαλονίκης μαζί μέ τό κίνημα “ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΖΗΣΩ” ὀργανώνουν ἐκδήλωση γιά μαθητές Γυμνασίου – Λυκείου, φοιτητές καί νέους ὑπέρ τῆς ζωῆς καί ἐναντίον τῶν ἐκτρώσεων [30 Νοεμβρίου 2019]

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

22 ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ἐκδήλωση γιά μαθητές Γυμνασίου – Λυκείου καί νέους ὑπέρ τῆς ζωῆς καί ἐναντίον τῶν ἐκτρώσεων

30 Νοεμβρίου 2019

Μέγαρο Συλλόγου “Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος” (Ἐθν. Ἀμύνης 22, Θεσ/νίκη)

 

 

H ιστορία και το έθιμο της βασιλόπιτας από ένα παλιό αναγνωστικό

Ό δάσκαλος εξήγησε σήμερα γιατί κάνομε στά σπίτια μας βασιλόπιτα.

— Στά παλιά χρόνια, είπε στά παιδιά, όταν ήταν Επίσκοπος στην Καισαρεία, ό Μέγας Βασίλειος, έ­τυχε νά είναι διοικητής της Καππαδοκίας ένας ει­δωλολάτρης, πολύ κακός, σκληρός και φιλοχρή­ματος άνθρωπος. Οι επισκέψεις του στά διάφορα μέρη της επαρχίας του σκοπό είχαν τή διαρπαγή και λεηλασία των θησαυρών των Χριστιανών. Κά­ποτε λοιπόν, πού θά έκανε τήν επίσκεψη του ό κα­κός αυτός άρχοντας στην Καισαρεία, οι Χριστια­νοί έτρεξαν φοβισμένοι στον Μέγα Βασίλειο και του ζήτησαν τή συνδρομή του.

ΞΑΝΑΓΥΡΙΖΩ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ (ποίημα από ένα παλιό αναγνωστικό)

Μὲ νέα χαρὰ ξαναγυρίζω
στὸ ἀγαπημένο μου σχολειό.
Σὲ ξαναβρίσκω μὲ λαχτάρα.
μικρὸ θρανίο μου παλιό.

.
Γωνιά, ποὺ πέρσι σὲ κρατοῦσα,
σὰν μιὰ φωλίτσα μου, ὦ γωνιά,
δὲν θὰ μὲ ἰδῇς νὰ εἶμαι κοντά σου
ξανὰ καὶ τούτη τὴ χρονιά.

.

«ἄνοιξε πάλι τὸ σχολεῖο!»

Με τη μητέρα στο σχολείο (πρώτη μέρα στο σχολείο- από ένα παλιό αναγνωστικό)

 

Είναι πρωί. Ο Θανασάκης κοιμάται ακόμα. Η μητερούλα τον σκουντά απαλά.

-Ξύπνα ,του λέει, παιδάκι μου. Σήμερα το σχολείο ανοίγει. Πρέπει να ετοιμαστείς, για να πάμε.

.

Ο Θανασάκης  ξυπνά.  Βλέπει τη μητερούλα του και χαμογελά.

Έπειτα σηκώνεται και ετοιμάζεται.

Σε λίγο βρίσκεται μπροστά στο εικόνισμα. Κάνει την προσευχή του:

-Παναγία μου, βοήθησέ με να πηγαίνω στο σχολείο. Φώτισε το νου μου να μαθαίνω γράμματα. Χάρισέ μου υγεία. Φύλαξε γερούς τους γονείς μου και όλο τον κόσμο.

Συνέχεια  ΕΔΩ→

ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ (ένα ποίημα αφιερωμένο στους μικρούς μαθητές)

ένα ποίημα από τα τον παλιό καλό καιρό, από τα βιβλία με τα οποία μεγάλωσαν οι προηγούμενες γενιές…εμφανής η διαφορά με τα σημερινά σχολικά βιβλία…

.

«Τόση βιάση και σπουδή; 
Για πού πας, καλό παιδί; 

Κίνησες νωρίς-νωρίς 

και τρεχάτος προχωρείς;

 

Στάσου δα να διασκεδάσεις 

με τις ομορφιές της Πλάσης! 

Κόψε απ᾿ τα περβόλια πάλι 

του χινόπωρου τα κάλλη!»

 

.

.

η συνέχεια ΕΔΩ

ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ (η ιστορία και το έθιμο της βασιλόπιτας- από ένα παλιό αναγνωστικό)

Ό δάσκαλος εξήγησε σήμερα γιατί κάνομε στά σπίτια μας βασιλόπιτα.

— Στά παλιά χρόνια, είπε στά παιδιά, όταν ήταν Επίσκοπος στην Καισαρεία, ό Μέγας Βασίλειος, έ­τυχε νά είναι διοικητής της Καππαδοκίας ένας ει­δωλολάτρης, πολύ κακός, σκληρός και φιλοχρή­ματος άνθρωπος. Οι επισκέψεις του στά διάφορα μέρη της επαρχίας του σκοπό είχαν τή διαρπαγή και λεηλασία των θησαυρών των Χριστιανών. Κά­ποτε λοιπόν, πού θά έκανε τήν επίσκεψη του ό κα­κός αυτός άρχοντας στην Καισαρεία, οι Χριστια­νοί έτρεξαν φοβισμένοι στον Μέγα Βασίλειο και του ζήτησαν τή συνδρομή του.

Τα Εισόδια της Θεοτόκου- προετοιμασία για μεγάλα πράγματα (πώς να μιλήσουμε στα παιδιά για τον πνευματικό αγώνα)

Η Παναγία -Προετοιμασία για τα μεγάλα πράγματα

Στόχος: Τα παιδιά :

•      να    συνειδητοποιήσουν ότι για να πετύχουν στον πνευματικό αγώνα χρειάζεται καθημερινός αγώνας (προσευχή, νηστεία, μυστηριακή ζωή κλπ).

•        να   δουν την Παναγία σαν πρότυπο και βοήθεια στον πνευματικό τους αγώνα.

Η συνέχεια ΕΔΩ

Με τη μητέρα στο σχολείο (πρώτη μέρα στο σχολείο- από ένα παλιό αναγνωστικό)

Είναι πρωί. Ο Θανασάκης κοιμάται ακόμα. Η μητερούλα τον σκουντά απαλά.

-Ξύπνα ,του λέει, παιδάκι μου. Σήμερα το σχολείο ανοίγει. Πρέπει να ετοιμαστείς, για να πάμε.

.

Ο Θανασάκης  ξυπνά.  Βλέπει τη μητερούλα του και χαμογελά.

Έπειτα σηκώνεται και ετοιμάζεται.

Σε λίγο βρίσκεται μπροστά στο εικόνισμα. Κάνει την προσευχή του:

-Παναγία μου, βοήθησέ με να πηγαίνω στο σχολείο. Φώτισε το νου μου να μαθαίνω γράμματα. Χάρισέ μου υγεία. Φύλαξε γερούς τους γονείς μου και όλο τον κόσμο.

Συνέχεια  ΕΔΩ→

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: έθιμα για το ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ κάλαντα- Λαζαρίνες- λαζαράκια

καθώς η Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα πλησιάζουν, ανασύρουμε πληροφορίες για έθιμα παλαιότερων εποχών…τότε που όλα μοιάζαν πιο αγνά και όμορφα, πιο κοντά στην Πίστη…αναβιώνουμε τα έθιμα αυτά μαζί με τα παιδιά μας και ζούμε το νόημα των ημερών. γιατί τα παιδιά μαθαίνουν βιωματικά μέσα από κατασκευές, από τις διηγήσεις που παράλληλα θα ακούσουν, από τις συζητήσεις που θα προκύψουν…Καλή Μεγάλη Εβδομάδα και Καλή Ανάσταση!

.

Στο αφιέρωμα αυτό συγκεντρώσαμε πληροφορίες για έθιμα του Σαββάτου του Λαζάρου: στίχοι και βίντεο με κάλαντα, παλιές φωτο, συνταγές για λαζαράκια,κατασκευή για την κούκλα- Λάζαρος, κ.α.

η συνέχεια ΕΔΩ

Αφιέρωμα: Η ΚΥΡΑ- ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ: το έθιμο- κατασκευές και βίντεο για παιδιά

.

Ας θυμηθούμε και το έθιμο της κυρα Σαρακοστής- αναδημοσιεύω την περσινή μας ανάρτηση:

ένα αφιέρωμα που ελπίζω να σας φανεί χρήσιμο, ώστε να φτιάξετε με τα παιδιά την δική σας κυρα Σαρακοστή και να μάθετε την ιστορία της!  Αλεξία

Έφτασε  η περίοδος της Μεγάλης Σαρακοστής.

Για να βοηθήσουμε τα παιδιά να κατανοήσουν την περίοδο της Μεγάλης Σαρακοστής και της νηστείας μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την παράσταση της Κυράς Σαρακοστής!

.

η συνέχεια ΕΔΩ

“Προσπάθησε πάλι!” (ο χαρταετός, από ένα παλιό αναγνωστικό)

ένα κείμενο για το πέταγμα του χαρταετού, αλλά και την αξία της προσπάθειας και της επιμονής…

αφιερωμένο στον Πατέρα μου, που πάντα μας διηγείται πώς έφτιαχναν και πετούσαν τους αετούς τους, κάθε χρόνο στο χωριό. Με πενιχρά μέσα, αλλά με πολύ μεράκι και λαχτάρα, τους ετοίμαζαν για την καθαρά Δευτέρα και κάνανε αγώνες . Αλεξία momyof6

 

– Βοήθησε με, Χαρούλα, νά πετάξω τον αετό  μου, είπε ο  Νίκος στην αδελφούλα του, άφού προσπάθησε νά τον πετάξη  μόνος του και δεν τό έκατάφερε.

Ο αετός έσερνόταν επάνω στη γη.

Ή Χαρούλα έτρεξε με πολλή προθυμία, επήρε τον αετό,  υψηλά και τον άφησε νά πετάξη. Άλλα αλλά ο Νίκος δέν έπρόλαβε νά τρέξη και ο αετός έπεσε πάλι καταγής.

η συνέχεια ΕΔΩ

 

Γρηγόριος Ζουράβλεφ, (Григорий Журавлев) Ένας θαυμάσιος μαρτυρικός αγιογράφος χωρίς χέρια και πόδια! (1858 -16 Φεβρουαρίου 1916))

(σχόλιο Μέλιας: Τι να γράψεις για αυτόν τον ευλογημένο άνθρωπο, που δεν είχε χέρια και πόδια αλλά είχε στην καρδιά του τον Θεό και τους αγίους του; Ίσως κάποιοι να ενοχλούνται στη θέα του «διαφορετικού» αλλά το «διαφορετικό» μας δίνει μαθήματα ζωής, σεβασμός λοιπόν και όχι οίκτο στη δύναμη της ψυχής τους!)

Το 1858 στο χωριό Ουτέβκα της Σαμάρας, στη Ρωσία, γεννήθηκε ο Γρηγόριος Ζουράβλεφ, ένα ιδιαίτερο παιδί όμως αφού γεννήθηκε χωρίς χέρια και πόδια.

«Πρέπει να έχει μια οικογένεια. Ο Θεός δεν θα μας εγκαταλείψει», απαντούσε η μητέρα του, μια γυναίκα με φόβο Θεού, σε όλες τις προκλήσεις- προτάσεις που δέχτηκε από συγγενείς και φίλους να το απομακρύνει.

Όταν τον βάφτισαν, ο ιερέας προφητικά είπε: «Το φως του Κυρίου κατέβηκε στην ψυχή αυτού του παιδιού. Ο Θεός δεν μας έδωσε το στόμα μόνο για να τρώμε, αλλά και για να κάνουμε πολλά θαυμαστά πράγματα. Αν και φαίνεται ανήμπορος, με αυτό το στόμα θα σας θρέψει όλος τους!»

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΦΩΤΟΣ (από ένα παλιό αναγνωστικό)

ο μικρός Φώτος νικά τον φόβο, προκειμένου να βοηθήσει …

Τὸ μικρὸ χωριὸ τοῦ Φώτου δὲν εἶχε σχολεῖο. Ὁ μικρὸς Φῶτος, ποὺ ἤθελε νὰ μάθη γράμματα, ὅπως ἔλεγε, πήγαινε στὸ σχολεῖο τοῦ ἄλλου χωριοῦ, ποὺ ἦταν ἀρκετὰ μακριά.

.
Ἕνα βράδυ ὁ Φῶτος γύριζε ἀργὰ στὸ χωριό του. Τοῦ εἶχε πεῖ ἡ μητέρα του νὰ ψωνίση καὶ εἶχε
ἀργήσει.
Ἤτανε τὸ τέλος τοῦ φθινοπώρου καὶ ὅταν ἔφτασε στὸ δάσος, εἶχε πέσει πυκνὴ ὁμίχλη. Ὁ Φῶτος μὲ κόπο ξεχώριζε τὸ δρόμο. Εὐτυχῶς εἶχε περάσει τόσες πολλὲς φορές, ἀλλιῶς μποροῦσε νὰ πάρη κάποιον ἄλλο δρόμο.

Το γάλα του Κωστάκη (μια συγκινητική ιστορία της Κατοχής- και για παιδιά)

 

 Μεγάλη ἦταν ἡ χαρὰ τῶν παιδιῶν ἐκείνη τὴν ἡμέρα. Στὰ παιδικὰ συσσίτια γιὰ πρώτη φορὰ θὰ ἐμοίραζαν γάλα, ποὺ εἶχεν ἐξαφανισθῆ ἀπὸ τὰς Ἀθήνας πολλοὺς μῆνες. Λίγο ἔπειτα ἀπὸ τὴν εἴσοδο τῶν Γερμανῶν εἶχε κι αὐτὸ γίνει εἶδος πολυτελείας. Μὰ τώρα εὐτυχῶς ἔφθασεν ἡ πρώτη ἀποστολὴ τοῦ Διεθνοῦς Ἐρυθροῦ Σταυροῦ.

Τὸ γάλα ἐβραζόταν σὲ μεγάλα καζάνια στὰ σχολεῖα καὶ ὅπου ἀλλοῦ ἐλειτουργοῦσαν παιδικὰ συσσίτια. Καὶ τὰ πεινασμένα Ἑλληνόπουλα δὲν ἐχόρταιναν νὰ τὸ ρουφοῦν μὲ τὰ μάτια, πρὶν ἀκόμη γίνῃ ἡ διανομή. Τὰ φασόλια, τὰ μπιζέλια καὶ τὸ πληγούρι μόλις

“Η Ρωμιοσύνη, Πατροκοσμά, δε λησμονεί, το μαρτύριό σου,την αγιοσύνη, τη διδαχή”.

η μνήμη του τιμάται στις 24 Αυγούστου

(το μαρτύριο του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, η θαυμαστή ανεύρεση του λειψάνου του και το χρέος του Ελληνισμού στον μεγάλο Διδάσκαλο του Γένους- μέσα από ένα όμορφο κείμενο και ποίημα, γραμμένο για παιδιά)

 

Έφυγε ο Αϊ- Κοσμάς…

τώρα ποιος θα παρηγορεί τους σκλάβους Έλληνες;

Ένας Γέροντας που βάδιζε στο δρόμο είπε:

 

“Θα μας παρηγοράν οι διδαχές του.

Θα μας παρηγοράν οι προφητείες του.

Είπε ο άϊ-Κοσμάς πως για πληρωμή στους κόπους του θέλει να κάνουμε  όσα μας δίδαξε”.

 

Τὸ τελευταῖον μάθημα

Εικόνα από:www.ekedisy.gr

Ἡ καλοκαιρινὴ ζέστη ἤρχισεν. Ὁ Ἱούνιος ἔφθασε προ δύο ἑβδομάδων. Ὅλοι εἰς τὸ σχολεῖον εἶχον ἀδιακόπως εἰς τὸ στόμα τὴν λέξιν διακοπαί. Ὅλοι εἶχον κουρασθῆ πλέον.

Σῆμερον ἦτο τὸ τελευταῖον μάθημα. Ὅλοι οἱ μαθηταὶ εἶχον τὸν πόθον νὰ προβιβασθοῦν εἰς τὴν ἄλλην τάξιν. Διὰ τελευταίαν φορὰν ἐδιδάσκοντο εἰς τὴν αἴθουσαν αὐτήν.

Ἡ ἀνωτέρα τάξις θὰ ἔφευγε διὰ παντὸς ἀπὸ τὸ σχολεῖον αὐτό. Οἱ μαθηταί της ἔζησαν τόσα ἔτη ἐδῶ μέσα. Ἡ ζωή των συνεδέθη μὲ κάθε θέσιν, μὲ κάθε γωνίτσαν τοῦ σχολείου.

Ὁλόκληρα ἔτη ἔζησαν ἐδῶ. Ὁ διδάσκαλός των ἔγινε πλέον δεύτερος πατήρ. Καὶ αυτοὶ ἦσαν ἀληθινοὶ ἀδελφοὶ μεταξύ των˙ ἀδελφοὶ εἰς τὴν λύπην, ἀδελφοὶ εἰς τὴν χαράν.